Το μοναστήρι ( η συντεχνία) νάναι καλά



Ανεβάζουμε ένα παλαιότερο άρθρο της Μαρίας Ρεπούση στο Βήμα σχετικά με το νόμο πλαίσιο των ΑΕΙ, με το οποίο και συμφωνούμε και την ανακοίνωση της παράταξης «Αριστερή Μεταρρύθμιση» ( ΑΡΜΕ), η οποία επιθυμεί, ως φαίνεται, να γυρίσει τα ΑΕΙ πίσω στο παρελθόν μαζί με τον αρμόδιο υπουργό. Όποιος βγάλει άκρη, ας μας το πει και μας.(Leo)

Mαρία Ρεπούση

Νόµος - πλαίσιο: και τώρα τι κάνουµε; BHMA 18/12

Με τον νέο νόµο για τα ΑΕΙ, πολλοί από τους πανεπιστηµιακούς που ζητούσαµε µεταρρυθµίσεις στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύµατα διαφωνήσαµε και εκφράσαµε δηµόσια και µε επιχειρήµατα τη διαφωνία µας. Αλλοι από εµάς για το πνεύµα και το γράµµα, άλλοι µόνο για πολλά από τα αλλοπρόσαλλα γράµµατά του. ∆ιαφωνήσαµε επίσης ριζικά µε τους χειρισµούς της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας και υποστηρίξαµε έναν διαφορετικό µεταρρυθµιστικό ρυθµό και τόνο που δηµιουργεί συναινέσεις µέσα στην πανεπιστηµιακή κοινότητα και της δίνει τη δυνατότητα να πάρει µέρος στις µεγάλες αλλαγές που απαιτούν οι επιστηµονικές εξελίξεις αλλά και οι καιροί για τα πανεπιστήµια. Αντ’ αυτού, για δύο ολόκληρα χρόνια το υπουργείο έριξε στη φωτιά όσο λάδι είχε και, όσο έµεινε αδιάθετο, συνεχίζει να το ρίχνει αφήνοντας στο έλεος της µεταρρύθµισής του τα πανεπιστήµια. Είναι φανερό ότι το παρόν της πολιτικής µε κεφαλαίο το Π ενδιαφέρει περισσότερο από το µέλλον της πανεπιστηµιακής εκπαίδευσης. Είναι επίσης πιθανό ότι µε την πολιτική αυτή κατεδαφίζει το πανεπιστήµιο που ξέρουµε για να κτιστεί σε µια εποχή βαθιάς δηµοσιονοµικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης ένα άλλο πανεπιστήµιο που είναι στα χαρτιά και δεν υπάρχουν χρήµατα για να οικοδοµηθεί. Ακριβώς µε την ίδια πολιτική ανευθυνότητα που κυβέρνησαν τη χώρα από τη Μεταπολίτευση και µετά. Με την ίδια ανικανότητα που χειρίστηκαν τις τύχες µας τα δύο τελευταία χρόνια. Με τα ίδια υλικά, οι ίδιοι άνθρωποι plus.

Και εµείς οι πανεπιστηµιακοί τι κάνουµε; Πώς θα αποτρέψουµε τα χειρότερα; Κάνοντας εκκλήσεις για τη µη εφαρµογή του; Τροµοκρατώντας όσους πανεπιστηµιακούς δέχθηκαν να είναι µέλη των εφορευτικών επιτροπών για την εκλογή των συµβουλίων διοίκησης; Αρνούµενοι τη συµµετοχή µας στα νέα όργανα της διοίκησης; Καταγγέλλοντας για προ δοσία όσους θελήσουν να θέσουν υποψηφιότητα; Επιλέγοντας πρακτικές που προσβάλλουν τον ακαδηµαϊκό χαρακτήρα της δουλειάς µας; Οχι βέβαια. Αυτή είναι µια καταστροφική πολιτική, η άλλη όψη του νοµίσµατος µε την πολιτική που έχει επιλέξει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Είναι µια πολιτική που δεν αναιρεί τα σχέδια της κατεδάφισης. Αντίθετα τα διευκολύνει. ∆ιαµορφώνει τις συνθήκες για την άµεση και αµετάκλητη εφαρµογή τους. Ενα πανεπιστήµιο που φιλοξενεί ακραία φαινόµενα εκφοβισµού µελών της πανεπιστηµιακής κοινότητας, που συγκαλύπτει αντιδηµοκρατικές συµπεριφορές, που συµψηφίζει την παρανοµία των αποφάσεων του υπουργείου µε τη δική του παρανοµία είναι ένα ευάλωτο και θνησιγενές πανεπιστήµιο. Οι πανεπιστηµιακοί οφείλουµε να αντιδράσουµε θετικά για να υπερασπιστούµε το δηµόσιο δηµοκρατικό αλλά και ανοικτό σε µεταρρυθµίσεις πανεπιστήµιο. Να δεχθούµε ότι υπάρχει νόµος που ψηφίστηκε στο ελληνικό Κοινοβούλιο και ότι µε αυτόν τον νόµο θα πορευθούµε διεκδικώντας µε επιχειρήµατα τις τροποποιήσεις εκείνες που θεωρούµε απαραίτητες. Αυτός ο νόµος είναι τώρα ο καµβάς. Να γυρίσουµε τη σελίδα µιας συνολικής άρνησης που είναι αδιέξοδη. Να µην πολιορκούµε τα πρυτανικά σχήµατα ενισχύοντας ακραίες τάσεις. Να πάρουµε µέρος στις εκλογές για τα συµβούλια διοίκησης των ιδρυµάτων και να φροντίσουµε να είναι νόµιµες και όσο πιο µαζικές γίνεται. Να στηρίξουµε τους/τις συναδέλφους που το ακαδηµαϊκό έργο τους και η στάση τους στα πράγµατα µας εµπνέουν εµπιστοσύνη, υπερβαίνοντας κοµµατικές περιχαρακώσεις. Να δηµιουργήσουµε συνθήκες διαλόγου για τα µεγάλα θέµατα που περιµένουν, τον Οργανισµό και τον Εσωτερικό Κανονισµό των Ιδρυµάτων, τον ανασχεδιασµό του πανεπιστηµιακού χάρτη. ∆εν υπάρχει άλλος δρόµος. Ας τον περπατήσουµε µε σύνεση και τόλµη.

Η κυρία Μαρία Ρεπούση είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας στο ΑΠΘ και υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας και Ερευνας της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Η Ανακοίνωση της Αριστερής Μεταρρύθμισης

Στους δύσκολους καιρούς της κρίσης,  η ακαδημαϊκή κοινότητα της  χώρας αγωνίζεται σε συνθήκες υποχρηματοδότησης και μισθολογικής  απαξίωσης για να παραμείνουν τα πανεπιστήμια ανοιχτά με πλήρη  εκπαιδευτική και ερευνητική δραστηριότητα. Για αυτό ακριβώς, τα  πανεπιστήμια έχουν ανάγκη σήμερα από ενίσχυση του έργου και του  ρόλου τους χωρίς τις απειλές  για τη διακοπή της χρηματοδότησής τους  αλλά και χωρίς αντιδημοκρατικές παρεμβάσεις από τους αυτόκλητους  υπερασπιστές τους, που με τη βία προσπαθούν να εμποδίσουν την ομαλότητα της ακαδημαϊκής ζωής. Η ΑΡΜΕ έχει επανειλημμένα  εκφράσει την αποδοκιμασία της απέναντι στις ομάδες φοιτητών και καθηγητών που παρεμπόδισαν τις εκλογικές διαδικασίες για την εκλογή  των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων. Αναμφισβήτητα, η απελθούσα Υπουργός Παιδείας έχει μεγάλο μέρος
ευθύνης για την αδυναμία εκλογής των  ΣΙ. Κατασκεύασε ένα δυσλειτουργικό πλαίσιο, και εκείνη πρώτη παραβίασε τις "αποκλειστικές" προθεσμίες του νόμου. Από αυτή την άποψη, η ΑΡΜΕ  θεωρεί ιδιαίτερα θετικές τις πρωτοβουλίες που κινούνται στην κατεύθυνση της αποκατάστασης της εκπαιδευτικής ειρήνης και την έναρξη ενός νέου εποικοδομητικού διαλόγου, με σκοπό τη βελτίωση εκείνων των σημείων του νόμου, που παρουσιάζουν προβλήματα. Η αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης μπορεί να συμβάλει στην αποτελεσματική και δημοκρατική λειτουργία των νέων θεσμών και οργάνων.  Ο Υπουργός Παιδείας  σωστά προτείνει την αποδέσμευση της έγκρισης των προϋπολογισμών του 2012 από την εκλογή των νέων οργάνων. Ευθύνη  του νέου υπουργού, ωστόσο, είναι να αναζητήσει και τους τρόπους για να  πραγματοποιηθούν οι εκλογές των ΣΙ, αφού πολλές οργανωτικές επιτροπές έχουν παραιτηθεί.
Η σύνθεση και οι αρμοδιότητες της ομάδας εργασίας που ανακοινώθηκε από το Υπουργείο πρέπει επίσης να διευρυνθεί  συμπεριλαμβάνοντας και εκπροσώπους της ΠΟΣΔΕΠ. Στην κατεύθυνση  αυτή, η ΑΡΜΕ, η οποία είχε έγκαιρα παρουσιάσει τεκμηριωμένα όχι μόνο την κριτική της αλλά και τις προτάσεις της, θα συνεχίσει, στη νέα φάση  του διαλόγου, να εργάζεται για τη βελτίωση του νόμου, αναμένοντας τόσο τις αποφάσεις και του ΣτΕ αλλά και την πολιτική βούληση του νέου Υπουργείου, που θα προκύψει μετά τις επερχόμενες εκλογές.     
1 Απριλίου 2012  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία