Ποιο κίνημα θα στείλει το «κίνημα» στην «ανεργία»;



Με τα «τεράστια κενά» στα γυμνάσια και τα λύκεια, τι γίνεται ρε παλικάρια; Κλείσανε; Με κείνα τα συγχωνευμένα σχολεία - «Άουσβιτς των 1000 μαθητών», τι γίνεται; Ανοίξανε;  Με κείνες τις τάξεις των 30-35 μαθητών; Λειτουργούν; Το «εκπαιδευτικό κίνημα» τι λέει; Γιατί δεν βγαίνει στις ρούγες; Συμμετείχε  κανείς προχτές (Πέμπτη) στην απεργία;

Δε νομίζω. Τώρα τρέχουν να κλείσουν, όχι τα κενά, αλλά τα πλεονάσματα. Οι μέρες είναι πονηρές και με την εργασιακή εφεδρεία προ των πυλών, οι υπεύθυνοι πασχίζουν να βρουν θέσεις στους τόσους πλεονάζοντες, κυρίως των τεχνικών ειδικοτήτων. Γιατί μπορεί να συνταξιοδοτήθηκαν 11000 εφέτος, να διορίστηκαν μόνο καμιά 500αριά, να μην έχουν διοριστεί ακόμα αναπληρωτές, αλλά στη μέση εκπαίδευση κενά δεν υπάρχουν. Αντιθέτως, υπάρχουν πλεονάσματα. Για να καταλάβετε το πάρτυ των διορισμών στις εποχές της αφθονίας. Για να νοιώσετε λιγάκι «μαλάκες», όσοι δουλεύετε με αυταπάρνηση, είστε απολυμένοι, ή την βγάζετε δύσκολα.
Την ίδια στιγμή που έξω η ανεργία  καλπάζει, τα λουκέτα πέφτουν βροχή, το κράτος ετοιμάζει τις πρώτες μαζικές απολύσεις ΔΥ και η χώρα οδηγείται στη χρεοκοπία, υπάρχουν εν έτει 2011 στα ελληνικά σχολεία, καθηγητές χωρίς αντικείμενο, με μειωμένο ή μηδενικό ωράριο, που πληρώνονται κανονικά. Και δεν είναι μόνοι καθηγητές για να μην παρεξηγηθούμε. Είναι χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα που και να θέλουν, δεν βρίσκουν αντικείμενο. Αυτά είναι τα θαύματα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, τα έργα του πελατειακού κράτους, αυτά είναι τα αιτήματα του «κινήματος» που έσπευδε να ικανοποιήσει κάθε χρόνο η αστική εξουσία.

Τα σχολεία έχουν ανοίξει 2 εβδομάδες τώρα. Καθηγητές έχουν, βιβλία πάλι δεν έχουν. Απαράδεκτο προφανώς. Αλλά υπάρχουν λύσεις. Είδα καλαίσθητες φωτοτυπίες των πρώτων κεφαλαίων σε τόμους, που βγήκαν με λεφτά των σχολικών επιτροπών. Είδα και κανονικά βιβλία να διανέμονται. Και φορτηγά όμως άκουσα ότι ξεφόρτωναν το καλοκαίρι σχολικά βιβλία σε βιβλιοπωλεία. Απ’ όλα έχει ο μπαξές. Τα σχολεία άνοιξαν, προσωπικό έχουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και όλα λειτουργούν κανονικά.
Πολλά λύκεια βρίσκονται υπό κατάληψη. Μαθητές αλλά και σύλλογοι γονέων, υπό την ανοχή συχνά των διδασκόντων, και την προτροπή των «επαναστατών», τα έκλεισαν, πριν ανοίξουν.
Γιατί υπάρχει κρίση και χρεοκοπία και ανάλγητα μέτρα. Γι’ αυτό τα σχολεία πρέπει να κλείσουν, να είναι τα παιδιά στο δρόμο, να μη μελετούν, να τα βρίσκει πιο εύκολα ο έμπορος, στα στέκια.
Αυτοί που το πρωί δασκαλεύουν τα παιδιά τους να κλείσουν το δημόσιο και δωρεάν σχολείο, το απόγευμα, βάζουν βαθιά το χέρι στη τσέπη για να πληρώσουν την παράλληλη εκπαίδευση και καταγγέλλουν την πολιτεία ότι προωθεί το σχολείο της αγοράς.

Αλλά και πολλά από αυτά που λειτουργούν, ακούω και ακούτε, ότι δεν προχωρούν την ύλη, ότι δεν έχουν κανονικό πρόγραμμα, ότι τα project, δήθεν, δεν τα αφήνουν να οργανωθούν σωστά.
Στη χώρα της έκπτωσης, η ιδεοληψία και η ιδιοτέλεια κοστίζουν ακριβά, η δουλειά, η γνώση και η ευθύνη υποτιμούνται.
Στο κάποιο υποβαθμισμένο σχολείο, τα παιδιά της εργατικής τάξης δεν φέρνουν ούτε τετράδιο, ούτε μολύβι. Σέρνονται στις τάξεις ανόρεχτα, χαζεύουν το κινητό τους και όταν τους μιλάς, σου ψελλίζουν το παραμύθι των μεγάλων «δεν έχουμε βιβλία».
 Όταν τους υπενθυμίζεις ότι το κράτος είναι πλέον φτωχό και είναι πολύ πιθανόν και οι δύο γονείς τους να είναι αύριο άνεργοι, τα γέλια σταματούν, γιατί το ξέρουν.
Όταν τους λες, ότι το μόνο εφόδιο που θα έχουν, όταν βγουν στον «πόλεμο», είναι τα χέρια και το μυαλό τους, σκοτεινιάζουν, γιατί το ξέρουν.
Όταν τους φωνάζεις, ότι σήμερα, όσο ποτέ, πρέπει να κοιτάξουν να μάθουν κάτι, να απαιτήσουν από τους δασκάλους και τους εαυτούς  τους περισσότερη και καλύτερη δουλειά, σε κοιτούν βουρκωμένα, γιατί το ξέρουν.
Όταν τους ουρλιάζεις, ότι τώρα μόλις ξεκινούν, ότι το μέλλον είναι δικό τους, ότι αύριο θα κάνουν και αυτά παιδιά και πρέπει κάπως να τα ζήσουν, δακρύζουν μέσα τους, γιατί το ξέρουν.
Όταν παραληρείς και τους ζητάς να πάρουν την τύχη της εκπαίδευσής στα χέρια τους, να αγαπήσουν το σχολείο τους, να αναζητήσουν τις αιτίες της αδικίας και να μαθαίνουν πράγματα χρήσιμα, τα βλέπεις να ανοίγουν τα μεγάλα μάτια τους και να απορούν. Τι έπαθε σήμερα ο ψυχάκιας που έχουν απέναντί τους;

Αμέσως μετά τα βλέπεις να τρίβουν τις ιδρωμένες παλάμες τους και κάτι σαν οργή, μαζεύεται στην άκρη των χειλιών τους.
Μετά, χτυπάει το κουδούνι και χάνονται στα γέλια.
Είναι τα παιδιά μας.
Πως θα γίνει να μη χαθούν; Ποια επανάσταση, ποιας λογικής θα τα λυτρώσει; Ποιο κίνημα θα στείλει το «κίνημα» στην «ανεργία»;

Σχόλια

  1. Έλεος "αγαπητοί σύντροφοι". Λίγη ντροπή πια! Έχουμε στην παιδεία (όπως και στους άλλους τομείς της ζωής μας) από τη μια μεριά τους αλήτες εγκληματίες που μας κυβερνούν με σαφέστατη πρόθεση-εντολή: να τα διαλύσουν όλα. Βαθμοί στην κλίμακα του "απαράδεκτου":100. Κι από την άλλη το "κίνημα" όπως το ονομάζετε. Κακό, στραβό κι ανάποδο, σύμφωνοι. Αλλά με βαθμό στην ίδια κλίμακα, συγκριτικά με τους αλήτες, 5 το πολύ. Και σεις τα βάζετε με το 5 σε υπερπολλαπλάσιο βαθμό σχετικά με το 100. Εύγε σας! Παπαγαλάκια χειρότερα από τον Πρετεντέρη καταντήσατε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για την ταμπακέρα όμως δε λες τίποτα, μονάχα βαθμούς βάζεις σύντροφε. Να μας πεις τι από αυτά που λέμε είναι λάθος, τι δεν ισχύει. Αλλά τα στερεότυπα και η λατρεία του κινήματος δεν σε αφήνει να δεις την πραγματικότητα. Κυβέρνηση και δήθεν κίνημα σε βυθίζουν χέρι χέρι στο τέλμα και συ κάθεσαι και μετράς ποιος είναι χειρότερος. Σήκω και στάσου απέναντι σε όλους αυτούς που σου κλέβουν τη ζωή, χωρίς ιδεοληψίες, φτιάξε το κίνημα της λογικής από την αρχή και κέρδισε το ψωμί σου χωρίς μεσάζοντες. Δεν έχεις ούτε το άλλοθι των παιδιών πια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
    Συνεληφθη μαθητης στα Εξαρχεια με μικροποσοτητα βιβλιων.

    Για την αντιγραφη

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο ανώνυμος της 4;54 ζητά έλεος... Επειδή για όλα "φταίνε οι άλλοι"...
    Στην εποχή μου τα σχολεία είχαν πολύ μικρότερη χρηματοδότηση, είμασταν 40 μέσα στην τάξη, αλλά ήταν ένα πολύ καλό δημόσιο σχολείο.
    Βρίσκω και εγώ άθλια την τάξη των πολιτικών που μας κυβερνά, προσθέτω και την αντιπολίτευση. Για την κατάντια όμως του δημόσιου σχολείου φταίνε πρωτίστως οι αγωνισταράδες και οι συνδικαλισταράδες.
    Δεν έχουμε ελπίδα, επειδή οι τύποι αυτοί δεν έχουν φιλότιμο και δεν θα δουλέψουν ποτέ στη ζωή τους. Αυτοί γεννήθηκαν για να ψευτοδουλεύουν και να ζητάνε συνέχεια... δεν θα προσφέρουν ποτέ τίποτα ουσιαστικό...
    Στο μεταξύ η χώρα καταρρέει, χάρη στους πολιτκούς, στους διορισμένους κολλητούς τους και στις συντεχνίες, κυρίως του δημόσιου τομέα και μετά τις υπόλοιπες... Και ο εξοργισθείς ανώνυμος φταίει και αυτός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Ανώνυμος 7:21 μ.μ.
    πες τα χρυσοστομε για να μην αισθανομαι ιδιορρυθμος και μοναχικος!
    Τους τα γραφω συχνα για τους δασκαλους και τους καθηγητες !!!

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπράβο κύριοι (ή και κυρίες, η ανωνυμία δεν μου επιτρέπει να γνωρίζω το φύλο σας)! Και τώρα που διαπιστώσατε πως για όλα φταίνε οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, αυτοί οι περιβόητοι αργόμισθοι, φαντάζομαι λύσατε το ζήτημα της κρίσης, σωστά; Υποθέτω πως έχετε υπάρξει ή εργαστεί σε κάποιο από τα δημόσια σχολεία σήμερα και γνωρίζετε πολύ καλά και από μέσα τα προβλήματα, σωστά; Όπως και οι "συνδικαλισταράδες" και οι "αγωνισταράδες" που έχουν χρόνια να μπουν σε τάξη, γνωρίζετε καλά πως αφού δεν υπάρχουν κενά, όπως εσείς νομίζετε, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στην παιδεία, σωστά; Δεν είναι πρόβλημα για σας το γεγονός ότι τα παιδιά σας διδάσκονται μαθήματα από ανθρώπους που δεν τα σπούδασαν και δεν τα κατέχουν ή δεν επιμορφώθηκαν για σύγχρονες διδακτικές σε αντικείμενα που καλούνται να διδάξουν τώρα, μόνο και μόνο για να μην χάσουν την οργανική τους, για να μην βρεθούν σε εφεδρεία και για να μη χάσουν το μισθό τους. Γιατί έτσι αντιλαμβάνεται η κυρία Δια Βίου την ορθολογική διαχείριση του προσωπικού. Κι όταν στην "εποχή σας" υπήρχαν 40 και 50 παιδιά μέσα στις τάξεις, το σχολείο ήταν εξαίρετο έτσι; Τι ποσοστό παιδιών σπούδαζε τότε και συνήθως ποιων τα παιδιά, μήπως θυμάστε; Γιατί εγώ θυμάμαι πως μόνο για το τι δουλειά έκανε ο πατέρας μου, πόσα βγάζει ή αν ήταν "δικός τους" ενδιαφερόταν οι περισσότεροι καθηγητές μου. Και μ΄ έναν τυφλοσούρτη στο χέρι που καλούμασταν να αποστηθίσουμε δουλεύανε. Κι ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι πραγματικοί παιδαγωγοί, που τις περισσότερες φορές ήταν και κυνηγημένοι. Η ιδεοληψία που με μεγάλη επιτυχία καλλιεργείται στις μέρες μας, με σχεδόν ανθρωποφαγικές διαστάσεις, πως για όλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι και κυρίως οι καθηγητές κι οι δάσκαλοι, ούτε θέση, ούτε πρόταση συνιστά, αγαπητοί μου. Και ξεπερνά και αυτήν ακόμα τη διάσταση των στερεοτύπων. Και μαζί με όλα τα άλλα που τόσο γλαφυρά περιγράφετε, με ή χωρίς κινήματα ή ακίνητα μυαλά, και αυτά τα στερεότυπα νιώθω να κλέβουν τη δική μου τη ζωή, αγαπητοί μου. Κι ακολουθώντας την προτροπή σας στέκομαι απέναντι σε όσους μου κλέβουν το ψωμί, αλλά και σε σας δίπλα τους, που μου κλέβετε το χαμόγελο και την όρεξή μου για δουλειά, όταν αδιάκριτα και χωρίς κανένα σεβασμό για τους πολλούς που καταθέτουν πραγματικά την ψυχή τους στα δημόσια σχολεία, λοιδωρείτε και κατηγορείτε χωρίς να ξέρετε. Γιατί πλάι σε όλους αυτούς που περιγράφετε υπάρχουν πολλοί περισσότεροι που με αυταπάρνηση και αγάπη για τη δουλειά τους και τα παιδιά, για αυτό που ονομάζεται παιδεία (και όχι εκπαίδευση) δίνουν την ίδια τους την ψυχή. Για να εισπράττουν τη δική σας "οργή". Κι επειδή είστε και του διαδικτύου, αναζητήστε τις ψυχές και τις δημιουργίες αυτών των ανθρώπων που δαπανούν το χρόνο και τις ικανότητές τους, μαζί με την ψυχή και τα πνευμόνια τους, για να μάθουν ΟΛΑ τα παιδιά του κόσμου γράμματα, κι όχι μόνο αυτά που μπορούν να πληρώσουν. Ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας κούρασα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Εύη Κουσίδου
    Δεν μας διαβαζεις, φαινεται να εισαι των θεωρητικων, οποτε να επαναλαμβανω σχολιο μου της 9 σεπτ 2011 στη μαργαριτα.
    "Μου φαινεται οτι τα προβληματα παιδειας δεν μπορει να επιλυθουν απο τους ιδιους τους εκπαιδευτικουυς.

    Εδω η κατασταση ειναι στο κοκκινο (αριστουχοι σχεδον αγραμματοι, λειτουργικα αναλφαβητοι, πονηρο χαϊδεμα αυτιων σε εφηβους και γονεις οτι δηθεν η νεα γενια ειναι καλυτερη απο την προηγουμενη , παραμορφωση της κωδωνοειδους καμπυλης της κανονικη κατανομης ικανοτητων/προσπαθειας προς τα δεξια, ισοπεδωση, μετριοκρατια και αποστηθιση,...).
    Απαγορευση ενος πλεονεκτηματος του ελληνα , της κριτικης σκεψης. Φανταστειτε οτι συμφοιτης μου και καθηγητης στο ΕΜΠ, κατηγορειται απο τους φοιτητες του οτι τα θεματα απαιτουν κριτικη σκεψη!!!
    Γραφω κι εσεις ασχολειτε με τα εσωτερικα σας θεματα που ειναι δευτερευοντα.

    Το επιπεδο της παιδειας μας ειναι αρκετα χαμηλο.Πασχει κυριως στον τροπο διδασκαλιας και βαθμολογησης στους μαθητες εως 15 ετων.

    Επαναλαμβανω τα κυρια σημεια της χθεσινης παρεμβασης μου και καλο ειναι να αναπτυχθει σχετικος διαλογος.

    Προτεινα μια ολιγομελη επιτροπη εμπειρογνωμονων(εως 11 ατομα)που να εχουν μελετησει καλα τα καλυτερα εκπαιδευτικα συστηματα παγκοσμιως για να παρουν σωστες ιδεες, να θεσουν τους στοχους ενος μακροπνοου (λ.χ. δεκαετους) νεου εκπαιδευτικου συστηματος απο το νηπιαγωγειο εως την τριτη λυκειου.
    Η επιτροπη να δωσει αυστηρες οδηγιες για τον σκελετο της υλης, δινοντας μεγαλη σπουδαιοτητα στην παιδευτικη διαδικασια,την ανακαλυψη και ανδειξη των ατομικων δεξιοτητων, την ομαδικη συνεργασια, στην κοινωνικοτητα, την αφοσιωση στους τεθεντες στοχους, στην ηδονη της ανακαλυψης και στην ικανοποιηση της επιλυσης ενος προβληματος και τελικα στην εκπαιδευση του τυπου "μαθαινω να μαθαινω"

    Υπονοειται οτι θα πρεπει να υπαρχει:
    παγιος τροπος αυστηρης αλλα δικαιης βαθμολογησης, με αριστα το 17, μεταξεταστεους κ.λπ., ωστε καθε τιτλοποιημενο σκαλοπατι γνωσης να εχει πραγματικη αξια χρησης για τον κομιστη και την κοινωνια και να μην αποτελει ενα ακομη "χαρτι".
    συνεχης και εκτεταμενος ελεγχος δεξιοτητων, ωστε οι προικισμενοι σε διαφορους τομεις να οδηγουνται και στις αντιστοιχες κατευθυνσεις, εφοσον οι μαθητες το επιθυμουν (προτυπα, μουσικα, καλλιτεχνικα, τεχνικα, αθλητικα,.... γυμνασια και λυκεια)με αντιστοχιες εξετασεις δεξιοτητων."

    Αφωτιστος Φιλελλην
    ΥΓ Googl-αρε Αφωτιστος Φιλλελην για περισσοτερες αποριες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Leo
    Ακριβώς για την ταμπακέρα μίλησα. Δεν είπα ποτέ ότι αυτά που λέτε είναι λάθος, αντίθετα, είναι πολύ σωστά. Είπα όμως ότι με το μικρό κακό (που του έβαλα 5 "μονάδες") ασχολείσθε και το στηλιτεύετε στο 99% της αρθρογραφίας σας ενώ με το μεγάλο (των 100 "μονάδων") τίποτα, ποιείτε την νήσσαν. Ούτε στερεότυπα ούτε λατρεία του κινήματος έχω, πρώτος είπα ότι είναι κακό, στραβό κι ανάποδο. Αλλά ναι, πάντα μετράω ποιος είναι χειρότερος (και μάλιστα πολύ στην περίπτωσή μας), ώστε να επικεντρώνω εκεί την πολεμική μου και όχι στο μικρότερο (κακό μεν, πολύ μικρότερο δε). Εσείς δε μπορώ να καταλάβω γιατί κάνετε το αντίθετο.
    @ανώνυμος 7.21
    Ναι, ήταν καλό εκείνο το σχολείο παλιά, τουλάχιστον καλύτερο από το σημερινό. Αλλά για πολλούς λόγους, όχι μόνο λόγω των εκπαιδευτικών, στους οποίους και τότε, θυμάμαι πολύ καλά, υπήρχε η ίδια αναλογία καλών, κακών, μέτριων, παντελώς άχρηστων κλπ. Σίγουρα όμως για την κατάντια του δημόσιου σχολείου δε φταίνε πρωτίστως οι αγωνισταράδες και οι συνδικαλισταράδες. Ναι, φταίνε κι αυτοί, αλλά όχι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ. Κυρίως φταίνε οι πολιτικές των κυβερνήσεων, όλων και σε όλους τους τομείς της παιδείας, που είχαν σαν κύριο στόχο την απαξίωση και διάλυση του δημόσιου σχολείου μέχρι την τελική του κατάργηση, ώστε σχολείο να πηγαίνει κάποτε μόνο η ανώτερη τάξη, όπως στο μεσαίωνα. Η δε χώρα, αγαπητέ φίλε, καταρρέει και λόγω όλων αυτών που λες, τα οποία δρουν επικουρικά όμως στην κύρια αιτία της κατάρρευσης: την αρπακτικότητα του κεφαλαίου, την οποία (σκόπιμα;) ξεχνάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Επανέρχομαι και εγώ, για την κυρία Εύη.
    Ποτέ δεν ένοιωσα στο σχολείο μου όπως μας τα περιγράφετε εσείς. Και ναι, το σχολείο στο οποίο πήγα εγώ ήταν καλό σχολείο. Παιδί εργάτη ήμουν, που δούλευε μακρυά από το σπίτι, την Κυριακή τον βλέπαμε. Οι καθηγητές μας δεν μας έβλεπαν σαν τάληρα, δεν είχαμε άλλωστε. Είμασταν ίσως και 40 στην αίθουσα κάποιες χρονιές. Μάθαμε γράμματα όμως, και αρχαία και μαθηματικά και ιστορία. Σήμερα τα δικά μου παιδιά, απλά δεν μαθαίνουν. Με τα παιδαγωγικά ινστιτούτα και τις επιμορφώσεις και όλα αυτά, τα βιβλία δεν διαβάζονται, οι καθηγητές (εκτός εξαιρέσεων) δεν δουλεύουν, τα δημόσια σχολεία εξευτελίζονται με τις γελοίες καταλήψεις από μωρά παιδιά... Και στα ιδιωτικά, φυσικά όλα δουλεύουν ρολόι.. Ε, αυτό με εξοργίζει, πως να το κάνουμε. Θα έπρεπε όλοι να ντρέπονται για την κατάντια του δημοσίου σχολείου.
    Και δεν φταίει για αυτό η ελλειπής χρηματοδότηση. Η νοοτροπία που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια φταίει. Να μην αναφέρουμε τις δεκάδες αποσπασμένους που αράζουν στις κατά τόπους διευθύνσεις και είναι απλώς παράσιτα που τρώνε τον ιδρώτα των Ελλήνων που δεν έχουν την τύχη να είναι δημόσιοι υπάλληλοι.
    Δεν μιλώ για τους φιλότιμους κυρία μου, το ξέρω καλά ότι υπάρχουν και ευτυχώς που υπάρχουν.
    Μίλησα σαφώς για συνδικαλισταράδες και αγωνισταράδες. Που απεργούν για ψύλλου πήδημα, που ωθούν τα παιδιά να κάνουν καταλήψεις, που δηλώνουν "τόσο με πληρώνουν, τόσο δουλεύω". Αυτό το τελευταίο το έχω ακούσει με τα αυτιά μου, όχι μόνο μια φορά.
    Θα μου επιτρέψετε να θεωρώ τέτοιους "δασκάλους" ως ανάξιους να λέγονται δάσκαλοι. Ο δάσκαλος κάνει τη δουλειά του όσο πιο καλά μπορεί, ασχέτως του πόσο πληρώνεται. Υπάρχουν τέτοιοι ξέρετε. Εμένα αυτοί με κάνουν να χαμογελώ και να χαίρομαι.
    Οι άλλοι, που όλο γκρινιάζουν, που ζητούν όλο επιδόματα βιβλιοθήκης "για να μορφωθούν", άδεια για να "επιμορφωθούν" και άλλα τέτοια, αυτοί με κάνουν να θλίβομαι. Ο δάσκαλος έχει αρκετή μόρφωση για να κάνει τη δουλειά του. Και μορφώνεται και μόνος του, αν το λέει η ψυχή του. Δεν γκρινιάζει για άδεια για δήθεν επιμόρφωση. Ποιος με εμπόδισε ποτέ να διαβάζω, να μελετώ, να μαθαίνω περισσότερα;
    Αυτό που χρειάζεται ο δάσκαλος είναι να την αγαπά τη δουλειά του, να δίνεται σε αυτήν, να παρακολουθεί τα πρόσωπα των παιδιών για να νοιώσει αν κατάλαβαν αυτά που τους εξηγεί. Αυτά, αν στην ψυχή σου δεν τα κουβανείς, καμιά αύξηση και καμιά επιμόρφωση δεν μπορεί να σου τα δώσει.
    Ανώνυμος της 7:21

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Υ.Γ.
    Διαβάστε με προσοχή την κα Εύη Κουσίδου, αγαπητοί Leo και ανώνυμε 7.21. Σας απαντάει με λεπτομέρειες και επιχειρήματα στην ουσία του θέματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Παιδιά βάλτε κανένα ψευδώνυμο πχ Θόδωρος ή ψευτοθόδωρος για να αναγνωριζόμαστε καταρχήν και μετά τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στον Ανώνυμο 4.54
    Απλά είσαι προκατειλημμένος. Αν με παρακολουθείς θα ξέρεις ότι γράφω συνεχώς για το πολιτικό σύστημα που μας έφερε εν γνώσει του μέχρι το γκρεμό. Και μέσα σε αυτό είναι όλοι και η Αριστερά και οι συνδικαλιστές. Ευθύνη όμως έχει και ο λαός που τους έδινε τις ισχυρές πλειοψηφίες για να κυβερνούν καταστρέφοντας και να ρίχνουν και κανένα κόκκαλο στο κόσμο. Ψάξε το μπλοκ και θα τα βρεις όλα εδώ και 2 χρόνια.
    Δεν ξέρω αν είσαι δάσκαλος. Στο σχολείο η ευθύνη του "κινήματος δεν είναι 5% αλλά πολύ περισσότερο. Αν κάτι μπορεί να σώσει τη χώρα είναι ένα κίνημα απλής λογικής με πραγματικό αριστερό πρόσημο αλλά χωρίς αριστερό κομματικό παρελθόν, χωρίς σταλινική πατίνα. Ως τότε σου συνιστώ να μας διαβάσεις πιο προσεκτικά και να μην πολώνεσαι από την κομματική μου ένταξη, που συζητιέται πλέον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κυρία Εύη ευχαριστούμε για τα επικολυρικά αλλά δεν με αφορούν. Ούτε γράφω για τους κακούς δασκάλους ούτε για τους κακούς ΔΥ. Απλά επειδή αναφέρω γεγονότα που ίσως τα γνωρίζετε φορτώνεις γιατί κάποιος σπάει το κέλυφος της ανωνυμίας και της ομερτά και λέει τι συμβαίνει. Δάσκαλοι υπάρχουν καλοί και κακοί. Το σύστημα είναι κακό και τάχουμε πει τόσες φορές. Αλλά υ
    πάρχει ευθύνη και των πολιτών, δηλ. των δασκάλων, των διευθυντών κλπ και όχι μόνο της εξουσίας. Απλά η αριστερίστική λογική σας ότι είναι εργαζόμενοι και γιαυτό έχουν πάντα δίκιο δεν σας αφήνει να δείτε τι συμβαίνει. Όπως εξάλλου και ολόκληρη η Ελλάδα την οποία εσείς και τόσοι άλλοι αφήνετε να βυθιστεί, αναπαράγοντας το γνωστό βαρετό πια ηρωικό λόγο του τίποτα. Σας νιώθω αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα για σας,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. "Είναι τα παιδιά μας.
    Πως θα γίνει να μη χαθούν;"
    Πολύ σωστά. Πως θα σωθούν τα παιδιά και από ποιοί θα τα σώσουν?
    Φοβάμαι ότι δεν θα σωθούν ούτε με τους ίδιους θεσμούς και διαδικασίες, ούτε απο τους ίδιους ανθρώπους που καταδίκασαν μερικές γενιές παιδιών στον βωμό της ιδεολογίας, ιδεοληψίας και των κοινωνικών πειραματισμών με τα παιδιά των άλλων.
    Ελπίζω να κάνω λάθος γιατί έχω 2 παιδιά σε δημόσια σχολεία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φίλτατε leo,
    Επί της ουσίας συμφωνώ με όσα, σχεδόν καθημερινά, γράφεις. Στη σημερινή σου παρέμβαση, για μια ακόμη φορά, θίγεις τα κακώς κείμενα στο σχολείο, στην παιδεία, στην εκπαίδευση.
    Έχω όμως την εξής απορία: Θα μπορούσε να είναι διαφορετικά??? Όταν ολόκληρη η μεταπολιτευτική κοινωνία είχε την γνωστή πορεία για δεκαετίες??? Όταν η συντριπτική πλειοψηφεία υπέκυπτε καθημερινά στα πιο «ταπεινά», πολλές φορές «κτηνώδη», αποβλακωτικά συνθήματα της κάθε λογής πολιτικής ηγεσίας, ηγεσίας που θώπευε παντιοτρόπως, αγεληδόν και κατ΄άτομο, την ίδια κοινωνία στις πιο αντικοινωνικές ατομικές και συλλογικές εκδηλώσεις???.
    Η έλλειψη κοινωνικής παιδείας και κοινωνικής συνείδησης, η ανεπάρκεια «πολιτικής αγωγής», με συνέπεια την μη ύπαρξη αισθήματος «εμείς» στην ελληνική κοινωνία, η οποία ποτέ δεν κατόρθωσε στην νεοελληνική της ιστορική διαδρομή να δημιουργήσει και να αποδεχτεί σχέση κράτους-πολίτη, και ισορροπία δικαιώματος-υποχρέωσης, μαζί με πολλά άλλα, ήταν οι υπάρχουσες προϋποθέσεις για την πορεία της χώρας τις παρελθούσες δεκαετίες.
    Και η κοινωνία, μαζί της φυσικά και το σχολείο, έφτασε εκεί που έφτασε….
    Τώρα αν αποδέχεται το «εκλογικό σώμα» αυτό, το οποίο οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αποδέχεται, είναι σαν η κοινωνία να θέλει και να αποδέχεται «ότι ο βιαστής της μπορεί να γίνει ο ψυχοθεραπευτής της»…
    Αυτά φίλε μου, leo…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Είμαι ο αρχικός σχολιαστής, ο ανώνυμος 4.54. Πολύ σωστά ο Leo ζητάει τουλάχιστον ένα ψευδώνυμο για το διάλογο. Λοιπόν πρώτα προς το Leo ένα τελευταίο και δε θα επιμείνω:
    Δεν έλαβα απάντηση σε όσα σχολίασα. Είμαι καθηγητής στη Δ.Ε. Και δε νομίζω ότι είμαι καθόλου προκατειλημμένος. Απόδειξη ότι συμφωνώ με όλα όσα γράφονται σ' αυτό και σε άλλα προσκείμενα στη Δ.Α. blogs σχετικά με την ευθύνη των αγωνιστάδων, συνδικαλιστάδων κλπ. Αλλά ρε γαμώτο, αυτό είναι το δευτερεύον πρόβλημα, μην το κάνουμε κύριο. Αυτή η λογική σας διαπερνά συνολικά. Χάνετε τον κύριο εχθρό. Για την κατάντια τη σημερινή της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, σίγουρα έχουν μερίδιο ευθύνης και οι Δ.Υ., οι συντεχνίες, οι "πελάτες" των λαμόγιων του κράτους, όλοι. Αλλά το δικό τους μερίδιο ευθύνης όλων αυτών δεν είναι σχεδόν τίποτα μπροστά στους αλήτες, προδότες, εγκληματίες, γελοίους που κυβερνούν. Και σεις έχετε αντιστρέψει τον καταλογισμό ευθυνών: στους μεγάλους αλήτες (σχεδόν) κιχ, στους μικρούς ξέσκισμα. Αυτή είναι η διαφωνία μου. Εξισώνετε τον κλέφτη μιας φρατζόλας με το ληστή εκατομυρίων. Ή μάλλον χειρότερα: ασχολείσθε 10 φορές περισσότερο με τον κλέφτη της φρατζόλας απ' όσο με το ληστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. minority καλησπέρα
    Tο ερώτημά και η αγωνία σου είναι εύλογα. Η απάντηση είναι μια. Νάσαι κοντά στα παιδιά και νάναι τυχερά να πέσουν σε καλούς δασκάλους και σε καλό σχολείο. Όπου, οι δάσκαλοι ξέρουν πως να διδάξουν και τι να διδάξουν και το σχολείο λειτουργεί κανονικά, δηλαδή το περιβάλλον να είναι φιλικό προς τη γνώση.
    Αν όλα αυτά ισχύουν τα παιδιά θα κατανοήσουν βασικές έννοιες, θα αγαπήσουν τη διαδικασία της μάθησης και κυρίως θα μάθουν πως να μαθαίνουν.

    Αν είναι άτυχα θα πρέπει να πληρώσεις για να γίνουν κάποια από αυτά.
    Τώρα τι να μάθουν; Αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα. Πάντα μιλάμε για την καθορισμένη ύλη, με τα χρήσιμα και τα άχρηστα , τα ουσιώδη και τα επουσιώδη. Αλλά ο σωστός δάσκαλος μπορεί να τα επιλέξει και να ταξινομήσει, να επιμείνει ή απλώς να αναφέρει. Τέλος αν θέλει να ασχοληθεί αυτός και ο μαθητής θέλει να τον ακούσει, σίγουρα θα βρουν μια λύση. Τα πράγματα όπως ξέρεις δεν είναι γραμμικά, ούτε μονοσήμαντα. Όσο όμως δεν υπάρχει ουσιαστική αξιολόγηση, θες μπόλικη τύχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Προς τον ανώνυμο 7.21 συνέχεια περί του παλιού και του νέου σχολείου:
    Συμφώνησα, εντελώς αυθόρμητα και συναισθηματικά, ότι το σχολείο παλιά, τη δεκαετία του 70 που πήγαινα εγώ, ήταν καλύτερο. Αυτή την αίσθηση είχα. Μετά έκατσα και προσπάθησα να δω γιατί έχω αυτή την αίσθηση. Και ειλικρινά δε μπόρεσα!
    Μήπως λόγω εκπαιδευτικού συστήματος; Αποκλείεται! Ήταν χειρότερο από το σημερινό, με άπειρη παπαγαλία, στείρες γνώσεις και απομνημόνευση άχρηστων, συντηρητισμό σε όλα κλπ.
    Μήπως λόγω του ίδιου του σχολείου; Επίσης αποκλείεται! Το τότε σχολείο ήταν γεμάτο καταπίεση, αυταρχισμό, αυθαιρεσία, φασισμό. Χούντα είχαμε. Και σε τέτοιο κλίμα αποκλείεται να ανθεί σωστή παιδεία.
    Μήπως λόγω των καθηγητών; Επίσης αποκλείεται! Οι περισσότεροι ήταν τσιράκια της χούντας και κάποιοι ακόμα φοβισμένα ανθρωπάκια που από φόβο γίνονταν κι αυτοί τελικά τσιράκια. Και από επίπεδο στην παρεχόμενη μόρφωση, σχεδόν μηδέν, οι περισσότεροι ήταν για τα μπάζα. Ελάχιστοι προσπαθούσαν για κάτι καλό κι αυτοί ήταν σε συνεχείς διώξεις λόγω απόψεων. Ένα μόνο παράδειγμα από τα πολλά: θεολόγο είχαμε το διαβόητο Κόλλια, αδελφό του γνωστού πρωθυπουργού της χούντας. Που κάρφωνε στην ασφάλεια όποιο καθηγητή ή μαθητή αμφισβητούσε έστω και λίγο το "θεόπνευστο" και "θεόσταλτο" του καθεστώτος.
    Λόγω των μαθητών ίσως; Λίγο πιθανόν. Σίγουρα πολλοί από μας προσπαθούσαν να πάρουν ότι μπορούσαν από το σχολείο, το οποίο δεν είχε απαξιωθεί τόσο στα ματια μας. Αλλά μόνο αυτό αρκούσε;
    Ειλικρινά δε μπορώ αγαπητέ ανώνυμε να βρω γιατί έχω αυτή την αίσθηση περί καλύτερου σχολείου τότε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Λοιπόν. Καταρχήν κάτι στον Παναγιώτη που έζησε και σπούδασε και δούλεψε στη Σουηδία. Το εμείς των βόρειων χωρών είναι το όλοι εναντίον όλων των Νότιων. Είναι θέμα συνθηκών διαβίωσης, δηλαδή κλίματος. Είναι γεωγραφία. Όσο δεν υπάρχει το "εμείς" δεν έχουμε ελπίδα να αλλάξουμε τίποτα στον τόπο αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. γειά σου Στέλιο.
    Τάχουμε ξαναπεί και η βιαιότητα της απάντησής μου ήταν λάθος μου και το παραδέχομαι.
    Το blog αυτό ξέρεις ότι κάνει κριτική συνεχώς στο πολιτικό σύστημα συνολικά και φυσικά και την κυβέρνηση. Αλλά την κυβέρνηση την καταγγέλλουν όλοι. Το ζήτημα είναι να αναδείξουμε όλες τις πτυχές των αιτίων που μας οδήγησαν εδώ. Και μέσα στους υπεύθυνους είναι και το λεγόμενο κίνημα, να μην δώσουμε σε κανένα άλοθι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Και γω πήγα σχολείο στη δεκαετία του 70. Τι ήταν τότε το εκπαιδευτικό σύστημα; Κακό δίχως άλλο. Αλλά ήταν τέτοια η φιλοδοξία της μεσαίας και της κατώτερης τάξης να προχωρήσουν και να μορφωθούν που αυτή κάλυπτε τις αδυναμίες. Τα παιδιά αυτά δέχονταν την καταπίεση του συστήματος και τη μετέφραζαν σε πρόοδο.Ήταν η απαρχή της μαζικής παιδείας. Τα αγροτόπαιδα άφηναν τα χωράφια, σπούδαζαν και ζητούσαν μερίδιο από την εξουσία. Μετά τη μεταπολίτευση τα ΑΕΙ πολλαπλασιάστηκαν και έδιναν πτυχία σε όλους. Κάπως έτσι φτάσαμε μέχρι εδώ. Μόνο που οι απαιτήσεις του συστήματος μειώθηκαν. Το ΠΑΣΟΚ μοίρασε πτυχία, και θέσεις στο δημόσιο. Το πράγμα ήρθε και φράκαρε. Η κοινωνία της αφθονίας με δανεικά έφτασε στα όριά της και άρχισε η πτώση.Εφέτος παρατηρείται αύξηση των μαθητών των ΕΠΑΛ. Σε 2-3 χρόνια πολλά ΑΕΙ και ΤΕΙ της επαρχίας θα κλείσουν, γιατί δεν θάχουν φοιτητές. Ο κόσμος θα στραφεί στα επαγγέλματα που το προλεταριάτο εγκατέλειψε. Το ζήτημα είναι να ξαναστηθεί η βιομηχανία την Ελλάδα, να εκσυγχρονιστεί η αγροτική παραγωγή και να υποχωρήσει ο μη παραγωγικός τριτογενής τομέας. Θα ξαναγυρίσουμε στα βασικά για να ξαναστήσουμε τον παραγωγικό ιστό που κατέστρεψε το πολιτικό σύστημα και το μεταπρατικό κεφάλαιο. Συνεπώς το στοίχημα είναι να νικηθούν όχι μόνο οι κομπραδόροι αλλά και η δήθεν Αριστερά που τους υποστηρίζει. Χρειαζόμαστε νέο πολιτικό κεφάλαιο με ορθολογισμό αλληλεγγύη και οικολογικό πνεύμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αξιότιμοι κύριοι, επανέρχομαι αποκλειστικά και μόνο για να δηλώσω βαθύτατα προσβεβλημένη από τον τόνο και το ύφος της απάντησης του κυρίου leo. Δεν αντιλαμβάνομαι το επικολυρικό του σχολίου μου και θα ήθελα πραγματικά να μου το υποδείξετε. Θεώρησα πως σ'ένα blog που αυτοχαρακτηρίζεται "αριστερό" (γράφετε πως "siete di sinistra" και το πίστεψα η αφελής), θα μπορούσα κι εγώ να εκφράσω τη γνώμη μου. Με συγχωρείτε δεν πρόκειται να το επαναλάβω.
    Αυτό που δεν κατάλαβα είναι για ποια ομερτά και ποια ανωνυμία μιλάτε όταν υπογράφετε όλοι οι ανωτέρω με ψευδώνυμα, σε αντίθεση με εμένα. Αλλά μάλλον ανοητεύω για ζητήματα που μόνο εσείς γνωρίζετε.
    Θα ήθελα όμως να μου απαντήσετε, εάν φυσικά θέλετε και μπορείτε στα παρακάτω ερωτήματα: 1. Ποιος διόρισε ή μετέθεσε ή απόσπασε τους πλήθος εκπαιδευτικούς; 2. Ποιος κραδαίνει εδώ και χρόνια την περιβόητη αξιολόγηση, για να τρομοκρατεί ΔΥ και εκπαιδευτικούς στο σύνολό τους, χωρίς ούτε καν να προτείνει, πολύ δε περισσότερο να εφαρμόζει στοιχειώδεις διαδικασίες αξιολόγησης, ακόμα και με προβληματικό τρόπο; Και τώρα είναι αυτή η ανύπαρκτη αξιολόγηση που μέσα σε 2 βδομάδες θα μας "φορέσουν" που θα αποφασίζει πόσα λεφ΄τα θα παίρνουμε και αν θα συνεχίσουμε να τα παίρνουμε. 3.Ποιος έφτασε τις αμοιβές των χαμηλότερα αμοιβόμενων υπαλλήλων ΠΕ (των εκπαιδευτικών) στα 1200 ευρώ, ενώ αναμένεται και άλλη μεγαλύτερη μείωση; 4.Τα ΠΥΣΔΕ και οι αιρετοί δεν είναι που μοιράζουν μαθήματα και οργανικές σε διάφορους, μόνο και μόνο για να μην μετακινηθεί κανείς, να μη χάσει κανείς την οργανικούλα του, δήθεν κάνοντας "ορθολογική διαχείριση προσωπικού" κατ' εντολήν της κυρίας Άννας; 5. Ποιος κατάντησε τα ποσοστά συμμετοχής στις απεργίες να μην ξεπερνούν το 20 %, όταν σε λίγο αντί να μας πληρώνουν, θα τους πληρώνουμε για να μας αφήσουν να δουλέψουμε;. Όχι καλέ δεν είναι η εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και τα εκάστοτε τσιράκια της. Όχι. Είναι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που παλεύουν μέσα στις τάξεις, κάνοντας εκατοντάδες χιλιόμετρα κάθε μέρα ή χωρίζοντας από τις οικογένειές τους, δεχόμενοι την άκριτη και άμετρη κριτική της "κοινής γνώμης", ως τεμπέληδες και αργόσχολοι.
    Και χαίρομαι ιδιαίτερα που μέσα από τις γραμμές του σχολίου μου διαπιστώσατε την αριστερίστικη λογική μου που βυθίζει την Ελλάδα, "αναπαράγοντας το γνωστό βαρετό πια ηρωικό λόγο του τίποτα". Τώρα που έμαθα κι εγώ ποιος φταίει θα μπορέσω να κοιμηθώ ήσυχη. Δε ζήτησα αγαπητέ leo να κάνετε τίποτε για μένα, το κάνουν με μεγαλύτερη επιτυχία οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα, δυστυχώς με την ανοχή και την απροκάλυπτη πλέον συνενοχή της Αριστεράς, που κατάφερε επιτυχώς να μας προδώσει όλους, συνεχίζοντας την πολύχρονη ενδοσκόπησή της, αυτοπροσδιοριζόμενη στο διηνεκές, χάνοντας σιγά σιγά κάθε λαϊκό έρεισμα. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και λυπάμαι εάν οι απόψεις μου σας ενόχλησαν. Φροντίστε τουλάχιστον σε κατά τα φαινόμενα αριστερά ή αριστερίστικα blogs να επιδεικνύετε λίγη περισσότερη ανοχή στην άποψη του άλλου, ακόμα κι αν δε σας βολεύει. Και πάλι ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Κυρία Εύη
    Δεν είχα καμιά πρόθεση να σας θίξω, να με συμπαθάτε. Τώρα μου λέτε ότι ακριβώς γράφω και γω. Τότε που διαφωνούμε, δεν καταλαβαίνω. Απλά για σας όλα τα κακά είναι του Υπουργείου. Ε τα προνόμια ποιοι τα απολαμβάνουν; Την αξιολόγηση ποιοι την αρνούνται; Η ηγεσία του Υπουργείου φταίει για τον συντεχνιασμό και την εκτροπή του συνδικαλιστικού κινήματος; Τα σχολεία το υπουργείο τα κλείνει;
    Αλλά και στους ηρωικούς δασκάλους, δεν υπάρχουν αυτοί που δεν τιμούν καθόλου το λειτούργημά τους; Από τη μια είναι όλοι οι κακοί και από την άλλοι όλοι οι καλοί; Εκεί που εργάζεστε όλοι είναι ήρωες εργασίας; Και τους κακούς κυβερνώντες ποιοι τους ανεβάζουν με πανίσχυρες πλειοψηφίες; Ποιοι προσμένουν από τους φαύλους τα αγαθά της πολιτικής φαυλότητας; Δεν είναι οι πολίτες αυτής της χώρας; Κανείς δεν έχει άλλοθι για το χάλι μας. Όλοι έχουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Αν δεν το παραδεχτούμε θα αναζητούμε μια ζωή τους σωτήρες που θα μας σώσουν και θα πέφτουμε πάντοτε στην ίδια παγίδα. Οι άλλοι φταίνε, εμείς ποτέ. Και φυσικά στα blog γίνεται αντιπαράθεση, Η ανοχή είναι δεδομένη από τη φύση τους. Απλά μπορούμε, φαντάζομαι, να διαφωνούμε. Και γω σας ευχαριστώ/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Για τον Στέλιο:
    Ήταν καλύτερο το σχολείο Στέλιο. Αυτό λέει άλλωστε η ψυχή σου. Τώρα σκέπτεσαι σημείο προς σημείο τα της εποχής εκείνης και δεν βρίσκεις το λόγο. Είναι ο τρόπος που σκέπτεσαι, που σε εμποδίζει να συμπεράνεις αυτό που ήδη δέχεσαι σαν αληθές.
    Σε ότι αφορά τα "ποιος φταίει"... Οι πολιτικοί είναι οι πρώτοι και κύριοι ένοχοι. Των μεν κομμάτων εξουσίας διότι εξυπηρετούν μεγάλα συμφέροντα και συντεχνίες, δημοσίου και μη. Των δεν δήθεν αριστερών κομμάτων κκε και σύριζα γιατί πάντα, μα πάντα, στήριξαν κάθε παλαβό συντεχνιακό αίτημα κάθε ισχυρής συντεχνίας του δημόσιου τομέα. Κλεισίματα δρόμων, καταλήψεις, κάθε είδους φασιστικά καμώματα και έχει ο θεός.
    Και φταίμε και εμείς σαν κοινωνία. Γιατί στην κοινωνία που έχουμε, αυτοί που δεν προσφέρουν έχουν μούτρα και να διεκδικούν από πάνω. Και να μη ντρέπονται.
    Γρηγόρης (πρώην 7:21).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ leo , φίλε μου γράφεις"Το εμείς των βόρειων χωρών είναι το όλοι εναντίον όλων των Νότιων". Νομίζω ότι είναι, τουλάχιστον, άστοχο να λέγεται αυτό, ειδικά από εσένα leo. Διότι απέχει της πραγματικότητας, κακοποιεί την αλήθεια και συνοδοιπορεί με τον άκρατο λαϊκισμό του τύπου "η κακιά Μέρκελ, και ο ζηλιάρης φιλανδός...", όπου το συναίσθημα έχει εντελώς επικυριαρχήσει της λογικής σκέψης και κολυμπά στις τρικυμιώδεις θάλασσες της παράνοιας.
    Ίσως, αγαπητέ leo, θα ήταν χρήσιμο να το ξανασκεφτείς... και ίσως αναθεωρήσεις...
    Χαίρομαι πάντως που συμφωνούμε στην διαπίστωση ότι: Όσο δεν υπάρχει το "εμείς", στην κοινωνία πολιτών και όχι πελατών θα πρόσθετα εγώ, δεν έχουμε ελπίδα να αλλάξουμε τίποτα στον τόπο αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Το πρόβλημα με το δημόσιο σχολείο φοβάμαι ότι είναι πολύ πιο σύνθετο απο ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως στους περισσότερους απο εμάς.
    Είναι πιθανόν να μην αρκεί η ατομική προσπάθεια ενός ή και όλων των εκπαιδευτικών, παρόλο που σίγουρα αυτό θα βελτίωνε την σημερινή κατάσταση.
    Τα παιδιά μου πηγαίνουν στα Ανάβρυτα, σε ένα απο τα καλύτερα, απο άποψη υλικοτεχνικής υποδομής, σχολεία της χώρας μας.
    Έχω γνωρίσει απο κοντά πολλούς απο τους καθηγητές, οι οποίοι είναι σε γενικές γραμμές αξιόλογοι και σαν επιστήμονες και σαν άνθρωποι. Πολλοί απο αυτούς έχουν και διάθεση να δουλέψουν.
    Παρόλα αυτά, το αποτέλεσμα είναι δυσανάλογα φτωχό εν σχέσει με την προσπάθεια και τον χρόνο που αφιερώνουν σ' αυτή την εκπαιδευτική διαδικασία οι καθηγητές, οι μαθητές και οι γονείς (προσωπικά αφιερώνω 2-3 ώρες κάθε μέρα, άλλοι γονείς που ξέρω, αφιερώνουν ακόμα περισσοτερες ώρες).
    Χωρίς να είμαι ειδικός νομίζω ότι το φτωχό αποτέλεσμα εχει κάποια σχέση με τα πιο κάτω:
    1. Έλλειψη πρωτοβουλίας και ανάληψης ρίσκου απο τους εκπαιδευτικούς, που νοιώθουν (και ενδεχομένως είναι) υποχρεωμένοι να ακολουθούν κανόνες και διαδικασίες που δεν είναι αποτελεσματικοί, ενάντια σε αυτά που γνωρίζουν απο την εμπειρία και το ένστικτό τους.
    2. Έλλειψη ακαδημαικών και οικονομικών κινήτρων, παρά το γεγονός ότι μερικοί (λίγοι) καθηγητές θεωρούν την αναγνώριση απο τα παιδιά και τους γονείς ικανοποιητικό κίνητρο.
    3. Έλλειψη ηθικού, κινήτρων και οράματος εκ μέρους των παιδιών. Εδώ η ευθύνη των γονιών και του γενικότερου κοινωνικού περίγυρου είναι μεγαλύτερη απο των εκπαιδευτικών. Εάν τα παιδιά δεν κατανοούν για ποιό λόγο πάνε σχολείο, εάν δεν αντιλαμβάνονται πόσο προνομιούχα είναι εν σχέσει με παιδιά παλαιότερων εποχών ή με παιδιά άλλων φτωχότερων χωρών, τότε το αποτέλεσμα δεν είναι έκπληξη.
    4. Μεγάλη έλλειψη καινοτομίας στην εκπαιδευτική διαδικασία. Είμαστε στο 2011 και η διαδικασία παραμένει σχεδόν ίδια τα τελευταία 30 χρόνια. Στην τάξη του μεγάλου μου γιού, όλοι έχουν και desktop PC και laptop και smart phone. Οι καθηγητές αρνούνται να χρησιμοιποιήσουν (πχ για ομαδικές εργασίες στο σπίτι μέσω διαδικτύου κλπ)τα εργαλεία αυτά γιατί δεν έχουν δοθεί 'επίσημα' και 'δωρεάν' απο την πολιτεία. Επιπλέον, αρκετοί απο τους καθηγητές δεν έχουν καμμιά επαφή με την τεχνολογία και δεν θέλουν ή φοβούνται να την αποκτήσουν με δική τους προσπάθεια και στον δικό τους χρόνο.
    5. Αρκετοί καθηγητές απλώς δεν έχουν εκπαιδευτικές ικανότητες. Μπορεί να είναι ικανότατοι επιστήμονες, θαυμάσιοι χαρακτήρες αλλά δεν μπορούν να μεταδώσουν γνώση σε άλλους.
    Το να είσαι δάσκαλος δεν είναι μόνο γνώση και τεχνική. Είναι και τέχνη. Την τέχνη αυτή δεν την έχουν όλοι όσοι ασχολούνται στον κλάδο αυτό σήμερα. Γι' αυτό αν ένα παιδί που έχει κίνητρο, είναι τυχερό και πέσει σε καλούς καθηγητές μπορεί να αλλάξει η ζωή και η πορεία του δραματικά.
    6. Τέλος, σημαντικός παράγοντας στα προβλήματα του δημόσιου σχολείου, είναι κατα τη γνώμη μου η απίστευτη ανοχή του εκπαιδευτικού συστήματος στην έλλειψη σεβασμού και πειθαρχίας εκ μέρους των μαθητών.
    Κατανοώ ότι ο σεβασμός κερδίζεται και δεν επιβάλλεται, η πειθαρχία όμως δυστυχώς δεν μπορεί παρά να επιβάλλεται. Αυτό απαιτεί καθημερινό αγώνα και σταθερή στάση απέναντι σε κακομαθημένους γονείς και παιδιά και ιδεολογικό αγώνα απέναντι σε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα σχετικοποίησης όλων των κοινωνικών αξιών, περιλαμβανομένης και της απόλυτης αξίας της εκπαίδευσης και της κοινωνικής συμπεριφοράς και προσφοράς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Τα πολλα λογια ειναι φωτωχεια.(Το παραβιαζω συχνα αυτο). Οι σκεπτομενοι ηδη απο το 1982, θα παρατηρουσαν βαθμιαια, οτι δεν εχει καμμια σημασια το επιπεδο μορφωσης, οταν ενας υπαλληλος της τραπεζας κρητης αγορασε την τραπεζα στην οποια δουλευε, εξαγοραζοντας δεξιους, πασοκους και αριστερους. Ενταξει ο Κοκκαλης ειχε πτυχιο φυσικης και πετυχε περισσοτερα!
    Το 1998 υπήρξε πρωτοβουλία ομάδας 32 πανεπιστημιακών (κυρίως μέλη ΔΕΠ) του τμήματος Φυσικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών για την μετάκληση του Δ. Νανοπουλου στο συγκεκριμένο τμήμα. Το εντεκαμελές εκλεκτορικό σώμα που κλήθηκε να αποφασίσει απέριψε την πρόταση με ψήφους 6-4.
    Ενω ο Νανοπουλος δεν εκλεχθηκε στο τμημα φυσικης του Πανεπ. Αθηνων, ...παναριστοι εκλεχθηκαν η Παναγιωταρεα, ο Παναρετοις και δεκαδες αλλοι.
    Γνωριζω δυο καθηγητες που εισηχθηακν με την τριτη (ναι 3η) προσπαθεια στην ανωτατη σχολη τους, εκαναν PhD και διετελεσαν η διατελουν καθηγητες ΑΕΙ!!!

    Αξιωμα : Οι αγροτες και οι κτηνοτροφοι, υποκειμενοι στις αντιξοες καιρικες συνθηκες, μαζι με την παραγωγη τους, καθως και σε ασθενειες ειναι σκληροι και πρακτικοι ανθρωποι οπαδοι του "το μη αμεσα χρησιμον αχρηστον".
    Εχω συγγενη της οποιας ολη η οικογενεια ψηφισε ΝΔ για να διορισει το 1ο παιδι και ΠΑΣΟΚ το 2ο (δεν πρωτοτυπω). Ειπαμε ειναι πρακτικοι ανθρωποι, τι να κανουν με την παιδεια, τις καλες σπουδες, την πνευματικη καλλιεργεια; Μηπως θα ξενυχτανε 1 εως 3 να βλεπουν αριστουργηματα του κινηματογραφου στα κρατικα καναλια; Θα διαβαζουν τα αριστουργηματα της ελληνικης και παγκοσμιας λογοτεχνιας;
    Αυτα καθως και τα εικαστικα , το θεατρο, η ποιοτιη μουσικη αφορουν μειοψηφια, ανανεουμενη λογω φυσικης φθορας, που δεν ξεπερνα τις 50.000 στην Αττικη.

    Συμπερασμα: Μετα το 1985 περιπου, στην επαρχιωτικης νοοτοπιας πρωτευσουσα επικρατησε τελικα οτι δεν υπαρχει αλλο οραμα απο την κλασσικη ρηση:
    "το Αιγάλεω και ο Θρύλος να κερδάνε και όλοι οι άλλοι να πάν΄να γ..μηθούν"
    Απόφθεγμα που έλκει την πατρότητά του από τον καθιερωμένο στη συνείδηση του φίλαθλου κόσμου ως παραγκάρχη του Ελληνικου ποδοσφαίρου Βίκτωρα Μητρόπουλο και που συνοψίζει με κυνικό τρόπο όλη τη διαφθορά, τον αμοραλισμό, την αδιαφάνεια, την ευνοιοκρατία, αλλά και την κατάντια της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

    Τι αλλο να πουμε!!!
    ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ (η εργασια του μελλοντος κατα το ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΒΟΥΛΓΑΡΕΣ του εργου Βαλκανιζατερ)
    Και οταν ελθουν οι βορειες ευρωπαιες για μονιμοτερη εγκατασταση στην χωρα γιατι οχι και ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. minority
    Συμφωνώ με αυτά που γράφεις. Μια διάσταση που λείπει από το σχολείο είναι η ψηφιακή τάξη. Μια άλλη η καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Το σχολείο δεν είναι ελκυστικό στο μέσο μαθητή. Όσα παιδιά είναι φτιαγμένα από το σπίτι τους και έχουν φροντίδα και ικανότητες προχωρούν, χωρίς ωστόσο να τους αρέσει. Οι άλλοι και είναι οι περισσότεροι πνίγονται στα ρηχά μένουν αγράμματοι και συνεχίζουν κάπως έτσι. Τόσα χρόνια έχω καταλάβει πως το σχολείο είναι πλέον εκτός της εποχής του. Δεν έχει ενδιαφέρον για τα παιδιά. Δεν τα καταπιέζει πια, αλλά δεν τα ελκύει. Είναι βαρετό.





    http://mhmadas.blogspot.com/2010/12/6.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Αντιθέτως το φροντιστήριο είναι πολύ περισσότερο ελκυστικό, ίσως γιατί εκπληρώνει ακριβώς το ρόλο του, και γιαυτό και αποτελεσματικό. Παρόλο που είναι πολύ περισσότερο αυστηρό και απαιτητικό. Αλλά ο μαθητής θεωρεί ότι εκεί πάει για να μάθει ότι χρειάζεται για να συνεχίσει. Στο σχολείο νιώθει ότι κάνει αγγαρεία. Το πρωί κάνει κατάληψη και το βράδυ πάει στο φροντιστήριο για να μάθει.
    Κάτι δεν πάει καλά εδώ.
    Η διεύθυνση στο προηγούμενο σχόλιό μου αφορά ένα παλιότερο σχετικό κείμενο/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @leo
    Το φροντιστήριο υπήρχε σαν θεσμός πάντοτε όσο εγώ θυμάμαι τα τελευταία 40 χρόνια και από ότι ξέρω και παλιότερα. Υπάρχει και σήμερα και μάλλον θα εξακολουθήσει να υπάρχει και στο μέλλον. Μπορεί και εκπληρώνει το ρόλο του γιατί αυτός είναι εύκολα προσδιορίσιμος για τον καθένα (φροντιστήριο για ξένη γλώσσα, για ενισχυτική διδασκαλία, για εισαγωγή στα ΑΕΙ, για απόκτηση δεξιοτήτων). Το σχολείο είναι ένας πιο πολύπλοκος και πιο γενικός κοινωνικός θεσμός, ο οποίος εξυπηρετεί όχι έναν αλλά περισσότερους ρόλους. Όμως εμείς οι νεοέλληνες leo αμόρφωτοι και απαίδευτοι εύκολα γενικεύουμε με την παραμικρή ένδειξη. Αφού λοιπόν τα φροντιστήρια "λειτουργούν καλύτερα" μήπως είναι καιρός να καταργήσουμε τα σχολεία -ειδικά τα λύκεια- και να πραγματώσουμε την φαντασίωσή μας.
    Ας σοβαρευτούμε. Το σχολείο λειτουργούσε καλά όταν δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα παροχής εκπαίδευσης. Όταν άρχισε ο έλληνας να αναζητά κι άλλες διεξόδους ,επειδή είχε τη δυνατότητα αυτή, το σχολείο ανέλαβε να προσφέρει δημόσια αυτό που όλοι αναζητούσαν ιδιωτικά. Δεν τα κατάφερε. Έχοντας ένα συγκεκριμένο ρόλο τα πήγαινε περίφημα. Όταν ανοίχτηκε στα νερά των δεξιοτήτων τα πήγε χάλια και έπαψε να προσδιορίζεται πλέον σαν ένας θεσμός που κάνει κάτι σωστά. (Δεν φαντάζομαι να υπάρχει κάποιος που προετοιμάζεται για το πολυτεχνείο σε φροντιστήριο Αγγλικών).
    Υ.Γ. Το σημαντικό για μας τους ανίσχυρους σήμερα είναι να κατανοήσουμ ότι η "νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία" ή όπως αλλιώς θες επιτίθεται με λύσσα στον κεντρικό πυρήνα του κοινωνικού κράτους (υγεία-ασφάλεια-παιδεία). Ο λόγος είναι προφανής και είναι ο ίδιος για τον οποίο τα τρόφιμα ακριβαίνουν ενώ τα ψυγεία και τα DVD's είναι τζάμπα. Η μεγιστοποίηση του κέρδους για το κεφάλαιο. Η κυρία Κουσίδου νομίζω ότι έχει έχει την αίσθηση του τι θα συμβεί αύριο ενώ εσύ μας λές τι έγινε χτες. Ξέρεις όμως ότι αυτή η εποχή που ζούμε είναι εποχή μετάβασης και η αιτιότητα μάλλον δεν δίνει απαντήσεις. Ο εχθρός θα σε έχει πετάξει στις προκυμαίες του Αιγαίου και συ ακόμα αναλύεις τι δεν πήγε καλά στον Σαγγάριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. FSK
    Σε όποιο σχολείο δουλεύουν πρώην φροντιστές τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα για το σχολείο, Γιατί άραγες;
    Γιατί έχουν μάθει να δουλεύουν ανταγωνιστικά έχουν ψηθεί στη μετάδοση της γνώσης. Αν είσαι από μέσα μπορείς να δεις ότι υπάρχει σοβαρή ανεπάρκεια του προσωπικού, πέρα από τις αδυναμίες του συστήματος.Δεν εκτελείται το πρωτόκολλο, απλά. Δεν υπάρχει αξιολόγηση δεν υπάρχει εκπαιδευτικός έλεγχος, ο καθένας δουλεύει με τους ρυθμούς του. Θα μου πεις δεν υπάρχει κίνητρο. Σύμφωνοι, τότε ας συνδεθεί ο μισθός με την παραγωγικότητα.
    Το κεφάλαιο μπορεί να επιτίθεται με λύσσα αλλά η άμυνα είναι για κλάματα. Το θέμα δεν είναι να διαπιστώσουμε την επίθεση, είναι να την αντιμετωπίσουμε. Και αυτό θα γίνει αν αναδείξουμε την ατομική ευθύνη σε ύψιστη αρετή, αν προστατεύσουμε τους θεσμούς, αν περιφρουρήσουμε τη δημόσια σφαίρα. Η μεταβατική εποχή ζητά από εμάς να αλλάξουμε τα ιδεολογικά μας όπλα. Δεν μπορούμε πια να ζητάμε την ασφάλεια του κοινωνικού κράτους και την ίδια στιγμή να το ξεσκίζουμε. Τότε το κάνουμε ακόμα πιο ευάλωτο και μας πιο απροστάτευτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Απαντώντας στο πρώτο έχω να πω ότι βλέπω πολλούς που έχουν δουλέψει στα φροντιστήρια να εξακολουθούν να έχουν σαν πρώτη προτεραιότητα τα ιδιαίτερά τους και ορισμένοι λειτουργούν και παράνομα γκρουπάκια θεωρώντας αυτό μάλλον σαν υποχρέωσή τους.(Συνάδελφος στο σχολείο που κάνει μόνο ιδιαίτερα και στέκεται στην τάξη με την εμπειρία του και όχι με το πάθος του δασκάλου που απαιτεί το σχολείο ευθαρσώς μου απάντησε ότι θα κάθεται αν ο μισθός του μειωθεί και θα κοροιδεύει.)
    Υπάρχουν όμως πολλοί συνάδελφοι που έχουν δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα που έχουν άλλη αίσθηση και περισσότερη επαγγελματική αξιοπρέπεια με προσόντα απίστευτα πιο πολλά απ' αυτά του φροντιστή. Έχω πάψει να γενικεύω εύκολα κοιτώντας γύρω στον μικρόκοσμό μου.
    Όσο για το σημερινό διακύβευμα μάλλον δεν έγινα αρκετά σαφής. Νομίζω ότι βλέπουμε το αύριο με τα μάτια του χτές. Συμφωνώ με αυτά που λές αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτά είναι στο χτεσινό πρόβλημα που ναι μεν δεν το λύσαμε αλλά δεν έχει σημασία να το λύσουμε τώρα. Το σκανδιναβικό μοντέλο είναι εκεί χρόνια τώρα. Πιστεύεις ότι εμείς σαν έλληνες το κοιτάξαμε ποτέ ουσιαστικά για να το δούμε τώρα; Δεν πιστεύουμε κατά βάθος στην οργανωμένη κοινωνική ζωή.
    Απλά πρέπει να δούμε σήμερα ποια είναι τα πιο βασικά πράγματα που πρέπει να δώσουμε μάχη για να τα κρατήσουμε και να τα αφήσουμε στις επόμενες γενιές, όταν γύρω θα βλέπουν μόνο ερείπια. Τον πόλεμο τον χάσαμε σαν εργαζόμενοι και όχι μόνο από δική μας ευθύνη που φυσικά είναι τεράστια.
    Υ.Γ. Ο γιος μου πέρυσι πήγαινε σε ένα γυμνάσιο που στεγάζεται σε πολυκατοικία (στην επαρχία). Φέτος στο λύκειο η αίθουσα που κάνει μάθημα είναι η πιο μικρή του σχολείου- στριμωγμένα 22 παιδιά στο αναγνωστήριο. Όταν του είπα ότι μάλλον δεν θα πρέπει να είναι ευχαριστημένος γύρισε και μου είπε: "ρε μπαμπά τουλάχιστον φέτος πηγαίνω σε σχολείο και όχι σε πολυκατοικία".

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία