Ανεβάζω ένα σχόλιο, άγνωστου σε μένα αποστολέα, που διάβασα στο blog  Αριστερή στουθοκάμηλος

Θεωρώ το σχόλιο σημαντικό και συμπληρωματικό στην προηγούμενη ανάρτησή "Μπλε και κόκκινο, τα χρώματα ξεθωριάζουν" που αναδημοσίευσε ο Γιώργος. Τουλάχιστον σε μας τους παλαιότερους γίνεται η αφορμή για σκέψεις.

drpkouts είπε...
…κάποιοι πρέπει να ξέρουν, να θυμούνται και ….να πράττουν τα δέοντα…

Κυκλοφορεί ευρέως και αναπαράγεται : "...Στη χώρα μας η παράδοση της ανανεωτικής αριστεράς έρχεται από το '68 και έχει βαθιές ρίζες στην κοινωνία..." , πράγμα το οποίο ναι μεν αιτιολογείται γι’ αυτούς που έχουν το νεαρό της ηλικίας αλλά δεν συνάδει με την πραγματική ιστορία της ελληνικής αριστεράς.
Η προσπάθεια για τον "...εκσυγχρονισμό της αριστεράς..." και την προσαρμογή της στην κοινωνική πραγματικότητα και την απεμπλοκή της από "ιερές βίβλους" της κομμουνιστικής μυθοπλασίας άρχισε αμέσως μετά τον εμφύλιο. Για τους μελετητές και γνώστες της ιστορίας η άνθηση της κοινωνικής δημοκρατικής αριστεράς έγινε τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '60...μέσα από το κίνημα των Λαμπράκηδων και της νεολαίας της ΕΔΑ...από αυτούς που αμφισβήτησαν τα "τρανζίστορ" και τα "ιερά τέρατα" του μηχανισμού ΚΚΕ. Τώρα αν κάποιοι του γραφείου εσωτερικού καβάλησαν το "κύμα" το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να ποδηγετήσουν το "ρεύμα" και με τις γνωστές λενινιστικές τακτικές όχι μόνον να το φέρουν σε αδιέξοδο αλλά και να ανοίξουν το δρόμο στον Ανδρέα του ΠΑΣΟΚ και την αποδεδειγμένη πλέον καταστροφή της χώρας και ειδικά της κοινωνικής συνείδησης και του κοινωνικού ιστού...Αλλά τώρα ποιός να καθίσει να αναλύσει τέτοια πράγματα...
Αν παρ΄ ελπίδα κάποιος κοιτάξει την περίοδο '56 - '67, τα διαδραμματισθέντα στους χώρους εξορίας επί χούντας, τις πτυχές του κάθε καπελώματος των αντιδικτατορικών οργανώσεων αλλά και, κατά την γνώμη μου το ποιό σημαντικό, τους πρώτους μήνες της μεταπολίτευσης και τον "αχαρακτήριστο,... αλλά τόσο ευδιάκριτο και γνωστό παλαιοκομμουνιστικό" ρόλο της ηγεσίας του ΚΚΕεσ. στον τορπιλισμό της προσπάθειας συγκρότησης της ευρωπαϊκής δημοκρατικής και σύγχρονης αριστεράς μέσα στην ΕΔΑ. ...
Και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε...Γιατί ..."άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα αλλιώς"...και τα φοράει ακόμα...και έκανε και τον πρώτο και τον δευτερο ΣΥΝ και μετά έκανε και την διεύρυνση προς τους παλιούς "γενίτσαρους της ΚΝΕ/ΚΚΕ" ...και σαν να μην έφτανε αυτό...ζητήθηκε και η αρωγή των "extraparlamentari" , τα γκρουπούσκουλα της ψυχασθένειας του εξωπραγματικού...για να δει ο ελληνικός λαός το "φως το αληθινό" και εγένετο ΣΥΡΙΖΑ και το μπάχαλο... προσομοίωση κατάληψης της Γκράβα...και το "πετεινάρι" αρχηγός...
Φίλοι και σύντροφοι...αφήστε την τακτική του ..."όπλον παρά πόδα"...δεν οδήγησε πουθενά. Το "σύνδρομο Πλουμπίδη" και τα λοιπά σύνδρομα, δεν μπορούν να βασανίζουν ακόμα την αριστερά που θέλει να είναι σύγχρονη, δημοκρατική και ευρωπαϊκή και να μην κοροϊδεύει τον εαυτό της...
Κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι και "ο κόσμος δεν μασάει πλέον"...
Αν λοιπόν μελετώντας την ιστορία της αριστεράς, και επί τον τύπο των ήλων, βγαίνουν κάποια απαραίτητα συμπεράσματα….τότε δεν πλανάται …και δεν θρέφει φρούδες ελπίδες …και δεν επενδύει στους «λειτουργούς των εγκλημάτων του χθες» ….και στους χρεοκοπημένους σχηματισμούς τύπου ΣΥΝ…
Απομένει να δούμε αν, ο κομματικά παροπλισμένος κόσμος της σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατικής αριστεράς και οι ανένταχτοι πολίτες του ιδίου ιδεολογικοπολιτικού χώρου, βρουν το κουράγιο να αποτελέσουν τον πυρήνα για την δημιουργία του φορέα που θα φέρει την αριστερά στην πραγματικότητα του σήμερα και θα σχεδιάσουν το όραμα του «καλλίτερο αύριο».
Αρχής γενομένης από το τριήμερο συνέδριο του ΣΥΝ που πλέον έχει όλα τα χαρακτηριστικά της φάρσας…τουλάχιστον γι αυτούς που δεν έχουν ή δεν περιμένουν από αυτό τα officia και τους κομματικούς τίτλους και το …παντεσπάνι του στελέχους …
3-6-2010
Παναγιώτης Κ.

Σχόλια

  1. Αυτό είναι το ερώτημα. Αν θα ο πολιτικός χώρος της δημοκρατικής αριστεράς έχει το κουράγιο να στήσει κάτι από την αρχή. Θα δούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το Θέμα έχει και συνέχεια:

    Τολμάω να πω « αλληλούια» ???
    Ή πως βίωσε τα τεκταινόμενα στον ΣΥΝ ένας ανέντακτος της σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατικής αριστεράς

    Στις 03.06.10 έγραφα στο ...ΚΑΙ Ο ΣΥΝ ...ΕΧΕΙ "ΣΥΝΕΔΡΙΟ"... .
    Και υπενθυμίζοντας, επιτρέψτε μου να ξαναπώ και να σχολιάσω με τα σημερινά δεδομένα:
    …..Κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι και "ο κόσμος δεν μασάει πλέον"...

    -Φαίνεται ότι οι 320 από τους 326 , αν οι πληροφορίες αληθεύουν, δεν μασήσανε τα σερβιρισμένα στη φάρσα-συνέδριο.

    Αν λοιπόν μελετώντας την ιστορία της αριστεράς, και επί τον τύπο των ήλων, βγαίνουν κάποια απαραίτητα συμπεράσματα….τότε δεν πλανάται …και δεν θρέφει φρούδες ελπίδες …και δεν επενδύει στους «λειτουργούς των εγκλημάτων του χθες» ….και στους χρεοκοπημένους σχηματισμούς τύπου ΣΥΝ…
    -Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο αν πράγματι βγήκαν τα απαραίτητα συμπεράσματα….ακούγονται φωνές για συνέχεια επενδύσεων στους «λειτουργούς των εγκλημάτων του χθες» ….και στους χρεοκοπημένους σχηματισμούς τύπου ΣΥΝ…

    Απομένει να δούμε αν, ο κομματικά παροπλισμένος κόσμος της σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατικής αριστεράς και οι ανένταχτοι πολίτες του ιδίου ιδεολογικοπολιτικού χώρου, βρουν το κουράγιο να αποτελέσουν τον πυρήνα για την δημιουργία του φορέα που θα φέρει την αριστερά στην πραγματικότητα του σήμερα και θα σχεδιάσουν το όραμα του «καλλίτερο αύριο».
    -Λογικά κάποιους «προβεβλημένους συμμάχους» θα μπορέσουν να βρουν ανάμεσα σ’ αυτούς που δεν μασήσανε και δεν θα μασήσουν μέχρι τέλους…

    Αρχής γενομένης από το τριήμερο συνέδριο του ΣΥΝ που πλέον έχει όλα τα χαρακτηριστικά της φάρσας…τουλάχιστον γι αυτούς που δεν έχουν ή δεν περιμένουν από αυτό τα officia και τους κομματικούς τίτλους και το …παντεσπάνι του στελέχους ………
    - Για να δούμε…κάποιος πάντως που χρησιμοποίησε την «σκάλα της ανανέωσης» και ανέβηκε ψηλά…μα πολύ ψηλά… και κάπου «έδεσε και την γαϊδούρα» που λέει σκωπτικά η λαϊκή σοφία…φαίνεται ότι έχει πρόβλημα…πάντα υπάρχει η δυσκολία να διακινδυνεύσεις την ρήξη και να σου λυθεί η γαϊδούρα…τι κάνεις λοιπόν??? Έκκληση για ενότητα…το παλιό το παραμύθι…και κτίζεις και ηγετικό προφίλ…και βάζεις και υποθήκες ένθεν κακείθεν… Πολύ ανθρώπινο …αλλά τόσο απογοητευτικό…

    Σκεφτόμουν εχθές διαβάζοντας το κείμενο θέση της ΑΠ την οποία παρουσίασε ο φιλοσύντροφος Χατζησωκράτης …τι συμβαίνει τώρα??? Ρωτούσε η ψυχή μου τον ταλαιπωρημένο από μια κουραστική μέρα εγκέφαλό μου… Θέλει να μιλά σε ώτα μη ακουόντων??...βίτσιο???...άλλο??? εκτός άν η κόκκινη γραμμή είναι το προεόρτιον της αποχώρησης... Και πήγα να ησυχάσω πρωινές ώρες λέγοντας στον εαυτό μου¨: Κοντός ψαλμός αλληλούια..
    Σήμερα κατά το μεσημέρι άρχισαν να έρχονται «μαντάτα» : 320 από τους 326 είπαν «δεν θα πάρουμε, σημ. officia κλπ, από το μενού του συνεδρίου του ΣΥΝ» , 4 είπαν να πάρουμε, 2 δεν ξέρανε τι κάνουν…..Βραδιάζοντας άρχισαν να ακούγονται σε διαφόρους τόνους τα περί αποχωρήσεως…και στις ειδήσεις της κρατικής TV μεγάλο κομμάτι.. .
    -Άρχισε η αποχώρηση ??? Τέλειωσε ο ψαλμός??? Τολμάω να ανακράξω Αλληλούια??? Θα συνεχισθεί η συντήρηση του πτώματος ΣΥΝ ???? Τον Λένιν τον συντηρούσαν χρόνια πολλά στο μαυσωλείο οι επιστήμονες του είδους…. Τι θα δείξει η αυτοψία???
    Βρήκε ο κομματικά παροπλισμένος κόσμος της σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατικής αριστεράς και οι ανένταχτοι πολίτες του ιδίου ιδεολογικοπολιτικού χώρου τους «προβεβλημένους συμμάχους» για την δημιουργία του φορέα που θα φέρει την αριστερά στην πραγματικότητα του σήμερα και θα σχεδιάσουν το όραμα του «καλλίτερο αύριο»???

    Ελπίζω όχι το « ώδινε όρος και έτεκεν μυν» για μια ακόμη φορά….

    5-6-2010
    Παναγιώτης Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία