Αλήθειες που πονάνε για τις δημόσιες δαπάνες και το χρέος, του Γ. Προκοπάκη




του Γιώργου Προκοπάκη
1. για τις δημόσιες δαπάνες
Ανάλυση της εκτέλεσης των προϋπολογισμών των ετών 2002-2009[1] (τα χρόνια του ευρώ), όσον αφορά τις πρωτογενείς δαπάνες, αναδεικνύει τα παρακάτω.
1.      Σύνολο πρωτογενών Δαπανών, αύξηση 115%   (€27.3 → €58.8 δισ)
2.      Δαπάνες μισθοδοσίας Δημοσίου, αύξηση 66%   (€11.2 → €18.6 δισ)
3.      Δαπάνες συντάξεων Δημοσίου, αύξηση 97%      (€3.36 → €6.61 δισ)
  1. Επιχορηγήσεις Ταμείων/ΔΕΚΟ[2], αύξηση 277%     (€5.52 → €20.8 δισ)
Ενώ για μισθοδοσία και συντάξεις τα κονδύλια στις πρωτογενείς δαπάνες ανταποκρίνονται στο σύνολο των σχετικών δαπανών, στις δαπάνες επιχορηγήσεων δεν συμπεριλαμβάνονται καταβολές για χρέη (ευθείες ή με ομόλογα), κάλυψη κατάπτωσης εγγυήσεων, κλπ. Το σύνολο δαπανών μισθοδοσίας, συντάξεων, επιχορηγήσεων αποτελεί το 74% (2002) έως 78% (2009) του συνόλου των Πρωτογενών Δαπανών. Η εξέλιξη παρουσιάζεται παρακάτω.


Το διάγραμμα δείχνει πολλά. Πέραν του παραλογισμού επέκτασης του δημοσίου (κόστος μισθοδοσίας) με ρυθμούς υπερδιπλάσιους της ανάπτυξης και της χαμένης ευκαιρίας με την (έστω περιορισμένη) μεταρρύθμιση Γιαννίτση (μεγάλη κατάκτηση του κινήματος η απόκρουση!), η προφανής ανάγνωση είναι ότι η ελληνική οικονομία δούλευε επί μια δεκαετία για να ενισχύει το πελατειακό κράτος, για να συντηρεί τα Ταμεία[3] και τις ΔΕΚΟ.
[1]           Θα είχε ενδιαφέρον η ανάλυση και του 2010. Δυστυχώς, άλλαξε άρδην το reporting και για να υπάρχουν συγκρίσιμα στοιχεία απαιτείται η καταφυγή σε κωδικούς χρεώσεων. Άλλη φορά!
[2]           Για την κατανομή των επιχορηγήσεων μεταξύ Ταμείων και ΔΕΚΟ απαιτείται μεγαλύτερη ευκρίνεια των data – πάλι κωδικοί χρεώσεων. Η εκτίμησή μου (βασισμένη στα πιο ευκρινή στοιχεία του 2010) για την κατανομή τα τελευταία χρόνια είναι Ταμεία/ΔΕΚΟ περίπου 55/45
[3]           Οι επιχορηγήσεις του Δημοσίου προς τα Ταμεία (κάπου €11 δισ το 2009) “απλώς συμπληρώνουν” το 44% επί της μισθοδοσίας της εισφοράς εργαζομένων (16%) και εργοδοτών (28%).

2. για την εξέλιξη του χρέους

Μόλις δημοσιοποιήθηκε το Δελτίο Δημοσίου Χρέους Μαρτίου 2011. Το χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης έφθασε αισίως τα 354.5 δισ (με διαθέσιμα 13.5, «καθαρό» 341 – έναντι χρέους 340.3, διαθέσιμα 7.2, «καθαρό» 333.1 στο τέλος του 2010). Τα διαθέσιμα είναι υψηλά («νόρμα» 7 δισ), για να καλυφθεί το ομόλογο λήξεως 18/5. Η εξέλιξη του χρέους από το 2008 φαίνεται στο σχήμα.
Κόκκινο είναι το χρέος, μπλε διορθωμένο κατά τα διαθέσιμα και κίτρινο διορθωμένο κατά τα διαθέσιμα και τόκους (δηλ, πώς θα ήταν αν δεν χρειαζόταν να πληρωθεί ούτε ευρώ τόκος από το 2007). Είναι σαφές από το σχήμα ότι από τον Ιούνιο 2008 μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει πρακτικά τίποτε. Όλα τα μέτρα πάνε για να συντηρούν το αντιπαραγωγικό κομμάτι, τις μαύρες τρύπες που ζητούν όλο και περισσότερα για να συντηρηθούν.
Ενδιαφέρον έχει η σύγκλιση των καμπυλών κατά την τελευταία περίοδο διαχείρισης Αλογοσκούφη και στο τέλος του 2009. Στη μεν πρώτη περίπτωση φαίνεται ως προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης, στη δε δεύτερη ότι η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση ακολούθησε ακριβώς την ίδια πορεία και το υποτιθέμενο νοικοκύρεμα έγινε αναλώμασι διαθεσίμων,
Το ενδιαφέρον είναι ότι τα σημεία ασυνέχειας (jumps) του Q2 2009 και Q3 2010 (μπλε και κίτρινη καμπύλες) δεν «υποστηρίζονται» από τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Δεδομένου ότι, στην εκτέλεση του προϋπολογισμού εγγράφονται όταν αναλαμβάνεται η υποχρέωση, κατά πάσα βεβαιότητα σε αμφότερες τις περιπτώσεις έχουμε συμμάζεμα των Greek Statistics - καταβολές για παλιότερα ή κρυμμένα χρέη. Δηλαδή, ο Παπαθανασίου έκανε τη βρωμοδουλειά να συμμαζέψει τις αλχημείες του Αλογοσκούφη (ο οποίος φαίνεται δημοσιονομικά «σοβαρός») ή και παλιότερες. Το ξεκαθάρισμα έγινε (αν έγινε!) το Q3 2010 με τους πρώτους ελέγχους της Τρόικα.
Στο παρακάτω σχήμα φαίνεται ο δείκτης ΥΣΒ (Υπουργέ, Σε Βλέπουμε!) με μονάδα μέτησης δισ €. Ο δείκτης είναι το ισοζύγιο:
ΥΣΒ =   [(Χρέος Τέλους Τριμήνου) - (Χρέος Αρχής Τριμήνου)]
- [(Διαθέσιμα Τέλους Τριμήνου) - (Διαθέσιμα Αρχής Τριμήνου)]
- [(Έλλειμμα Εκτέλεσης Τακτικού Προϋπολογισμού Τριμήνου)]
Εάν είναι θετικός, σημαίνει ότι κατά το τρίμηνο «τακτοποιήθηκαν» παλαιότερες υποχρεώσεις. Εάν είναι αρνητικός, σημαίνει ότι υποχρεώσεις του τριμήνου μεταφέρθηκαν προς μελλοντική «τακτοποίηση». Είναι το αντίστοιχο του ελεγκτή του ΣΔΟΕ που κοιτάει τα βιβλία, το ταμείο και την κίνηση του λογαριασμού!
Βλέπουμε λοιπόν πώς δούλεψαν τα Greek Statistics. Ο Αλογοσκούφης (με την επιφύλαξη ότι μπορεί να είχε «υπόλοιπα» από την εποχή Σημίτη – δύσκολο, λόγω απογραφής), ενώ στη διαχείριση του χρέους φαίνεται μάλλον καλός, στην πραγματικότητα έσπρωχνε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Ο καημένος Παπαθανασίου ήταν συν/πλην «διαχειριστής». Με την εκλογή του ο Παπακωνσταντίνου μετέθετε συνεχώς και συνεπώς το πρόβλημα στο μέλλον (μπορεί να επικαλεσθεί το έκτακτο της κατάστασης). Μέχρι που ήλθε η Τρόικα και τους συμμαζεύει σιγά-σιγά.
Η απλότητα του δείκτη αφαιρεί το άλλοθι της άγνοιας από οποιονδήποτε. Μέσα σε 50 το πολύ μέρες από την (ημερολογιακή) λήξη τριμήνου και οι γάτες μπορούν να έχουν ψυλιαστεί τι έγινε. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έβρεχε κατάπληκτους το φθινόπωρο του 2009!
Με την επιφύλαξη ότι δεν γνωρίζουμε τι «μπήκε» στη γραμμή με το τέλος του 2007, στην περίοδο των τριών ετών το σύστημα κληροδοτεί επί πλέον χρέος (ας πούμε οφειλές προς την αγορά) 5.8 δισ. Εντυπωσιακή η σύμπτωση με τις ανακοινώσεις φορέων ότι τα φέσια της κυβέρνησης στην αγορά έχουν φθάσει τα 6 δισ. Το επί πλέον χρέος που είχε κληροδοτήσει ο Παπαθανασίου στον Παπακωνσταντίνου ήταν 6.7 δισ.
Επιστρέφοντας στο πρώτο σχήμα και στην «ελεύθερη τόκων» καμπύλη, βλέπουμε ότι δυστυχώς, οι θυσίες πάνε χαμένες. Σχηματικά μπορούμε να πούμε ότι, η Τρόικα έβαλε μια τάξη, αλλά η μέχρι τώρα διαχείριση της κυβέρνησης το μόνο που κατάφερε είναι να αντιστρέψει τις δικές της αστοχίες διαχείρισης των πρώτων οκτώ μηνών (μπορεί να υπάρχουν χιλιάδες δικαιολογίες, όπως και για κάθε προηγούμενο) και να μπαλώσει μια τόση δα τρυπούλα 900 εκατ. Ο πραγματικός αγώνας ξεκίνησε τον Ιανουάριο 2011 και φαίνεται να έχει χαθεί από τα αποδυτήρια.
Μπορεί βέβαια να σημαίνει ότι η παρτίδα ήταν ήδη χαμένη το Μάη του 2010 και να μην έπρεπε ούτε καν να επιχειρηθεί η σωτηρία. Πλην όμως, κάποιος (η κυβέρνηση) ανέλαβε να τη σώσει με μαξιλάρι το 45% ενός ΑΕΠ (συνολικά στην τριετία) των δανείων της Τρόικα. Η ευκαιρία του κολοσσιαίου δανείου αφαιρεί κάθε δικαιολογία και χρέωση “στον προηγούμενο”. Παρά τη συνδρομή των τεχνοκρατών της Τρόικα, τα στοιχεία δείχνουν ότι η διακυβέρνηση είναι πολύ – πάρα πολύ – κατώτερη των περιστάσεων. Η ακυβερνησία που ζούμε είναι εγκληματική.





Σχόλια

  1. λεο,

    μιας και θα κανεις τη δουλεια, παρε υπ' οψιν σου και αυτα τα στοιχεια για τις πρωτογενεις δαπανες, του 2000 και 2009, οπου δινονται σαν ποσοστο του ΑΕΠ.

    πχ

    http://e-cynical.blogspot.com/2010/05/review.html

    "... μέσα στη δεκαετία οι μισθοί και οι συντάξεις στην Ελλάδα παραμένουν αμετάβλητες σαν ποσοστό του ΑΕΠ, στο 9,3% δηλαδή..."

    kai
    http://e-cynical.blogspot.com/2010/03/blog-post_13.html

    όπου
    ".. για το 2009 οι Πρωτογενείς δαπάνες του δημοσίου είναι 59,03 δις, οι μισθοι+συνταξεις 25,5 δις, αρα 43% επί των πρωτογενων δαπανων..."

    καπου χανεται η μπαλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απλά και το ΑΕΠ αυξήθηκε - καταλαβαίνεις καθαρά από τι! (και μην ξεχνάμε τον Φωτόπουλο και τα άλλα "αντιμνημονιακά" παιδιά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και ο αντίλογος εδώ http://eydapftaneipia.wordpress.com/2010/07/20/%CE%B9%CE%BF%CE%BB20/
    και εδω
    http://papaioannou.wordpress.com/2011/05/11/%CE%BF-%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CF%85%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CF%89/
    ενώ και ο Ματσαγγάνης στην ομιλία του στο Κέντρο Πολιτικού Προβληματισμού «Μιχάλης Παπαγιαννάκης» επιβεβαιώνει τον Σταθάκη ότι η Δημόσια δαπάνη αθροιστικά δεν είναι πολύ υψηλή.
    Το πρόβλημα είναι γιατί τόσοι άνθρωποι στη Δημόσια διοίκηση προσφέρουν τόσα λίγα και αυτό απαιτεί μια αλλη θεώρηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. me stoixeia toy 90 den ginetai antilogos - ektos ki an theleis na tsakothoun ta noumera!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @cynical
    1.
    Τα στοιχεία στο γράφημα είναι πρωτογενή, από την εκτέλεση των προϋπολογισμών και απολύτως συνεπή και συγκρίσιμα (σημειώνω, όπως βλέπεις, ότι αποφεύγω να προσθέσω στοιχεία του 2010, οπότε και ανακατεύθηκαν οι high level εγγραφές). Όπως μπορείς να παρατηρήσεις, το απόλυτο νούμερο που παραθέτεις για το 2009 συμφωνεί με το γράφημα. Κατά τα άλλα, το δικό μου 72-78% δεν είναι συγκρίσιμο με το 43% που παραθέτεις (στα πορτοκάλια σου βάζω και μήλα) για να αποφανθείς ότι κάπου χάνεται η μπάλα. Οπότε τη μπάλα μπορεί να την ψάξει όποιος νομίζει ότι την έχει χάσει.
    2.
    Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι είναι προφανές πως, παρά το ότι η αύξηση των δαπανών μισθών και συντάξεων εκτιμώ ότι δεν συμβάδιζε με το ρυθμό ανάπτυξης, το βασικό ζήτημα κατ' εμέ είναι το χαμένο παιχνίδι με τα Ταμεία και τις ΔΕΚΟ. Εντελώς προφανές και από το γράφημα - άσε που το λέω όσο πιο ρητά γίνεται. Ποιά μπάλα ψάχνεις;
    3.
    Να στο πω κι αλλιώς. Βλέποντας μόνο το γράφημα και πεις: θα ήθελα από τον διαχειριστή της κρίσης να κάνει την πιο επώδυνη, αλλά στοχευμένη, χειρουργική επέμβαση ώστε η μαύρη τρύπα των Ταμείων και ΔΕΚΟ γυρίσει στα επίπεδα του 2008 (μόνον αυτό!!!) έχεις μαζέψει τα πράγματα κατά 6 δισ χωρίς να διαλύσεις την οικονομία. Το συμμάζεμμα αυτό (πολύ συγκεκριμένο και πολύ στοχευμένο) αποφέρει πολλαπλάσια από την φοροδιαφυγή που μεταφυσικά οι πάντες θέλουν να συμμαζέψουν. Αν αντ' αυτού η ανάγνωση της κατάστασης επιβάλλει κατ' εσέ την δικαιολόγηση του μεγέθους του δημόσιου τομέα, καλά κάνεις και ψάχνεις μπάλες.

    Γιώργος Προκοπάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιώργο επιτέλους! Συγκεκριμένα νούμερα αδιαπραγμάτευτα. Κουραστήκαμε να ακούμε συζητήσεις όπου τα νούμερα πρέπει να τα επιβεβαιώσεις μόνος σου (όπως του αντιλέγοντος παραπάνω που παραπέμπει σε στοιχεία του '88!). Το τι αυθαιρεσία έχει πέσει στην χρήση των αριθμών δεν λέγεται - ο καθένας πρώτα αποφασίζει τι θέλει να αποδείξει και μετά μαγειρεύει τα νούμερα - ειδικά οι κρατικοδίαιτοι...
    Επίσης είναι πολύ καλό που παρεμβαίνεις και ο ίδιος στα σχόλια. Είναι σημαντικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μια διευκρίνιση: Η ανάρτηση του Leo είναι δύο σημειώματά μου στη λίστα οικονομικών της ΔΗΜΑΡ, αρχές Μαρτίου το πρώτο με τίτλο "Μια αλήθεια που πονάει, ή η πενηντάρα με το ανήλικο παιδί, ο ΟΣΕ, η Ολυμπιακή..." και τέλη Μαίου το δεύτερο (πρόχειρο, άτιτλο).

    Γιώργος Προκοπάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αφωτιστος Φιλλελλην
    Η τοσο σημαντικη αναρτηση που θιγει τον πυρηνα του προβληματος, δηλ. πως ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ εσωτερικοι μεταναστες-ψηφοφοροι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ εγκατελειψαν την υπαιθρο,σπουδασαν οι περισσοτεροι, διορισθηκαν στο δημοσιο και στις ΔΕΚΟ,με αποτελεσμα οι ετησιες εξαγωγες να ειναι 25 δις εναντι 50 δις της Πορτογαλιας και το ετησιο εμπορικο ελλειμα σε αγροτικα και κτηνοτροφικα προιοντα να ειναι απο 2 εως 2.5 δις !!!.Οι πιο προχωρημενοι πρωην συνδικαλιστες στα φοιτητικα τους χρονια, χρηματιζονταν χοντρα και γυριζαν στο χωριο τους "πετυχημενοι" μετατρεποντας σε βιλλα το παλιο πατρικο σπιτι συνηθως χωρις WC, με αυτοκινητο 40000 ευρω, φορεσια 1000 ευρω,λ.χ. σαν το κροκοδειλακι του Παναγοπουλου που δεν συναδει με το παρελθον του.
    Αφηστε δε πολλους απο τους πετυχημενους ελευθερους επαγγελματιες της ανανεωτικης αριστερας, που "συνεργαζονταν" με τους Δημοσιους Υπαλληλου, εσωτερικους μεταναστες του ΠΑΣΟΚ, σε δουλειες.
    Το προβλημα της ανανεωτικης αριστερας ειναι οτι και αυτη δεν ειναι αμμετοχη ευθυνων. Στην Αττικη ειναι πανω απο 10% και στους επιστημονες λ.χ. τους μηχανικους στο 20% περιπου. Αν μολις το 1/10 απ' αυτους μηχανικους της ανανεωτικης αριστερας ειναι λαδιαρηδες, τοτε υπαρχουν 1/10χ20%χ1000000=500.
    Και ας αφησουμε τον μονολογο κωφων, οτι αυτα αφορουν τις παλιες γενιες του ΕΑΜ,αναφερομαι για τους γεννηθεντες απο 1945-1965. Αυτοι ξερουν τι εκαναν, αλλα μερικοι κανουν και τους εξυπνους και μας διαδασκουν γεωγραφια, ιστορια και αναλυση της αριστερας μεσω του Πολιτη,του Αντι, της Αυγης , κ.λ.π.
    Και μετα ο αριστερος νεποτισμος -ευνοικρατια:
    1.Γιατι υπαρχουν τμηματα ΑΕΙ που το ποσοστο ΔΕΠ της ανανεωτικης αριστερας φθανει το 40 %, οι αλλοι υποψηφιοι ειναι κρεττινοι;

    2. Η κορη του Κουβελη λ.χ. θα εκλεγοταν στον Δ.Σ.Α. αν λεγοταν Φωτοβελη;
    3.........

    Αυτες ειναι οι πηγες της κακοδαιμονιας της χωρας, δηλ.
    -να φευγεις απο το χωριο σου για μια καλυτερη ζωη για να κανεις τελικα χειροτερη την ζωη των περισσοτερων (των λιγοτερο η καθολου διευθαρμενων ΔΥ, ελ. επαγγελματιων και Υπαλληλων του Ιδιωτικου Τομεα)
    - να εισαι "αριστερος" και να προσπαθεις μακιαβελλικα να ανελιχθεις με πρακτικες που ως φοιτητης υποτιθεται κατεδικαζες (ασχετα αν και πολλοι ζητουσαν και επαιρναν απο τον αντιδραστικο καθηγητη το συνδικαλιστικο 5)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητοί φίλοι
    όσα στοιχεία έχω θα τα βγάλω, θα ανεβάσω και τα στοιχεία της Cyn. Τώρα τι είναι ακριβές και τι όχι, ποιος το ξέρει. Ο Γιώργος το έβαλε ωραία. Εγώ απλά εμπιστεύομαι τα στοιχεία του Γ. Προκοπάκη, γιατί τον γνωρίζω προσωπικά και ξέρω ότι ξέρει. Μια ζωή υπάρχει μια διχογνωμία για τις δαπάνες, τον αριθμό των ΔΥ κλπ. Θέλω να πω ότι ούτε τα απόλυτα νούμερα, ούτε τα ποσοστά θα μας πουν την αλήθεια αν δεν τα δούμε και πολιτικά. Πχ. Η δημόσια εκπαίδευση έχει ένα αριθμό καθηγητών ξένων γλωσσών. Πληρώνει κάποια ποσά για να τους έχει. Εγώ σας λέω ότι ούτε πολλοί είναι ( που είναι), ούτε ακριβοί. Δείξτε μου όμως ένα κάτοικο αυτής της χώρας που να έμαθε ξένη γλώσσα στο δημόσιο σχολείο.Συνεπώς να ένα ποσό από τα εκατοντάδες που πάνε στράφι. Στην ουσία το δημόσιο πληρώνει άεργη εργασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η κυβέρνηση δεν θέλει να ακουμπήσει τις ΔΕΚΟ. Είναι αυτοί που στήριξαν το ΓΑΠ; είναι ικανοί να τον ρίξουν μόνοι τους; είναι σκληροί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ; δεν ξέρω. Γύρω όμως από τις ΔΕΚΟ έχει φτιαχτεί ένα πλέγμα ασφαλείας, ακόμα και τώρα. Ένα στοιχειώδες μάζεμα στις ΔΕΚΟ θα εξοικονομούσε τα ποσά των έκτακτων εισφορών που επιβάλλονται στο μεσοπρόθεσμο. Δείτε και την Καθημερινή 12/06/2011

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αφώτιστε.
    Ανοίγεις τώρα άλλο κεφάλαιο που δεν κολλάει εδώ. Αν και ανήκω στην Ανανεωτική Αριστερά μη νομίζεις ότι διαφωνώ με πολλά από αυτά που γράφεις.Όλοι οι πολιτικοί χώροι έχουν το μερίδιό τους στο νεποτισμό και τη διαφθορά. Δεν γίνεται αλλιώς. Αλλά είναι πταίσματα μπροστά στους άλλους του δικομματισμού μην το ξεχνάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @leo
    Όπως θα παρατήρησες, δεν αναφέρομαι σε αριθμό ΔΥ ή συνταξιούχων (ή ύψος συντάξεων). Αναφέρομαι στο κόστος μισθοδοσίας και κάλυψης συντάξεων.
    Αν η οικονομία/κοινωνία χρειάζεται τόσους ΔΥ και πρέπει να υποστηρίζει αυτές τις συντάξεις, ή να διορθώσει αδικίες του παρελθόντε (βλ. ρυθμοί αύθησης), έτσι πρέπει να γίνει. Όμως, η όποια κυβέρνηση πρέπει να κάνει αλλαγές αλλού για να υποστηρίξει και οικονομικά αυτές τις αποφάσεις. Αν δεν μπορεί, ή πρέπει να αναθεωρήσει τις αποφάσεις ή το καράβι θα πάει στα βράχια. Αν μπορεί να εξορθολογίσει τόσο τη μισθοδοσία όσο και τις συντάξεις, καλά θα κάνει!

    Όμως το πρόβλημα με τις μαύρες τρύπες των Ταμείων και των ΔΕΚΟ βγάζει μάτια. Το εντυπωσιακό είναι ότι μόνο το 2009 είχαμε αύξηση κάπου 6 δισ. Πριν κόψει μισθούς (οριζόντια) και διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις, η κυβέρνηση μπορούσε να ανατάξει στοχευμένα, όσο επώδυνο κι αν ήταν, το συγκεκριμένο.

    Δεν με πείθει κανένα μέχρι στιγμής επιχείρημα ότι η επαναφορά ενός κομματιού της οικονομίας 12 μήνες πίσω θα μπορούσε να έχει τις επιπτώσεις των οριζόντιων μέτρων. Πολύ περισσότερο που και οι γάτες (όλες, δεξιές, αριστερές, τοκογλυφικές και μη) ξέρουν ότι εκεί υπάρχει λίπος, διαπλοκή και διαφθορά.

    Η αλήθεια που πονάει είναι τόσο η συνειδητοποίηση ότι η κοινωνία ρίχνει πλούτο σε ένα βαρέλι δίχως πάτο (όσο δεν το αλλάζει προφανώς) και είναι πεπεισμένη ότι καλά κάνει, όσο και το ότι δεν βγαίνει κανείς, αντί να καταγγέλλει γενικώς και αορίστως τους νεοφιλελευθερισμούς, να πει "εκεί και συγκεκριμένα". Τα 6 δισ του άλματος του 2009 είναι περισσότερα από το σύνολο των (ατελέσφορων τελικά) μέτρων.

    Όσο για τα data, ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης αλλά δεν τίθεται ζήτημα. Όπως είπα, το γράφημα είναι από πρωτογενή στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού, οι ίδιοι (high level) κωδικοί για όλο το χρονικό διάστημα. Έχω δει τα data στον e-cyn - σωστά είναι ως snapshot. Η εξέλιξη όμως χάνεται.

    Πριν μερικές μέρες κάποιος (δεν τόχω πρόχειρο) υπολόγισε στη "Κ" ότι η εφαρμογή της μεταρρύθμισης Γιαννίτση θα είχε εξοικονομήσει μέχρι σήμερα 70 δισ. Αν είναι σωστό, ο μεν Σημίτης είναι αποτυχημένος γιατί δεν μπόρεσε να κάνει μια σωτήρια μεταρρύθμιση για να μη πειράξει "την πενηντάρα με το ανήλικο παιδί", εμείς δε πρέπει να αναρωτηθούμε τι εννούμε όταν μιλάμε για μεταρρυθμίσεις.

    Γιώργος Προκοπάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @leo
    Ένα τελευταίο (διπλό)
    1. Η αναφορά μου στα data του e-cyn σχετικά με την "απώλεια" της εξέλιξης αφορά τις προηγούμενες αναρτήσεις για του ΔΥ - όχι τη χθεσινή. (Η οποία σε πρώτη ματιά φαίνεται συνεπέστατη και αποδεικνύει αυτό που όλοι φανταζόμαστε ή διαισθανόμαστε: ο προϋπολογισμός γινόταν στο πόδι).
    2. Επειδή οι δαπάνες είναι επιδεκτικές παρεμβάσεων άμεσου (σύντομου) και προβλέψιμου με σχετική εμπιστοσύνη αποτελέσματος, ενώ τα έσοδα καθυστερούν και το αποτέλεσμα επηρεάζεται από ένα σωρό παράγοντες, γνώμη μου είναι ότι οι παρεμβάσεις στις δαπάνες πρέπει να έχουν άμεση προτεραιότητα. Το ζήτημα είναι να βρεθεί τι και πώς.

    Γιώργος Προκοπάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πάντως ρε παιδιά έχει φοβερή πλάκα (που λέει ο λόγος).
    Το κειμενάκι που λέει ότι υπάρχει πρόβλημα με τα Ταμεία και τις ΔΕΚΟ, ξυπνάει αντανακλαστικά προστασίας ΔΥ (και πιθανώς καταγγελίας προθέσεων).
    Το άλλο που δείχνει πώς πορεύτηκαν οικονομικά σε σχέση με τη διαχείριση του χρέους οι τελευταίες κυβερνήσεις, είναι αδιάφορο. Όπως και το γεγονός ότι ο Παπακωνσταντίνου μας πέρασε από το 2009 στο 2010 με διαθέσιμα μιας εβδομάδας (ή λιγότερο), πράγμα που έκανε επί μήνες και ο Αλογοσκούφης, είναι παντελώς αδιάφορο! Πώς να ενδιαφέρει, αλλως τε? Δεν ετέθη θέμα Ταμείων/ΔΕΚΟ, πολύ περισσότερο ΔΥ!

    Ούτε κάν το γεγονός ότι (ακόμη και εάν βγάλουμε το πρόβλημα τόκων) είναι προφανές ότι τα πράγματα ακολουθούν την ίδια καταστροφική πορεία, δηλαδή χρειάζεται κατεπειγόντως παρέμβαση αλλιώς διαλυθήκαμε.

    Μιλάμε για άλλες χώρες πιθανότατα και οπωσδήποτε από διαφορετικές οπτικές. Αν συνειδητοποιήσουμε ότι το ζήτημα αφορά την Ελλάδα με την οποία πτωχεύουμε και μεις και δεν είμαστε σχολιαστές των τεκταινομένων σε μια συμπαθή λατινοαμερικάνικη δημοκρατία, ίσως ΄συζητήσουμε για κάτι που πραγματικά να μας αφορά.

    Γιώργος Προκοπάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ
    ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ Μ-Η ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ/ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ

    Ειναι ενα συλλογικο αρχικο κειμενο για το προβλημα της αποβιομηχανοποιησης της χωρας και της στροφης των σπουδων ΜΗ προς την Βιομηχανικη τεχνολογια/καινοτομια του 2009. Το καταθετουμε.

    1. Το ΤΕΕ είναι χώρος που είναι προσανατολισμένος κυρίως σε δουλειές του δημοσίου και στην οικοδομή. Επομένως οι εργαζόμενοι Μ-Η στην βιομηχανία υπό μορφή υπαλλήλου ή επιχειρηματία, δύσκολα, βρίσκουν επαγγελματική κάλυψη από το ΤΕΕ. Στην προσπάθειά μας να δράσουμε συνδικαλιστικά , πρέπει να αφουγκραστούμε και να υποστηρίξουμε και τις απόψεις των Μ-Η στην βιομηχανία.

    2. Ο μηχανικός εκπαιδεύεται για να αναλύει, συνθέτει και αναπτύσσει ιδέες . Ακριβώς λόγω αυτών των μοναδικών ιδιοτήτων στην Αγγλία γίνεται η διάκριση μεταξύ μηχανικού εφαρμογής (συνήθως από polytechnics) και chartered engineer (έμπειροι μηχανικοί με στιβαρή εκπαίδευση από αναγνωρισμένα πανεπιστήμια). Ειδικά ο κλάδος Μ-Η είναι (ή καλύτερα έπρεπε να είναι ) άμεσα συνυφασμένος με την βιομηχανική τεχνολογία. Σε κάθε βιομηχανικό κατασκεύασμα, ανεξαρτήτως χρήσης, κάποιος Μ-Η έχει συμβάλλει. Στην χώρα μας το σύστημα σπουδών των Μ-Η δεν πάσχει από θεωρητική βάση (μάλιστα είναι ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου), αλλά πάσχει από προσαρμογή στην πράξη. Αυτή είναι δύσκολα επιλύσιμη διότι δεν το επιθυμούν οι διδάσκοντες, οι οποίοι - κατά κανόνα – δεν είναι εξοικειωμένοι με τα ζητήματα της εφαρμογής (αφού η εξέλιξή τους προϋποθέτει την έρευνα, συγγραφή σημειώσεων, βιβλίων και δημοσίευση επιστημονικών άρθρων σε περιοδικά με κριτή). Έτσι, στην υποθετική (ιδανική) περίπτωση που θα επιλεγεί η ραγδαία ανάπτυξη βιομηχανικής τεχνολογίας στη χώρα μας και ακολουθήσουν συστηματικά οι απόφοιτοι ΜΗ επιμόρφωση εφαρμογής και όχι μεταπτυχιακή έρευνα (που θα επιφέρει περαιτέρω επιστημονικό κύρος στον συν-συγγραφέα επόπτη-καθηγητή με αμφίβολη - προς το παρόν - επαγγελματική αποκατάσταση για τον διδάκτορα), θα φανεί η ανεπάρκεια του συστήματος σπουδών . Όμως κάποια στιγμή πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους.

    3. Την τελευταία 30-ετία, η επιδεινούμενη αποβιομηχάνιση και η υπέρμετρη διόγκωση των εισαγωγών εξοπλισμού στη χώρα μας, που βλέπει να περνούν διάφορα τεχνολογικά τρένα χωρίς να ανέβει σε κάποιο, δεν δικαιολογεί φαινομενικά τόσους πολλούς Μ-Η υψηλού επιπέδου σπουδών. Μια δειγματοληπτική έρευνα αγοράς εργασίας δείχνει ότι ζητούνται κυρίως Μ-Η για υπηρεσίες πωλήσεων και υποστήριξης πελατών, λιγότερο στην βιομηχανία, πολύ λιγότερο στην διαχείριση έργων(τομέας κατασκευών) και σχεδόν καθόλου στον τομέα των μελετών. Πολλοί συνάδελφοι Μ-Η έχουν αποκτήσει Διδακτορικό (Ελλάδα και στο εξωτερικό). Οι πρώτοι δύσκολα βρίσκουν μόνιμη απασχόληση στην εκπαίδευση (πολυτεχνεία : λίγες θέσεις, ΤΕΙ : ως ωρομίσθιοι καθηγητές) ενώ αρκετοί από την δεύτερη κατηγορία παραδοσιακά παραμένουν για εργασία στην χώρα μεταπτυχιακών σπουδών τους (έρευνα-διδασκαλία-βιομηχανία). Οι υπόλοιποι απασχολούνται σε διάφορες θέσεις, πολλές φορές, άσχετες με το αντικείμενο των μεταπτυχιακών σπουδών. Υπάρχει και η άλλη άποψη ότι εφόσον στην Ευρώπη, ΗΠΑ κ.λ.π. σημαντικό πλήθος διδακτόρων που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα, προτιμώνται -όχι τόσο λόγω της στενής εξειδίκευσης τους - όσο λόγω της συνθετικής σκέψης που απέκτησαν κατά την εκπόνηση του διδακτορικού αυτό ήδη αρχίζει να συμβαίνει και στην χώρα μας. Βέβαια, η πλειονότητα των μηχανικών περιορίζεται στις προπτυχιακές σπουδές ή σε επίπεδο Master. Πάντως είναι γνωστό ότι οι ικανότητες του μηχανικού αυξάνονται με την ουσιαστική εργασιακή πείρα και επομένως αναγνωρίζονται και τα αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα (αγγλοσαξονική σχολή).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ
    ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ Μ-Η ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ/ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ -2


    4. Όμως θα πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν την ύπαρξη πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων που οι ιδρυτές τους είναι πτυχιούχοι Δημοτικού. Έτσι ένα σοβαρό μέρος των Μ-Η είναι η δεύτερη επιχειρηματική γενιά σε κάθε είδους επιχείρηση και τούτο είναι προσωπική εμπειρία συναδέλφων από την βιομηχανική αγορά. Όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα- υπάρχει πληθώρα διδακτόρων και μάλιστα Μ-Η. Για πολλούς λόγους, αυτό το υπερβάλλον δυναμικό Μ-Η με εμπειρία ή/και μεταπτυχιακές σπουδές πρέπει να βρει διέξοδο (εφαρμοσμένη έρευνα-διδασκαλία-βιομηχανία-υπηρεσίες). Εάν δεν κάνει η χώρα μας στροφή προς την τεχνολογία (σύστημα σπουδών - υπηρεσίες - παραγωγή) ο κορεσμός είναι προ των πυλών.

    5. Για την αύξηση της απασχόλησης και των εισοδημάτων στον κλάδο των ΜΗΗΝ, τόσο κατά την μετα-ολυμπιακή συγκυρία μεσούσης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης , όσο και επέκεινα, πρέπει να ληφθούν διάφορα μέτρα αύξησης της απασχόλησης - τόσο με την παραδοσιακή μορφή - μέσω της εκτεταμένης προώθησης της εφαρμοσμένης τεχνολογικής έρευνας & ανάπτυξης (R&D) προϊόντων, διεργασιών και συστημάτων, της επιχειρηματικότητας ιδιαίτερα στον τομέα της βιομηχανικής τεχνολογίας/καινοτομίας που έχει σημαντική ανάγκη η χώρα ( ενεργειακά & περιβαλλοντικά έργα, κ.λ.π.) όσο και σε επενδύσεις ανανέωσης παλαιωμένου εξοπλισμού (αντικατάσταση/ βελτίωση υφιστάμενων Η/Μ εγκαταστάσεων, κατασκευή/εκσυγχρονισμός κοινωνικών και βασικών υποδομών (λ.χ. ηλεκτροφωτισμός – φωτεινή σηματοδότηση κύριων και δευτερευόντων κόμβων της χώρας), που εξ΄ άλλου προάγουν και την ασφάλεια των εργαζομένων, των οδηγών ή/και του περιβάλλοντος και των ίδιων των εγκαταστάσεων, την εξοικονόμηση ενέργειας, τις ανανέωσιμες μορφές ενέργειας κ.λ.π.
    6. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα κυριότερα προβλήματα εμφανίζονται στον ορθολογικό προγραμματισμό (από τεχνικο-οικονομική και περιβαλλοντική άποψη), στην αναιμική υποστήριξη/προώθηση και στην έλλειψη υγιούς ανταγωνισμού των επιχειρήσεων στον τομέα της βιομηχανικής τεχνολογίας/καινοτομίας ( ενεργειακά & περιβαλλοντικά έργα, κ.λ.π.)
    Επομένως, θα πρέπει οι προτεραιότητες και οι προδιαγραφές αυτές (με την μορφή ελάχιστων απαιτήσεων) καθώς και οι κανόνες του παιχνιδιού, να μην είναι σχεδόν φωτογραφικές- προϊόν επικύρωσης από το δημόσιο των επιθυμητών προδιαγραφών των κύριων παικτών-αντιπροσώπων τεχνολογιών. Επίσης να αποτελούν το αποτέλεσμα ανοικτού δημόσιου διάλογου με κύριο υπεύθυνο έναν ανανεωμένο και δυναμικό Π.Σ.Δ.Μ.Η και το Τ.Ε.Ε. . Οι φορείς αυτοί να καθορίζουν αξιοκρατικά τους βέλτιστους διαθέσιμους μηχανικούς για το εκάστοτε αντικείμενο(Μ-Η, Χ-Μ κ.λ.π.) και όχι με ατέρμονα μικρο–κομματικά/ παραταξιακά παζάρια (με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην υπάρχει θέση των φορέων των Μ-Η και γενικότερα των μηχανικών, ενώ ήδη έχουν οδηγήσει τις Μόνιμες Επιτροπές του Τ.Ε.Ε. σε θητεία αντί 3 ετών μόλις 9 μηνών, δηλ. από 2/2009 έως τις επόμενες Εκλογές 11/2009)

    7. Συντάσσοντας το κείμενο αυτό προσπαθήσαμε να μη εκφράσουμε την αντίληψη ότι περιορίζουμε τους ορίζοντές μας μόνο στους μηχανικούς εφαρμογής –υπαρκτούς και καθ΄ όλα άξιους- αλλά απευθυνόμαστε και σ’ αυτούς που θέλουν ν’ ανοίξουν τα φτερά τους, να δημιουργήσουν τεχνολογία και να προάγουν την καλώς εννοούμενη επιχειρηματικότητα. Ταυτόχρονα δημοσιεύουμε και την άλλη –αισιόδοξη- άποψη για την ευτυχή επαγγελματική κατάληξη σημαντικού πλήθους διδακτόρων που στο εγγύς μέλλον θα απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα και στη χώρα μας, και θα προτιμώνται λόγω της συνθετικής σκέψης που απέκτησαν.

    Αφωτιστος Φιλλελλην και δυο φιλοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τα αντανακλαστικά προστασίας των ΔΥ είναι σημάδι υγείας (αν και καθυστερημένης) γιατί ενώ η συντριπτική πλειοψηφία τους δεν έχει δει πραγματικές αυξήσεις στο διάστημα 02-11 παρόλαυτα έχουν γίνει στόχος ενός γιγαντιαίου μηχανισμού αυτου των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης. Οπότε όταν γίνεται αναφορά στον παραλογισμό της αύξησης της μισθοδοσίας θα ήταν διαφωτιστικό να μάθουμε (σε πραγματικούς όρους-πλην πληρωρισμού) ποιό καρπώθηκαν την αύξηση αυτή.

    Εν πάση περιπτώση. Αν το κύριο πρόβλημα είναι τα ταμεία και οι ΔΕΚΟ, ας προσπαθήσουμε μια εξειδίκευση.
    Ποιές ΔΕΚΟ δεν προσφέρουν στην κοινωνία και στηρίχτηκαν υπέρ του δέοντος; Ποιά είναι τα ταμεία που εγιναν δέκτες βοήθειας εκτός μέτρου.
    Επίσης καλό θα ήταν να μάθουμε πόσα αποροφούν οι ΜΚΟ που ξεφύτρωσαν σαν μαργαριτάρια τελευταία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμε: Πράγματι χρειάζονται και τα 2. Γιατί και γω ΔΥ είμαι αλλά σημαντική αύξηση δεν είδα στο εν λόγω διάστημα ( 4-10).Είδα όμως πολλές επιτροπές χωρίς αντικείμενο αλλά με καλά λεφτά, είδα υπερωρίες στον αέρα, οδοιπορικά, προγράμματα κλπ που ροκάνισαν χρήμα. Και οι ΜΚΟ είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα. Και τα ταμεία των ΔΕΚΟ, ποια και πως. Φαντάζομαι ότι ο Γ. Προκοπάκης κάτι θα μας ετοιμάσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δεν είναι η πατρίδα μας-ΙΙ (2011, σατιρικό)

    Δεν είν’ οι τουρκομπαρόκ βίλες σε οικόπεδες κορυφογραμμές
    καλόπιστος χρησικτησία αποφάσεις δικαστικές
    σαράντα στις εκατό κατέστησαν ιδιωτικές
    με τέτοιο ποσοστό κερδίζεις εκλογές.

    Σε παραλιακές ταβέρνες στις μπαζωμένες ακτές
    τρων’ άξεστοι καταπατητές με τις μερσεντές
    με τις γκόμενές τους βαμμένες ξανθιές.
    κι οι γεωργιανές γκαρσόνες επίσης ”ξανθιές”.

    Λαθρέμποροι, προαγωγοί πρώην αθλητές
    παρκάρουν sport “μπέμπα” ή μερσεντές
    Ποικίλον όρος ή Αιγάλεω : στις παρυφές
    έξω από ένα αυθαίρετο πελώριο chalet
    παίρνουν και ΕΚΑΣ! Ας’ τα μην ρωτάς.

    Οι πουλημένοι οι “ταγοί” και οι συνδικαλιστές
    ”στελέχη” ουρανοκατέβατα μετά τις εκλογές
    και βουλευτές ασήμαντοι, παρουσίες θλιβερές
    που θα γελούσες ως την Δευτέρα παρουσία
    αν δεν μας συνέβαινε αυτή η τραγωδία.

    Το πλήθος ενίοτε εκτονώνεται :
    έναρξις “επαναστατικών γυμναστικών”
    ρίψις γιαουρτιών και νερατζιών
    εκτόξευσις τοματών η/και αυγών.

    Βαριά ψυχοπαθολογία της αριστεράς
    τώρα κατανοώ που θα το πάς
    αριστεροί μ’ αθλητικές φυλλάδες,
    διαταραγμένοι, φραπό-γαλοι και άλλοι τσαμπουκάδες.

    Την ποίηση συνάμα και την λογοτεχνία
    εν μέσω κρίσης θεραπεύουν στα Ιλύσια πεδία
    ” Διανοούμενοι” παρουσιάζουνε, ώ τι αηδία
    πονήματα λογοτεχνικά, σπανίως ποιητικές βραδιές
    υμνούν πεφωτισμένους ταλαντ-ούχους*-βουλευτές
    όπως πέρσι ξεσκόνιζαν εκδότες-μικροκαπιταλιστές

    ” Μαικήνες” businessmen επί του ασφαλούς :
    αφανείς εταίροι με τους πολιτικούς.
    το μαύρο χρήμα ασφαλές στην Ελβετία
    εξόν απ’ τα’ άλλα διδάσκουν πατριδοφιλία!

    Δεν είναι τα ερειπωμένα αρχαία μέλη μνημείων
    τα αγάλματα τα κλασσικά,o εναπομένων κίων
    ότι απέμεινε απ’ το ασβεστοκάμινο και την λαθρανασκαφή
    καλά που δεν τά ‘ καναν όλα ασβέστη οι χριστιανοί
    ή δεν τα’ χτισαν σε εκκλησιές στην βυζαντινή εποχή

    Fallmerayer- Παπαρρηγόπουλος 1-1
    δεν δίνω δίκιο σε κανένα
    Πάντως ο καπιταλισμός μας είναι βαλκανικός
    διαφθορά, εγκάθετοι, μετριοκρατία, νεποτισμός
    Τα αποτελέσματα γνωστά πριν το σάλπισμα της κρίσης
    Φθάνει η ώρα την μάταιη την μάχη ν’ αφήσεις
    ………………………………………………………..

    Χαμένη η παρτίδα της πατρίδας μας

    Σαν Σέρβοι επί Milošević να βγάλουν διαβατήρια
    οι νέοι των 700 ευρώ , αξιοπρέπειας εισιτήρια
    τόσους …έξυπνους δεν τους σηκώνει ο τόπος
    οδόφραγμα οι “έξυπνοι”, για πάντα κλειστός ο δρόμος

    Κι εμείς μετά την σύνταξη στην πόλη του Καβάφη
    θα κοιτάμε προς βορρά : την Κρήτη, τη Ανάφη
    κι ας τους “να βράζουν μες το ζουμί τους”
    μέχρι να τελειώσει το νερό κι η άθλια ζωή τους.

    24.03.2011

    *Ο Χριστός στην Παραβολή των Ταλάντων, περιέγραψε την εργατικότητα και την καλλιέργεια των ικανοτήτων ως την πραγματική περιουσία («τάλαντα») του ανθρώπου. Βάσει αυτής της παραβολής, ο χριστιανικός κόσμος ταύτισε στη συνέχεια την έννοια του ταλάντου με το ιδιαίτερο χάρισμα.

    • Ομως δεν πρόκειται περί χαρίσματος, αλλά περί ταλάντων που θα λάβουν αν ξεσκονίσουν ταλαντ-ούχους*-βουλευτές

    • Λόγω έλλειψης χρόνου και επαρκούς έμπνευσης, το κειμενο μετά την 8η στροφή είναι από το ομότιτλο ποιημα μου που δημοσιεύθηκε περισυ την ίδια ημερα στο ποειίν.

    Το καλό είναι να συμφωνήσουμε, κατ’ αρχήν ότι όλοι φταίμε: oι πολιτικοί, οι ταγοί, οι διανοούμενοι και οι “διανοούμενοι” , η αριαστερα, οι επαγγελματίες, οι αγρότες, οι συνδικαλιστές, οι ψηφοφόροι, οι καταπατούντες και παραοικονομούντες, και μετά ας βρούμε το ποσοστό συμμετοχής του καθενα ακομη κι ο Αφωτιστος Φιλλελην φταιει, γιατι δεν τους ξεμπροστιαζε νωριτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία