Νοσταλγός της παλιάς "σοσιαλιστικής" Ελλάδας



Σε μια αποστροφή του λόγου του ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι νοστάλγησε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, το λεγόμενο και κοινωνικό ΠΑΣΟΚ, για τους εραστές του. Και δεν είναι ο μόνος. Μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας νοσταλγεί τόσο αυτό, όσο και τις όμορφες, «σοσιαλιστικές» ημέρες του. Και δεν έχει άδικο. Οι μεγαλόσχημοι οικονομικοί παράγοντες νοσταλγούν τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, τα πακέτα Ντελόρ, τα δημόσια έργα «αέρα-πατέρα», τις αγορές του αιώνα. Οι αγρότες νοσταλγούν τις ημέρες που ζύγιζαν βρεμένο το μπαμπάκι και περνούσαν τα ίδια 50 πρόβατα 20 φορές μπροστά από τους κουτόφραγκους και αυτοί έγραφαν 1000 και πλήρωναν τα ανάλογα. Νοσταλγούν τις ημέρες που η χώρα είχε τόσα ελαιόδεντρα όσα έφταναν για να καλύψουν κάθε σπιθαμή της επικράτειας, όχι μόνο της ξηράς αλλά και της θάλασσας. Ήταν οι μέρες των επιδοτήσεων.
Ο απλός κόσμος νοσταλγεί τις μέρες που φορτηγά ξεφόρτωναν καρέκλες έξω από τα υπουργεία για να μη στέκονται όρθιοι οι ημέτεροι διορισμένοι. Ήταν τότε που τους έπαιρναν από το μαντρί με μισή παντόφλα, τους κατέβαζαν στην πόλη, τους περνούσαν από την εθνικοτοπική και την κλαδική και τους πάρκαραν στην τράπεζα, στον οργανισμό, στο υπουργείο. Μετά από λίγα χρόνια ήταν σύμβουλοι και διευθυντές, είχαν θέσεις ευθύνης. Ήταν τότε που με απολυτήριο τριών τάξεων γυμνασίου και ένα πτυχίο σχολής εργοδηγών, βρισκόσουν «καθηγητής» σε τεχνικό λύκειο.
Από τα κόκαλα που έπεφταν από το τραπέζι των αρχόντων, όσοι ήθελαν και μπορούσαν,  κάτι άρπαζαν και λίγδωναν το άντερό τους. Όπως έλεγε και ο φίλος μου ο Συλβάνο, Ιταλός, που ζει 30 χρόνια στην Ελλάδα, η πρώτη φράση που έμαθα στα ελληνικά ήταν, « μη σε νοιάζει, έχω δικό μου άνθρωπο». Τι να έκαναν οι άνθρωποι;
Δίπλα τους ανάσανε βαριά από τα βάρη και τη δουλειά η άλλη Ελλάδα. Η σιωπηλή Ελλάδα της εργασίας. Αυτή που δεν είχε δικό της άνθρωπο, αλλά μονάχα τα χέρια και το μυαλό της. Όταν ο Τσοβόλας τα έδινε όλα, αυτοί κοιτούσαν τα επιδόματα να περνούν και γυρνούσαν στη δουλειά τους, στα χρέη και τις έγνοιες τους.
Η Ελλάδα εκείνη έχει ακόμα τρανταχτούς εκπρόσωπους στα πολιτικά πόστα. Είναι όλοι αυτοί που καμώνονται τους σωτήρες και τους εκσυγχρονιστές και πασχίζουν να σώσουν, όχι το σύνολο, αλλά εκείνους τους παλιούς ευνοημένους, τους δικούς τους. Στριμωγμένοι ανάμεσα στους δανειστές και στους πελάτες, με τη βόμβα έτοιμη να σκάσει στα χέρια τους, πανικόβλητοι και κάθιδροι, θεσπίζουν βάρβαρα μέτρα επί δικαίων και αδίκων και εκλιπαρούν για συναίνεση.
Δυο χρόνια τώρα δεν έχουν σχέδιο, δεν έχουν φύλλο πορείας. Όχι γιατί είναι ανίκανοι, αλλά γιατί δεν ξέρουν άλλο είδος πολιτικής από το μοίρασμα προνομίων και επιδομάτων στους ψηφοφόρους και στους δυνατούς. Στους δικούς τους.
Δυο χρόνια τώρα, δεν βρίσκουν τρόπο να μαζέψουν τους φόρους, να περιορίσουν τη σπατάλη, να κόψουν τις μίζες και το λάδωμα, να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα, να βάλουν χέρι στις ΔΕΚΟ, να πουλήσουν ότι μπορούν και πρέπει, να κάνουν κάτι με την εκκλησία, να κάνουν μια βιώσιμη συμφωνία με τους δανειστές.

Δεν είναι νεοφιλελεύθεροι. Πολιτικοί είναι, ενός φαύλου πολιτικού συστήματος που έμαθε να πολιτεύεται με δανεικά και να μετρά το πολιτικό κόστος. Δεν είναι θιασώτες της υγιούς επιχειρηματικότητας, αλλά εκείνης της κρατικοδίαιτης από την οποία έχουν να περιμένουν διάφορο. Δεν είναι θιασώτες ενός κράτους δικαίου, αλλά εκείνου του κράτους που πουλά εξυπηρετήσεις με αντάλλαγμα ψήφους. Δεν είναι ευρωπαϊστές, αλλά έβλεπαν και βλέπουν την Ευρώπη ως την αγελάδα από την οποία θα μπορούσαν αενάως να αρμέγουν.

Έχει η Ελλάδα και άλλους εκπροσώπους εκείνου του παλιού ΠΑΣΟΚ, τους λεγόμενους και κοινωνιστές, που απελευθερώνονται από το κόμμα τους και ρέπουν προς τον «αντισυστημισμό». Είναι αυτοί που υπόσχονται επιστροφή στην παλιά «σοσιαλιστική» Ελλάδα, των «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» και «βυθίσατε το Χόρα». Πατριώτες, αγανακτισμένοι και αντιμνημονιακοί. Είδαν φως και βγήκαν από το ΠΑΣΟΚ, αναζητώντας την είσοδο στη βουλή. Αν δεν τα καταφέρουν θα ξαναμπούν. Επισκέπτονται τα γραφεία της Αριστεράς και διαπραγματεύονται συμμαχίες και  μέτωπα, ανασυγκροτήσεις και κινήματα. Είναι τόσο σοσιαλιστές, όσο και ο προπάτοράς τους. Μαζί τους φέρνουν  «αδικημένους» ραντιέρηδες, και παλιούς ξεπεσμένους πρασινοφρουρούς. Φέρνουν όμως και έναν απλό κόσμο που δεν καταλαβαίνει ότι η χώρα βρίσκεται ήδη σε χρεοκοπία και νομίζει ότι με το να τους στείλει στη βουλή δυναμώνει τα κινήματα αντίστασης στο νεοφιλελευθερισμό.
Νομίζω ότι, καθήκον της όλης Αριστεράς είναι να τους κλείσει την πόρτα. Οι ομάδες αυτές λειτουργούν ως αναχώματα, που κρατάνε κόσμο εγκλωβισμένο στις πολιτικές του πελατειακού κράτους και της επίπλαστης ευδαιμονίας που μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Δεν είναι προοδευτικά σχήματα, δεν ανήκουν στο σοσιαλιστικό χώρο, δεν ενδιαφέρονται για αριστερές ή μη μεταρρυθμίσεις, ούτε για τη σωτηρία της χώρας. Αναζητούν τρόπο να λύσουν το πρόβλημα της πολιτικής και οικονομικής τους επιβίωσης καθώς το πολιτικό σκηνικό ρευστοποιείται. Επιτέλους, η Αριστερά, αντισυστημική και ανανεωτική ας κοιτάξει να αρθρώσει ένα δικό της πειστικό λόγο με βάση την όποια ιδεολογία ασπάζεται και ας αφήσει κατά μέρος τις αθροίσεις των πιθανών ποσοστών. Εκτός και αν αναπολεί, όπως και ο Αλέξης, το παλιό ΠΑΣΟΚ και τα επιτεύγματά του και θέλει να του μοιάσει.

  Καλό είναι να μιλάνε όλοι με όλους, αλλά μερικές συναναστροφές έχουν ένα ιδιαίτερο πολιτικό πρόσημο που επηρεάζει αρνητικά. Είναι κακές, γιατί δίνει υπόσταση και πολιτικό βάρος στις δυνάμεις της έκπτωσης. Με ιδιαίτερη ανακούφιση άκουσα χτες ότι η ανανεωτική αριστερά δεν βλέπει πλέον το μέλλον της ντυμένο με παλτά. 
 Σε εποχές φτώχιας δεν λέει να πληρώσουμε για μοντελάκια, τα ρετάλια του παρελθόντος. Έτσι δεν είναι;    

Σχόλια

  1. Ας φρόντιζαν (Σατιρική εκδοχή 2009)
    Στην μνήμη Κ. Καβάφη

    Κατάντησε ανέστια και πόρνη
    αυτή η μοιραία χώρα
    κα τι ‘θε να γενή τώρα ;
    ………………………………………………………………
    Mεταπολιτευτικά
    ατομικά και εθνικά
    το χρέος και το έλλειμμα
    όλο και διογκούται
    ως ανδρικόν μόριον εντός κόλπου
    τέως ξανθών πλουσίων τουριστριών
    ροδαλών και παχουλών
    (μπριτζόλα μες τα ξύγκια)
    με καταθέσεις άφθονες-μυρμήγκια
    που απ’ τον βορρά για να ξεχειμωνιάσουν
    ήρθαν, αγόρασαν και σπίτια

    Ναι.. δεύτερη κατοχή .. εμείς οι άλλοτε ωραίοι
    τι πρέπει ; - να το κάνουμε- πνιγμένοι μες τα χρέη
    άλλοι γκαρσόνια κι άλλες καμαριέρες
    τρίτη δουλειά επιάσαμε, που ναι οι παλιές οι μέρες;
    υπάκουοι πηδώντας Τευτονικές γραίες
    που πριν σαράντα χρόνια μας φαίνονταν ωραίες
    στο Σύνταγμα, την Πλάκα (τα καμάκια)
    μιας και οι δικές μας είχανε μουστάκια
    κι ασφυκτικό μαρκάρισμα απ΄το σπίτι.

    Στην Ιο, την Πάρο ή την Κρήτη
    μαθήματα έρωτα και ..ξένων γλωσσών
    η ανάγκη των ωρών , των ορμονών
    μα τώρα είναι το πλήθος τόσων αναγκών

    Δεν είμαστε πλέον νέοι αλλά μ’ άριστη υγεία
    Πατήσαμε μόλις τα πενήντα τρία
    καλά μυαλά (;) από χωριό με δυό-τρία πτυχία
    με μιάμιση γλώσσα : φταινε τ’ αστεία
    που μας οδήγησαν σ΄ αυτήν την τραγωδία
    (λέξη ελληνική παγκόσμιας ισχύος)

    Με δανεικά ζήσαμε από το ’81
    πρώτα ρούχα ιταλικά :ντύσιμο στην πένα
    μετά “μπέμπα” ή μερσεντέ βάλαμε στο μάτι
    την «Βουγιουκλάκη»-βαμμένη ξανθιά να πάμε στο κρεβάτι
    και στο χωριό σύντομα να κάνουμε «κομμάτι»

    Διορισμένοι, σίγουροι, δίωρη εργασία
    Δημόσιοι υπάλληλοι, οι πιο καλοί στις ΔΕΚΟ
    ΔΕΗ, ΟΤΕ,ΕΥΔΑΠ ακόμα και στην ΕΚΟ

    (5 ψήφους ο διορισμός να φέρετε στο πιάτο)
    δύο κόμματα αλληλο-αναδείχθηκαν πάνω στην εξουσία
    αλληλο-διορίζοντας χωριάτες που΄ χαν πλάτες,
    καρέκλες σε διάδρομους δείχνει η φωτογραφία
    οι ηττημένοι, κι αυτοί αργόμισθοι, μπαίνουν στα ψυγεία
    η νομή του θησαυρού αυτή είναι η ουσία

    Αποβιομηχάνιση και υπερ-προβληματικές
    εμπόριο οι έλληνες λέν’ οι στατιστικές
    το έλλειμμα μεγάλωσε φταινε οι εισαγωγές.

    Η οικοδομή- η οικοδομή :τούβλα και βιτρίνα
    μας έσωσε προς το παρόν αυτή η “λοκομοτίβα”
    Μετά το τείχος το ΄89 ήρθαν κι οι Ρωσίδες
    και εξωτικές ημι-καλλονές από άλλες πατρίδες
    μ΄αυτές ανανεώθηακν αγρότες και τσομπάνοι
    μ΄επιδοτήσεις άφθονες μήπως τις ξαναείδες ;
    (τα ΕΟΚικά μας τα λεφτά ή τα θηλυκά ;)

    Τους Αλβανούς τους βάλαμε πρώτα οι Αρβανίτες,
    κι ύστερα οι Πόντιοι, Βλάχοι και Μωραϊτες
    στην ύπαιθρο και στα γιαπιά, γίναμε αφεντικά
    στο εργοτάξιο μόνο ο εργοδηγός μιλούσε ελληνικά
    Βορειοηπειρώτης ήτανε, θέματα εθνικά
    FYROM, Σκόπια τσακωμοί–συλλαλητήρια
    Πλήθος σαλονικιό χριστιανο-σταυροφόρο
    αφού… έλληνας ήταν ο Γκλιγκόρωφ
    Αφρονες εμείς … οι μόνοι εχθροί της χώρας

    Σπίτι με πεύκα είχαμε Πεντέλη- θέα πιάτο
    ψηλός πληθωρισμός- δάνειο βαρβάτο
    η κόρη μας στα 12 και ο γιος μας μόλις έξη
    το επιτόκιο έπεσε γύρω στο ‘96

    Ανέτοιμοι, οι μόνοι έξυπνοι της Γηραιάς Ηπείρου
    δουλέψαμε τους κοινοτικούς : λογιστικά τερτίπια
    εισήλθαμε λάθρα μες της ΟΝΕ τα σπίτια
    Παγκοσμιοποίηση : ξεπούλημα των πάντων
    νέα δανεικά : μικροπαροχές και πληρωμή των τόκων

    Κι ύστερα νέο δάνειο πήραμε στεγαστικό
    το σπίτι του χωριού πατρικό ή εξοχικό
    και τα παιδιά δεν πέτυχαν – γαμώ το- στην Αθήνα
    μας βγήκε η πίστη τέσσερα σπίτια να διατηρούμε :
    σπίτι, εξοχικό, δυό των παιδιών, δεν το μπορούμε
    κι αφού τελειώσουν θα’ χουνε καμία τύχη
    η ανεργία θέριεψε, τι είναι αυτοί οι ήχοι;
    Kλητήρας θυροκόλλησε τον πλειστηριασμό
    να χέσω φιλελεύθερους και τον “σοσιαλισμό”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ……………..
    Όπως το καταλάβατε έχουμε φαλιρίσει
    Δεύτερη δουλειά έπιασα, δεν φτάνει αυτή η λύση
    Τρίτον να κάνω τη “δουλειά” σε ευρωπαίες γραίες-
    μόνιμοι κάτοικοι Αττικής(” επιστροφή στην φύση”)
    ……………………………………………………………………………………….
    Το βράδυ σκέφτομαι στην Ιγκριντ να την πέσω
    καλά κρατιέται η γριά αλλά πολύ τσιγκούνα
    αν δεν με πληρώσει σίγουρα πουλάω και την γούνα.
    Να στείλω, λέω, τον μικρό καθήκοντα ν΄ αναλάβει
    Μήπως καψουρευτεί η γριά κι’ αυτός το χρήμα λάβει;

    Κι να αυτή η ηλίθια δεν μου… τον προσλάβει
    Πηγαίνω παρευθύς στην Mary την Αγγλίδα
    είχανε κτήσεις υπερεθνικές ετούτοι για αιώνες
    μα ζήλευαν πάντα τους δικούς μας Παρθενώνες
    κι΄ αν αυτή –ωιμέ- δεν μας εκτιμήσει
    τόσα προσόντα ο μικρός που του’ δωσε η φύση
    (Εξ’ άλλου κι εγώ όταν ήμουν μικρός δεν ήμουν κακός)
    Η άτιμη τον άνδρα της πάσαρε στον μικρό
    Εμείς τοιούτοι δεν είμαστε με το παραμικρό
    ……………………………………………….
    Απλήρωτος δοκίμασα επίσης μια γραία Σουηδέζα
    πιο ελευθερωμένη από την παλιο-Εγγλέζα.

    “Πάντως (θα ‘πρεπε) να μας θελήσει μία από τις τρείς
    κι είναι η συνειδησή μου ήσυχη για το αψήφιστο της εκλογής”

    Βλάπτουν κι οι τρείς τους την Ελλάδα , την Ευρώπη.

    “Αλλά κατεστραμμένος άνθρωπος , τι φταιω εγώ .”
    Από κάπου ζητώ ο ταλαίπωρος να κρατηθώ.

    Ας φρόντιζα να μην ψήφιζα αλληλοδιαδόχως :
    Εθνάρχη και Ανδρέα, τον Κρητικό ή τον κοντό
    (και δυό φορες τον ανηψιό)

    Ολοι τους έβλαψαν και βλάψαμε εξίσου την Ελλάδα.

    Για την αντιγραφη Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΖΑΜΕ......
    Είναι δύσκολη η περίοδος που διανύουμε, ο καθείς στην ατομικότητά του αλλά και ως μέρος - στοιχείο του κοινωνικού συνόλου αυτής της χώρας.
    Ο αναστοχασμός της πορείας, πως φτάσαμε ως εδώ, δυστυχώς για όλους πρέπει να είναι, ουσιαστικός, πολύπλευρος, βαθύς και αληθινός, όσο και άν είναι για πάρα πολλούς επώδυνος. Γιατί είναι πλέον στην κυριολεξία μονόδρομος. Άν θέλουμε να βγούμε στο "ξέφωτο"....

    http://panayotiskoutsopinis.blogspot.com/2011/09/blog-post_18.html
    Αλίευσα το παρακάτω στο blog "μη μαδάς τη μαργαρίτα" ως σχόλιο του δημοσιεύματος του φίλου leo (Λεωνίδα Καστανά): "Νοσταλγός της παλιάς "σοσιαλιστικής" Ελλάδας", και το αναρτώ γιατί πιστεύω ότι και τα δύο συνεισφέρουν στον αναστοχασμό της πορείας. Γιατί δεν ήταν... Θεού θέλημα... να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Όλοι, μα όλοι έχουν μερίδιο ευθύνης, ο καθένας από τη θέση του, το ρόλο του, την ψήφο του...
    Τώρα άν κάποιοι τις αποποιούνται...και άν ...οι βιαστές θέλουν να παίξουν το ρόλο του ψυχοθεραπευτή στο θύμα...τότε... (Π. Κουτσοπίνης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλοι:
    Οι εκλογικές συμμαχίες έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Σηματοδοτούν τη μελλοντική στάση του κόμματος. Το τμήμα εκείνο της Αριστεράς που ονειρεύεται τη φαυλότητα του παρελθόντος, δηλ. ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να συμμαχήσει με το ¨Αρμα πολιτών, αφού το έκανε ήδη με τον Μητρόπουλο. Απέναντι στη στο σημερινό ΠΑΣΟΚ έχουν να αντιτάξουν ένα εξίσου κακό ή και χειρότερο. Αντιθέτως η ΔΗΜΑΡ που ονειρεύεται μια σύγχρονη και ευρωπαϊκή Ελλάδα, κατά δήλωση του ηγέτη της θα κατέβει αυτόνομα στις εκλογές.Εγώ θα έλεγα, να κατέβει με όποιες συμμαχίες θα κρίνει στην τρέχουσα φάση, αλλά να είναι αυτές που υπόσχονται μια άλλη Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία