Το αίτημα της κεντροαριστεράς γελοιοποιείται, του Λεωνίδα Καστανά



Το αίτημα της ανασύστασης της κεντροαριστεράς αδικείται και γελοιοποιείται όταν περιορίζεται σε μετακινήσεις δευτεροκλασάτων πρώην «στελεχών» του ΠαΣόκ προς την ευρύτερη Αριστερά. Ειδικότερα όταν τα «στελέχη» αυτά δεν διακρίθηκαν ποτέ και σε τίποτα. Αναμασώντας τις γνωστές αντιμνημονιακές κορώνες του συρμού μετακινούνται προς τα αριστερά επειδή αντιλαμβάνονται ότι και οι πρώην ψηφοφόροι τους έχουν ήδη μετακινηθεί προς τα εκεί. Τα αριστερά κόμματα τους υποδέχονται περίπου ως μεσσίες, γιατί νομίζουν ότι τους φέρνουν ψήφους, ενώ συμβαίνει το αντίθετο. Αυτά είναι που προσφέρονται να διασώσουν εκλογικά απλούς καιροσκόπους. Δεν καταλαβαίνω σε τι βοηθούν την υπόθεση της κεντροαριστεράς, η Σακοράφα, ο Πασβαντίδης, ο Οικονόμου, ο Δημαράς, ο Κουρουμπλής, κλπ. Ποιους επηρεάζουν και συνεγείρουν με τις πολιτικές τους τοποθετήσεις. Αλλά και αν υπάρχουν τέτοιοι, πως μπορούν να ενδιαφέρουν την Αριστερά;

Το αίτημα της κεντροαριστεράς μπορεί να ανασυνθέσει το πολιτικό σκηνικό και να δώσει λύσεις στη διακυβέρνηση της χώρας. Αρκεί να κάνει αυτό που αιτείται. Να φέρει το Κέντρο προς τα αριστερά και την Αριστερά προς το κέντρο σε μια πολιτική ώσμωση που θα είχε ενδιαφέρον και πιθανά χρήσιμο πολιτικό αποτέλεσμα. Το αίτημα δεν απευθύνεται μόνο σε πολιτικά στελέχη των χώρων αυτών, πόσο μάλλον όταν αυτά είναι «στελέχη». Απευθύνεται στους πολίτες που τοποθετούνται στους γειτνιάζοντες πολιτικά χώρους του σοσιαλιστικού κέντρου και της δημοκρατικής αριστεράς και τους καλεί να δημιουργήσουν ένα ευρύ και από τα κάτω κίνημα συνεργασίας, για την έξοδο της χώρας από την κρίση χρέους, την παραμονή στην ΕΕ και τη σοσιαλδημοκρατική προοπτική.
Για τις κεντρώες πολιτικές δυνάμεις το αίτημα αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μετακινηθούν προς τα αριστερά. Όχι ρητορικά, αλλά έμπρακτα πολιτικά. Να πάψουν να είναι φορείς του εγχώριου αστισμού, εκφραστές ενός κομπραδόρικου καπιταλισμού, θιασώτες ενός άδικου  πελατειακού κράτους. Γιατί ούσες οι δυνάμεις αυτές στο χώρο του ΠαΣόκ έχουν ευθύνη για τη σημερινή μας κατάντια, για την ήττα του μεταπολιτευτικού μας μοντέλου.  Κυβέρνησαν πολλά χρόνια τη χώρα, ασέλγησαν πάνω της, ή ανέχτηκαν τον βίο και την πολιτεία των χείριστων εκ των συντρόφων τους. Η αριστερά δεν είναι κολυμπήθρα του Σιλωάμ, αλλά ούτε και δικαστής. Δεν καθαρίζουν απλά, δηλώνοντας την αντίθεσή τους στο μνημόνιο και τον οίκτο τους για τους αδύναμους. Ειδικά όταν είναι χορτάτοι. Αντίθετα θα πρέπει να διατυπώσουν ένα σχέδιο για την επόμενη μέρα της χώρας, να εξειδικεύσουν τις πολιτικές τους θέσεις, να μιλήσουν ανοικτά στους ψηφοφόρους τους για την Ελλάδα που έχουν στο μυαλό τους.  Γιατί αν είναι η Ελλάδα του Αντρέα ή του Σημίτη, μάλλον δεν έχουν τίποτα καινούργιο και σωτήριο να μας πουν. Μιλούν στον αέρα και λένε ψέματα. Αλλά και οι ψηφοφόροι, ο λαός τους, δεν αλλοθοποιούνται, δηλώνοντας στις δημοσκοπήσεις ότι αύριο θα ψηφίσουν αριστερά. Είναι δημόσιοι υπάλληλοι, φοιτητές, ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες, δημότες, γονείς και έχουν ατομικές ευθύνες, έχουν ρόλο στην μελλοντική αναγέννηση της πατρίδας τους. Θα πρέπει να βγουν από το σπίτι τους όχι για να ζητήσουν πίσω τον ατομικό τους χαμένο παράδεισο, αλλά μια κοινωνία δικαίου για όλους.     

Για την Αριστερά το αίτημα της κεντροαριστεράς σημαίνει ότι θα εγκαταλείψει τα στερεότυπα του παρελθόντος. Την λατρεία προς το υπερτροφικό κράτος, την τυφλή υποστήριξη προς τις συντεχνίες, τα οικονομίστικα και αντιαναπτυξιακά αιτήματα, την για τα μάτια του κόσμου αναφορά στην οικολογία. Θα πρέπει να διατυπώσει συγκεκριμένες θέσεις για το πώς φαντάζεται το νέο κράτος και τις σχέσεις του με τους πολίτες, τι σημαίνει γι΄ αυτήν η λέξη επιχειρηματικότητα, ποια είναι η κεντρική της ιδέα για το σχολείο του αύριο. Τι σημαίνει κοινωνική πολιτική σε εποχές παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Θα πρέπει να εγκαταλείψει τις ρετσέτες και τις γενικότητες, που είναι εκ του πονηρού, γιατί αποκρύβουν από το λαό τις πραγματικές της προθέσεις. Οι αριστεροί πολίτες έχουν ατομική ευθύνη για το δήμαρχο που επιλέγουν, για το κοινωνικό λειτούργημα που ενδεχομένως ασκούν, για το αίτημα το οποίο διατυπώνουν, για την απεργία που κάνουν, για το σχολείο που κλείνουν. Οι μελλοντικοί αγώνες τους θα πρέπει να αναζητούν εφικτές, βιώσιμες και δίκαιες λύσεις που θα ανοίγουν το δρόμο προς το δημοκρατικό σοσιαλισμό και όχι προς τον εθνικισμό και την αντιδραστική συσπείρωση.
Γιατί αν οι θέσεις του Κέντρου και της Αριστεράς είναι αυτές που διατυπώθηκαν τα προηγούμενα 30 χρόνια, τότε η συνεργασία θα είναι πηγή νέων δεινών για τη χώρα και τους πολίτες της. Η δήλωση ότι κάποιος είναι αριστερός δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, αν δεν συνοδεύεται με συγκεκριμένες πολιτικές πράξεις, αν δεν συνάδει με την κοινή λογική και με το περί δικαίου αίσθημα. Το κοινωνικό σύνολο δεν θα έχει να ωφεληθεί τίποτα από ένα Αριστερό υπουργό μια μελλοντικής κυβέρνησης συνεργασίας, αν αυτός συνεχίζει να κλείνει τα μάτια του μπροστά στους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, στη διαφθορά των εφοριακών, στη διάλυση των πανεπιστημίων, στα προνόμια των ΔΕΚΟ, στα επιδοτούμενα ευαγή ταμεία, στις καταλήψεις των σχολείων, στην χειραγώγηση της κοινής γνώμης από τα ΜΜΕ. Αντιθέτως θα έχουν όλοι να χάσουν, καθώς η χώρα θα βυθίζεται, εξ αιτίας και της δυσανεξίας που νιώθει ένα μέρος  της Αριστεράς για τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις και τον έρωτα προς το λαϊκισμό. 

Ο λαός περιμένει σήμερα από την κεντροαριστερά την επανάσταση που δεν έγινε ποτέ. Αν έχει τη διάθεση να την κάνει, τότε ας προχωρήσει. Η διστακτικότητα όμως που διαφαίνεται και η λόγω και έργω απαξίωση του αιτήματος μαρτυρούν ότι η κοινή λογική και η προοδευτική πολιτική έχουν ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουν, τόσο στο Κέντρο όσο και στην Αριστερά.      

Σχόλια

  1. Καλησπέρα Leo
    Συμφωνώ ότι έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν. Το δράμα είναι ότι δεν έχουν χρόνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι πράγματι ντροπή άνθρωποι που επικαλούνται την αριστερά και τους αγώνες της να μας προτείνουν ως αγωνιστές ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ που εφτασαν με την δράση τους ως εδώ την χώρα μας,γιατί δεν έγιναν όλα αυτά απο μόνα τους και ξαφνικά.
    Η μόνη λοιπόν λογική εξήγηση είναι ότι αυτοί που τους αναγνωρίζουν σήμερα ως αγωνιστές ήταν σύμφωνοι μαζί τους στα τόσα χρόνια της καταστροφής των πάντων(βιομηχανία,παιδεία,έρευνακ.λ.π)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εξαιρετική παρέμβαση, με ουσιαστική συνεισφορά στην προβληματική της ανασυγκρότησης του δημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου για την ανάταξη της χώρας.
    Παναγιώτης Κουτσοπίνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητε Κυριε Καστανα,
    συμφωνω με οσα γραφεις και ανησυχω μαζι σου. Αλλα πως θα γινει, ν΄αποκαλυφθουν και να πεταχτουν κλωτσηδον εκτος του πολιτικου χωρου ολα τα χυδαια αρπακτικα που περιγραφεις στο κειμενο σου. Νομιζω πως υπαρχει επισης το προβλημα με τους αιμοβορους ψευτοεπαναστατες της φακης, τους θαυμαστες του Τσε και του Θαναση Κλαρα. Μ΄αυτους τι θα κανετε;
    Ειναι καιρος να σταματησουμε την κλαψα. Ειναι φρονιμο να οργανωθουν ομαδες εργασιας με ειδημονες και με απλους πολιτες πατριωτες, για την παραγωγη ενος κυβερνητικου ρεαλιστικου και εφαρμοσιμου προγραμματος, με ειλικρινεια και με ευθυνη, χωρις δημαγωγικα μιραζ, για μια ειρινικη μεταρυθμιση της Ελλαδος.
    Ετσι ο χωρος της "υπευθυνης αριστερας" θα εχει κανει μια σοβαρη προταση στις εκλογες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Leo, καλησπέρα!
    Ακριβώς, "συμβαίνει το αντίθετο".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χρήστο ο χρόνος πράγματι τέλειωσε, έχει αρχίσει η ελεύθερη πτώση. Το πολιτικό σύστημα έχει τους δικούς του ρυθμούς, ρυθμούς ανατολής. Ως ταξιδευτής εσύ φαντάζομαι να τους ξέρεις καλά.

    Gyras: Θα ήμουν έτοιμος να ακούσω οποιαδήποτε δικαιολογία από τους "αγωνιστές" που ανακαλύπτουν την αριστερά σήμερα. Αλλά όπως βλέπεις δεν καταδέχονται καμιά αυτοκριτική. Βγάζουν ένα δεκάρικο περί γερμανικής κατοχής και δοκιμάζουν καινούργιο κουστούμι. Αλλά και όσοι τους υποδέχονται με υπερηφάνεια είναι κάτι ανάλογο δυστυχώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιατρέ εμείς τα λέμε και από κοντά, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    Γρηγόρη η Αριστερά είναι τόσο μα τόσο αφελής διαχρονικά. Έχει το κόμπλεξ να την δικαιώσουν οι άνθρωποι του συστήματος. Νομίζουν ότι τα αποδιαλεούνια του βαθέος ΠαΣοκ έχουν κάποια επιρροή. Το πάθημα του ΣΥΡΙΖΑ με το Μητρόπουλο δεν τους έγινε μάθημα. Αλλά το χειρότερο δεν είναι το ηθικό όσο το πολιτικό μέρος. Ολική επαναφορά στο ανδρεϊκό Πασόκ του μέλλοντός μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κώστα Αλεξόπουλε, είμαστε σύμφωνοι. Αυτές τις προτάσεις αναζητούμε. Δουλεύουμε γιαυτές όπου μπορούμε. Ήδη οι προτάσεις του blog και των φίλων μας που συνεργάζονται μαζί μας για το δημοτικό σχολείο, το γυμνάσιο και το λύκειο, έχουν φτάσει στους καθ' ύλην αρμόδιους. Ετοιμάζουμε προτάσεις και για το τεχνολογικό λύκειο και θα βγουν σε λίγες μέρες. Το θέμα όμως είναι η κεντρική πολιτική πρόταση. Αυτή πρέπει να σπάσει κόκαλα, πρέπει να είναι τολμηρή και να ανοίγει θέματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συνοψίζοντας θα έλεγα, ότι το συμπέρασμα της ανάρτησης είναι η δημιουργία μιας "Κεντροαριστερας" για την καταπολέμηση:

    της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας,
    της διαφθοράς των εφοριακών,
    της διάλυσης των πανεπιστημίων,
    των προνομίων των ΔΕΚΟ
    της επιδότησης ευαγών ταμείων,
    των καταλήψεων σχολείων.
    της χειραγώγησης της κοινής γνώμης από τα ΜΜΕ,

    Η συστημική αδυναμία της παραπάνω οπτικής είναι η απουσία της θετικής εναλλακτικής. Η ομοιότης με τα γνωστά "ΟΧΙ στο ..." είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

    Σε καμία περίπτωση δεν απαιτείται η ανασύσταση της κεντροαριστεράς, για την αντιμετώπιση προβλημάτων, που (τουλάχιστον στην θεωρία) αναγνωρίζονται από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εξαιρετική παρέμβαση! Για να συγκροτηθεί ένα σοβαρό κεντροαριστερό σχήμα χρειάζεται ψυχραιμία. Και, υπό τις παρούσες συνθήκες, αυτή δεν υπάρχει. Ευνοείται ο καιροσκοπισμός. Η συγκυρία είναι τόσο σύνθετη,ώστε οι μόνοι που έχουν σταθερό μπούσουλα είναι όσοι αποβλέπουν αποκλειστικά στην πολιτική τους διάσωση και διεκδικούν να κυβερνήσουν, στη βάση του "ό,τι να 'ναι". Μου προκαλεί απελπισία το γεγονός ότι διατηρείται η διάκριση σε μνημονιακούς και μη. Τι θα πει αυτό; Τα μνημόνια είναι δανειακές συμβάσεις με όρους που είναι βέβαιο ότι δεν οδηγούν σε σωτηρία της οικονομίας μας. Δεδομένης όμως της εναλλακτικής -χρεοκοπία και γκρεμοτσάκισμα απ'το ευρώ- είναι η πραγματικότητα με την οποία πρέπει να νταραβεριστούμε. Και να προσπαθήσουμε να τη διαχειριστούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε να μην αυτοχειριαστούμε. Κι όμως η αντιπαράθεση γίνεται με όρους ρητορικούς και προσχηματικούς -λες κι είμαστε στη Βουλή των Εφήβων (βλ. Τσίπρα, αλλά και Φώτη, εν μέρει).
    Οι δε μεταγραφές από το ΠΑΣΟΚ φοβάμαι ότι η μόνη δήθεν αριστεροσύνη που κουβαλάν είναι η άρνηση αυτής της πραγματικότητας. Πρέπει να ξαναοριστείη έννοια της Αριστεράς, αυτό είναι βέβαιο. Αριστερό είναι ό,τι προσπαθεί να δώσει πρακτική διέξοδο στην οικονομία, στη βάση της ελαχιστοποίησης της καταστροφής, του ορθολογισμού, του ανθρωπισμού και της όσο το δυνατόν μικρότερης κοινωνικής αδικίας.
    Κι όμως, βλέπει κανείς ή διαβάζει στο διαδίκτυο σοβαρούς υποτίθεται ανθρώπους να συντάσσονται με τις ψευτομαγκιές των ΣΥΡΙΖαιων και να νομίζουν ότι αν διαγράψουμε μονομερώς το χρέος και τυπώσουμε δραχμή, θα μας λυθούν τα προβλήματα. Τέτοια παιδαριώδης σκέψη! Για το ΚΚΕ δεν το συζητώ, αυτοί νομίζουν ότι θα πανε στον "τρίτο γύρο" και θα οικοδομήσουν επί των ερειπίων τον κομμουνιστικό παράδεισο, κάτω από τις προτομές του Στάλιν και του Ζαχαριάδη.
    Τρέμω ότι το μικρό λογικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας θα συνθλιβεί ανάμεσα στους αλαλαγμούς και τα ξόρκια των αδίστακτων και των απελπισμένων!

    Αλίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δημήτρη
    Το αρθράκι δεν φιλοδοξεί να θέσει όλα αυτά για τα οποία ίσως να είναι χρήσιμη η κεντροαριστερά. Απλά θέλει να βάλει ξανά το θέμα των μεταγραφών, μετακινήσεων, προσχωρήσεων από μια λίγο πολιτική σκοπιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αλίκη:
    Αριστερό είναι ό,τι προσπαθεί να δώσει πρακτική διέξοδο στην οικονομία, στη βάση της ελαχιστοποίησης της καταστροφής, του ορθολογισμού, του ανθρωπισμού και της όσο το δυνατόν μικρότερης κοινωνικής αδικίας.
    ΚΑι γω κάτι τέτοιο νομίζω, Ως εκ τούτου δεν έχουν αξία οι μεταγραφές αστέρων όπως στο ποδόσφαιρο. Αν είναι να πείτε κάτι πείτε το και κυρίως πράξτε το επί του συγκεκριμένου. Οχι λόγια του αέρα που καταγγέλλουν τους Γερμανούς την ΕΕ και καλούν στο δεν πληρώνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεν ξέρω αν είναι τόσο απλό, δεδομένου ότι κάθε σταυρός είναι αναγκαίος σε κάθε κόμμα. Εξαρτάται σε ποια λογική θα κινηθεί τελικά τούτο το κόμμα και πόσο χρειάζεται τους σταυρούς τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις Λεό, και υπάρχει επίσης και κάτι άλλο. Ότι μπερδεύουν τις έννοιες και τις ιδέες με τα κουκιά και μάλιστα σε βάρος όλων, ακόμα και των κουκιών! Γιατί το στίγμα της όποιας κεντροαριστεράς οφείλεις να το δείξεις με τις ιδέες σου κι όχι με μεταγραφές..Επίσης εγω δεν θεωρώ κέντρο, ούτε αριστερά τον Μαλέλη, ούτε τον Μπίστη.Το παρελθόν του Μπίστη δεν αποδεικνύει κανένα παρόν.Γιατί αν ήταν έτσι τότε να θεωρήσουμε τον Τατούλη ακροαριστερό, αφού ήτανε στο ΕΚΚΕ!Και σε τελική, πολιτισμός σε ένα κόμμα δεν σημαίνει "απο ποιό τσαντήρι ή λημέρι έρχεσαι" αλλά ποιές ιδέες, βίο και πολιτεία έχεις.Όχι ότι δηλώσεις για να το σώσεις που έγιναν οι παραπάνω πασόκοι, που ορισμένοι εξ αυτών πάνε στην ΔΗΜΑΡ για να ξαναβγούν βουλευτές! Αλλά η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ διψασμένη για ποσοστά δεν σκέφτεται και το άλλο. Πώς όλοι αυτοί οι πασοκοτέτοιοι, θα αλλοιώσουν και την ίδια την ΔΗΜΑΡ, με την εκλογική τους πελατεία που βέβαια θα θέλουν να εντάξουν και στο κόμμα για να το ελέγξουν..Δηλαδή με λίγα λόγια, όταν δεν έχεις σαφή ιδεολογία και περιορισμό, τότε τα κάνεις στο τέλος σαλάτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία