Καλώς όρισες ΔΝΤ



Καλώς όρισε το ΔΝΤ. Το σοκ των μέτρων του μόνο καλό μπορεί να κάνει. Και δεν το λέω ειρωνικά, ούτε κάνω πλάκα. Δε νομίζω ότι μπορούμε να πάθουμε τίποτα χειρότερο από το ΔΝΤ, αντίθετα έχουμε μια ελπίδα να σωθούμε. Αν και μου διαφεύγει πως 3 άνθρωποι θα μπορούσαν να βρουν άκρη μέσα στο δαίδαλο του Ελληνικού κράτους και να προτείνουν μέτρα σωτηρίας.
Το ΔΝΤ ήρθε γιατί οι αγορές δεν μας δανείζουν πλέον. Οι 660 μονάδες βάσης το spread στην αγορά ομολόγων είναι σαν να σου λένε, δεν αγοράζουμε το χρέος σου. 
Με 13,6% του ΑΕΠ έλλειμμα, με 115,1% του ΑΕΠ δημόσιο χρέος, με 50,4% του ΑΕΠ δημόσιες δαπάνες και με 36,9% του ΑΕΠ δημόσια έσοδα είναι σα να τους λες ότι δύσκολα θα σας το ξεπληρώσω στο ορατό τουλάχιστον μέλλον. Εκτός και αν  πείσεις τους δανειστές σου ότι έχεις ένα σχέδιο της προκοπής για να βγεις από την κρίση και φυσικά στελέχη άξια να το υπηρετήσουν. Α, και να μην το ξεχάσουμε, ένα πολιτικό κόσμο που συναινεί στην προσπάθεια και ένα λαό που έχει καταλάβει τι γίνεται και θέλει να παλέψει με τα θηρία.

Τώρα μην ακούσω για τους ληστές με τα λευκά κολάρα και άλλα τέτοια, εμείς ζητάμε δανεικά, δεν μας κλέβουν με δική τους πρωτοβουλία, αλλά με δική μας. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουνε. Αν τώρα ξέρει κανείς τίποτα άλλους καλούς τοκογλύφους ας τους δείξει.

Το πολιτικό προσωπικό

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έδειξε από την αρχή να κατέχει το θέμα, ούτε να υποψιάζεται την κατάληξη. Ο ΓΑΠ δεν έλεγε ψέματα προεκλογικά. Πίστευε ότι λεφτά υπάρχουν για να μοιραστούν, ξανά στους συνήθεις ύποπτους. Γι’ αυτό μόλις εκλέχθηκε έφυγε για ένα συνέδριο των Σοσιαλιστών σε κάτι εξωτικά νησιά, καθότι και πρόεδρος τρομάρα μας. Γι ’αυτό έψαχνε, με βιογραφικά και διαβούλευση, τρεις μήνες, να βρει γενικούς των υπουργείων από την αγορά, μέχρι που άρχισαν να πλακώνουν λαμόγια και το μάζεψε. Υπήρχε κάτι χαλαρό και cool στη αρχή. Ενδεικτικά αναφέρω:
 Η κ. Μπατζελή, που ξέρει καλά τα αγροτικά, προσπαθεί να φτιάξει ένα νόμο για τους συνεταιρισμούς αλλά δεν μπορεί.
Η κ. Μπιρμπίλη δυσκολεύεται να φέρει ένα έγκυρο νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων. Μάλιστα σκέφτηκε να τους καταργήσει, δηλαδή να καταργήσει τα μπαλκόνια για να μην μπαίνει σε μπελάδες.
Η κ. Λούκα ένιωθε ναυτία με τη Ναυτιλία και την πήρε ο άλλος (ο Γκαστόνε) που έχει και τη Δημόσια τάξη.
Οι κυρίες Φώφη και Μαριλίζα,  6 μήνες τώρα, δεν μπόρεσαν να βρουν έναν τρόπο να σταματήσουν την ληστεία με τις προμήθειες των νοσοκομείων. Μπόρεσαν όμως να κάνουν εμβόλιο (η μια νομίζω) για την ανύπαρκτη πανδημία. Κάτι είναι και αυτό.
Μόνο η κ. Διαμαντοπούλου κατάλαβε τα έξυπνα και έβαλε χέρι στους διορισμούς των εκπαιδευτικών. Σωστό.
Αν όλοι αυτοί και οι υπόλοιποι συντονίζονται από τον ΓΑΠ και τον κ. Πάγκαλο, καταλαβαίνετε ότι η ομάδα δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Αυτός είναι ο πολιτικός μας κόσμος, αυτός που ψηφίζουμε. Ο Κώστας την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια, ο Γιώργος φώναξε βοήθεια. Οι τύποι κατέβηκαν με καλοκαιρινά, ενώ έξω πλάκωναν πολικές αρκούδες.

Η κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας

 Διάβασα από σοβαρούς ότι θα έπρεπε να κάνει κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας. Λογικό για μια χώρα που έχει σωτήρες. Αλλά ας δούμε τον ευρύτερο πάγκο της εθνικής Ελλάδος. Ο Σαμαράς θα του πρότεινε λογικά τον Αβραμόπουλο, τον Παυλόπουλο, άντε και τον Παναγιωτόπουλο, δηλαδή αυτούς που εμπιστεύεται αλλά και που τίναξαν τη μπάνκα στο αέρα.  Τη Ντόρα δε νομίζω. Το ΛΑΟΣ τον Άδωνη και τον Βελόπουλο; Από την Αριστερά εκτός από τον σοβαρό και τίμιο Κουβέλη δύσκολα θα έβρισκε άξιο παίχτη. Από εξωκοινοβουλευτικούς το Μάνο ή τον Ανδριανόπουλο; Αν εξαιρέσεις τον Παπαδήμο δεν νομίζω ότι θα βρισκότανε άλλος σοβαρός τεχνοκράτης και γνώστης των πραγμάτων να αναλάβει να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Ο πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα ασθενεί χρόνια τώρα βουτηγμένος στη διαπλοκή και την πελατειακή λογική και είναι αδύνατο να πείσει και τους πιο αφελείς ότι μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ο κόσμος της αγοράς, οι τραπεζίτες και οι περί αυτούς έχουν να σώσουν τα μαγαζιά τους, που είναι πάνω από τη χώρα και την κρίση της.

Η αριστερά του πρότεινε να βρει πόρους από αυτούς που τα κλέψανε. Ένα αυτοκίνητο σου κλέβουνε και σε 5 ώρες έχει γίνει ανταλλακτικά ή έχει πάει στην Αλβανία. Που να τα βρει. Πώς να πάρει πίσω από τους εργολάβους τα 5 χιλιόμετρα που στοίχιζε το ένα που κατασκεύαζαν. Πώς να εξαργυρώσει τα γήπεδα των Ολυμπιακών αγώνων που έστησε ο Σημίτης; Που να βρει τους ποντικούς που φάγανε τα λεφτά των ταμείων. Πώς να τα πάρει πίσω από τη Siemens; Που να βρει τις αγροτικές επιδοτήσεις που τις πήρανε τα κορίτσια του κάμπου. Εδώ δεν μπορεί να σώσει τα νοσοκομεία που τάχει μπροστά του και βλέπει τη ληστεία. Εδώ δεν τολμάει να σταματήσει την τρέλα των εξοπλισμών, φοβούμενος ότι αμέσως οι Γάλλοι και οι Γερμανοί που μας πουλάνε όπλα, θα δώσουν σήμα και οι Τούρκοι θα πετάξουν πάνω από την Αθήνα.
Εδώ δεν τολμάει να φορολογήσει την εκκλησιαστική περιουσία και να δημεύσει ένα μέρος της ώστε να το αξιοποιήσει για τη σωτηρία της χώρας. Νομίζει ότι θα χάσει ψηφοφόρους που επηρεάζονται από την εκκλησία. Μα οι πιστοί που έρχονται σε επαφή με το παπαδαριό πρώτοι και καλύτεροι ξέρουν τη λατρεία που τρέφουν  για το χρυσό ιερείς και μοναχοί, γι’ αυτό και κατά βάθος τους σιχαίνονται. Αλλά ο ΓΑΠ και η παρέα του είναι τόσο μακριά από τη μέση Ελλάδα.

Ο λαός - η Αριστερά

Μπορεί οι πολίτες να έδωσαν στο ΠΑΣΟΚ μια ισχυρή πλειοψηφία, μετά το όργιο διακυβέρνησης της ΝΔ, αλλά δεν δείχνουν να έχουν καταλάβει ότι η χώρα χρεοκόπησε. Πάντα, ο αισιόδοξος βαλκάνιος πιστεύει ότι κάτι μαγικό θα γίνει και θα την γλυτώσει, πως τα ποτά στο party δεν τέλειωσαν, ότι ο εν Κανά γάμος επαναλαμβάνεται. Τόσα χρόνια, ζώντας με δανεικά, συνένοχος στο όργιο με την ψήφο του, αποχαυνωμένος από πλαστικό άρτο και γελοία θεάματα, βουτηγμένος στις έγνοιες για την «καλύτερη ζωή» και τη «μόρφωση» των παιδιών του, ο λαός ξέχασε τις έννοιες, ομαδικότητα, αλληλεγγύη, υπευθυνότητα απέναντι στο σύνολο. Εδώ παραπέμπω στο ενδιαφέρον post του LEFT LIBERAL SYNΤHESIS. Αυτά ο Έλληνας τα θυμάται όταν ζοριστεί πραγματικά και αυτό τώρα αρχίζει.

Αντίθετα πράγματα συμβαίνουν. Ας προσέξουμε, τις «αριστερές» δυνάμεις στο ΠΑΣΟΚ. Λάβροι κατά του μηχανισμού στήριξης οι Οικονόμου και  Τζουμάκας, πιέζουν οι "πράσινοι" συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ και ΓΣΣΕ, για αλλαγή πολιτικής. Προφανώς γι’ αυτούς είναι κρίμα τώρα που έχουν τα κουτάλια να σωθεί το γιαούρτι. Τους καταλαβαίνω. Μετά από 5 χρόνια εκτός εξουσίας, να έρχεται η κρίση και το party να τελειώνει πριν καν αρχίσει.

Αλλά και η Αριστερά που εξ ορισμού μπορεί να αναλύει την κρίση, να την ερμηνεύει και να προτείνει λύσεις τι λέει; «Απάτη είναι η κρίση, για να τα πάρουν οι ιμπεριαλιστές και οι καπιταλιστές από το λαό». Τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ δεν ενδιαφέρονται ούτε για την κρίση της χώρας, ούτε για τους εργαζόμενους και τους  αδύναμους που πληρώνουν το τίμημα σκληρά. Είναι πολιτικοί οργανισμοί - εταιρείες που νοιάζονται για την αυτο συντήρησή τους, δηλαδή για την επανεκλογή στο κοινοβούλιο που εξασφαλίζει τα προς το ευ ζην στις ηγετικές τους ομάδες. Το ΚΚΕ βέβαια με τον πλούτο που διαθέτει λόγω των επιχειρήσεών του νοιάζεται μάλλον για το παντεσπάνι του, οι άλλοι απλά για το ψωμί τους. Στη λογική αυτή, οι αντικαπιταλιστικές κορώνες και τα ανέξοδα επαναστατικά σαλπίσματα μπορούν να συσπειρώνουν τόσους αφελείς ή απελπισμένους, όσους απαιτούνται για να γίνεται η δουλειά. Όσο και να χρεοκοπήσει η χώρα, η κρατική επιδότηση στα κοινοβουλευτικά κόμματα, «πυλώνες» της δημοκρατίας, δύσκολα θα κοπεί. Μην είναι και τόσο σίγουροι.   

Σε ένα τέτοιο σκηνικό η έλευση του ΔΝΤ ήταν η μόνη λύση και ο ΓΑΠ πάτησε το κουμπί.

Τι περιλαμβάνει η απόπειρα:

- Περικοπές των δημοσίων δαπανών, και κυρίως στον ασύδοτο ευρύτερο δημόσιο τομέα ( ΔΕΚΟ, νοσοκομεία, ΟΤΑ). Τι να λέμε, ότι και να κοπεί εκεί είναι λίγο. Ειδικά οι δήμοι  παίρνουν χρήματα, χωρίς να κάνουν τίποτα άλλο εκτός από το να μαζεύουν κουτσά - στραβά τα σκουπίδια από τους κάδους.

- Πρόγραμμα εξυγίανσης δημοσίων επιχειρήσεων, κλείσιμο πολλών, μετατάξεις εργαζομένων ή και απολύσεις. Μακάρι, μόνο που με τους απολυμένους κάτι πρέπει να γίνει.

- Μείωση των δημοσίων υπαλλήλων, πάγωμα των προσλήψεων. Κοντά στο 1.200.000 είναι πλέον πολλοί και κυρίως αντιπαραγωγικοί. Προκαλούν και πολιτιστική κρίση εκτός από οικονομική. Τόσοι μορφωμένοι άνθρωποι, ικανοί και έμπειροι, να κάθονται ή να παρασιτούν. Θα μπορούσαν να δουλέψουν, αν οι δημόσιες επενδύσεις τους έδιναν πραγματική δουλειά.

- Απελευθέρωση αγορών και κλειστών επαγγελμάτων. Σωστό, μια παράλογη αγκύλωση χρόνων να λυθεί τώρα.

- Μείωση μισθών και στον ιδιωτικό τομέα. Εδώ είναι η κόκκινη γραμμή και εδώ πρέπει να εστιάσει το όποιο κίνημα, αλλά που; Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, οι πιο σκληρά εργαζόμενοι δεν το αξίζουν. Χωρίς ωράριο, χωρίς υπερωρίες, χωρίς συνδικαλιστική υποστήριξη, συχνά χωρίς πλήρη ασφάλιση, χωρίς δύναμη, και με το φόβο της απόλυσης, δεν έχουν καμία σχέση με τους ΔΥ, οι οποίοι απολαμβάνουν δικαιωμάτων, και κυρίως του δικαιώματος της μη απόλυσης. Εκεί πρέπει να στραφεί η όποια αντίδραση μπορεί να προτάξει η κυβέρνηση στο ΔΝΤ, αλλά και το όποιο λαϊκό κίνημα υπάρχει ή εμφανιστεί. 

Το ΔΝΤ με την τεχνοκρατική λογική του μπορεί να επιβάλλει ότι οι φαύλες κυβερνήσεις αδυνατούν. Ο μηχανισμός διάσωσης όμως δεν είναι παντοδύναμος και αλάνθαστος. Είναι άγνωστο αν παρόλα αυτά θα αποφύγουμε τη χρεοκοπία και την έξοδο από το Ευρώ. Χωρίς αναδιάρθρωση και ανάπτυξη της παραγωγής είναι μάλλον αδύνατο να παράγουμε τον απαιτούμενο πλούτο, ώστε να έχουμε ελπίδα ότι θα ρυθμίσουμε τα χρέη μας. Χωρίς αλλαγή νοοτροπίας φαντάζει αδύνατο. Εδώ παραπέμπω στην ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟ  για ένα σχετικό και ενδιαφέρον post.

Ποιος όμως θα φτιάξει και ποιος θα καθοδηγήσει ένα νέο αναπτυξιακό σχέδιο; Ο λαός κάποια στιγμή θα καταλάβει και θα στρατευτεί, ή τουλάχιστον κάποιες δυνάμεις του απαλλαγμένες από κομματικές σκοπιμότητες που θα ζητήσουν το λόγο και θα συγκροτήσουν κινήματα, όχι ζητώντας το σοσιαλισμό εδώ και τώρα, αλλά τη σωτηρία. Χωρίς όμως πολιτικούς ταγούς, χωρίς σχέδιο και στόχο είναι αδύνατο να πετύχουν κάτι. Η πλειοψηφία στηρίζει τις πολιτικές του ΓΑΠ μέχρι να καταλάβει ότι αυτός αδυνατεί να βρει βιώσιμη λύση. Μετά η κατάσταση μπορεί να γίνει μη ελεγχόμενη, όταν το πέπλο της ανασφάλειας αρχίζει να σκεπάζει τη μεσαία τάξη αυτή δηλαδή που έχει πράγματα για να χάσει. Δεν έχουμε δει καταστάσεις κοινωνικής ανομίας.
Μπορούμε όμως να ελπίζουμε ότι το σύστημα θα σωθεί με τα μέτρα του ΔΝΤ και μαζί με αυτό και εμείς που είμαστε μέσα του, χωρίς κανείς από μας να κάνει τίποτα; Και αν οι λύσεις αποδειχθούν λίγες ή λανθασμένες; 

Εμείς,  ο κόσμος της εργασίας και της διανόησης, ο πραγματικός κόσμος, της πραγματικής και λογικής Αριστεράς, με όποιο νόημα της δίνει ο καθένας μας, μπορούμε να συγκροτούμε παρέες, ομάδες, συσπειρώσεις, κινήματα, πολιτικά μορφώματα και να κρατάμε ζεστή την ιδέα μιας μεταρρυθμιστικής διαδικασίας. Να παρεμβαίνουμε στην κρίση με αποκαλύψεις, ιδέες  και δράσεις, να απομονώνουμε τις υποκριτικές κραυγές και να αντιπαλεύουμε τη γραφειοκρατία και τον παρασιτισμό. Να δεχόμαστε το προφανώς σωστό για τη ζωή μας και τη φύση, έστω και αν είναι ή φαντάζει αστικό, καπιταλιστικό ή συμβιβαστικό. Ψεύτικο να μην είναι. Φαντάζει σαν φρούδα ελπίδα, μα η οργάνωση και ο αγώνας από τα κάτω είναι το μόνο που μας έμεινε. Το έχετε καταλάβει.


Σχόλια

  1. Καλημέρα (λέμε τώρα...)
    Ναι ασφαλώς αυτούς τους ανθρώπους έχουμε να μας αντιπροσωπεύουν γιατί αυτοί είμαστε. Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι αυτό γιατί και στο παρελθόν δεν είμασταν καλύτεροι, καταφεραμε όμως να έχουμε πολιτική, πολιτιστική κλπ εκπροσώπηση πολύ ανώτερη του επιπέδου μας.
    Το πρόβλημα δεν είναι καν ελληνικό: οι Μπερλουσκόνι και οι Σαρκοζύ δεν είναι του επιπέδου της ιστορίας των λαών που εκπροσωπούν...
    Η διεξοδική διερεύνηση αυτών των φαινομένων χρειάζεται τουλάχιστον ένα βήμα παραπέρα από την διαπίστωση αφηρημένων (και επίτρεψε μου να πω εν μέρει μεταφυσικών) κατηγοριών όπως η "διαφθορά" η "ηθική" κλπ κι εδώ έρχονται οι ευθύνες της αριστεράς. Τις αναγνωρίζει άραγε;
    Με λύπη μου είδα χτες το βράδυ τον Φ. Κουβέλη, έναν άνθρωπο που εκτιμώ, να αρνείται τις οποιεσδήποτε ευθύνες της αριστεράς στην διαμόρφωση της κατάστασης που ζούμε.
    αλλά νομίζω μακρηγόρησα ήδη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Περιττό να σου πω πόσο συμφωνώ. Χρόνια λέγαμε μεταξύ μας για πλάκα ότι η μόνη λύση είναι ή να αντιγράψουμε ένα πετυχημένο σύστημα (πχ Δανία) ή να τους αφήσουμε να το φέρουν οι ίδιοι - γιατί ούτε στην αντιγραφή δεν τα καταφέρνουμε... Και να τώρα έγινε πραγματικότητα.
    Βέβαια προσωπικά αμφιβάλλω και για τις ικανότητες του ΔΝΤ, της ΕΕ κλπ στο να διαχειριστούν ένα μοντέλο οικονομίας όπως το ελληνικό χωρίς να κάνουν τον μαθητευόμενο μάγο και να μας οδηγήσουν κατευθείαν στην πτώχευση - άλλωστε υλοποιούν στοχεύσεις κάποιων και δεν ξέρουμε καν ποιοι είναι αυτοί. Σίγουρα όμως οι κουτόφραγκοι αργά ή γρήγορα όχι μόνο θα ξυπνούσαν για το όργιο σπατάλης που γίνεται με τα δανεικά τους αλλά θα απαιτούσαν και να επιβλέψουν τη χρήση της όποιας βοήθειας - λογικό δεν είναι; ή τους θεωρούμε τόσο ηλίθιους;

    Τώρα για την αριστερά: μέρος της κρίσης είναι και όχι η απάντηση. Μέσα σε τόσο σοβαρές περιστάσεις το θέαμα είναι αποκαρδιωτικό - Τσίπρας και Αλαβάνος να διαγκωνίζονται ποιος θα πει την πιο εντυπωσιακή μ...κία για να ταπώσει τον άλλο. Όπως λέει και ο Α.Δημητρίου, πραγματικά υπήρξαν πολύ καλύτερες εκπροσωπήσεις της αριστεράς χωρίς να ήμασταν καλύτεροι - το σημερινό χάλι δεν έχει προηγούμενο.
    Σύντομα έτσι, ο Συν θα είναι εξωκοινοβουλευτική αριστερά...πάπαλα η επιχορήγηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α. Δημητρίου, ναι καλημέρα είναι άνοιξη πλησιάζει πρωτομαγιά δε βλέπω το λόγο να νιώθουμε καλά, αρκεί νάχουμε την υγειά μας.

    Και βέβαια τι θα πει διαφθορά; Θυμάμαι παλιά διεφθαρμένες λέγανε τις πουτάνες. Οι λαοί ακολουθούν όπως και τα κοτσύφια ή οι στρουθοκάμηλοι καταρχήν το νόμο της φυσικής επιλογής. Προσαρμόζονται. Συλλογική συνείδηση. Από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους μπήκαν οι βάσεις λόγω της συγκυρίας και της γεωπολιτικής μας θέσης για να φτάσουμε εδώ.Ίσως είναι τυχαίο που το πολιτικό προσωπικό είναι σήμερα τόσο λίγο, ίσως να ερμηνεύεται. Το ψάχνω και μοιράζομαι μια σκέψη. Μήπως η διακυβέρνηση αυτής της χώρας γίνεται τόσο ρηχά, τόσο απερίσκεπτα και φτηνιάρικα, που δεν ελκύει πια φωτεινά μυαλά, ξύπνιους ανθρώπους στους κόλπους της πολιτικής;

    Μήπως προσαρμοστήκαμε και σαν λαός σ'αυτό το πολιτικό περιβάλλον και δεχτήκαμε να πηγαίνουμε με όλα τα καλά και κακά. Πχ, λέμε δεν θα πληρώνουμε φόρους, αλλά και δεν θα απαιτούμε και σωστή δημόσια περίθαλψη. Κάτι με τον γνωστό, κάτι με το φακελάκι, θα τη βγάλουμε και μέχρι τώρα τη βγάζαμε πράγματι. Δεν ξέρω, τα μαθηματικά και η φυσική μου έχουν διαμορφώσει ένα τρόπο σκέψης θετικιστικό, να ψάχνω αιτία και αποτέλεσμα, δηλαδή συνεπαγωγή και έχω μπλοκάρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημερα.
    Καλως ορισες ΔΝΤ καλημερα θλιψη.!!!!!!!!!
    Οχι με την εννοια τα παραταμε......αλλα με την καταντια μας.
    @@@@@
    ''Εμείς, ο κόσμος της εργασίας και της διανόησης, ο πραγματικός κόσμος, της πραγματικής και λογικής Αριστεράς, με όποιο νόημα της δίνει ο καθένας μας, μπορούμε να συγκροτούμε παρέες, ομάδες, συσπειρώσεις, κινήματα, πολιτικά μορφώματα και να κρατάμε ζεστή την ιδέα μιας μεταρρυθμιστικής διαδικασίας. Να παρεμβαίνουμε στην κρίση με αποκαλύψεις, ιδέες και δράσεις, να απομονώνουμε τις υποκριτικές κραυγές και να αντιπαλεύουμε τη γραφειοκρατία και τον παρασιτισμό. Να δεχόμαστε το προφανώς σωστό για τη ζωή μας και τη φύση, έστω και αν είναι ή φαντάζει αστικό, καπιταλιστικό ή συμβιβαστικό. Ψεύτικο να μην είναι. Φαντάζει σαν φρούδα ελπίδα, μα η οργάνωση και ο αγώνας από τα κάτω είναι το μόνο που μας έμεινε. Το έχετε καταλάβει''
    Το να προσθεσω κατι επι πλεον θα ηταν πλεονασμος.
    @@@@@@@@@@@
    Συμφωνω απολυτα και με τον Γιωργο ,που τον χαιρετω.
    Πιστευω πλεον πως την επομενη φορα που θα χαθει η θεση μας στο κοινοβουλιο η ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα διαμελισθει εις τα εξ ων συνεστηθει.
    Εμεις, εμεις θα μεινουμε 'εραστες του ονειρου' που χαθηκε, χωρις να μπορουμε να δικασουμε ηθικα τους ηθικους αυτουργους καθως θα αυτομολησουν...............θα συνεχισουμε να πορευομαστε την μοναχικη πορεια μας με την αξιακη μας ταυτοτητα στα δοντια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιώργο, ούτε εγώ είμαι σίγουρος ότι αυτοί οι 3 τύποι με τις τσάντες μπορούν να να δούνε μέσα στα σωθικά του κράτους μας, Τόγραψα εξάλλου. Εδώ είναι το θέμα. Η ηγετική ομάδα του ΓΑΠ και τα συμφέροντα που τους κινούν, τούς θέλει σαν άλλοθι για να αλλάξει πράγματι την κατάσταση, ή θα προσπαθήσουν να τους εξαπατήσουν. Οι ελληνικές ελίτ βολεύονται πλέον με την προηγούμενη ή με μια νέα σύγχρονη Ελλάδα;

    Η Αριστερά και βέβαια είναι μέρος του προβλήματος. Εμείς γνωριστήκαμε λόγω της κοινής μας θέσης γι' αυτήν. Ξέρεις όμως ότι δεν είναι κοινός τόπος αυτή η άποψη, ο κόσμος της Αριστεράς έχει μια νεφελώδη άποψη γιατί δεν ασχολείται, δεν τον ενδιαφέρει. Απλά ψηφίζει, αλλά ακόμα δεν έχει κάνει συνείδηση τι είναι ακριβώς οι τύποι που ψηφίζει. ΚΑι εδώ είναι η ερώτηση Γιώργο. Οφείλουμε ή όχι να τους αποκαλύπτουμε; Μήπως πρέπει να μαζευτούμε πάλι; κυρίως οι blogger ου χώρου για μια κοινή ας το πούμε "γραμμή" αν συμφωνούμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τασούλα είσαι καλά;
    Ναι Τασούλα και στο δρόμο αυτό δεν είμαστε μόνοι. Μιλάω για κάτι από τα κάτω και νομίζω ότι όλοι το θέλουμε, είναι δύσκολο, μα να όσα δε φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή, η φάση η συγκυρία. Αρκεί να κρατάμε τη φωτιά με κάθε τίμημα.
    Α και τίποτα δεν είναι πλεονασμός, να μιλάμε.
    Καλό απόγευμα και χαιρετισμούς στα Κάστρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. leo, ειχα κανει μια επεμβαση στο ματι!!!!
    Δεν γνωριζω ακομη αν θα χρειασθει μια δευτερη. Μαλλον κατι δεν πηγε αρκετα καλα. Ελπιζω ομως!!!και για να λεμε του ''στραβου' το δικιο δεν φταιει ο Γιατρος. Ειμουν υπερκινητικη κατα την διαρκεια της επεμβασης.
    Τελος παντων.
    Οπως καταλαβαινεις αποφευγω για λιγο καιρο να διαβαζω τα κειμενα......και το 'χω ρηξει στη σημειολογια των 'τραγουδιων'.
    Οσο για το Νομοσχεδιο για την παιδεια καθαρα μηχανιστικη αντιμετωπιση, και ασαφεστατο.Σκοπιμως βεβαιως.Μια και οι εκρεμοτητες ειναι ο Δουρειος Ιππος.
    .Βεβαιως και θα μιλαμε. Μας χρειαζεται αλλωστε η συντροφικοτητα τοσο δισευρετη στην εποχη της ''ΠΑΡΕΑΣ'

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητέ leo,
    αξιοσημείωτες οι περισσότερες παρατηρήσεις σου, αν και να πω την αλήθεια δεν θεωρώ κανένα ΔΝΤ-και όχι απο προκατάληψη-ικανό να μας καθοδηγήσεισε μια πορεία εξόδου. Ως γνωστόν σαν τοποτηρητής των δανειστών λειτουργεί , για να εξασφαλίσει ότι υπο κανονικές συνθήκες δεν θα χάσουν τα λεφτά τους.
    Αλλά τέλος πάντων, μιας και φτάσαμε ως εδώ θα πρέπει να πορευτούμε και με το ΔΝΤ -και ποιος ξέρει τι άλλο στην πορεία-σαν παράμετρο του όλου θέματος.
    Δυστυχώς από την διάσπαρτη αριστερά (θεωρώ ότι μόνο για αυτην μπορούμε να μιλάμε πια), δεν έλειψαν ούτε οι προτάσεις και οι ιδέες, ούτε οι "ηθικές" αξιολογήσεις. Έλειψε και λείπει η Πολιτική.Δηλαδή η ικανότητα παρέμβασης που θα προκαλεί μετασχηματισμούς. Εκεί πρέπει να επικεντρώσουμε όσοι νοιαζόμαστε ακόμα. Αλλιώς θα διαβουλευόμαστε αιώνια ενώ ο κόσμος γύρω καίγεται (κάτι σαν την κυβέρνηση το Νοέμβριο-Δεκέμβριο δηλαδή όπως αναφέρεις σωστά).
    Να σου πω ότι κατέχω την λύση, παραμύθια θα λέω, άσε να τα πουν άλλοι που είναι και επαγγελματίες του είδους.Αλλά δεν μπορεί να φύγει το μυαλό μου από αυτή την επισήμανση.Ισως τα δύσκολα που έρχονται, να μας αναγκάσουν να τριφτούμε και σε αυτό.Προς το παρόν, ας διαφυλάξουμε τις οριοθετήσεις μας από τρέχοντα φληναφήματα και εξυπνακισμούς που ακούγονται απο εδώ και απο εκεί, όπως σωστά κάνεις, και ας σκεφτούμε λίγο παραπάνω.
    Πολύ φιλικά
    Ανέστιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συμμερίζομαι τον πεσιμισμό της taspa για το μέλλον της Αριστεράς -περαστικά της κιόλας.Μπορεί να φταίνε και ..."οι δύσκολες πόλεις του Βορρά" που "βαραίνουνε το πέταγμα " μας αφού από όσο καταλαβαίνω είμαστε πατριώτισσες ή ζει στη Σαλονίκη τέλος πάντων.(Εσάς εδώ κάτω σας βλέπω πιο ..αισιόδοξους,πιο light...).
    Η Αριστερά που μας μεγάλωσε ή αυτό που είχαμε ιδεατά στο μυαλό μας ότι είναι ,"εξελίχθηκε" , προσαρμόστηκε στο αξιακό "περιβάλλον" των καιρών μας ,εξαντλήθηκε και έχει ήδη πεθάνει.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν οφείλουμε να υπερασπιστούμε αυτό που επιτέλους αλλάζει στο κενό που άφησε Τελειώνουμε με τους -ισμούς μας . Ας μας μείνει προς το παρόν η επιμονή στους αγώνες και στο όραμα. Και μακάρι σύντομα να γεννηθεί κάτι μεγάλο πέρα από blogs και παρεϊστικες κουβεντούλες .Η Αριστερά δεν πρέπει να είναι μόνο όραμα αλλά και πρόγραμμα , κάτι που το λέμε όλοι αλλά δεν βλέπω πουθενά Μόνο αφορισμούς.Λέτε χωρίς -ισμους τελικά να μην γίνεται ούτε πρόγραμμα;;;;Πρέπει λίγο λίγο να μαζέψουμε το... χάος μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Leo,
    το ότι συμφωνώ μέχρι σημείου στίξεως με όσα γράφεις, το ξέρεις φαντάζομαι.
    Από το κείμενο λείπουν μόνο "κάποιοι τόνοι", τους οποίους θα έβαζα.
    Οπως η "αντισυνταγματική μονιμότητα" των ΔΥ., αυτή η κατάφορη παραβίαση των ίσων δικαιωμάτων των πολιτών.

    Οσον αφορά την για μια ακόμη φορά αναδιατύπωση, από τον Α.Δημητρίου, του ζητήματος , καπιταλισμός και διαφθορά, θα ήθελα να του επισημάνω, μια λεπτή διαφορά.

    Διαφθορά έχουμε σε ένα σύστημα , όταν αυτή είναι "περιθωριακό ζήτημα" και θα συμφωνήσω ότι αυτό είναι συνυφασμένο με τον καπιταλισμό και όχι μόνο. Και με την Αμεση Δημοκρατία και με τον Σοσιαλισμό,και με την φαιουδαρχία όπως ξέρουμε.
    Οταν όμως η διαφθορά δεν είναι "περιθωριακό ζήτημα" αλλά "κεντρικό ζήτημα" τότε δεν μιλάμε για διαφθορά, αλλά για κοινωνικό σύστημα διεφθαρμένο, που στην ιστορία συνήθως ανατρέπεται, ενίοτε και με γκιλοτίνες.
    Και είναι απορίας άξιο να το στηρίζουν αριστεροί που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αλλο πράγμα η διαφθορά ως ποινική υπόθεση, ατομική υπόθεση κάποιων διεφθαρμένων και άλλο η διαφθορά ως κοινωνικό φαινόμενο.
    Ως διεφθαρμένο κοινωνικό σύστημα.
    Η Αριστερά ωφείλει να το αναλύσει και όχι να το ξεπερνάει και να ζεί μέσα σ'αυτό.
    Πάρα πολλοί αριστεροί δόσαν και την ζωή τους ακόμη ενάντια σε διεφθαρμένα καθεστώτα.
    Πιθανά , βέβαια συνέβει αυτό, επειδή δεν ξέραν καλά τα κείμενα του Μάρξ και του Λένιν.
    Κάποιους όμως θα τους τραβούσαν τ'αυτί που τολμάν να βρωμίζουν τους αγώνες τους με την συνδικαλιστική ακράτεια που έχουν συνηθίσει να ζούν τα τελευταία χρόνια του γενικού ΟΧΙ, σε κάθε λογική προσέγγιση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η "διασκέδαση" της υπόθεσης "διαφθορά και καπιταλισμός" από διάφορους , υποτίθεται, γνώστες του μαρξισμού, δεν είναι τίποτε άλλο από την γνωστή εκδοχή του προυντονικού "Η ιδιοκτησία είναι κλοπή", την οποία ο Μάρξ που τον επικαλούνται με τόση ευκολία, ως δήθεν θεωρητικού της "προπατορική σχέσης" καπιταλισμού και διαφθοράς.
    Ο Μάρξ ήταν σαφής. Ο καπιταλισμός δεν στηρίζεται στην διαφθορά , στην κλοπή, αλλά στην υπεραξία που παράγεται από την παραγωγή προιόντων. Εδώ η υπεραξία δεν αποσπάται στην παραγωγή. Το εργαλείο δεν είναι η βιομηχανική παραγωγή, αλλά οι μηχανισμοί της διαφθοράς, στην περιοχή της πολιτικής διαπλοκής.
    Να αφήσουν λοιπόν τις εξυπνάδες, τύπου ΚΚΕ, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα διαφθοράς, αλλά το πρόβλημα είναι ταξικό και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
    Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι κρίση παραγωγής, αλλά κρίση ανυπαρξίας παραγωγής για ταξική εκμετάλευση και αντικατάστασή του πλουτισμού από τα καπιταλιστικά εργαλεία με εργαλεία προνομίων και διαφθοράς, σε σχέση συμμαχίας που την εκπροσωπούν τα κόμματα, που απομηζούν ακόμη περισσότερο τους εργαζόμενους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κοstis
    Kαλησπέρα. Γνωριζόμαστε και ξέρω ότι συμφωνείς.
    Το πρόβλημα της διαφθοράς και υπάρχει και είναι κεντρικό στοιχείο της κοινωνικής μας ζωής.
    Δεν είναι ηθικό είναι πολιτικό τόσο ώστε να κινεί τις διαδικασίες άσκησης της πολιτικής από κόμματα, κυβερνήσεις, συνδικάτα κλπ. Αποφεύγω τη λέξη γιατί παραπέμπει σε ηθικοπλαστικά νοήματα που δεν τα γουστάρω, αλλά η ουσία της είναι εδώ.
    Και βέβαια δεν είναι στοιχείο του καπιταλισμού μόνο, ή μόνο δικό μας. Σε μια χώρα που ζει μόνο από παροχές υπηρεσιών, που δεν παράγει υπεραξίες από την παραγωγή είναι αναπόφευκτο, ο πλούτος να συσσωρεύεται από τη δωροδοκία, την αποφυγή φόρων από διαδικασίες ανομίας γενικότερα.
    Αυτό που με απασχολεί και απασχόλησε και άλλα ιστολόγια, είναι:
    α. Οι ακριβείς μηχανισμοί που την έκαναν κυρίαρχο στοιχείο.
    β. Οι μηχανισμοί που θα μπορούσαν να την περιορίσουν.
    γ. Γιατί η Αριστερά ξεπερνάει το πρόβλημα; Είναι η ψηφοθηρία; είναι και αυτή διεφθαρμένη πλέον; Πιστεύει ότι το πρόβλημα είναι επουσιώδες; Η μήπως έχει καταλήξει ότι είναι δομικό στοιχείο της βάσης αυτής της κοινωνίας και θα ξεπεραστεί με τη βία, όταν αυτή θα αλλάξει;

    Στο μυαλό μου έρχεται ο ναζισμός. Ήταν όλοι οι Γερμανοί δολοφόνοι; Ή ανέχτηκαν και συνέδραμαν τους δολοφόνους προκειμένου να κυριαρχήσουν; Γιατί είναι διαφορετικό, νομίζω.


    Για να απαντήσουμε νομίζω ότι χρειάζεται πολύ σκέψη και αναζήτηση δεδομένων. Θέλω να φύγουμε από την απλή καταδίκη της και να μπούμε πιο βαθιά στο πρόβλημα. Θα πρέπει να δουλέψουμε όλοι πάνω σ'αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τασούλα περαστικά σου, να αισιοδοξείς, μη σε παίρνει από κάτω όλοι μας κάτι έχουμε να τραβιόμαστε.
    Η παρέα μας και βέβαια πρέπει να είναι ζωντανή και παραγωγική όπως και άλλες παρέες μέσα και έξω από τη μπλογκόσφαιρα. Έχω βέβαια απελπιστεί από τους γραφειοκράτες της Αριστεράς και το μόνο που βρίσκω πια ελκυστικό είναι το "από τα κάτω". Φρούδο αλλά μ'αρέσει να το φαντάζομαι.
    Να προσέχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. rallia
    σε νόμιζα πιο αισιόδοξη. Τώρα νομίζω θα περιμένεις πολύ. Ο επαγγελματισμός στην πολιτική κάνει κακό, και αν είναι και στην Αριστερά, τη μετατρέπει σε αστικό κόμμα, διαπλεκόμενο, ψηφοθηρικό, που παίζει ένα ρόλο με προσωπείο. Η αριστερά που μας γέννησε έβγαινε μέσα από την ήττα, είχε ήρωες, οράματα, φανταζότανε δικαιοσύνη.
    Η σημερινή σπρώχνει το χρόνο, δεν ελπίζει σε τίποτα, παίρνει επιδότηση, διαχειρίζεται τα συνθήματα άλλων εποχών, είναι στείρα γιαυτό και απλά φωνάζει σαν σκυλί ανίκανο.
    Πολύ αξία της έχουμε δώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανέστιος
    Καλησπέρα και σε σένα φίλε μου. Πιστεύεις ότι θέλουν μεταρρυθμίσεις ειλικρινά; Τότε τι τους εμποδίζει να διατυπώσουν μια θετική πρόταση; Παράδειγμα, τους είδες να σηκώσουν καθόλου το θέμα της εκκλησιαστική περιουσίας ή των εξοπλισμών; Διορισμούς ζητάνε,και γενικά να επιστραφούν τα κλεμμένα. Ποιοι έκλεψαν; πως θα τα επιστρέψουν;
    Έξοδο από το ευρώ ζητάνε αλλά είσοδο που; δεν μας λένε. Για τα σχολεία λένε τίποτα; Μα δεν καταλαβαίνω ώρες ώρες και μας με τα συμπλέγματά μας να τους ζητάμε να πάψουν να είναι ελέφαντες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η Ελληνική Οικονομία , δεν μπόρεσε ποτέ να απεξαρτηθεί από τον πολιτικό έλεγχο.
    Μετά τον Εμφύλιο, καθοριστικό ρόλο έπαιξε το Σχέδιο Μάρσαλ και τα Λίμπερτυς.
    Μετά την Χούντα, ήρθαν τα Μεσογειακά Προγράμματα και στην συνέχεια μέχρι τώρα τα Πακέτα Ντελόρ, τα ΕΣΠΑ κλπ.
    Ετσι πάντα η Κυβέρνηση ήταν και διαχειριστής ενός δυσανάλογα σημαντικού οικονομικού εργαλείου, ικανού να ορίζει στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό.
    Αυτό το δεδομένο ήρθε να συμπληρωθεί και από τα φτηνά δάνεια της παγκόσμιας αγοράς ομολόγων και έτσι της έδοσε την δυνατότητα να αυτονομείυται από την οικονομία, να περιφρονεί και να ποδηγετεί την ιδιωτική οικονομία, να καταστρέφει με μηχανισμούς φορολογικών πλεονεκτημάτων σε ημέτερους, να αναδεικνύει τα δικά της τζάκια, με προμήθειες και αναθέσεις κλπ.
    Η πολιτική εξουσία είχε την οικονομική δύναμη να διαφθείρει εκτός από τους επιχειρηματίες και τους ΔΥ που διαχειρίσθηκαν την διαπλοκή.
    Η μάζα των ΔΥ απετέλεσε τις περισσότερες φορές το προκάλυμμα πίσω από το οποίο κρυβόταν οι διεφθαρμένοι, με συνενοχές με μικρές χαριστικές παροχές.
    Ετσι η μάζα των αμέτοχων ΔΥ έγινε η ασπίδα για να μη μπορεί κανείς να ελέγξει τους διεφθαρμένους μηχανισμούς.
    Κάθε φωνή που απαιτεί την άρση της μονιμότητας για να μπορεί να τιμωρήσει την διαφθορά, διαστρέφεται ως δήθεν προσπάθεια να κτυπηθούν γενικά οι ΔΥ και σ'αυτό κύριο ρόλο έπαιξε και παίζει η Αριστερά, που την άφησαν να πιστεύει ότι εκφράζει τους εργαζόμενους ΔΥ.
    Αυτός είναι ο λόγος που πιστεύω πως αν δεν αρθεί η μονιμότητα, αν δεν καταργηθούν οι ΕΔΕ και δεν αντικατασταθούν από την τυπική δικαστική εξουσία, δεν θα μπορέσει να γίνει τίποτε.
    Σήμερα 100 χρόνια μετά την θεσμοθέτηση της μονιμότητας, είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι οι Δημόσιοι υπάλληλοι κινδυνεύουν να αντικατασταθούν κάθε που θα αλλάζει η κυβέρνηση και έτσι θα χάνουν την δουλειά τους, ειδικά ειδικότητες, όπως μηχανικοί, δικηγόροι, τραπεζικοί, οδηγοί τρένων, αεροπλάνων, αστικών, γιατροί, δάσκαλοι, καθηγητές που κάλλιστα μπορούν να βρούν δουλειά για την ειδικότητά τους στην αγορά.
    Ναι το 1910, ο ΔΥ δεν είχε που να δουλέψει στην αγροτική οικονομία, αλλά τώρα είναι γελοίο ένα τέτοιο επιχείρημα.
    Η μονιμότητα είναι προνόμιο "αντισυνταγματικό" και είναι βασικός πυλώνας αναπαραγωγής της διαγθοράς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Kostis
    Αυτά που βάζεις είναι μια πρώτη προσέγγιση. Το κράτος ως θύμα και θύτης. Η πολιτική εξουσία ως εκμαυλιστής. Ιδιωτικός τομέας κρατικοδίαιτος. Εμπόδια σε επιχειρηματικές πρωτοβουλίες,που δεν τις κάνουν οι δικοί μας. Χρηματισμός. Δικαστική εξουσία ως μακρύ χέρι της πολιτικής εξουσίας, όχι ως θεματοφύλακας της δημοκρατίας. Ποιο θα κρίνουν ποιούς;
    Αναπαραγωγή στρεβλώσεων που διευρύνονται και κυριαρχούν.
    Αν τα δεις από μέσα θα διαπιστώσεις ότι τα στεγανά είναι συμπαγή. Η άρση της μονιμότητας θα μείνει γράμμα κενό, γιατί αν εφαρμοστεί θα αποτελέσει κίνδυνο φυγόκεντρων τάσεων, αλληλοκαταγγελιών και κατάρρευσης των στεγανών.
    Το σύστημα τα ξέρει αυτά. Να δεις πως κλείνει σα στρείδι μόλις κάτι πάει να το απειλήσει.
    Να δεις πως φοβάται την αξιολόγηση. Όχι ο απλός ΔΥ, αλλά ο συνδικαλιστής και ο προιστάμενος. Η δική του ανασφάλεια είναι μεγαλύτερη, γιατί έχει τη φωλιά του χεσμένη.
    Νομίζω ότι εκεί μέσα χρειάζεται μεγάλο σοκ και δύναμη από την πολιτική ηγεσία για να φτάσουμε κάπου. Κάτι σαν επανάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κλασσικός ,αδρός,σαφής ,Leo .
    Τι σχόλια να κάνουμε ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία