Λόγοι και αντίλογοι για τη μεταρρύθμιση (1)



Στα πλαίσια του διαλόγου που έχει ανοίξει η «Μαργαρίτα» γύρω από τη μεταρρύθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αναδημοσιεύω την παρέμβαση του Α.Λιάκου στα Νέα ( 9/07/11) με παρατηρήσεις της Βάσως Κιντή και δικές μου.

Αντώνης Λιάκος: "Μεταρρύθμιση και «μεταρρύθμιση»"

Είναι σαφές ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια θα έπρεπε να αποκτήσουν έναν νέο καταστατικό νόμο, ο οποίος θα ερχόταν, αφενός να απαντήσει στις αδυναμίες του προηγούμενου και στα εκφυλιστικά φαινόμενα που επέτρεψε, και από την άλλη, θα δημιουργούσε τους όρους ώστε το πανεπιστήμιο να προσανατολιστεί σε μια εποχή γνώσης, η οποία όμως συνοδεύεται και από ισομεγέθη καινούργια προβλήματα, και αυτό δεν πρέπει να το παραβλέπουμε. Το σύγχρονο πανεπιστήμιο, σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο ακολουθεί ασθμαίνοντας την εκθετική επιτάχυνση της γνώσης, αλλά περιορίζονται οι ευκαιρίες απασχόλησης των αποφοίτων του, με αποτέλεσμα αυξανόμενη πίεση να περιοριστεί το μέγεθος και το κόστος του, πράγμα που με τη σειρά του πλήττει περισσότερο τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες και τη βασική έρευνα. Δημιουργείται δηλαδή μια νέα ιεραρχία πανεπιστημίων, νέες ιεραρχίες εντός πανεπιστημίων και νέες ιεραρχήσεις αξιών και προτεραιοτήτων. Αυτό συμβαίνει παντού, όχι μόνο στην Ελλάδα, ακολουθώντας τον τύπο αλλαγών που επιβάλλονται και στην υπόλοιπη κοινωνία.
Οι πρυτάνεις και οι πανεπιστημιακοί στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και των μεταρρυθμιστών, έχασαν την ευκαιρία να προτείνουν ένα ριζοσπαστικό σχέδιο, το οποίο θα διόρθωνε τις αδυναμίες που όντως έχουν αναδειχθεί στα ελληνικά πανεπιστήμια, διασώζοντας τον πυρήνα της δημοκρατικής λειτουργίας και εμφυσώντας του νέα ζωή. Αλλά, ας μην τρέφουμε αυταπάτες, ούτε το νομοσχέδιο απαντά στις υπαρκτές αδυναμίες. Κανείς δεν τις λαμβάνει υπόψη του. Η κυβέρνηση έρχεται να επιβάλει ένα νέο μοντέλο διοίκησης και διαχείρισης των πανεπιστημίων, το οποίο παίρνει την ευθύνη από την ακαδημαϊκή κοινότητα και την αναθέτει σε μάνατζερ. Αυτό το ίδιο μοντέλο, μαζί με τις τριετείς σπουδές, τις ποσοτικές αξιολογήσεις, τις πιστοποιήσεις, τις λογοδοσίες και άλλα προς εντυπωσιασμό, πλην κενά περιεχομένου στοιχεία, επιβλήθηκαν σε όλη την Ευρώπη, επί δικαίους και αδίκους, ανεξαρτήτως δηλαδή των επιδόσεων και της κατάστασης των πανεπιστημίων. Πρόκειται για μια ιδεολογική επιβολή. Για μια αλλαγή πολιτικού παραδείγματος. Επιχειρήματα του τύπου «προσαρμοζόμαστε στα ευρωπαϊκά μοντέλα» δεν ισχύουν, γιατί και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει μεγάλη αντίσταση σε αυτό το καινοφανές και εκεί μοντέλο λειτουργίας και διοίκησης των πανεπιστημίων, και από τα εγκυρότερα επιστημονικά περιβάλλοντα.
Δυστυχώς πρόκειται για άλλη μια χαμένη ευκαιρία μεταρρύθμισης, γιατί το καινούργιο κουστουμάκι που πάει να φορεθεί στα πανεπιστήμια θα θέλει άλλα 10 χρόνια, τουλάχιστον, για να ρονταριστεί και να λειτουργήσει, αν δεν καταστρέψει ό,τι με κόπο χτίστηκε στα προηγούμενα χρόνια. Εκείνο που δεν πρέπει να χάσουμε από την οπτική μας είναι ο στόχος του νέου μοντέλου: περιορισμός των μεγεθών της εκπαίδευσης, λιγότεροι φοιτητές, επισφάλεια των διδασκόντων, περιορισμένος χρόνος εκπαίδευσης, ενίσχυση των ιεραρχιών και συγκεντρωτισμός. Θύμα η ακαδημαϊκή κουλτούρα, η λειτουργία του πανεπιστημίου ως κοινότητας εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων. Θα ρωτήσει βέβαια κανείς, υπήρχε ακαδημαϊκή κουλτούρα και κοινότητα στην Ελλάδα; Μα, θα απαντούσα, γι' αυτό λέμε ότι υπάρχουν μεταρρυθμίσεις και «μεταρρυθμίσεις». Υπάρχουν αλλαγές συντηρητικές, που βασίζονται στη δυσπιστία και στην καχυποψία, που επιβάλλουν την ετερονομία και την τιμωρία, και αλλαγές προοδευτικές που βασίζονται στην εμπιστοσύνη και θέλουν να ενισχύσουν την αυτονομία, τη συμμετοχή και τη δημιουργικότητα των ανθρώπων. Αλλά τώρα, είναι οι πρώτες που δυστυχώς προτείνονται.
Ο Αντώνης Λιάκος είναι καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (www.antonisliakos.gr )


Η Βάσω Κιντή παρατηρεί: 

Στο σημερινό κείμενό του στα ΝΕΑ ο Α. Λιάκος γράφει:
"Η κυβέρνηση έρχεται να επιβάλει ένα νέο μοντέλο διοίκησης και διαχείρισης των πανεπιστημίων, το οποίο παίρνει την ευθύνη από την ακαδημαϊκή κοινότητα και την αναθέτει σε μάνατζερ."

Από πού προκύπτει αυτό; Η πλειοψηφία στο Συμβούλιο είναι πανεπιστημιακοί που εκλέγονται. Τα εξωτερικά μέλη επιλέγονται από τα εσωτερικά και μπορεί να είναι ό,τι θέλουν. Ο πρύτανης είναι καθηγητής πρώτης βαθμίδας.

"Αυτό το ίδιο μοντέλο, μαζί με τις τριετείς σπουδές, ..."

Από πού προκύπτει αυτό; Το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα. Οι πανεπιστημιακοί, αν θέλουν, μπορούν να υιοθετήσουν το μέτρο. Σε άλλες χώρες που υπάρχουν 3ετείς σπουδές έχουν χειρότερη πανεπιστημιακή εκπαίδευση από την Ελλάδα; Γιατί πάντα η πατρίδα μας, η ωραιότερη χώρα του κόσμου, είναι η ιδιαίτερη περίπτωση που δεν μπορεί να προσαρμοστεί στο τι κάνουν οι κουτόφραγκοι;

Οι παρατηρήσεις του Leo:

«τις ποσοτικές αξιολογήσεις, τις πιστοποιήσεις, τις λογοδοσίες και άλλα προς εντυπωσιασμό, πλην κενά περιεχομένου στοιχεία, επιβλήθηκαν σε όλη την Ευρώπη, επί δικαίους και αδίκους, ανεξαρτήτως δηλαδή των επιδόσεων και της κατάστασης των πανεπιστημίων».

Κενά περιεχομένου οι λογοδοσία και η αξιολόγηση,τότε τι έχει περιεχόμενο η αδιαφάνεια και η αυθαιρεσία; Επί αδίκων και δικαίων; Δηλαδή μόνο οι άδικοι ελέγχονται, όχι οι δίκαιοι; Νομίζω ότι η μέτρηση και η πιστοποίηση έχουν ενσωματωθεί στο ευρωπαϊκό κεκτημένο από την εποχή του διαφωτισμού, απλά άργησαν να έρθουν στην καθ’ ημάς Ανατολή.

«Επιχειρήματα του τύπου «προσαρμοζόμαστε στα ευρωπαϊκά μοντέλα» δεν ισχύουν, γιατί και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει μεγάλη αντίσταση»
Και επειδή υπάρχουν διαφωνίες, σημαίνει ότι δεν ισχύουν, ή μήπως οι μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το ελληνικό πανεπιστήμιο εκκινούν από την ίδια αφετηρία με τις όποιες διορθώσεις χρειάζονται τα ευρωπαϊκά;

«περιορισμός των μεγεθών της εκπαίδευσης, λιγότεροι φοιτητές»
Οι περισσότεροι ή λιγότεροι φοιτητές έχουν να κάνουν με το παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης της κάθε χώρας,  με τις ανάγκες και τις δυνατότητές της. Το κράτος έχει υποχρέωση να επεμβαίνει στα μεγέθη της εκπαίδευσης και να κατανέμει ορθολογικά τους πεπερασμένους πόρους του. Διαφορετικά δημιουργεί πληθωρισμό, ανεργία και μετανάστευση, όπως συμβαίνει σήμερα. Το πελατειακό κράτος βέβαια έχει καθήκον να στήνει παντού σχολές και ειδικότητες, προκειμένου να ικανοποιήσει τις «ανάγκες» των ψηφοφόρων του.

«Υπάρχουν αλλαγές συντηρητικές, που βασίζονται στη δυσπιστία και στην καχυποψία, που επιβάλλουν την ετερονομία και την τιμωρία, και αλλαγές προοδευτικές που βασίζονται στην εμπιστοσύνη και θέλουν να ενισχύσουν την αυτονομία, τη συμμετοχή και τη δημιουργικότητα των ανθρώπων»

Δυσπιστία και καχυποψία σίγουρα υπάρχουν αλλά και το παράδειγμα δεν είναι και το καλύτερο, μήπως θα πρέπει να το παραδεχτούμε; Ο κοινωνικός έλεγχος και η λογοδοσία, γιατί βαφτίζονται ετερονομία και τιμωρία; Ποιος εμποδίζει, τη συμμετοχή στην παραγωγή γνώσης και έρευνας, ποιος ακυρώνει τη δημιουργικότητα; Το νέο ολιγομελές σύστημα διοίκησης; ο εξωτερικός πρύτανης; ή ο περιοδικός έλεγχος των διδασκόντων;

Σχόλια

  1. ΑMACORD (ΘΥΜΑΜΑΙ TO CAMOUFLAGE*)
    Γνωριζω καλα οτι δεν ειναι ολοι ιδιοι, αλλα μετα τις εστετικες δηλωσεις ορισμενων πανεπιστημιακων, οφειλω να θυμισω την προϊστορια και την πορεια μερικων εξ αυτων.

    1974-1981 : Ελαχιστη αποχουντοποιηση συνεργατων καθηγητων της χουντας, συναλλαγη (συνδικαλιστικο 5 εναντι αποχουντοποιησης), διορισμος βοηθων αρκετων αριστερων συνδικαλιστων.
    1982 : Εκατονταδες προοδευτικοι βοηθοι ηθελαν να σπασει η αυταρχικη δομη του πανεπιστημιου (καθηγητικη εδρα)με την καταργηση του ν. 815.
    1983- : Αρκετοι προοδευτικοι βοηθοι-συνδικαλιστες αρα και καλοι διαχειριστες με την βοηθεια διπλωματικων υψηλης σταθμης (λ.χ. ΕΜΠ) ολοκληρωσαν το διδακτορικο τους και εγιναν λεκτορες.
    Στη συνεχεια, με ουσιαστικα κλειστη κριση (εκτοπιζοντας ολους τους συνυποψηφιους τους απο το εξωτερικο με περισσοτερα προσοσοντα) εφθασαν εως την βαθμιδα του αναπληρωτη καθηγητη.
    Γνωριζω δυο (2) περιπτωσεις σε ΕΜΠ και ΑΠΘ οπου εκλεχθηκαν τελικα καθηγητες, ατομα που εισηχθηκαν με την τριτη(3) προσπαθεια στην σχολη τους!!!
    Οσο για τα επιστημονικα αρθρα (το πληθος των συν-συγγραφεων πολλες φορες θυμιζε ρωμαϊκο οργιο)
    Την ιδια εποχη εμφανιστηκαν οι γραμματεις των ερυνητικων προγραμματων που ... τελικα μονιμοποιηθηκαν.
    Προσφατα εμαθα οτι αν δημοσιος φορεας χρηματοδοτησει ενα ερυνητικκο προγραμμα, ο διευθυντης παιρνει απο την επιστημονικη υπευθυνη του ερευν. προγραμματος ως δωρο ενα διδακτορικο (βλ. INDYMEDIA).
    Ποσα μαυρα χρηματα εχουν εισπραξει καθηγητες απο ερευνητικα προγραμμτα μεσω φοιτητων και μεταπτυχικων ;
    Τι εγινε με παρανομες (η οχι) μετεγγραφες παιδιων πανεπιστημιακων και υπαλληλων απο το εξωτερικο;

    Ο Νικολο Μακκιαβελι θα εσκιζε τα γραπτα του, αν ζουσε σε καποιο ελληνικο πολυτεχνειο η πανεπιστημιο.
    Χρειαζεται ειδικος εποπτης (ενας Ρακιτζης) ανα ιδρυμα.
    Προφανως χρειαζεται ελεγχος προοδου , ελεγχος νομιμοτητας δαπανων και καθε πραξης, γιατι δεν εχουν πεισει οι αυτοδιοικουμενοι οτι μπορουν να χρησιμοποιησουν την εξουσια τους για το κοινο καλο.

    Συμπερασμα : Αρκετοι χρησιμοποιησαν και χρησιμοποιουν την αριστερα (κια γενικοτερα τα κομματα) για να γινουν ισως χειροτεροι χαλιφηδες στην θεση του χαλιφη.

    Αφωτιστος Φιλελλην


    *Barwy ochronne (Krzysztof Zanussi, 1977) Καμουφλάζ (Camouflage)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @leo
    Θα ακολουθησει το σχεδιο "κανω την παπια",μεχρι να ξεχασθει, επειδη ειμαι αγνωστος και αφωτιστος (το αυτο ισχυει για καθε αγνωστο). Αν ημουν γνωστος η εκφραζοταν ομαδα, θα επακολουθουσε οργανωμενη επιθεση αποδομησης των προβαλλομενων θεσεων, ενδεχομενως συλλογη υπογραφων υπερασπισης του "δημοκρατικου πανεπιστημιου" κ.λ.π.

    Με βλοσυρο υφος επαϊοντα,αντιθετα με καθε σοβαρο διανοητη που λαμπει σαν αιωνιος εφηβος, θα κατακεραυνωναν την ανιθετη αποψη,...
    Ζηλευετε για τις λαϊκες κατακτησεις του "δημοκρατικου" πανεπιστημιου και αλλα παρομοια "αριστερουλικα".

    Δηλωνω οτι δεν ειχα η διατηρω καποιο στενα προσωπικο ενδιαφερον, αλλα γνωριζω φιλους και γνωστους συναδελφους μηχανικους που εχουν διδακτορικα απο Imperial, MIT, ..., που λαμπουν απο εξυπναδα και οταν υπεβαλλαν υποψηφιοτητα για ΕΜΠ και ΤΕΙ Αθηνας, η τραπουλα ηταν τοσο πολυ σημαδεμενη,η επιτροπη τοσο πολυ στημενη, που ελαβαν την ... τελευταια θεση!!! Κιμ αυτο τους στοιχισε προσωπικα κια στην κοινωνια. Αν σκεφτουμε ποσες αναλογες περιπτωσεις υπαρχουν που εχουν αχρηστευσει τις γνωσεις τους και παραμενουν στην ελλαδα παροπλισμενοι, θα μπορουσαμε να κανουμε ενα εξαιρετικο ξενογλωσσο πολυτεχνειο και μερικα πανεπιστημια.

    Τωρα σοβαρολογουμε οτι οι μικροι φυλαρχοι της γνωσης στα πανεπιστημια και πολυτεχνεια (ποσο μαλλον στα ΑΤΕΙ) θα επιφερουν αλλαγες προς το καλλυτερο. Η αυτορρυθμιση στα πανεπιστημια μου θυμiζει την μεγαλη απατη της "αυτορυθμισης των αγορων" την τελευταια 30-ετια. Αφου ετσι κερδιζουν, γιατι ν' αλλαξουν οι συνθηκες; Ηδη εχουμε γυρισει πισω στο 1980.
    Οι λαμπρες -πολλες φορες εξαιρεσεις- επιβεβαιωνουν τον κανονα.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ "Αριστεροι πανεπιστημιακοι" επρεπε να σημαινει ηθος (και αριστεια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΦ
    Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Ο νόμος περνάει, εφαρμόζεται και δουλεύει. Σε 10 χρόνια από τώρα μια άλλη κυβέρνηση αποφασίζει να μεταρρυθμίσει εκ νέου τα ΑΕΙ και να επαναφέρει το σημερινό σύστημα στη διοίκηση και τη λειτουργία τους. Όσοι σήμερα είναι ενάντια έχουν καταφέρει να ανεβούν, έχουν γίνει πρυτάνεις, έχουν μπει σε συμβούλια είναι η νέα εξουσία. Στην επόμενη μεταρρύθμιση θα είναι και πάλι φανατικά απέναντι. Είναι τουλάχιστον παράδοξο να προσπαθούν με ιδεολογικούς μόνο όρους να πάρουν θέση για τα ζητήματα της δουλειάς τους.
    Όπως έγραψε και φίλος πανεπιστημιακός:

    "Γιατί μου φαίνεται ότι μετά από 2-3 χρόνια θα αναζητούμε ξανά την αξιοκρατία και την αριστεία, όπως κάναμε και τρία χρόνια πριν; Γιατί μου φαίνεται ότι οι νέοι πρυτάνεις θα είναι παλιά πρόσωπα;"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σοσιαλιστική Δοκιμασμένη Συνταγή
    1. Πρώτα φτιάχνουμε ένα μονοπωλιακό περιβάλλον (πχ τραπεζικό σύστημα, εκπαίδευση, μεταφορές, ενέργεια κλπ)
    2. Δεύτερον φτιαχνουμε ένα ασφυκτικό ρυθμιστικό περιβάλλον με χιλιάδες σελίδες νόμων, εγκυκλίων κλπ που απαγορεύουν δια ροπάλου τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους εκλεκτούς μας
    3. Τρίτον αφήνουμε τους παίκτες που έχουμε επιλέξει (ανάμεσα στους ψηφοφόρους και χρηματοδότες μας) να "αυτορυθμιστούν"
    4. Απορούμε που δεν αυτορυθμίζονται και αντίθετα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ωραία ευκαιρία που τους έχουμε δώσει να θησαυρίσουν εις βάρος του κακομοίρη Έλληνα (και Γερμανού, Αυστριακού, Ολλανδού κλπ) φορολογούμενου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @leo
    ..και απαντηση δεν πηραμε...
    Το ουσιαστικο το εγραψα χθες. Με ενδιαφερει - κατ αρχην- η επαναφορα μιας δημοκρατικης, αξιοπιστης α-βαθμιας και β-βαθμιας εκαπαιδευσης με βαθια ουμανιστικη παιδεια,αρχαια, γεωμετρια, ειδικα γυμνασια-λυκεια, (μουσικα, καλλιτεχνικα, εμπορικα, ναυτικα,...), προτυπα σχολεια με εξετασεις, αυστηρη αλλα δικαιη βαθμολογια,...
    Ο τροπος διοικησης των ΑΕΙ ειναι δευτερευον ζητημα σε σχεση με με το παραπανω.
    Και κατι αλλο : οτι υπαρχει σε υπερεπαρκεια ευτελιζεται και γινεται μπουμεραγκ για την κοινωνια.
    Αυτο ισχυει δυστυχως στους καθηγητες μεσης εκπαιδευσης που διοριζονταν μετα 15 εως 20 ετη μετα την ληξη πτυχιου, στους μηχανικους , γιατρους και δικηγορους που ειναι 3-πλασιοι ως 4-πλασιοι,...

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μεταρρυθμίσεις με πολύπλοκα τεχνικά επίδικα, παρουσιάζονται στην δημοσιότητα

    Το κοινό τους σημείο:

    Μια κατα τεκμήριο αφερέγγυα κυβέρνηση είναι στα μαχαίρια με απαξιωμένους insiders υπο μεταρρύθμιση οι οποίοι "αντιστέκονται" για να διασφαλίσουν τα "δημόσια αγαθά"

    Χαρά στο κουράγιο σου Λεο, να κάτσεις να ξεδιαλύνεις το κουβάρι,και να ταξινομήσεις ιδιοτέλειες στους μεν και στους δε

    Το δίλλημα παραμένει

    Με μια δεσποτική εκ των άνω μεταρρύθμιση με το ρίσκο να γίνει μια τρύπα στο νερό, ή με μια λαικιστική υποστήριξη των απανταχού "Dont Touch"
    ;

    Ανάμεσα στις συμπληγάδες οι φωνές της λογικής μάλλον θα παραμείνουν αδύναμες

    LLS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιάννη. Ανάμεσα στις συμπληγάδες έχουμε φάει τρία γκολ από τα αποδυτήρια.Όμως ασχολούμενοι ανακαλύπτουμε και πάλι τι σημαίνει συντεχνιασμός και δη πανεπιστημιακών. Η δημοκρατική επίθεση στο σύστημα διοίκησης, αποσκοπεί στην ιδεολογική απονομιμοποίηση της μεταρρύθμισης ενώ τα επίδικα είναι άλλα και είναι πολύ υλικά/ Αριθμώ:
    1. καλλικράτης. Που στήνονται σχολές και με ποιες ειδικότητες
    2. Συγγράμματα. Τέρμα το πάρτυ
    3. Άσυλο. ¨Ηττα στη συναλλαγή με τις παρατάξεις.
    4. Αιώνιοι φοιτητές. Ήττα στο φοιτητοπατερισμό
    5. Ευέλικτα προγράμματα σπουδών. Πιο δύσκολο το φόρτωμα από παρόμοια μαθήματα για εξυπηρέτηση ημετέρων
    6. έλεγχος πρωτοβάθμιων καθηγητών. Τέρμα η λούφα των μεγάλων.
    7.Εξωτερική αξιολόγηση. Πιο δύσκολη η συναλλαγή
    8. Χρηματοδότηση από ανεξάρτητη αρχή και σύμφωνα με την αξιολόγηση. Δυσκολεύει το πολιτικό μέσο.
    9. Εξωτερικός πρύτανης: Μπορεί να μη θέλει να τα βρει με τις κάστες
    Βλέπεις ότι ο νόμος βάζει κάποια θεματάκια που θα μπορούσαν να γρατζουνίσουν το σύστημα, να δημιουργήσουν ανισορροπίες, ξεβολέματα. Εκεί είναι η κόντρα. Γιαυτό συναντά την μαζική αντίθεση των ενδιαφερομένων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @leo
    Δεν είμαι πανεπιστημιακός, αλλά ενδιαφέρομαι πραγματικά για την εκπαίδευση. Οι πολίτες της προόδου και της κοινής λογικής (δεν χρησιμοποιώ την λέξη αριστεροί), δεν μπορεί να "τσιμπάνε" σ' ενα πάκο χαρτιά που έχουν αντιγραφεί από ανάλογα νομοθετήματα του εξωτερικού-συνήθως χωρίς κανένα σχέδιο για την απαιτουμένη συνολική μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης απο την α-βαθμια έως και τα μεταπτυχιακά, διδακτορικά και μετα-διδακτορικά.
    Οι διαπιστώσεις για τα χαλια της α-βαθμιας και β-βαθμιας εκπαιδευσης ειναι προφανεις. Φιλοι μου καθηγητες ΕΜΠ κατηγορουνται οτι βαζουν σε υψηλοβαθμα εξαμηνα θεματα που απαιτουν κριτικη σκεψη!!

    1. Ειμαι λιγο βαρήκοος, αλλά δεν έχω ακούσει τα τελευταια 30 ετη το αιτημα της δημιουργιας μιας δημοκρατικης, αξιοπιστης α-βαθμιας και β-βαθμιας εκπαίδευσης που να συνδυάζει την αναπτυξη της κριτικης σκεψης με την βαθεια ουμανιστικη παιδεια,αρχαια, γεωμετρια, ειδικα γυμνασια-λυκεια, (μουσικα, καλλιτεχνικα, εμπορικα, ναυτικα,...), προτυπα σχολεια με εξετασεις, αυστηρη αλλα δικαιη βαθμολογια,...που ειναι προϋποθεση για καλη τριτοβαθμια.
    2. Δεν εχω ακουσει (οχι τωρα λογω οικονομικης στενοτητας) προταση για δραστικη μειωση των εισαγομενων σε ΑΕΙ (50% -60%) στα κορεσμενα επαγγελματα και αυστηρες εισαγωγικες εξετασεις. Ειμαι σιγουρος οτι πρεπει να στειλω στην τροϊκα την πληροφορια οτι μηχανικοι, γιατροι και δικηγοροι,.... ειναι 4-πλασιοι απο τους χρειαζουμενους και οτι αντι να "ανοιγουν τα ορθάνοιχτα επαγγέλματα πρεπει να πουν στην κυβερνηση να μειωσει τις θεσεις εισαγομενων κατα 2/3 σ αυτες τις σχολες τουλάχιστον για τα επομενα 10 εως 15 ετη.
    3. Η πανεπιστημιακη κοινοτητα εχει συνταξει αντιστοιχο σχεδιο νομου για να το υποστηριξει η φωνασκει ασυστολως για τα μικρο-συμφεροντα της;
    4. Περιμενετε απο το ΠΑΣΟΚ να να κανει μεταρρυθμισεις προς την σωστη κατευθυνση για να αυτοκτονησει πολιτικα;
    5.....

    Αφωτιστος Φιλελλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία