Λατρεύει τα κορίτσια, αλλά θέλει να κάψει το μπουρδέλο τους



Μιλώντας στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ το απόγευμα της Τρίτης, ο κ. Δασκαλόπουλος χαρακτήρισε τα κόμματα του μεταπολιτευτικού σκηνικού «διαπλεκόμενα με το κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο της Μεταπολίτευσης, είτε οργανικά είτε ιδεολογικά» και υποστήριξε ότι «είναι προφανής σήμερα η απροθυμία όλων των κομμάτων να κόψουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται», γιατί «αισθάνονται ότι η συρρίκνωση του Κράτους και η ανεμπόδιστη ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και οικονομίας, θα συρρίκνωνε την εξουσία τους -άρα και τα προνόμιά τους».

Αν τα προηγούμενα λόγια δεν τα έλεγε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, αλλά ένας διανοούμενος θα ήταν αλλιώς, θα είχε ίσως δίκιο για πολλούς. Τώρα φαντάζουν ως λόγια που προσβάλλουν τον πολιτικό κόσμο της χώρας, απειλούν τη δημοκρατία και το κύρος του κοινοβουλίου.
Τώρα το πώς νοεί ο ΣΕΒ τη συρρίκνωση του κράτους και την ανεμπόδιστη ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, υποψιαζόμαστε και θα ασχοληθούμε σε επόμενη ανάρτηση.

Την ίδια εποχή στη μεγάλη πορεία της Τετάρτης πολλές χιλιάδες κόσμου φώναζε με πρωτόγνωρο πάθος « να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή», παλιό αναρχικό σύνθημα. Αν μάλιστα καιγόταν πολλοί θα πανηγύριζαν. Το πλήθος όμως κανείς δεν το κατήγγειλε, επίσημα χείλη δεν το κατηγόρησαν για αντιδημοκρατική συμπεριφορά. Κανένας δεν το ρώτησε, αν καεί η βουλή ποιος θα είναι αφεντικό την επόμενη μέρα. Απέναντι σε χιλιάδες κόσμο κρατάς όπως και να το κάνεις μια πισινή, περνάς στο ντούκου τις υπερβολές. Ο λαός έχει πάντα δίκιο. Απέναντι όμως στον πρόεδρο των βιομηχάνων, ακροδεξιοί, δεξιοί, σοσιαλιστές, αριστεροί και κομμουνιστές βουλευτές, όλοι μια γροθιά. Ο ορισμός του λαϊκισμού.

Για να δούμε όμως την ουσία της κουβέντας.
Σύμφωνα με το Φώτη Κουβέλη

«Ο Βουλευτής είναι παρατηρητής. Ο Βουλευτής δεν μετέχει ουσιαστικά στο παραγόμενο πολιτικό αποτέλεσμα. Και αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει σχέση με το συγκεντρωτισμό του πολιτικού συστήματος. Έχει σχέση με το πρωθυπουργοκεντρικό και το κυβερνητικοκεντρικό πολιτικό σύστημα, το οποίο κρατάει τη Βουλή μακριά από την οποιαδήποτε δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων. Και «τρέχει» η Βουλή πίσω από τα γεγονότα για να ασκήσει –όχι γιατί τον υποτιμώ- μόνο τον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο, αλλά πάντα εκ των υστέρων.»

Χμ, όχι πάντα θα έλεγα και όχι για όλους τους βουλευτές. Οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος διαμορφώνουν μαζί με την κυβέρνηση τις αποφάσεις. Συχνά και βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμβάλλουν «εποικοδομητικά» αν είναι να βρεθεί μια λύση για πρόβλημα των ψηφοφόρων τους. Το κράτος είναι λάφυρο του κόμματος που πλειοψηφεί. Και το κόμμα καθορίζει τις τύχες του λαού και της χώρας, χωρίς να διαλέγεται με κανένα, απλά αποφασίζει με γνώμονα τα συμφέροντα της ηγετικής του κάστας  των επιχειρηματιών που το στηρίζουν και την επανεκλογή του στην εξουσία.
Αλλά και ο οργισμένος κυρίαρχος λαός, που ήθελε την καύση αμαρτωλής  βουλής, φροντίζει πάντοτε να εκλέγει ισχυρές κυβερνήσεις, ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα συνεργασίας. Δηλαδή ως ένας άνθρωπος, ο σοφός λαός εκχωρεί στο κόμμα που ψηφίζει το απόλυτο δικαίωμα να αποφασίζει για τις τύχες του, προσδοκώντας οφέλη. Αυτοί που ψήφισαν για 2η τετραετία τη ΝΔ ήξεραν για τους κουμπάρους, για την λήστευση των ταμείων, για τις φωτιές, για την δήθεν επανίδρυση του κράτους. Ήξεραν όμως και για τους χιλιάδες αχρείαστους διορισμούς, την ανοχή της φοροδιαφυγής, την έλλειψη αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, την ανοχή της αυθαίρετης δόμησης, την ατιμωρησία και συχνά ενθάρρυνση της διαφθοράς σε κάθε επίπεδο της δημόσιας διοίκησης. Ήξεραν δηλαδή πράγματα, για τα οποία δεν ήθελαν να μιλούν, γιατί εκεί το προσωπικό συμφέρον του καθένα επιβάλει σιγή και ανοχή. Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για τους πολίτες - πελάτες  του Πασόκ.

Η οργή του κόσμου για το «σάπιο» πολιτικό σύστημα, που χρειάζεται την καθαρτήρια δύναμη της φωτιάς, είναι οργή για τα μέτρα που τον αδικούν και του περιορίζουν τον ατομικό ορίζοντα. Όσο το πελατειακό σύστημα με τα δανεικά δούλευε, έστω και με πατέντες, δεν είδα οργισμένες διαδηλώσεις, αντίθετα είδα πράσινες και μπλε σημαίες να κυματίζουν και αστείες περιπτώσεις πολιτικών να καταλαμβάνουν την εξουσία με τις ευλογίες του κυρίαρχου λαού.

Στο party της Ολυμπιάδος, party λαμόγιων, ντόπιων ή ξένων κεφαλαιοκρατών και ντοπαρισμένων αθλητών, όσοι ήταν οι αντίθετοι χλευάστηκαν, προείχε βλέπετε το «εθνικό» συμφέρον.     

Στο party της φοροδιαφυγής των επιχειρήσεων, ο λαός συμμετέχει και του αρέσει, ή τουλάχιστον αδιαφορεί. Δεν ζητάει απόδειξη, κερδίζοντας την εύνοια του επαγγελματία, ή την έκπτωση. Μετά περιμένει αύξηση των δαπανών για την παιδεία. Από πού;

Στην καταστροφή του φυσικού πλούτου εναντιώνεται, αν πρόκειται να αξιοποιήσει το φυσικό κάλος για την αναψυχή του ή για κάποια «κοινωφελή» επένδυση. Αν πρόκειται όμως για το γήπεδο - τέρας της αγαπημένης του ομάδας ( βλέπε Ελαιώνας) είναι έτοιμος να ορκιστεί στο τσιμέντο και το σίδερο.

Οργίζεται όταν ο οκνηρός δημόσιος υπάλληλος τον ταλαιπωρεί, ονειρεύεται όμως να ήταν χαλίφης στη θέση του χαλίφη, να άραζε και να τους γαμούσε όλους.

Ο κυρίαρχος λαός δεν είναι κακός ή καλός, δίκαιος ή άδικος, προοδευτικός ή συντηρητικός όπως δεν είναι και ο άνθρωπος. Διαμορφώνεται από τις συνθήκες μέσα στις οποίες αξιώνει την όποια εξουσία του. Είναι έτοιμος να θυσιαστεί και να θυσιάσει ανάλογα με τους κινδύνους που διατρέχει ή νομίζει ότι διατρέχει. Ανάλογα με τα στερεότυπα που έχει δεχθεί να του καθορίσουν το αξιακό του οπλοστάσιο. Αμφισβητεί ένα ουσιαστικό πολιτικό λόγο που του βάζει ερωτήματα, που τον προβοκάρει, και λατρεύει τον λόγο της ΤV ή του πολιτικού που του θωπεύει το ναρκισσισμό και του ανοίγει την κλειδαρότρυπα του γείτονα. Με λίγα λόγια επιβιώνει μέσα σε ένα καπιταλιστικό σύστημα περισσότερο ή λιγότερο στρεβλό, αποθεώνοντας τον ατομικισμό, χωρίς κουλτούρα αλληλοβοήθειας και συνεργασίας. Και όταν νιώθει μίσος, είναι το μίσος για τον διπλανό του που τα καταφέρνει, δεν είναι μίσος ταξικό, γι’ αυτό και ατελέσφορο. Την ίδια στιγμή ανοίγει την καρδιά του στη χαρά επειδή φαντάζεται ότι είναι αθάνατος. Αποφεύγει το πένθος που του εμπεδώνει τη φθαρτότητα.

Καταναλώνει πολιτιστικά υποπροϊόντα, λατρεύει  τις πουτάνες, αλλά θέλει να κάψει το μπουρδέλο τους. Ίσως γιατί τις θέλει στο σπίτι του, να δουλεύουν μόνο γι’ αυτόν.

Σχόλια

  1. Τα συνέδεσες πολύ καλά, leo. Δεν πάμε καθόλου καλά. Το ξέραμε, ρε φίλε, αλλά οι μερικοί έχουν λαλήσει τελείως.

    Εχουν ξεφύγει, λέμε
    Προσθέτω και αυτό γιατί, η μούρλα είναι μεταδοτική.

    "η ΚΟΕ επανέφερε παλαιότερη πρότασή της για τελείως τυπική συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.!!

    Σύμφωνα με την ΚΟΕ,

    «οι βουλευτές της αριστεράς πρέπει να καταγγείλουν τη συμπαιγνία, να αποχωρήσουν από τη σκηνή της παράστασης (σ.σ. δηλαδή το Κοινοβούλιο) και να συμμετάσχουν σε μια παλλαϊκή εξόρμηση σε όλη την Ελλάδα για να οργανωθεί η αντίσταση και η αλληλεγγύη».

    Τόση διαφορά στον τρόπο αντίληψης των πραγμάτων. Τέτοιο αγεφύρωτο χάσμα.[ ]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και τι θα βάλουμε στην θέση της βουλής;

    Το γαλακτοϊχθυοπωλείο του ΣΥΡΙΖΑ;

    [ ]..Για να το πούμε σχηματικά, αν ήταν μαγαζί που επιχειρούσε να επιβιώσει εν μέσω κρίσης, αλλά και να επεκταθεί με την πρώτη ευκαιρία,

    ο ένας συνέταιρος επιμένει να συνεχίσει να πουλά γαλακτοκομικά προϊόντα στην μία πλευρά

    και ο άλλος φρέσκο ψάρι στην άλλη.

    Σα να μην έφτανε αυτό, το μαγαζί είναι μικρό.

    Κάποιοι προσπάθησαν να τους πείσουν να συμφωνήσουν τι θα πουλάνε π.χ. να το μετατρέψουν σε κρεοπωλείο, αλλά δεν τα κατάφεραν.

    Ετσι, επιμένουν να πουλάνε υπό την ίδια στέγη, δίπλα-δίπλα, γάλατα και ψάρια, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

    Υποχρεώνοντας τους πελάτες να ψάχνουν θέλοντας και μη να βρουν ένα μαγαζί της προκοπής. Κι ας μη βολεύονται αλλού.[ ]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σπιθάκο
    αν ήρθες από δω για να μου πεις για την ΚΟΕ τσάμπα ο κόπος ρε φιλαράκο. Εντάξει οι τύποι είναι αλλού ή και μεις αν θέλεις είμαστε αλλού, και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να συνυπάρχουμε. Ως ξεχωριστά σχήματα θα μπορούσαμε να συζητάμε, κάτω από την ίδια στέγη είναι αδύνατο να δράσουμε από κοινού/
    Και με τη μη συμμετοχή στη σύσκεψη των αρχηγών, που σε είδα ότι το κράτησες σαν θέμα θέλω να πω τα εξής.
    Επί της ουσίας η σύσκεψη δεν θα λειτουργούσε ούτως ή άλλως. Ο κόσμος ξέρει ότι αυτά είναι επικοινωνία. Πηγαίνεις όμως και τους ξεβρακώνεις με τον πιο κραυγαλέο τρόπο και μετά βγαίνεις και λες τι τους είπες/
    Ποτέ μου δεν κατάλαβα στην Αριστερά αυτό το δεν συμμετέχω, αποχωρώ, δε συζητώ. Αν σε κάτι μπορεί η Αριστερά να ηγεμονεύσει είναι στα λόγια, στην ανάλυση, στα αίτια. Όσο μικρός και αν είναι ο Τσίπρας. Το ΓΑΠ και το Σαμαρά τους είχε στην τσέπη. Και λάθος αυτή η κόντρα με τον Καρατζαφέρη. Του δίνουν πόντους σε λαικά στρώματα χωρίς να το καταλαβαίνουν. Αλλά δύσκολα πεθαίνει ο κνίτης μέσα μας, τόχουμε ξαναπεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν ήρθα να πω για την Κ.Ο.Ε . Λάθος μετράς..
    Άλλο είπα.

    Κοντά σ'αυτά που πολύ καλά συνέδεσες, έβαλα άλλο ένα τμήμα. Ενώ υπάρχουν κι'άλλα ακόμη που συνθέτουν ένα άσχημο κλίμα που είναι πολύ επικίνδυνο.

    Δεν μ'αρέσει αυτή η μπαχαλοκατάσταση και ταυτόχρονα αντί να αναδεικνύονται αντίρροπες υγιείς δυνάμεις, αναδεικνύονται φαινόμενα λόγου που απέχει της πολιτικής.

    Αυτό είναι το μεγάλο θέμα. leo.

    Τώρα, αν εσύ άλλο κατάλαβες..τι να πω..
    "Δεν ήρθα από εδώ" για τα σκατοκομματικά και μην τα προσάπτεις σε εμένα.

    Στο Συριζα, όμως παίζουν πολύ άσχημα με το κοινοβουλιο.
    και αυτό δεν είναι καλό.

    Leo, μην αρχίζεις τα "είμαι μέσα" ή "είμαι έξω"
    Χιλιοειπωμένα.

    Αν σε χαλάει το σχόλιο μου, σβήστο, και αυτό και το προηγούμενο, ρε φίλε.

    Κανένα πρόβλημα, δεν παρεξηγώ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σπίθα, πλάκα έκανα ρε αδελφέ. Απλά ήθελα να τονίσω πόσο ανάξιες λόγου είναι απόψεις αυτού του στυλ της ΚΟΕ. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρουν. Ωστόσο αντιλαμβάνομαι τις ευαισθησίες λόγω του Σύριζα.
    Τέλος πάντων το κλίμα είναι κακό συνολικά. Η αριστερά δεν έχει στρατό, ούτε όπλα για να παλέψει την κρίση. Μένει το ΠΑΜΕ και οι φαιδρότητές του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Άστα, leo.
    Έχουμε κουραστεί πολύ με αυτές τις ιστορίες.
    Δεν πάει άλλο, όπως το είπες. Έχω κουραστεί πολύ, τις τελευταίες ημέρες..

    Υ.Γ.
    Θα σου εξηγήσω, είναι σοβαρό.
    Θα τα πούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το ποστ,είναι εξαιρετικό, όντως.

    υ.γ.
    Δεν παρεξηγούμαι, φίλε leo, με σένα.
    Τάχουμε, πει.

    (..ετοιμάζω μια σοβαρή καταγγελία.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ξέρεις πού θα διαφωνήσω; Στο γεγονός ότι δεν ξέρουμε αν αυτό το Κράτος θα γίνει λάφυρο κανενός. Επιπλέον, πρέπει να σημειώσουμε ότι το Κράτος έγινε λάφυρο επειδή οι πολίτες (με το ρουσφέτι και την απουσία τους από την πολιτική) το επέτρεψαν.

    Εξάλλου, τον κανιβαλισμό δεν τον δίδαξαν οι πολιτικοί και τα κόμματα. Είναι ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας που άνδρωσε κι ανέδειξε πολιτικούς. Για το κάψιμο της Βουλής ήδη τοποθετήθηκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Καταναλώνει πολιτιστικά υποπροϊόντα, λατρεύει τις πουτάνες, αλλά θέλει να κάψει το μπουρδέλο τους. Ίσως γιατί τις θέλει στο σπίτι του, να δουλεύουν μόνο γι’ αυτόν"

    Leo το άρθρο σου αξιοζήλευτο
    Αλλά... με ΤΕΤΟΙΟ επίλογο δεν χρειαζόταν να γράψεις τίποτα άλλο. Τα είπες όλα μέσα σε 3 αράδες.
    Οι σκέψεις μας συνταξιδεύουν!

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. δείμο αν δεν δούμε κατάματα την πραγματικότητα θα αφανιστούμε. έχουμε τους ηγέτες που μας αξίζουν και τους δυνάστες που μας αξίζουν. Απλώς μια μεγάλη μερίδα, μας κλείνει το στόμα να μην ακουστούν οι πομπές μας στη γειτονιά. Θέλουν να ζούνε στο ψέμα. Όταν λες ότι για όλα φταίει ο καπιταλισμός , μεταθέτεις όχι μόνο το πρόβλημα μα και τη λύση του. Πήγαινε μετά στο παιδί του άνεργου και πες του για καπιταλισμό. Ψωμί έχεις να του δώσεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία