Ο ελέφαντας που δεν βλέπουµε




H Βάσω Κιντή στο Βήμα ( 6/11/2011)


Ξεκίνησα να γράφω αυτό το άρθρο µε τη φράση «Επιτέλους, το πολιτικό σύστηµα στην Ελλάδα συγκρούστηκε µε την πραγµατικότητα». ∆ιέκοψα για να παρακολουθήσω τις εξελίξεις και κατάλαβα ότι η σύγκρουση δεν είναι ακόµη τόσο ισχυρή για να τους βγάλει από τον πολτό στον οποίο έχουν βουλιάξει και στον οποίο τραβούν να πνίξουν τη χώρα και το µέλλον της. Επί δεκαετίες, και πιο έκδηλα τα τελευταία δύο χρόνια, τα πολιτικά κόµµατα όλου του πολιτικού φάσµατος, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο, πολιτεύονταν σε µια φούσκα που τα ίδια είχαν κατασκευάσει και εντός της οποίας αναπαράγονταν διαπλεκόµενα µε πολυσχιδείς δυνάµεις του παρασκηνίου αντλώντας το λιγοστό οξυγόνο που χρειάζονταν για να ζήσουν από τις περιστασιακές επαφές τους µε τον ελληνικό λαό στις εκλογές και άλλες ανάλογες διαδικασίες. Αποµυζούσαν τον πλούτο που παρήγαν οι εργαζόµενοι Eλληνες και παρασιτούσαν πάνω στον κοινωνικό ιστό. 

Οι υπέρογκες κρατικές επιχορηγήσεις στα κόµµατα και οι παράνοµες ιδιωτικές χρηµατοδοτήσεις εξέθρεψαν έναν εσµό κοµµατικών υπαλλήλων, παρατρεχάµενων και στελεχών που µόνη µέριµνα είχαν την επιβίωση και µακροηµέρευσή τους. Το συµφέρον της χώρας και του ελληνικού λαού έγινε στα χέρια τους κάλπικο νόµισµα που το πετούσαν µε τη µορφή δεκάρικων στα µούτρα κάθε σκληρά εργαζόµενου και σκεπτόµενου Eλληνα. Τι να πρωτοθυµηθεί κανείς; Την υποκρισία τους; Την αβελτηρία τους; Τα καραγκιοζιλίκια; Το θράσος και την αναίδεια µε την οποία πουλούσαν στον ελληνικό λαό φούµαρα για εύρωστη οικονοµία, για ασύµµετρες απειλές, για κάθαρση; 

Η φούσκα αυτή τραντάχτηκε δυνατά όταν έκλεισαν οι στρόφιγγες µε τα δανεικά. Το σύστηµα εντός της αναδιπλώθηκε αλλά συνέχισε να πολιτεύεται, από ιδιοτέλεια αλλά και από αδράνεια, µε την ανίκητη βεβαιότητα της άγνοιας ή της ηµιµάθειας και την ασυγχώρητη ανευθυνότητα της µικροπολιτικής. Παρά την πρώτη σύγκρουση µε την πραγµατικότητα, η κυβέρνηση καθυστέρησε πάρα πολύ να συναισθανθεί πού βρίσκεται και δυνάµεις εντός της αναζητούσαν κάθε στιγµή τρόπους, µε κορόνες, µε κόλπα ή µε ποµφόλυγες να συνεχίσουν το τροπάρι που ήξεραν, δηλαδή τη διάσωση του πολιτικού προσωπικού και της πελατείας του, όλου του κατεστηµένου πλέγµατος εξουσίας. Η µείζων αντιπολίτευση αρνούνταν στρουθοκαµηλικά και κυρίως υποκριτικά την πραγµατικότητα και επαναλάµβανε αταβιστικά «δεν θα συναινέσω στο λάθος», λες και το λάθος είναι ένας ογκώδης µονόλιθος χωρίς διακρίσεις και προσδιορισµούς, που τον αρνείσαι ή τον καταφάσκεις ολόκληρο. Υπεκφυγές, λεκτικές στρεψοδικίες, λαϊκισµός και εξυπνακίστικες εθνοκαπηλείες. Λόγος παιδαριώδης και κενός, κοµµένος και ραµµένος για λογύδρια πολιτευτών της δεκαετίας του ’50. Η Αριστερά, από την άλλη µεριά, υπεύθυνη και ανεύθυνη, υπήρξε θλιβερή. Καθηλωµένη σε χρεοκοπηµένες ιδεοληψίες στην καλύτερη περίπτωση, και στη χειρότερη από µικροπρεπή ιδιοτέλεια, κοµµατική και προσωπική, αρνούνταν κι αυτή να επικοινωνήσει µε την πραγµατικότητα περιφρονώντας προκλητικά τα συµφέροντα των πιο αδύναµων που υποτίθεται ότι διεκδικεί να εκπροσωπήσει. Επί δύο χρόνια κρύβονταν όλοι πίσω από τους βουλευτές του ΠΑΣΟK που ψήφιζαν, πιεζόµενοι και προπηλακιζόµενοι, τα µέτρα που κρατούσαν την αναπνοή της χώρας. Αφηναν, δεξιοί και αριστεροί, την τύχη της χώρας στο τι θα αποφασίσει η Σακοράφα ή ο Κουρουµπλής για να κάνουν αυτοί «ανέξοδα» και υστερόβουλα αντιπολίτευση. 

Η δεύτερη και ισχυρότερη σύγκρουση µε την πραγµατικότητα ήρθε µε την πρόταση του Γ. Παπανδρέου για δηµοψήφισµα και τις συνέπειες που αυτή είχε. Στην αρχή πολλοί αντέδρασαν υστερικά γιατί κατάλαβαν ότι είχε έρθει η ώρα της αλήθειας και στη συνέχεια, µετά το τελεσίγραφο της ιταµής παρέµβασης Μέρκελ - Σαρκοζί, προσπαθούν να µας πείσουν ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα επίδικο ζήτηµα που να σχετίζεται µε το ευρώ. Μα δεν είναι τα µέτρα που συνοδεύουν τη δανειακή σύµβαση – µέτρα που είναι συνυφασµένα µε το µέλλον της χώρας µας στο ευρώ – ο ελέφαντας στο δωµάτιο που όλοι κάνουν τώρα πως δεν βλέπουν; ∆εν υπήρξαν νεκροί, δεν υπήρξε εκτεταµένη βία, ανοµία και προπηλακισµοί ακριβώς γιατί αρνούνταν η αντιπολίτευση λυσσαλέα και τυφλά τα οδυνηρά µέτρα που διασφάλιζαν τη θέση της χώρας στην ευρωζώνη; Κι αν διαφωνούσαν στα συγκεκριµένα µέτρα, ποια ήταν τα άλλα που πρότειναν και τα οποία θα µπορούσαν να γίνουν δεκτά από τους δανειστές µας χωρίς να κινδυνεύει η θέση µας στο ευρώ; ∆υστυχώς, η κυβέρνηση υπήρξε ανεπαρκής και η αντιπολίτευση ανεύθυνη. Σήµερα ζητεί η αντιπολίτευση επιτακτικά εκλογές, λες και το πρόβληµά µας είναι πρόβληµα αντιπροσώπευσης και όχι πρόβληµα σταθεροποίησης και σωτηρίας της χώρας. Αλλά αυτό έχει µάθει να κάνει και αυτό ζητεί. Ακόµη και την ύστατη ώρα, το πολιτικό µας σύστηµα δεν τολµά να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στη χώρα και στον λαό. Αν χρειαστεί και άλλη ισχυρή σύγκρουση για να συνέλθει, φοβάµαι ότι αυτή θα είναι συντριπτική και θα µας καταστρέψει, ως Αρµαγεδδών, όλους. 

Η κυρία Βάσω Κιντή είναι επίκουρη καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης 
του Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Σχόλια

  1. Συμφωνώ απολύτως. Φοβάμαι οτι ακόμα δεν έχουν βάλει μυαλό, μόνο με το πιστόλι στον κρόταφο κάνουν ένα βήμα.. Και εντάξει, πές οτι κανείς δε παίρνει το ρίσκο να πατήσει την σκανδάλη. Το θέμα είναι μη γίνει το ατύχημα και εκπυρσοκροτήσει το πιστόλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το πρωτο προβλημα που πρεπει να επιλυθει συναταγμταικα ειναι η εσωτερικη δημοκρατια σε ολα τα κομματα. Δεν μπορει δυο ανεπαγγελτοι, ανωριμοι εξηνταρηδες "πολιτικοι αρχηγοι" του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (δηλ. των παραταξεων του οικονομικου μπαχαλου, της αποβιομηχανισης, της λαμογιας, των διορισμων, της φοροδιαφυγης και φοριοαποφυγης,του νεποτιμσου και της παρεο-/ γκομενο-κρατιας, της πολιτιστικης καθυστερησης, κ.λ.π. την τελευταια 30ετια) σχεδον ανεξελεγκτα απο τους βουλευτες τους και τελικα τον ελληνικο λαο να (προσποιουνται) οτι διαφωνουν για την συνθεση της κυβερνησης ασυνεοησιαςγια 3 εως 4 μηνες με σημαντικους κινδυνους για τον ελληνικο λαο επι δεκαετιες.

    “Για να δούμε αν μπορούμε να ελπίζουμε στα … κόμματα εξουσίας στη χώρα μας, θα πρέπει να μελετήσουμε τις κοινωνικοοικονομικές καταβολές τους, την συνολική δημοκρατική συμπεριφορά τους και την προσφορά τους στον τόπο. Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία δεν είναι κόμματα με βαθιές κοινωνικές και οικονομικές καταβολές. Δεν υπήρξαν ποτέ κόμματα δημοκρατικών αρχών με μακρά δημοκρατική παράδοση. Είναι κόμματα ιδιοκτησίες των δημιουργών τους. Ο μεν Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν επέστρεψε στη λογική της ΕΡΕ, αλλά έφτιαξε το δικό του σπίτι, όπως το ήθελε αυτός, ο δε Ανδρέας Παπανδρέου δεν επέστρεψε στη λογική της Ένωσης Κέντρου, αλλά έφτιαξε και αυτός τη δική του ιδιοκτησία.

    Και τα δύο κόμματα δημιουργήθηκαν μετά την πτώση της δικτατορίας από τους δύο αυτούς πολιτικούς με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση των προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών τους στη λογική της ιδιοκτησίας. Γύρω από τους ιδιοκτήτες αναπτύχθηκε, με το πέρασμα του χρόνου, μια πολιτική ολιγαρχία από διάφορες οικογένειες, συγγενείς και παντός είδους φίλους και παρέες…. Τελικά τα κόμματα, αυτά, όπως ήταν φυσικό ως ιδιοκτησίες περιήλθαν στους κληρονόμους των ιδρυτών τους. Ως κύρια πολιτική πρακτική και τα δύο κόμματα εφάρμοσαν την πελατειακή λογική της εξαγοράς της ψήφου με διάφορα ρουσφέτια και διορισμούς, το καθένα με τον δικό του τρόπο.”

    Τελικά, ο θεσμός της βασιλείας, και των τίτλων ευγενείας (δούκας, μαρκήσιος, κόμης, υποκόμης, βαρόνος,…) με τα αντίστοιχες ιδιοκτησίες δεν έχουν καταργηθεί ουσιαστικά.

    “Η Νέα Δημοκρατία (Ν.Δ.) προέρχεται από τα βάθη της προ-δικτατορικής ΕΡΕ, με τον εθνο-λαϊκισμό και τον ιδιόρρυθμο πατερναλιστικό κρατισμό να αποτελούν τη καταστατική ιδεολογική αναφορά της. Παλαιό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας …, συνήθιζε … να λέει πως, δεν είναι απαραίτητα αρνητικό το γεγονός ότι το κόμμα, που εκφράζει τη συντηρητική παράταξη δεν αρέσκεται σε ιδεολογικές αναζητήσεις. Τούτο διότι, όταν αποφασίζει να το πράξει, ξεπροβάλει κυρίαρχο το ρεύμα μίας παλαιο-συντηρητικής και πατερναλιστικής τάσης, που δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο έκφρασης ενός σύγχρονου φιλελεύθερου και προοδευτικού λόγου.”


    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. “1.Το 1977, το 13,5% του ΠΑΣΟΚ του 1974, έγινε 25% για να φθάσει το 1981 στο 48 % και στην άλωση της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ, υπό σχεδόν τριτοκοσμικές συνθήκες.
    2.Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε και πλαισιώθηκε κυρίως από εσωτερικούς μετανάστες και είναι - μακράν- το πρώτο κόμμα στους "προοδευτικούς" επαρχιώτες της υπαίθρου και των χωριών των πόλεων, οι οποίοι μπορεί να κινούνται ολίγον προς τα αριστερά ή τα δεξιά, αλλά είναι βέβαιο ότι θα ξαναγυρίσουν αμέσως στην στάνη, όταν ο τσοπάνος θα ανοίξει την πόρτα της για να βοσκήσουν λίγο χορτάρι.(Σ.Σ. πλέον δεν είναι τόσον βέβαιο, αλλά αρκετοί θα αναγκασθούν να επιστρέψουν στην γενέθλια γη).
    3. Την πρώτη 4ετία στις τοπικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ συνέρρεε παντός τύπου και είδους πληθυσμός, εφόσον ως αρχηγικό ‘’κίνημα‘’ προσέλκυσε αγρότες-κτηνοτρόφους , μικροέμπορους, βιοτέχνες, εσωτερικούς μετανάστες κάθε είδους. Μάλιστα, κάθε μη δεξιός διοριζόταν αυτή την 4ετία, αφού το ΠΑΣΟΚ δεν είχε καν επαρκή οργανωτική δομή και αρκετά μέλη με προσόντα για διορισμό (λόγω και των διαγραφών-αποχώρησης πολλών σημαντικών σοσιαλιστών με δράση στην Χούντα καθώς και πολλών φοιτητών τον Μάιο του 1975, που διασκορπίσθηκαν σε άλλες ‘’προοδευτικές’’ οργανώσεις και κόμματα) και πολλές θέσεις στην δημόσια διοίκηση (αφού εξυπηρετήθηκαν οι σχετικά λίγοι οργανωμένοι οπαδοί του) περίσσευαν. (Σ.Σ. Την περίοδο 1981-1985 οι περισσότεροι πλέον επιστρέψαν και διετέλεσαν, είτε είναι, υφυπουργοί ή υπουργοί ).
    4. Με αυτό τον μηχανισμό διορίστηκαν αρκετοί απόφοιτοι 6-τάξιου γυμνασίου και πολλοί επιστήμονες μέλη του ΚΚΕ και του ΚΚΕ εσωτερικού, μαοϊκοί, τροτσκιστές κ.λ.π., πολλοί από τους οποίους – στη συνέχεια- λόγω των σημαντικών γνώσεων τους επί της πολιτικής πρακτικής, συνεργάσθηκαν –νωρίτερα ή αργότερα - με το καθεστώς ΠΑΣΟΚ, αποκομίζοντας διάφορα οφέλη.”

    Εκτός από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που φέρνουν την κύρια ευθύνη για την βαθμιαία διόγκωση του χρέους από το 1981 έως σήμερα και μάλιστα την μεταολυμπιακή αφασία της ΝΔ (2004-2009) έχει πλέον χαθεί η τελευταία ευκαιρία των "αριστερών" κομμάτων και των αντίστοιχων συνδικαλιστών/ μόνιμων επί 35-ετία “στελεχών” να κάνουν την αυτοκριτική τους.

    Στο "υπερρυθμισμένο" ελληνικό κράτος δεν υπήρξε μακρόχρονο όραμα πορείας της χώρας μες τον κόσμο. Πραγματική ανάπτυξη, εξαγωγές, μείωση δημοσίων δαπανών, αγορά ελληνικών προϊόντων, καταπολέμηση της φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής, ήταν για τριάντα έτη “πουκάμισα αδειανά” παρά τα -περί του αντιθέτου- ψέματα των κομμάτων εξουσίας. Επίσης, η εξαιρετική διάσταση "πολιτικής ιδεολογίας" και καθημερινής πρακτικής χαρακτηρίζει τον μέσο αριστερό επιχειρηματία/ επαγγελματία/εργαζόμενο σχεδόν σε βαθμό σχιζοφρένειας.


    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αφώτιστε αρχίζει να μου τριβιλίζει στο μυαλό οτι δεν είναι καθόλου ανώριμοι εξηνταρηδες. Μου μοιάζει οτι κάποιοι στα επιτελεία και των δύο αρχηγών έχουν αποφασίσει την επιστροφή στην δραχμή αλλα δεν έχουν τα @@, δε θέλουν να τους κατηγορήσει κανείς.

    Αν σοβαρά θέλανε κάτι σαν κυβέρνηση σωτηρίας γιατί κάνουν την κουβέντα μόνοι τους??? Γιατί δεν καλούν και άλλα πρόθυμα μνημονικά γερμανοτσολιάδικα κόμματα που θα έλεγε και ο ΣYΡIΖΑ ???

    Οι τύποι κάνουν (μας κάνουν) attrition warfare :(


    Μόνη ελπίδα να τους βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό, να ξεβρακωθούν οι προθέσεις τους :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. H συμφωνία και η κοινή προσπάθεια είναι κάτι που ξεπερνάει το πολιτικό σύστημα. Ο Σαμαράς κάνει τα πάντα για να μη χρεωθεί οποιοδήποτε κόστος. Φτηνή πολιτική. Σίγουρα Νίκο η δραχμή παίζει πολύ στα επιτελεία τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Leo τους βλέπω και μυρίζω την υποκρισία. Θέατρο παίζουν. Δήθεν δε συμφωνούν στο χρόνο, στο χρώμα, στο σίγμα. Εχουν μοιράσει ρόλους και μας δουλεύουν. Θα μας πάνε στη δραχμή και θα μας πούν οτι φταίμε και απο πάνω, εμείς, η Μέρκελ ο καπιταλισμός, ο ΣΥΡΙΖΑ, όλοι φταίνε εκτός απο αυτούς τους γλοιώδεις αληταράδες..

    Και να πάει στο διάολο το ευρώ, ας έχουν δραχμές να μοιράζουν στους κολλητούς τους, τόσα χρόνια το κάνανε. Εδώ μας ξεφτιλίσανε. Μα τελείως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ... Ισως γίνομαι παρανοϊκός. Δε μπορώ όμως να το καταλάβω.. Με τέτοια κατάσταση, με τόσο μικρά περιθώρια ακόμα και παιδιά θα βρίσκαν ένα σχήμα σε λιγότερο απο 1 μέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @niko νικο

    Σιγουρα μας δουλευουν , αλλα μαλλον μεσω των συμβουλων τους.Ξερεις τι πιεση εχει ο Σαμαρας απο τους βουλευτες του, με την μοναδικη ευκαιρια να ξεπλυνουν την 5ετη αφασικη διακυβερνηση των γαλαζιων δουλειων και διορισμων και απυθμενης της διαφθορας,...

    Οπως γραφει ο leo "Ο Σαμαράς κάνει τα πάντα για να μη χρεωθεί οποιοδήποτε κόστος."

    Οπως εχει δηλωσει, ο κ. Χρυσανθος Λαζαριδης εχει μελετησει πολύ θεωρια παιγνιων, γεγονος που δυσκολευει παρα πολυ τον κ. Αντωνη Σαμαρα και τον ΓΑΠ να τελειωσουν τις διαπραγματευσεις τους και να πανε να παιξουν με τα παιχνιδια τους.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία