Υπόθεση gamato. info



Στις 10 Μαρτίου η Ελληνική Αστυνομία ανακοίνωσε μέσω δελτίου τύπου τη σύλληψη έξι μελών του gamato.info, της μεγαλύτερης κοινότητας ανταλλαγής περιεχομένου σε βάση ισοτιμίας (peer-to-peer) του ελληνόφωνου διαδικτύου. Σε εφαρμογή των σχετικών διαβουλεύσεων και δράσεων στην Αμερική και του νόμου Σαρκοζί, το ελληνικό κράτος πιεζόμενο από τις δισκογραφικές εταιρίες καταπατάει στοιχειώδη δικαιώματα της έκφρασης και της διακίνησης ιδεών. Με βασικό σύνθημα «η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική» η βιομηχανία των δισκογραφικών εταιριών προσπαθεί να ανατρέψει την προαιώνια πρακτική του ανθρώπου για ελεύθερη ανταλλαγή πολιτιστικών αγαθών και να ποινικοποιήσει ακόμα και τη χρήση τους, εφόσον δεν θα έχουν αποκτηθεί «νόμιμα». Στη σύγχρονή εποχή τα κέρδη των παραγωγών είναι δυσανάλογα μεγάλα  σε σχέση με τα κέρδη των καλλιτεχνών αλλά και τα οφέλη του κόσμου που αγοράζουν την πραμάτεια τους. Απέναντι στο κόστος ενός CD που μπορεί να φτάνει και τα 20E, οι άνθρωποι όλου του κόσμου αντιτάσσουν την ελεύθερη ανταλλαγή. Παλιότερα ήταν ο δανεισμός ενός δίσκου, η αντιγραφή σε κασέτα και τώρα η ανταλλαγή δεδομένων μέσω του διαδικτύου. Σε μια εποχή που οι ληστές του δημόσιου χρήματος μένουν ατιμώρητοι και συνεχίζουν να κυβερνούν και να εξουσιάζουν, οι παγκόσμιες ελίτ επιτίθενται στην πολιτιστική μας ελευθερία. Αντίσταση!!!

Από το twitlonger  αναδημοσιεύω την άποψη του αγαπητού φίλου Μωυσή Μπουντουρίδη για την υπόθεση καταστολής του gamato.info. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου.

Η υπόθεση της καταστολής του #gamato δείχνει, δυστυχώς, ότι δεν είναι καθόλου καλή η κατάσταση στην "αριστερά" σε σχέση με την ελευθερία των πραγμάτων (όπως και των ανθρώπων). Ο καπιταλισμός όλο και περισσότερο γίνεται ιδιαίτερα πιο ληστρικός. Η κρίση σαν αποτέλεσμα της ασυδοσίας των τραπεζών και του χρηματοοικονομικού και χρεωστικού τομέα είναι η παγκόσμια πλευρά του θέματος (του θεάματος). Τα κέντρα της παγκόσμιας εξουσίας εκβιάζουν κι υποτάσσουν τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα των θεσμών των κοινωνιών παντού στον κόσμο. Όπως στο επίπεδο αυτό (το μάκρο-επίπεδο που λέμε στην κοινωνιολογία) καμιά χώρα δεν είναι πια ελεύθερη, έτσι και στο μίκρο-επίπεδο της μοριακής-καθημερινής ζωής ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός στερεί την ελευθερία των ανθρώπων. Μετατρέπει τα ελεύθερα όντα σε εξαρτημένους δουλοπάροικους, οι οποίοι εξαναγκάζονται να πληρώνουν τέλη υποταγής μέσα από κάθε χρήση των κοινών πραγμάτων ή αγαθών που κάνουν. Τα πάντα πλέον κατοχειρώνονται σαν να ήταν η ιδιοκτησία του κεφάλαιου, μέσα από πατέντες και χίλιων δυο ειδών δικαιώματα, που αυθαίρετα η εξουσία καταχράται κι απομυζεί από τον κοινό μόχθο της παραγωγής τους. Ένας κοινός μόχθος που ο κόσμος της εργασίας καταβάλει με τόσα βάσανα και στερήσεις μέσα στις παρούσες συνθήκες της εργασιακής ελαστικοποίησης, επισφάλειας, των αποκλεισμών και των αυθαιρεσιών.

Σήμερα, το κεφάλαιο αναπαραγάγει τη δυσοσμία του και πολλαπλασιάζει τον παρασιτισμό του όχι μόνο μέσα από τη συσσώρευση της αντλούμενης υπεραξίας στη σφαίρα της παραγωγής, αλλά όλο και περισσότερο από την εκμετάλλευση των χαρατσιών, των ενοικίων, των κεφαλικών φόρων και των τελών ιδιοκτησίας, που έχουν αυθαίρεται επιβληθεί μέσα στη σφαίρα της βιοπολιτικής αναπαραγωγής, όπως και της διανομής ή και της κυκλοφορίας των αγαθών, στο στοιχειώδες επίπεδο. Ανέκαθεν ο καπιταλισμός λειτουργούσε με την (θεόσταλτη κι αντεστραμμένη) λογική των ιδεολογικών (και φετιχικοποιημένων) σχέσεων του Θεάματος, για να επιβάλλει την εξουσία του αδηφάγου κεφάλαιου της νεκρο-οικονομίας πάνω στην αλλοτριωμένη ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Τώρα ο καπιταλισμός έρχεται, επιπλέον, να διαχειριστεί την (αφύσικη και διαστρεβλωμένη) λογική των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας πάνω στις βιοπολιτικές συνθήκες αναπαραγωγής του οποιουδήποτε κοινού στοιχείου της ζωής, για να επιβάλλει την εξουσία του εφιαλτικού Θεάματος της σάπιας νεκρο-πολιτικής πάνω στην κατακτημένη με μοίριους αγώνες κοινοκτημοσύνη των ζωντανών σχέσεων παραγωγής.

Για μια ακόμη φορά, τα τελευταία χρόνια, η "αριστερά" αποδεικνύεται, στην κυριολεξία, άχρηστη και κατώτερη των περιστάσεων. Αντί να προσπαθεί να συμβάλλει στη σφυρηλάτηση μιας πλατιάς λαϊκής ενότητας, που θα παλεύει για τα κοινά συμφέροντα των καταπιεσμένων και καταφρονεμένων τάξεων, που θα υπερασπίζεται τον κοινό μόχθο της εργασίας και της δημιουργίας, που θα δίνει μάχες για τη χειραφέτηση, για την ελευθερία, για το σπάσιμο των δεσμών της καπιταλιστικής υποταγής, που κρατούν υπόδουλο τον κόσμο της εργασίας, μέσα από επισφάλειες, περικοπές, χρέη και χαράτσια, η "υπαρκτή αριστερά" συνεχίζει να καταναλώνεται σε φιλιππικές διενέξεις μεταξύ αρχηγών και μηχανισμών για το ποιο είδος φωτισμένης "ηγεμονίας" των από πάνω θα διαχειριστεί τη λαϊκή βούληση των από κάτω, σαν οι από κάτω να ήταν μια ακόμη ιδιοκτησία που είχε εκχωρηθεί στο μελαγχολικό θέαμα αυτής της "αριστεράς" των από πάνω.

Απέναντι σε κάθε είδος είτε καπιταλιστικού-συστημικού ή "αριστερού"-αντισυστημικού παρασιτισμού, οι οποιεσδήποτε μορφές αυτοοργανούμενης πειρατείας ή κι αυθόρμητου τσακιτζισμού, όχι μόνο δικαιώνονται, αλλά δείχνουν και το δρόμο της ασυμβίβαστης κι έντιμης χειραφετικής αλήθειας, στην εποχή της κρίσης του καπιταλισμού.

Σχόλια

  1. Εξαιρετικό το κείμενο, έστω και για... ένα μόνο λόγο : Μας βάζει τουλάχιστον στο ...κόπο να σκεφτούμε, τι κάνουμε και που πάμε ; Καιρός είναι να βγούμε από το... καβούκι μας, γιατί πολλοί... " βουβοί" περιμένουν στο δικό τους να τους ...συναντήσουμε !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. dim.pap. Σου 'αρεσε το κείμενο βλέπω. Ο φίλος ο Μωυσής είναι πολύ ακριβής και καίριος σε όσα γράφει. Μπορείς να επισκεφτείς και το blog του http://thrymmata.blogspot.com/ είναι τα κοινωνικά κινήματα και δίκτυα που έχω στη λίστα των ιστολογίων μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mόλις έμαθα από το φίλο Στέλιο από τη Χίο τα εξής:

    Στο δεύτερο δημοτικό σχολείο της Χίου οι δάσκαλοι δεν απέργησαν, αλλά έκαναν με τους μαθητές και τους γονείς διάφορα happening για τα μέτρα της κυβέρνησης και είχε μεγάλη επιτυχία. Αυτό φυσικά ενόχλησε το ΠΑΜΕ και κάποιους από το ΣΥΡΙΖΑ. Η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ είχε 50 άτομα καθώς και της ΑΔΕΔΥ- ΕΛΜΕ-ΣΥΡΙΖΑ άλλους 50. Ενώ στο δεύτερο δημοτικό σχολείο συμμετείχαν στα happening πάνω από 150 γονείς και μαθητές.
    Άμα σας τα λέω να με ακούτε, δεν είμαστε μόνοι σαυτόν το δύσκολο δρόμο. Καλύτερα να δουλέψεις εναλλακτικά παρά να σουπιαστείς παρέα με τον Παπασπύρο και τους υπόλοιπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Leo,μ'αυτά που διαβάζω δεν απεργώ ξανά. Είσαι να ετοιμάσουμε ένα ... happening την Τρίτη;
    Σήμερα αφιερώνω εγώ Clash :... "Should I stay or should I go"
    Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς Καλό Σαββατόβραδο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ε ρε Ράλλια μεγάλη και βέβαια το ανεβάζω στο fysica και κάνω ρελάνς με....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπερα, ακρως ενθαριντικη και η πρωτοβουλια ,μαθητων -φοιτητων-και ξενοδοχουπαλληλων ,του Ηρακλειου[ την εχω αναρτησει ] μου θυμισε καποιες αλλες εποχες!!!
    Λες;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Taspa
    Την είδα ναι κάποιοι κινούνται. Καλά κάνουμε και τα γράφουμε
    Μα μου άρεσε και αυτό για τα εξάρχεια που είχες ανεβάσει από τους Ηπειρώτες. Μου θύμησε......αχ τι μου θύμησε Τασούλα. Τα νειάτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ελα βρε,νεο παιδι εισαι ακομη!!!!
    Τι να πω και γω;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα.
    Μα δεν υπήρχε θέμα "αυτοοργανούμενης πειρατείας".
    Δεν κατείχαν κανένα λογισμικό. Ανέφεραν την πληροφορία που θα το βρεις.
    Σε μια "κλειστή" κοινωνία, όπως είμαστε, εκείνο που χτυπούν, αυτοί που θέλουν να βγάλουν απ´ τη μύγα ξύγκι, είναι η ανταλλαγή πληροφοριών.

    Αυτό δεν αποτελεί αιτία σύλληψης!

    Έχει δίκιο ο Μωυσής.

    Για τις απεργίες:
    Το συνδικαλιστικό κίνημα και η αριστερά έχει χάσει την καλή έξωθεν μαρτυρία της.
    Η αξιοπιστία του πολιτικού λόγου, είναι το επίδικο.
    Να κοπούν οι ομφάλιοι λώροι, που μας τσουβάλιαζουν, ως αριθμούς και με συνοπολογίζουν με τα αρπακτικά που λυμαίνονται την δημόσια διοίκηση.

    Δεν είμαστε όλοι ίσοι και όμοιοι.
    Αναφέρομαι, με ποστ μου, σχετικά, για το θέμα, σήμερα, γιατί μπαίνουμε, πάλι στο ίδιο τρυπάκι, εκείνο που δεν έχει λύσεις και διεξόδους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σπίθα καλημέρα, τα διάβασα και θα επανέλθω

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία