Πολιτιστικός µηδενισµός Του ΗλίΑ ΚΑΝΕλλΗ





Από τα πολλά κείμενα που κυκλοφορούν αυτές τις μέρες για το Δεκέμβρη του 2008, διάλεξα και ανεβάζω μόνο ένα, αυτό του Ηλία Κανέλλη. Και το διάλεξα, κυρίως, γι αυτήν τη φράση:


"Κι από τα φοβερά στην έντασή τους εκείνα γεγονότα δεν προέκυψε συνολικά µια απογοητευµένη, ηττηµένη γενιά - παρά τη γενικότερη κατήφεια λόγω της κρίσης."


...... και δεν προκύπτει καμιά ηττημένη γενιά γιατί δεν δόθηκε καμιά μάχη με κανένα, δεν νίκησε ούτε έχασε κανένας. Μετά τις φωτιές, στις τηλεοράσεις και στον αφασικό λόγο κάποιων χαζών της Αριστεράς ακούστηκαν κάτι   για επανάσταση. Κάτι χοντροί δεινόσαυροι, πρώην Μαοϊκοί ξέρασαν  κάτι για εξέγερση. Μετά πήραν όλα τον επετειακό τους χαρακτήρα.  Αν οι επαναστάσεις και οι εξεγέρσεις ήταν έτσι μάγκες μου ακόμα θα ήμασταν στη φεουδαρχία. Αλλά έτσι είναι,  ο κάθε πολιτισμός έχει και τις επαναστάσεις που του αξίζουν.  (Leo)




Πολιτιστικός µηδενισµός 

Του ΗλίΑ ΚΑΝΕλλΗ 


Στις 6 Δεκεµβρίου 2008, ο ειδικός φρουρός εν υπηρεσία Επαµεινώνδας Κορκονέας πυροβολεί και σκοτώνει (µε άµεσο δόλο, κατά τη δικαστική ετυµηγορία) τον νεαρό Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. 

Λίγη ώρα µετά, οι εκδηλώσεις διαµαρτυρίας παίρνουν βίαιοχαρακτήρα. 

Δηµιουργείται ένα κίνηµα αγανάκτησης µε ιδεολογικό όπλο την πολιτική βία και στόχους αδιευκρίνιστους. 

Ενα κίνηµα ταραξιών που σπάνε µαγαζιά, καίνε αυτοκίνητα, παραλύουν την αγορά, εµποδίζουν την κίνηση, διαλύουν την κοινωνική συνοχή. Ενα κίνηµα που κηρύσσει την απείθεια, που αποστρέφεται ακόµα και το µικρό εκείνο µέρος της Αριστεράς το οποίο επιχειρεί να το οικειοποιηθεί, που προτρέπει σε συστηµατική αντικοινωνική συµπεριφορά, στην υπονόµευση των κανονισµών της καθηµερινότητας, στο σπάσιµο του κοινωνικού συµβολαίου. Ενα από τα άτυπα µανιφέστα του κινήµατος αυτού, καταγεγραµµένο στο βιβλίο των Α. Κυριακόπουλου - Ευθ.  Γουργουρή «Ανησυχία», είναι ενδεικτικό: 

«Καταλάβετε σχολές, σαµποτάρετε τα ακυρωτικά µηχανήµατα, µπείτε σε άδεια σπίτια, πάρτε τηλέφωνο για βόµβα,ανάψτε τσιγάρο στο µετρό, γιουχάρετε τον κάθε ένστολο, παίξτε ποδόσφαιρο σε λεωφόρους, ερωτευτείτε, σπάστε βιτρίνες, απειλείστε (sic), απελευθερώστε κατσαρίδες σε δηµόσια κτήρια, κάντε φάρσες, πετάξτε µπογιές (…) απαλλοτριώστε σούπερ µάρκετ, ξεφουσκώστε λάστιχα περιπολικών, βάλτε τις φωνές, αφήστε απλήρωτους λογαριασµούς, γρατσουνίστε πολυτελή τζιπ, ρίξτε ζάχαρη στα µηχανήµατα δηµοσίων έργων, γράψτε µε σπρέυ, κωλυσιεργήστε στη δουλειά σας, παρακωλύστε την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, φτύνετε στο πάτωµα σε εφορίες, αρνηθείτε να σερβίρετε µπάτσους, διαδώστε φήµες, ταλαιπωρήστε δηµοσίους υπαλλήλους, στείλτε google bombs, βουλώστε δηµόσιες τουαλέττες, µιλήστε µε αγνώστους, αχρηστέψτε ΑΤΜ». 

Για µερικές µέρες, ο ιδιότυπος αυτός πολιτιστικός µηδενισµός, γοητευµένος από τη δυναµική του, διαλύει το κέντρο της πρωτεύουσας. Η άνοιξη της βίας µέσα στο καταχείµωνο, ωστόσο, όπως συνήθως συµβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, κάποια στιγµή τελειώνει. Από τα αποκαΐδια δεν βγήκαν µηνύµατα για γενική χρήση. Τα πράγµατα κάπως µαζεύτηκαν, ένα είδος «πολιτικής ανοµίας» εγκαταστάθηκε στο κέντρο και προστέθηκε στη συνολική ανοµία, στη θεσµική πια αδιαφορία για τον καθηµερινό πολιτισµό. 


Τα µαγαζιά έφαγαν άγρια κατραπακιά, η κρίση τα είχε βρει πριν η ίδια εγκατασταθεί για να τα αποκάνει. Οι περίοικοι, όσοι µπορούν, ακόµα κι όσοι δεν το είχαν σκεφτεί, ασφυκτιούν στο κέντρο που γκετοποιείται – και κάποιοι που µπορούν το εγκαταλείπουν. Κάποιες νέες τροµοκρατικές οµάδες έκαναν την εµφάνισή τους, προστιθέµενη «αξία» στο χρηµατιστήριο του φόβου. Ο τότε υπεύθυνος υπουργός για τη Δηµόσια Τάξη, Προκόπης Παυλόπουλος, προσπαθεί να ξεχαστεί τι δεν έκανε... Ευτυχώς, υπάρχουν και δυο-τρία θετικά µηνύµατα. 
Το κοµµάτι της Αριστεράς που έκλεινε το µάτι στον πολιτιστικό αυτό µηδενισµό συρρικνώνεται και περιθωριοποιείται.


Οι Αθηναίοι αρχίζουν και αντιδρούν στον πολιτιστικό µηδενισµό, ξαναδιεκδικούν το κοινωνικό συµβόλαιο – αρχίζοντας από την επιλογή µιας νέας δηµοτικής αρχής. 


Κι από τα φοβερά στην έντασή τους εκείνα γεγονότα δεν προέκυψε συνολικά µια απογοητευµένη, ηττηµένη γενιά - παρά τη γενικότερη κατήφεια λόγω της κρίσης. Εστω και υπό δυσµενείς συνθήκες, δηλαδή, η κανονικότητα επέστρεψε.

Σχόλια

  1. Leo
    Βρήσκω εδω και καιρό τον Κανέλλη να σπαταλάει την μορφωση και οξύνοια του.

    Όλο το σχόλιο του που αναπαράγεις είναι εύστοχο και εμπλουτιστικό. Ωστόσο είναι ασύμμετρο.

    Η ίδια παρατηρητικότητα του ΗΚ ,γιατί παραμένει αδρανής να μας εξηγήσει τι στο καλό είναι ή μπορεί να είναι ή φαίνεται να είναι ο Δεκέμβρης;

    Μονο αφού εξηγηθεί ή προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τότε έγκυρα θα αποδώσουμε ευθύνες στους χαζοχαρούμενους που επίσης χωρίς εξηγηση έσπευσαν να βλάζουν ημερολόγια όπως κάνει η Pireli με τις υποψήφιες εργάτριες sex.

    H απερίσκεπτη επένδυση σε ένα σκοτεινό συμβάν είναι ισότιμη με μια απερισκεψία που το προσπερνάει ως να ήταν τελικά ένας απλός χουλιγκανισμός

    Είπαμε ένα σωστό σχόλιο τελικα χάνει όταν γίνεται ημιτελές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η μόνη πραγματική μάχη που δόθηκε τα τελευταία χρόνια στην ελληνική κοινωνία είναι αυτή του Καμίνη για να πάρει το χρίσμα του υποψηφίου από τον Τζέφρυ… έχετε τελείως χαθεί στη neverland!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιάννη ο ΗΚ γράφει
    "Δηµιουργείται ένα κίνηµα αγανάκτησης µε ιδεολογικό όπλο την πολιτική βία και στόχους αδιευκρίνιστους."
    Το προσδιορίζει μέσα στην ασάφειά του, που νομίζω είναι αναγκαία, λόγω του ίδιου του γεγονότος.
    Δεν είναι χουλιγκανισμός, αλλά δεν είναι και επανάσταση. Δεν έχει πολιτικούς στόχους θάλεγα εγώ, αλλά αντιδράει σε ένα συμβάν ( τη δολοφονία). Μην το κάνουμε θέμα, τέλειωσε και δεν σημαίνει πια τίποτα πολιτικό. 'Εγινε γιορτή επέτειος, ημερολόγιο. Τέλος.
    Ότι άλλο συμβεί θα είναι καινούργιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δημήτρη t
    Για τον Καμίνη δόθηκε μια πολιτική μάχη με χαμένους και κερδισμένους. Ταπεινή μεν, αλλά μάχη.
    Τον Δεκέμβρη κάποιοι έκαψαν και έσπασαν, χωρίς αντίπαλο. Δεν δόθηκε καμιά μάχη.
    Απλά έχασαν τα μαγαζιά, κέρδισαν οι τζαμάδες.
    Τα άλλα είναι προβολές στο φαντασιακό του καθένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία