Το τελευταίο ανέκδοτο: Θα μας σώσει η ευρωπαϊκή αριστερά.



Το τελευταίο καταφύγιο όσων καταψηφίζουν τη νέα δανειακή σύμβαση και το PSI είναι η αλλαγή συσχετισμών στην Ευρώπη και η δυνατότητα αναδιαπραγμάτευσης. Επικαλούνται μια δεξιά ανάλγητη Ευρώπη που δεν βλέπει το δράμα του ελληνικού λαού, αλλά μόνο αριθμούς και ελπίζουν σε μια αριστερή αλλαγή που θα μας γλιτώσει από την επιτήρηση και τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που μας επιβάλουν οι «κακοί δεξιοί». Από τέτοια χρυσώματα χαπιού μας έχει συνηθίσει η εγχώρια πολιτική τάξη και δη η αριστερή. Το γεγονός όμως ότι η γερμανική Αριστερά και οι Γάλλοι πράσινοι  καταψήφισαν τη βοήθεια στην Ελλάδα και οι Γάλλοι σοσιαλιστές την ψήφισαν με μεγάλη δυσκολία, ανατρέπει τους ισχυρισμούς τους. Το είχαμε επισημάνει και σε προηγούμενη ανάρτηση ότι η υπόθεση είναι δική μας, ανεξάρτητα από τις όποιες εξελίξεις  συμβούν στην Ευρώπη.
Απλά, η ψηφοθηρική Αριστερά και μια λαϊκίστικη Δεξιά ( ή αντιστρόφως ή και τα δύο και στις δύο)   προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι δεν πρέπει να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις στο ελληνικό κράτος και ότι πρέπει να συνεχιστεί η διαφθορά, η σπατάλη και η αναποτελεσματικότητα. Γιατί το σημερινό μπάχαλο τους βολεύει όλους. Από αυτό αντλούν πολιτική δύναμη, κοινοβουλευτική ισχύ, επαγγελματικά στελέχη, δικτύωση σε όλη τη χώρα. Μόνο που η οικονομική δυσπραγία και το καθεστώς επιτήρησης ανατρέπει τα σχέδιά τους. Βρίσκονται μέσα στην ίδια δαγκάνα και αυτοί. Από τη μια θέλουν τα χρήματα της δανειακής και από την άλλη θέλουν να συνεχίσουν το πάρτι με τους δικούς τους όρους. Μόνο που οι δανειστές ξύπνησαν και είναι αγριεμένοι, ευτυχώς από τη μια γιατί θα επιβάλλουν με το ζόρι αλλαγές που έπρεπε να είχαμε κάνει μόνοι μας εδώ και χρόνια,  δυστυχώς όμως για τον απλό ελληνικό λαό που αναγκάζεται να ματώσει και να πληρώσει ακριβά.
Γράφει ο φίλος Γιώργος Προκοπάκης στο fb, κάπως οργισμένα είναι αλήθεια, αλλά με το δίκιο του.

31/3/2010: Χρέος €310 δισ 
31/12/2011: Χρέος €368 δισ 
Πληρώθηκαν τόκοι: Σύνολο €22 δισ 
Πρωτογενές έλλειμμα: Σύνολο €36 δισ (68-310-22=36) 
Τρόικα, Εκταμιεύσεις: Σύνολο €72 δισ

Δηλαδή, από τα χρήματα της Τρόικα τα μισά πήγαν σε αναχρηματοδότηση του χρέους (σ' αυτούς τους αλήτες τους τραπεζίτες) και τα μισά να πληρώσουν τα ελλείμματα που δεν μπορεί να σταματήσει το κράτος.
Η ελληνική αριστερά, ο Κουβέλης κι ο Παπαδημούλης (είπαμε για Τσίπρες, τι να λέμε), αναπέμπουν τη λύση στους άλλους πολιτικούς καιροσκόπους της Ευρώπης. Εμπρός λοιπόν παλληκάρια, για την Ευρώπη του πολιτικού καιροσκοπισμού!

Και συνεχίζει με προτάσεις που αναφέρονται στους δύο πυλώνες της εξόδου μας από την κρίση χρέους, την ευρωπαϊκή σύγκλιση και τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού κράτους. Εγώ θα πρόσθετα και την αλλαγή της αντίληψης που έχει ο ελληνικός λαός για το κράτος.

Γράφει ο ΓΠ
Περί αλλαγής συσχετισμών και τι μπορεί αυτό να σημαίνει για μας:

1. Κι οι γάτες ξέρουν ότι λύση θα προκύψει (και θα αποφευχθεί η επανεμφάνιση της οξύτητας στο μέλλον) με πανευρωζωνική πολιτική ανακατανομής πλεονασμάτων. Πολιτικά αυτό σημαίνει ευρωπαϊκή ενοποίηση.

2. Καμιά ενοποίηση δεν θα μακροημερεύσει εάν δεν υπάρξει δημοσιονομική σύγκλιση.

3. Για να κατανείμεις πλεονάσματα, πρέπει να "παίζει" και αυτός που τα έχει.

4. Η πολιτική Μέρκελ είναι η "ευρωπαϊστική εκδοχή" του γερμανικού κέντρου (η δεξιά θέλει τη Γερμανία εκτός ευρώ όσο θέλει κι ο Λαφαζάνης την Ελλάδα εκτός).

5. Τούτων δοθέντων, το ζήτημα δεν είναι "η τεχνική λύση" (π.χ., ευρωομόλογο, ΕΚΤ δανειστής ύστατης ανάγκης), αλλά οι πολιτικοί όροι που θα οδηγήσουν εκεί.

6. Στο πλαίσιο αυτό η πολιτική λιτότητας δεν είναι μονόδρομος - με την προϋπόθεση ότι οι εταίροι τείνουν προς δημοσιονομική σύγκλιση.

7. Το εναλλακτικό πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατίας λέει (σχηματικά): "τελειώνουμε αμέσως με την Ελλάδα (ίσως και την Πορτογαλία), έχουμε επαρκή σύγκλιση και πάμε παρακάτω". Το SPD που βλέπεις να ψηφίζει υπέρ της Ελλάδας, εδώ και ένα χρόνο σχεδόν λέει "κουρέψτε την Ελλάδα".

8. Είτε στη συντηρητική εκδοχή Μέρκελ, είτε στην προοδευτική Στάιμπρουκ η ελληνική "εσωτερική" πολιτική που απαιτείται είναι η ίδια: συμμάζεμα του ελλείμματος, εκσυγχρονισμός. Η Ελλάδα του 2009 απλώς δεν χωράει σε κανένα "προοδευτικό" ευρωπαϊκό μοντέλο - ας μη συζητάμε για συντηρητικό, το ξέρουμε.

9. Άρα, η πολιτική μπορεί να είναι "εσωτερικό συγύρισμα - ευρωπαϊκή σύγκλιση".

10. Το σίγουρο είναι ότι ακόμη και με το περίφημο πέρασμα (το οποίο έγινε πια απορρόφηση, δηλαδή διαγραφή) του χρέους στη ΕΚΤ, οι όροι του πολιτικού παιχνιδιού για την Ελλάδα δεν θα άλλαζαν: αυστηρή επιτήρηση και υποχρεωτική συνεργασία με τον όποιο τρίτο (την Τρόικα σήμερα, την ΕΚΤ σε περίπτωση περάσματος).

11. Όποιος διαβάζει διαφορετικά τα πράγματα, ας υποδείξει πολιτικές και πολιτικά υποκείμενα.

Τα  ψέλνουν παρόμοια και εδώ αλλά και εδώ

Σχόλια

  1. Φίλε λεο, η διαχείριση των αριθμών είναι κάτι το διαφορετικό από την διαχείριση των μαζών. Αυτή είναι άλλωστε και η διαφορά του οικονομολόγου από τον πολιτικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτά radical ισχύουν για την αριστερά του προηγούμενου αιώνα. Για το σήμερα οι αριθμοί δηλαδή η πραγματικότητα πρέπει να συμβαδίζουν με τις μάζες δηλαδή τη ζωή. Και μπορούν, αρκεί να υπάρχει κοινή λογική και εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Αν οι Έλληνες δουν τη ζωή μέσα από το φακό της πραγματικότητας έχουν ελπίδες. Η αριστερά η δική μας δυστυχώς δεν έχει καμία τύχη προς το παρόν. Ίσως τα παιδιά μας να δουν τα πράγματα αλλιώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητε Λεο,
    νομιζω πως πρεπει να ειμαστε ειλικρινεις με τον ιδιο μας τον εαυτο.
    Προσωπικα πιστευω πως η εννοια "αριστερα" ειναι κουφια ηδη απο το 1917 και στην δυτικη ευρωπη επιβεβαιωθηκε απο το 1981, καταλαβαινεις τι εννοω.
    Εαν θελουμε να προστατεψουμε τη δημοκρατια χρειαζομαστε εντιμους πατριωτες, ειδικευμενους τεχνοκρατες κλπ., να εργαστουν για το κοινο καλο.
    Ειμαι βεβαιος πως υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι στην Ελλαδα και ειναι εθνικη αναγκη να προχωρησουν.
    Χαιρε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Κώστα και βέβαια υπάρχουν, δεν ξέρω αν θα προχωρήσουν όμως. Το θέμα είναι ότι δεν φτάνουν μόνο αυτοί χρειαζόμαστε και έντιμους πολιτικούς που να τολμήσουν την πρόοδο πέρα από το πολιτικό κόστος και την πελατειακή σχέση με τους ψηφοφόρους. Χρειαζόμαστε τη συνεργασία την οποία δυστυχώς δεν βλέπω ακόμα. Αλλά ζούμε στιγμές ανατροπής των πάντων και δύσκολα μπορούμε να μαντέψουμε τι θα συμβεί.
      Χαίρε και σε σένα

      Διαγραφή
  4. Ένα σχόλιο του Προκοπάκη στο fb στην αντίστοιχη ανάρτηση εκεί:

    Αυτό που είναι σαφές από τις τοποθετήσεις των Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων είναι το εξής:
    1. Υποστηρίζουν το πρόγραμμα παρά το ότι θα ήθελαν ένα αναπτυξιακό συστατικό.
    2. Υποστηρίζουν αναφανδόν τις δραστικές μεταρρυθμίσεις που υπολανθάνουν στο πρόγραμμα (φορολογικά, διαφθορά, κράτος, κλπ)
    3. Κανείς δεν συνδέει τη σωτηρία της Ελλάδας με τη σωτηρία του ευρώ (ευρωομόλογο, ΕΚΤ).
    4. Είναι υπέρ της παροχής τεχνικής βοήθειας.
    5. Δεν ετέθη ζήτημα για τον μηχανισμό αυτοματισμού περί το χρέος (προηγούνται οι δανειστές), ούτε για το σφικτό μηχανισμό εκταμιεύσεων.

    Επί τη βάσει ΑΥΤΩΝ των πραγματικών στοιχείων, ποιά είναι η ουσία της διαφορετικής πολιτικής περί την Ελλάδα της γερμανικής κεντροαριστεράς; Επί τη βάσει ποιάς "διαφορετικής πολιτικής", προοδευτικότερης έναντι της συντηρητικής του Μαύρου Άξονα των γαλλογερμανών θα βαδίσει η ελληνική υποτιθέμενη έλλογη αριστερά για την προοδευτική ευρωπαϊκή λύση στο ελληνικό πρόβλημα;

    Μπορεί κανείς να υπενθυμίσει οποιαδήποτε ΕΠΙΣΗΜΗ πολιτική Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων και Γάλλων Σοσιαλιστών (από αυτούς δεν περιμένουμε την προοδευτική αλλαγή στην Ευρώπη;) η οποία να συνιστά προοδευτική εναλλακτική διέξοδο όπως την ευαγγελίζονται οι καθ' ημάς "οργανωμένοι" έλλογοι αριστεροί;

    Το τελευταίο ερώτημα απευθύνεται τόσο στα μέλη και στελέχη της ΔΗΜΑΡ, ιδίως δε αυτούς οι οποίοι ελπίζουν σε κάτι διαφορετικό, όσο και στις οργανωμένες ομάδες που εκφράζουν, με όλες τις επιφυλάξεις τους, υποστήριξη στον "αριστερό ευρωπαϊσμό" (π.χ., Μεταρρύθμιση). Επίσης απευθύνεται σε όσους από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστούν σε μια "άλλη" ευρωπαϊκή πολιτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία