Χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ της Βάσως Κιντή


Υποστηρίξαμε τη στάση του Φώτη Κουβέλη και της ΔΗΜΑΡ σχετικά με την οικουμενική κυβέρνηση και την απαραίτητη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή. Δεν το κάναμε ούτε γιατί πιστεύουμε στη θετική παρουσία αυτού του κόμματος στα πολιτικά μας πράγματα, ούτε από το φόβο του εκλογικού κόστους. Το κάναμε γιατί είμαστε ρεαλιστές και έχουμε γνώση των αδυναμιών του εκλογικού σώματος. Γιατί δεν θέλαμε να δώσουμε άλλοθι σε κανένα, να διαλύσει τη χώρα στο πιο δύσκολο σημείο της θανατερής πορείας της. Αυτό μας έφερε σε αντίθετη πλευρά με φίλους και συντρόφους, με ανθρώπους που περπατήσαμε μαζί και θα περπατάμε  στα επόμενα δύσκολα χρόνια. Η Βάσω Κιντή είναι ένας δικός μας άνθρωπος, αλλά εδώ έτυχε να διαφωνούμε. Αυτά είναι τα καλά της ελεύθερης βούλησης. Γι' αυτά αγωνιζόμαστε και εκείνη και εμείς. Ενάντια στον ολοκληρωτισμό που καλπάζει. (Leo)
της Βάσως Κιντή από το protagon
Κανονικά, το επίδικο μετά από εκλογές είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης.
Σήμερα στην Ελλάδα τα κόμματα που μπορούν αριθμητικά να σχηματίσουν κυβέρνηση, δηλαδή η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ δεν το κάνουν απαιτώντας να συμφωνήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ στην πλατφόρμα που αποδέχθηκαν και οι τρεις μαζί. Ο Σύριζα όμως δεν συμφωνεί με την πλατφόρμα αυτή και δείχνει προς εκλογές για να ισχυροποιήσει τη θέση του. Είναι δικαίωμά του. Δεν έχει το κοινοβουλευτικό μέγεθος για να κυβερνήσει όπως υποσχέθηκε ούτε μπορεί να βρει συμμάχους.
Οπότε; Αναρωτιέμαι γιατί δεν κάνουν κυβέρνηση ο άλλοι τρεις που είπαν πως συμφωνούν στην πρόταση Κουβέλη. Προφανώς διότι φοβούνται και οι τρεις το πολιτικό κόστος της διακυβέρνησης και την ενίσχυση των δυνάμεων του λαϊκισμού και ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ. Φοβούνται ότι θα ασκείται στη συμμαχική κυβέρνηση ισχυρή πίεση απ’ όλους όσοι δεν θα συμμετάσχουν. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: πρώτον, ότι τα τρία κόμματα αντιμετωπίζουν τη διακυβέρνηση ως αγχόνη, σαν να πηγαίνουν στο εκτελεστικό απόσπασμα, και δεύτερον, ότι δεν πιστεύουν πως μπορεί να πείσουν οποιονδήποτε και να μεταστρέψουν κάποια στιγμή την κοινή γνώμη. Θεωρούν δηλαδή πως η διακυβέρνηση αυτή τη στιγμή θα οδηγήσει μόνο σε δική τους φθορά και πως ό,τι και να κάνουν ο κόσμος θα συρρέει στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ. Τρομοκρατημένοι μπροστά στο κόστος ανάληψης της εξουσίας επιχειρούν να το επιμερίσουν.
Τι φαίνεται από τα παραπάνω; Ότι για άλλη μια φορά, μο-νό-το-να, ακόμη κι αυτή την ύστατη ώρα, τα κόμματα σκέφτονται πρώτα (ή ίσως μόνο) το δικό τους κομματικό συμφέρον και ελάχιστα νοιάζονται για το δημόσιο. Γι’ αυτό διστάζουν να αναλάβουν αυτή τη στιγμή την ευθύνη της διακυβέρνησης και δεν λένε τα πράγματα με το όνομά τους, πού πραγματικά συμφωνούν, πού διαφωνούν, τι θέλουν ακριβώς να πράξουν, και κρύβονται πίσω από ανεπαίσθητες λεκτικές παραλλαγές φοβούμενοι μήπως και ξεχωρίσει κάποιος και επωμιστεί το αναλογούν κόστος. Απαγκίστρωση ο ένας, επαναδιαπραγμάτευση ο άλλος, παράταση, κλπ. Όχι τι έχει ανάγκη η χώρα σήμερα αλλά τι πρέπει να πουν για να προφυλάξουν το δικό τους συμφέρον.
Τα τρία κόμματα που συμφωνούν στην πλατφόρμα Κουβέλη και μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση, θέτουν ως προϋπόθεση τη συμμετοχή σε αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ όχι γιατί πιστεύουν ότι η διακυβέρνηση της χώρας θα γίνει έτσι πιο αποτελεσματική. Ξέρουν πολύ καλά ότι οι ανερμάτιστες θέσεις του δεν συμβιβάζονται με τις δικές τους και δεν είναι συμβατές με την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη. Θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση για να εξουδετερώσουν την αντιπολίτευσή του την οποία εκτιμούν ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν διαφορετικά. Αναρωτιέμαι, δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στις προτάσεις τους για τη διακυβέρνηση της χώρας και την έξοδό της από την κρίση; Δεν θέλουν να εκθέσουν αυτές τις προτάσεις, να εξηγήσουν τα διακυβεύματα και να πείσουν τον ελληνικό λαό; Δεν μπορούν να αντικρούσουν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν βλέπουν ότι πρέπει να σταματήσουν τα τερτίπια της μεταπολίτευσης και να μιλήσουν καθαρά στους πολίτες; Να τους πουν καθαρά ότι δεν μπορεί να βγάζει κάποιος το φίδι από την τρύπα και να κάνει ο άλλος τζάμπα αντιπολίτευση; Να αντιπαρατεθούν καθαρά με τις θέσεις της άλλης πλευράς; Ας αναλάβουν την ευθύνη που τους ανέθεσε ο ελληνικός λαός κι ας εργαστούν για να αφήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο περιθώριο όπου τον οδηγεί η ανευθυνότητα και η ασυναρτησία της πολιτικής του.
Όμως διστάζουν, φοβούνται και δεν μπορούν να αναμετρηθούν με το μέγεθος του προβλήματος.
Η Βάσω Κιντή είναι Αν. καθηγήτρια φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Αθηνών

Σχόλια

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κ. Κιντή νομίζω ότι σας απάντησαν και άλλοι πριν από εμένα. Η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ -ΔΗΜΑΡ θα είχε 167 βουλευτές και θα συγκέντρωνε λιγότερο από το 40% των εγκύρων ψηφοδελτίων. Δεν θα είχε τη λεγόμενη κοινωνική νομιμοποίηση. Αποτέλεσμα. Την πρώτη εβδομάδα, με την παραμικρή αφορμή, θα καιγόταν η Αθήνα αν όχι όλη η Ελλάδα. Η ΔΗΜΑΡ θα χαρακτηριζόταν και όχι άδικα, από το ΣΥΡΙΖΑ ως ο Καρατζαφέρης της Αριστεράς με ότι αυτό συνεπάγεται. Η πολιτική αντιπαράθεση θα επικεντρωνόταν μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Δεξιού μετώπου και η χώρα θα οδηγούνταν σε νέο διχασμό. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να το παραδεχθείτε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σωστά τα λέει η ανάρτηση αλλά νομίζω πως χρειάζεται μια μικρή αλλά πολύ κρίσιμη παρατήρηση.
    Γιατί μιλάτε για τα "τρία κόμματα"; Στο τέλος της διαβούλευσης ΚΑΙ ο Βενιζέλος που αρχικά ήθελε τον ΣΥΡΙΖΑ οπωσδήποτε στην κυβέρνηση συμφώνησε με κυβέρνηση των "τριών" (η ΝΔ ήδη συμφωνούσε). Αυτός που δεν ήθελε να κάνει τίποτα χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο κ Κουβέλης. Το σκεπτικό του το καταλαβαίνω έστω και αν δεν συμφωνώ. Το ερώτημα που τίθεται είναι για ποιον λόγο δημιουργήθηκε και υπάρχει η ΔΗΜΑΡ αν πρόκειται να συμπεριφέρεται σαν παράρτημα του μητρικού κόμματος; Η συγκεκριμένη συμπεριφορά τι προοπτικές δημιουργεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία