Seeing red, του Γιώργου Προκοπάκη



του Γιώργου Προκοπάκη

Τρεις πληροφορίες – ασήμαντες και άσχετες μεταξύ τους

Το baseball είναι το national pastime των αμερικανών. Ακριβώς επειδή είναι μέσα στη ζωή τους, είναι και πηγή λαϊκής φιλοσοφίας και διαπερνά την κουλτούρα. Όπως το περιβόητο It aint over ‘till its over του θεού Yogi Berra. Στο baseball ο τύπος που είναι ανεβασμένος στο βουναλάκι και πετάει τη μπάλα (στον επιτιθέμενο) είναι ο pitcher. Δύσκολη δουλειά, ιδιαίτερα επίπονη. Σπάνια βγάζει το παιχνίδι. Ένα παιχνίδι baseball, πρέπει να έχει νικητή οπωσδήποτε – γι’ αυτό η παράταση, τα extra innings, είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Από τα εννέα innings μπορεί να φτάσει εύκολα στα δέκα τρία ή πολύ περισσότερα.

Το 1984 βγήκε στους κινηματογράφους η ταινία Seeing Red. Ντοκυμαντέρ με την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος στις ΗΠΑ, όπως την καταθέτουν πρωταγωνιστές (γνωστοί και άγνωστοι) και όπως βγαίνει από αρχειακό υλικό. Βασική φιγούρα στην ταινία είναι ένας μαύρακλας με τεράστια μάτια, καθηγητής αγγλικής λογοτεχνίας σε κολλέγιο του New Jersey. Ο σκηνοθέτης μας δείχνει αρχειακό υλικό με τον μαύρακλα να χορεύει, μικρό παιδί, ως γιουσουφάκι στο Cotton Club προπολεμικά. Ο τύπος είχε διαγραφεί από το κόμμα το 1956 με τα γεγονότα της Ουγγαρίας. Η ταινία τελειώνει με τον μαύρακλα να διαβάζει ποίηση, υπό το φως κεριών, με ένα ποτήρι ουίσκι και δυο τεράστια, κατακκόκινα και υγρά μάτια.

Το 1984 έμενα στη Νέα Υόρκη. Ο Άκης, φρέσκος στην περιοχή από τη Minnesota, έψαχνε σπίτι και έμενε μαζί μου (από τις δυο βδομάδες, φτάσαμε τους οκτώ μήνες – HoneyIm home!).  Το σπίτι μου ήταν στο Harlem, πάνω ακριβώς από το Cotton Club.

Η συνάντηση

Περί το τέλος του 1984, ο Άκης είχε πάει στο Παρίσι και γυρνούσε με Pan Am. Πιστός στην ελληνοαμερικανική παράδοση, πήγα στο JFK να τον μαζέψω. Κάποιος στην πτήση αρρώστησε και το αεροπλάνο κατέβηκε πρώτα κάπου στον Καναδά. Είχε κάνα δίωρο καθυστέρηση.
Εκεί που περίμενα βλέπω ένα τεράστιο μαύρο, πιο ψηλό και πιο φαρδύ από μένα, να περιμένει κι αυτός, με μαύρο πουλόβερ και χακί trench coat, κάποιον από την ίδια πτήση. Τα μάτια του τα γνώριζα! Ήταν ο μαύρακλας από το Seeing Red! Περιττό να πω ότι τον πλησίασα αμέσως μόλις συνειδητοποίησα πού τον έχω ξαναδεί.
Τα γνωστά δυσκοίλια στην αρχή, μέχρι που του λέω “Σε έχω δει στο Seeing Red?”. “Συγχαρητήρια για το γούστο σου στις ταινίες.” μου απαντά. Λίγα λεπτά κουβεντούλα και τον ρωτάω “Τι κάνεις τώρα;”  Με τον πιο φυσικό τρόπο μου απαντά “Still pitching the same ballgame”. Με ένα βιαστικό “Χάρηκα” ή κάτι τέτοιο έφυγα.

Το τέλος

Ο Άκης τσίμπησε στην πτήση κάτι μοντέλες και αντί για Harlem καταλήξαμε στο Newark, NJ.

Σχόλια

  1. @Γιώργος Προκοπάκης
    Χαίρομαι για την ευρύτητα θεμάτων των κειμένων σου. Ευχαριστώ που υπαινισεσαι μόλις κάτι με μοντέλες και δεν προχωράς περαιτέρω, διότι, διαφορετικά, θα μου πάρεις την δουλειά και θα μείνω ... άνεργος ερασιτέχνης συγγραφέας διηγημάτων sex&pol του διαδικτύου.

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με εντονη εκπληξη (και καποια ψευτο-οικανοποιηση) που πηγαζει απο το οτι για πρωτη φορα στα 38 χρονια της φιλιας μας θα διορθωσω τη μνημη σου, μπορω να πω με σιγουρια οτι επροκειτο μονο για μια μοντελλα και με γρηγορη παρεμβολη σε μια προσπαθεια να ησυχασω (η μηπως να απογοητευσω) τον “αφωτιστο φιλελληνα” τον διαβεβαιω οτι (ατυχως) η συνεχεια της ιστοριας ειναι....  Την αφησαμε στο αεροδρομιο του Newark και γυρισαμε σπιτι μας(του) οπου (υποθετω) ο Γιωργος μετα την υπερενταση των προηγουμενων 5 ωρων θα καθεισε να δει το replay των Yankees

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Ακης, ΓΠ
    Μετα την -ως απο μηχανης θεος- διαψευση σου περι πανω της μιας μοντελλας (αν και τιποτα δεν επηρεαζει ευτυχη καταληξη με sex με τουλαχιστον εναν απο τους δυο φιλους), ευτυχως, ας υποθεσω, οτι την γλυτωσα και δεν θα μεινω άνεργος!
    Η μηπως ειναι ενα αθωο ψεμα αριστερης φιλανθρωπίας;
    Αφωιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άκη
    Γελάω καθώς σχολιάζω, γιατί έχω το κείμενο του Γιώργου από το καλοκαίρι και ξέρω ότι οι μοντέλες ήταν τελικά τζίφος. Αλλά οι ροκ ιστορίες σαν κι' αυτή πρέπει πάντοτε να τελειώνουν κάπως έτσι, του στυλ, ο χαμένος τα παίρνει όλα και τελικά δεν παίρνει τίποτα. Η αμφισημία μας δείχνει το δρόμο. Σας αφιερώνω τα επόμενα τραγούδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στη σχετική original συζήτηση στο fb σε σχετική ερώτηση για τη συνέχεια της ιστορίας ανέφερα δύο πράγματα.
    1. Ο ίδιος Άκης της ιστορίας έχει βγάλει την αρχαία αμερικάνικη παροιμία "behind every hard asshole, there is a soft shit"
    2. όπως θα έλεγαν και οι αμερικάνοι:
    my middle name is "Goodnight"

    Με αγάπη
    Γιώργος Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τρεις πολύ μικρές ιστορίες χωρίς πολύ έρωτα και πάθος
    1 . Η ….Εμμανουελα
    Δούλευε στο ..... της σχολής. Μελαχρινή με πράσινα ματιά σαν Ελληνίδα Εμμανουελα. Με ειδε επειδη πήγαινα να ..... Έμαθε το τηλέφωνο του γραφείου μου. Της θύμιζα κάποιον τραγουδιστή. Κλείσαμε ραντεβού στο σπίτι μιας ξαδέλφης της φοιτήτριας. Η πολλά υποσχόμενη δεύτερη εντύπωση κατά την συνεύρεση ήταν κατώτερη των προσδοκιών. Γεννώντας δυο παιδιά είχε αδυνατίσει απότομα.

    2. Κυριλέ εστιατόριο στο Κεφαλάρι
    Βρήκαμε και ως ζευγάρι σε κυριλέ εστιατόριο του Κεφαλαριου, όπου σύχναζε. Ωχ μας πιάσανε, της είπα, βλέποντας ”αριστερή” βοηθό της σχολής με Alfa Romeo (της γενιάς του Πολυτεχνείου, μετέπειτα καθηγήτρια, ομοτράπεζη Κοκωτά,…, τελικα Πασοκα) να είναι σε διπλανό τραπέζι με τον συνοδό της. Μου έδειξε την φωτογραφία του άνδρα της. Ένας κούκλος. Δεν μπορώ να πάω πια μαζί του, μου λεει. Τα είχε με έναν μεγαλο αριστερο με σημαντική επιστημονική, κοινωνική και πολιτική δράση στον χώρο της Αριστεράς,30 χρόνια μεγαλύτερο της.
    Ξαναβρεθήκαμε μια φορα . Δεν πήγαινε παραπέρα το όλο πράγμα.

    3. Συμπτώσεις σαν στον ελληνικό κινηματογράφο
    Δυο χρόνια μετά βρεθήκαμε με τον αδελφό της στον ίδιο λόχο….Δεν του ειπα τιποτα για την ολιγοημερη σχεση μας.

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία