Μια καινούργια αρχή για την Ανανεωτική Δημοκρατική Αριστερά




Η ανανεωτική δημοκρατική αριστερά κάνει μια καινούργια αρχή. Αφού έδωσε ελπίδες πριν 20 χρόνια για κάτι μεγάλο μέσα από το Συνασπισμό, κατάλαβε, έστω και αργά, ότι στο δρόμο για το δημοκρατικό σοσιαλισμό πρέπει και πάλι να ξεκινήσει μόνη της. Το αν πορευτεί και μόνη της θα εξαρτηθεί.

Γιατί μόνη της;

Ε, σε μια χώρα που ακόμα υπάρχει Αριστερή τρομοκρατία που στέλνει βόμβες με το ταχυδρομείο, σε μια χώρα που καίγονται άνθρωποι, την ώρα που γύρω τους το πλήθος διαδηλώνει και πανηγυρίζει, σε μια χώρα στα λιμάνια της οποίας γυρίζονται ροκ - όπερες με αγανακτισμένους πολίτες και απεργούς ναυτεργάτες, είναι δύσκολο να βρεις πολλούς αριστερούς που να θέλουν να προβληματιστούν. Προτιμούν να ξεφυλλίζουν παλιές συνταγές, να βγάζουν πύρινους δεκάρικους, να καταγγέλλουν την πλουτοκρατία και στο τέλος να τους πιάνει το παράπονο και να περιμένουν τη μετά θάνατο ζωή, το σοσιαλισμό.

Αντί να κάθεσαι να πείσεις ανθρώπους που έμαθαν τα αριστερά τους γράμματα στα έδρανα του Περισσού, αντί να σκοτώνεσαι με τους οπαδούς της χήρας του Μάο και του Πολ Ποτ, δηλαδή, αντί να κουράζεσαι τσάμπα και να εξευτελίζεσαι, βγαίνεις στην κοινωνία με τις θέσεις σου καθαρές και πάνω απ’ όλα δικές σου και μιλάς. Εκφέρεις τον πολιτικό σου λόγο και κοινωνείς.

Κριτική

Ασκείς την σκληρή κριτική σου στο δικομματικό σύστημα που βύθισε τη χώρα σε δεινά. Στις πολιτικές τους, στο πελατειακό σύστημα που χτίσανε,  στην κουτσή δημοκρατία τους, στην φορο - ασυλία που προσφέρουν στο κεφάλαιο, στη διαφθορά που έχει χωθεί και στις πιο απλές συναλλαγές με το Δημόσιο. Στο σάπιο σύστημα δημόσια υγείας, στο οπισθοδρομικό σύστημα δημόσιας παιδείας, στην κομπραδόρικη και πειρατική οικονομία των τραπεζών. Αλλά δεν χώνεις το κεφάλι σου στην άμμο. Αν ήταν έτσι καθόσουνα παρέα με το ρεύμα να σε δροσίζει τώρα που ο καιρός ζεσταίνει. Ανοίγεις το κεφάλαιο συντεχνίες. Τις πιάνεις μία μία και τις ξεμπροστιάζεις. Κάτι συνδικαλιστικές διαπλεκόμενες ηγεσίες, κάτι  εθελούσιες εξόδους, κάτι λιμενεργάτες με μισθούς διευθυντή τραπέζης, κάτι αναπηρικές συντάξεις με ιδιαίτερη πυκνότητα σε κάποιους νομούς, κάτι αγροτοπατέρες με τρακτέρια και εμπορικά κέντρα, κάτι συμμορίες που κάψανε την Κούνεβα και βάλε να πάνε, μάστορα. Κάθε βδομάδα ανοίγεις και ένα κεφάλαιο. Μιλάς με στοιχεία, αλλά μιλάς γλώσσα σκληρή, όχι στρογγυλή σα μήλο. Η κοινωνία είναι έτοιμη να ακούσει, διψάει να ακούσει, είναι οργισμένη και με τους μεν και με τους δε και θέλει να ακούσει χείλη υπεύθυνα να μιλούν, λόγο αριστερό και δίκαιο.


Προτάσεις

Αν αποφασίσεις ότι ο δρόμος σου είναι ίδιος με αυτόν που είχες παλιά, δηλαδή προς το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, ή κάτι ανάλογο τέλος πάντων, βγες και πέστο συγκεκριμένα. Αυτήν την κοινωνία ονειρεύομαι. Εδώ χρειάζεται αφήγηση λεπτομερής. Από ωραίες προτάσεις η ελληνική γλώσσα είναι αστείρευτη. Όμως ο λαός σε έχει χρεώσει ανέξοδους βερμπαλισμούς και ας μην έχεις κυβερνήσει. Η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος σε έχει μέσα, μην το ξεχνάς. Και αν σου δίνουν τώρα μια ευκαιρία είναι γιατί θέλουν να ακούσουν τον ανανεωτικό σου λόγο ατόφιο και καθαρό. Αν ακούσουν και πάλι γενικότητες σύντομα θα σε ξεχάσουν.
Βάλε τον κόσμο σου να δουλέψει. Βρες τα θέματα, ιεράρχησέ τα, επέλεξε λίγα και καυτά στόχευσε σε αυτά. Έχεις τον τρόπο; Ελπίζουν πως τον έχεις.
Στο περιβάλλον της ΕΕ, σε μια παγκοσμιοποιήμενη οικονομία, με μια αδύναμη παγκόσμια Αριστερά σε κρίση, χωρίς νέα θεωρία και σε μια εποχή που το ληστρικό κεφάλαιο σαρώνει, προτάσεις για δομικές μεταρρυθμίσεις είναι οι μόνες που μπορούν να εφαρμοστούν, οι μόνες που μπορούν να δώσουν ελπίδες, να σηκώσουν από τον καναπέ τη μεσαία τάξη, να βάλουν τα γρανάζια της αλλαγής σε κίνηση. Αρκεί να είναι ρεφορμιστικές, δηλαδή ρεαλιστικές, να πείθουν και να μπορούν να συσπειρώσουν ευρύτερες προοδευτικές και σοσιαλίζουσες πολιτικές δυνάμεις.
Αποφάσισες, λέει, να βάλεις το πράσινο χρώμα στον πολιτικό σου λόγο, να προβάλλεις οικολογικά προτάγματα. Καραμέλες που πολλοί πιπιλίζουν και ο κόσμος το ξέρει. Ο κίνδυνος να φανείς ψεύτικος είναι ορατός. Πρέπει να πείσεις, ότι δεν είναι απλά πράσινο το χρώμα που ντύνεις τα λόγια σου. Δεν είναι πράσινο το καπέλο που ετοιμάζεσαι να φορέσεις στους Οικολόγους. Ο χώρος της ανανέωσης δεν φημίζεται για τα καπέλα. Άνοιξε λοιπόν διάλογο με όλους που σκέφτονται οικολογικά, διδάξου, εμπέδωσε και ζύμωσε τις αριστερές ιδέες σου με την οικολογία. Ο οικολογικός αριστερός ριζοσπαστικός λόγος λείπει από την Ελληνική πολιτική σκηνή. 
Έχεις ακόμα να πιάσεις και να ματίσεις το νήμα της αριστερής νεωτερικής άποψης για την τέχνη και τον πολιτισμό, που η αριστερίστικη βαρβαρότητα  έσπασε στα πλαίσια του εργατισμού της. Στα δύσκολα χρόνια που έρχονται η τέχνη, κάθε είδους, μας είναι απαραίτητη.  


Αυτοκριτική

Να μη λησμονήσεις να μιλήσεις για τα λάθη σου. Τις ανοχές σου, τις δεξιές επιλογές σου, τον ελιτίστικο χαρακτήρα σου. Το συγχρωτισμό σου με τον Αριστερισμό, την ατολμία σου μέχρι χτες να προβάλεις αυτόνομα τις ιδέες σου. Δεν απευθύνεσαι μόνο στον παλιό κόσμο της κομμουνιστικής ανανέωσης που αύριο θα γεμίσει το Ιmperial. Απευθύνεσαι σε ένα ευρύτερο προοδευτικό κόσμο, που σε βλέπει σαν τμήμα του Συνασπισμού, σαν παλιά κομμουνιστική συνιστώσα και είναι καχύποπτος, αλλά και τόσο αηδιασμένος από τον ξύλινο πολιτικό λόγο της Αριστεράς. Απευθύνεσαι σε νέους που σπουδάζουν, που εργάζονται, που αγωνιούν καθώς συνθλίβονται αλλά και που αισιοδοξούν και σκέφτονται θετικά.
 Θα σε κατηγορήσουν για εκλεκτό των ΜΜΕ, για δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ, για αριστερό άλλοθι. Ανώφελο να μπεις σε τέτοια διαμάχη. Αν θες να ηγεμονεύσεις πρέπει να  φανείς και να είσαι υπεράνω ενός αμφιθεάτρου της μεταπολίτευσης, μέσα στο οποίο, η δήθεν αντισυστημική αριστερά αρέσκεται να αντιμάχεται. Ταυτόχρονα είσαι αριστερή πολιτική δύναμη και όταν το σύστημα νιώσει ότι η δράση σου το απειλεί, θα το βρεις απέναντί σου. Αν το σύστημα των απατεώνων και των κερδοσκόπων φοβάται κάτι, είναι τους δημοκρατικούς διαφανείς κανόνες που εσύ θέλεις να επιβάλλεις στο δημόσιο στίβο. Γιατί αυτοί είναι που φέρνουν το λαό στο προσκήνιο.
 Έχεις σοβαρά πράγματα να σκεφτείς, να αποφασίσεις και να πράξεις. Και πάνω απ΄ όλα έχεις να συζητήσεις με τον εργαζόμενο λαό, αυτόν για τον οποίο η Αριστερά μιλάει χρόνια, αλλά δεν τον ξέρει ούτε σαν φάτσα.

Νομίζω ότι όλα αυτά αποτελούν κοινό τόπο για τον κόσμο της Ανανεωτικής Δημοκρατικής Αριστεράς. Κοινό τόπο για όλους τους προοδευτικούς πολίτες. Αυτόν το κοινό τόπο θα τον κάνουμε τόπο δικό μας και όλου του κόσμου.

Σχόλια

  1. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ LΕΟ.
    AΠΟ ΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΜΟΥ.
    ΒΡΗΚΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΥΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΩ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
    ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΩ ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ, ΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΥΜΗΣΟΥ ΟΤΙ ΕΝΑΣ ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ ΠΛΕΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ "ΦΤΩΧΟΣ ΝΑΥΤΙΚΟΣ" ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΟΔΙΠΟΡΟΣ ΣΟΥ.
    ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΓΕΝΙΝΗ.
    ΓΕΙΑ ΣΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καπετάνιο σε κατάλαβα, ότι μπήκες γιατί από Βραζιλία ποιος άλλος νάτανε; Ο Πελέ; Σε παρακολουθώ ανελλιπώς. Νάσαι καλά και να μείνεις ανένταχτος όπως και γω εξάλλου. Απλά μπορούμε να ελπίζουμε, τι άλλο να κάνουμε; Νάσαι καλά, καλά ταξίδια στα rios.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ
    αν δεις σε κανενα λιμανι
    την ΡΕΠΟΥΣΗ συνωστισμενη
    παρε την μαζι σου.
    στον ΚΟΥΒΕΛΗ παει και αυτη.

    ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΠΑΕΙ ΑΥΤΗ
    ΔΕΝ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.

    Συντροφε ΦΩΤΗ
    διαλεξε με ποιους θα πας.

    με τους κοσμοπολιτες εθνομηδενιστες
    η με τον λαο?????????

    απο τον ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ με αγαπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Eίχα καιρό να μπω, δουλειά, διακοπές(ναιαιαι!!!) και είδα ότι έχεις ένα σωρό ενδιαφέρουσες αναρτήσεις. Για να δω θα με βοηθήσουν να βγάλω άκρη σε αυτό που γίνεται τελευταία γύρω μας.
    Τα λέμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μαριζα πως είσαι;
    Ναι η επικαιρότητα τρέχει μα και τα κλασσικά μας όπως εκπαίδευση και Αριστερά είναι πάντα εδώ. Δεν μας αφήνουν να πλήξουμε. Ελπίζω να βγάλεις άκρη αλλά και αν δε βγάλεις δεν είναι άσκημες και οι απορίες. Σάμπως ποιος έχει βγάλει άκρη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία