Για ένα σχέδιο εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης



του Λεωνίδα Καστανά

Μια περίληψη του κειμένου που ακολουθεί αποτέλεσε την ομιλία μου στη συνεδρίαση της ΚΕ της Δημοκρατικής Αριστεράς στις 21/07/2012

Μπορεί η οικονομία να μονοπωλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στη φάση που διανύουμε, αλλά υπάρχουν και αλλά ανοικτά, θέματα που πρέπει να κλείσει η κυβέρνηση συνεργασίας.  Ένα από αυτά είναι και το εκπαιδευτικό. Η κυβέρνηση Παπανδρέου της κληρονόμησε, το νέο νόμο για τα ΑΕΙ και δύο σχέδια νόμου που αφορούν το Γενικό και το Τεχνολογικό λύκειο. Αυτή σήμερα καλείται να προχωρήσει σε μια σαρωτική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αν θέλει να βάλει τις βάσεις για μια βιώσιμη ανάπτυξη που θα παράγει προστιθέμενη αξία και θα στηρίζεται στην καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα. Διαφορετικά, θα περιοριστεί στη διαχείριση των ελλειμμάτων, δεν θα απεγκλωβιστεί ποτέ από τα μνημόνια και θα ακροβατεί μεταξύ της άδικης λιτότητας και της χρεοκωπίας.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου επιχείρησε αλλαγές στη μέση και την ανώτατη εκπαίδευση και άφησε εκτός την υποχρεωτική, δηλαδή το Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Είναι βέβαιο, ότι  αυτήν την ανορθογραφία θα τη βρούμε μπροστά μας. Οι μαθήτριες και οι μαθητές που φτάνουν στο λύκειο φέρουν μαζί τους όλα τα προβλήματα που απέκτησαν στις προηγούμενες βαθμίδες. Εδώ οι αδυναμίες τους διογκώνονται και πολλαπλασιάζονται και  επικαθορίζουν τη συνέχεια των σπουδών τους. Οι επιδόσεις τους στις πανελλαδικές εξετάσεις το αποδεικνύουν. Μόλις τα θέματα  δυσκολέψουν το οικοδόμημα, που έχτισαν στα φροντιστήρια με τόσο χρήμα, πόνο και κόπο, καταρρέει. Και η κατάρρευση έχει επιπτώσεις στην αυτοεκτίμηση και τον ψυχισμό τους.
Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ένα άλλο σχέδιο για την υποχρεωτική εκπαίδευση που θα περιλαμβάνει:
- διαφορετικά αναλυτικά προγράμματα λίγων αντικειμένων που θα επικεντρώνουν και θα επιμένουν στις βασικές αλλά και απαραίτητες γνώσεις που πρέπει να αποκτήσουν όλοι οι μαθητές,
- σύγχρονες και ελκυστικές μεθόδους διδασκαλίας,
- υποστήριξη από τις νέες τεχνολογίες - ψηφιακή τάξη,
- προγράμματα καλλιτεχνικών και περιβαλλοντικών δραστηριοτήτων,
- νέα λιτά σχολικά βιβλία που να διαβάζονται και να κατανοούνται από τους μαθητές,
- έλεγχο και αξιολόγηση των πάντων, σοβαρή επιμόρφωση και συνεχή καθοδήγηση των διδασκόντων.

Ο νέος νόμος για τα ΑΕΙ.

Ψηφίστηκε από μια ευρύτατη πλειοψηφία στην προηγούμενη βουλή, αλλά ακόμα δεν εφαρμόζεται γιατί αυτοί που  θέλουν να τον ανατρέψουν είναι πολλοί και «ισχυροί». Το νόμο πολεμούν,
- οι πρυτάνεις και η πλειοψηφία του καθηγητικού κατεστημένου, ισχυριζόμενοι ότι είναι αντιδημοκρατικός και αντιλειτουργικός, πριν λειτουργήσει
- όλες οι φοιτητικές παρατάξεις και η «επαναστατική Αριστερά» ισχυριζόμενες ότι παραδίδει το πανεπιστήμιο στις ορέξεις της Αγοράς
- ισχυρές κομματικές - συνδικαλιστικές  δυνάμεις από όλο το πολιτικό φάσμα για ευνόητους λόγους.

Πέτρα του σκανδάλου είναι το σύστημα διοίκησης που αφαιρεί εξουσίες από τον πρύτανη και τη σύγκλητο και τις δίνει στα συμβούλια διοίκησης που προβλέπεται να στελεχώνονται και από εξωτερικά μέλη. Είναι όμως τελείως παράλογο  να διαλύονται τα πανεπιστήμια, επειδή οι εμπλεκόμενοι σε αυτά δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε ένα σύστημα διοίκησης. Επειδή  κανένας δεν δέχεται να χάσει μέρος της (μικρο)εξουσίας  του σε μια εποχή που η κοινωνία ματώνει και καταρρέει.
Νομίζουμε ότι ο νόμος 4009 πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα ως έχει. Το Σεπτέμβρη πρέπει να εκλεγούν συμβούλια διοίκησης, με κάθε τρόπο. Έστω και με παράταση της θητείας των σημερινών πρυτάνεων. Θα ήταν κακό προηγούμενο για την παρούσα κυβέρνηση να υποχωρήσει μπροστά στις συντεχνίες και στις δυνάμεις της αντίδρασης. Αν συμβεί αυτό, θα της είναι πολύ δύσκολο να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις σε άλλους τομείς, να κλείσει άχρηστους οργανισμούς, να κάνει μετατάξεις Ωστόσο, επειδή η μετωπική σύγκρουση δεν θα ωφελήσει κανένα, πόσο μάλλον τους φοιτητές, απαιτείται πνεύμα διαλόγου και συνεννόησης μεταξύ των άμεσα ενδιαφερομένων. Το θέμα ξεπερνά τους επικεφαλής του Υπουργείου Παιδείας που μάλλον είναι μέρος του προβλήματος και όχι η λύση του.  Απαιτεί την προσωπική παρέμβαση του πρωθυπουργού ή και του Φώτη Κουβέλη, ώστε το θέμα να κλείσει άμεσα.
Η κυβέρνηση έχει την πολιτική νομιμοποίηση να επιβάλει ένα νόμο του κράτους και πρέπει να το κάνει. Οι αλλαγές που θα κριθούν απαραίτητες, μετά από διαβούλευση των ενδιαφερομένων φορέων, μπορούν και πρέπει να έπονται.
Ήδη στο χώρο της «επαναστατικής Αριστεράς» ομιλούν για 3ο γύρο στα πανεπιστήμια. Αν με τη νέα σχολική χρονιά συνεχιστεί αυτή η εκκρεμότητα, είναι πολύ πιθανό η  κρίση στην ανώτατη εκπαίδευση  να γίνει η θρυαλλίδα που θα πυροδοτήσει απρόβλεπτες εντάσεις μέσα σε ένα ήδη τεταμένο πολιτικό κλίμα.

Σε αντίθεση με τις τρέχουσες αντιλήψεις, πιστεύω ότι το σύστημα διοίκησης των ΑΕΙ δεν είναι το καθοριστικό στοιχείο της σαρωτικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που έχει ανάγκη ο τόπος.  
Η τύχη της εξαρτάται κυρίως από τον «Πανεπιστημιακό Καλλικράτη».
Είναι σαφές ότι η χώρα δεν αντέχει 42 ΑΕΙ και ΑΤΕΙ με  499 τμήματα που ίδρυσε το διαχρονικό πελατειακό μας κράτος. Τα μισά τμήματα των ανώτατων σχολών πρέπει να κλείσουν ή να συγχωνευθούν. Ειδικά εκείνα που δίνουν πτυχίο μόνο στο 30% των φοιτητών τους, αφού οι υπόλοιποι γράφονται αλλά δεν φοιτούν. Ακόμα και αν κυβέρνηση δεν τολμήσει, αυτό θα συμβεί από μόνο του λόγω έλλειψης κονδυλίων. 

Χρειαζόμαστε λιγότερες και ποιοτικότερες ανώτατες σχολές,  με πολύ καλύτερο φοιτητικό δυναμικό που θα είναι δυνατόν να χρηματοδοτηθούν επαρκώς από το φτωχό μας κράτος. Έτσι  το παραγόμενο επιστημονικό δυναμικό θα είναι υψηλού επιπέδου, και επειδή θα είναι και λιγότερο θα βρίσκει εργασία και θα παραμένει στη χώρα. Αυτό πρέπει να είναι σήμερα το βασικό επίδικο στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ και όχι τα παιχνίδια εξουσίας.

Το λύκειο

Αν μειωθούν οι ανώτατες σχολές, τότε θα μειωθεί δραστικά και ο αριθμός των εισακτέων, το γενικό λύκειο θα εκφορτιστεί και σχεδόν αυτόματα θα ενισχυθεί το τεχνολογικό.
Οι στατιστικές δείχνουν ότι στις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες, ο λόγος του αριθμού των μαθητών που φοιτούν στο γενικό προς αυτόν που φοιτούν στο τεχνολογικό είναι περίπου 1 προς 4.
Στη χώρα μας ισχύει το αντίστροφο. Αυτή η σχέση αποτελεί και την αιτία υποβάθμισης του λυκείου.
 Η πλειονότητα των μαθητών που φοιτούν στο Τεχνολογικό Λύκειο είναι ιδιαίτερα αδύναμοι, ή αδιάφοροι ή έχουν σοβαρά μαθησιακά προβλήματα. Αυτό το μαθητικό δυναμικό είναι ανίκανο να εκπαιδευτεί σε τεχνικές ειδικότητες που απαιτούν ισχυρή θέληση, κρίση και δεξιότητες. Τα σημερινά ΕΠΑΛ δεν είναι σχολεία ευρωπαϊκής χώρας. Η κατάστασή τους είναι δραματική και η απαξίωσή τους καθολική. Συνεπώς, το επαγγελματικό σχολείο  αδυνατεί να προσφέρει στην κοινωνία τους τεχνικούς που απαιτεί η αγορά σε μια προοπτική ανάπτυξης. Αν δεν παράγουμε ικανούς τεχνικούς και επαγγελματίες, τότε τα ξένα ή εγχώρια κεφάλαια που θα επενδύσουν στον τόπο μας, θα αναζητήσουν αλλού το προσωπικό τους και η ανεργία μας θα μεγεθυνθεί.
 Σήμερα η πλειοψηφία των αποφοίτων του γυμνασίου και το 100% των καλύτερων εξ αυτών σωρεύονται στα Γενικά Λύκεια και προσδοκούν την πρόσβαση σε μια οποιαδήποτε ανώτατη σχολή με το όνειρο της επαγγελματικής αποκατάστασης. Μόνο που το όνειρο αυτό έχει μετατραπεί σε εφιάλτη. Όλα τα επιστημονικά επαγγέλματα είναι υπερκορεσμένα, το δημόσιο αδυνατεί πια να απορροφήσει τα πλεονάσματα και η ανεργία που ήδη σαρώνει τους σχετικούς κλάδους γιγαντώνεται.

Αν δυσκολέψει η εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ μεγάλο μέρος ικανών μαθητών θα στραφεί στο Τεχνολογικό Λύκειο του οποίου η σύνθεση θα αλλάξει δραματικά προς το καλύτερο. Γι’ αυτό θα πρέπει η δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση να σχεδιαστεί ξανά από την αρχή, δηλαδή να επανιδρυθεί. Φυσικά και αυτό θα συναντήσει την αντίσταση των δυνάμεων της συντήρησης, αλλά φοβάμαι ότι είναι αδύνατο να μιλάμε για μελλοντική ανάπτυξη χωρίς ικανούς τεχνικούς και τεχνολόγους.

Ένα περίγραμμα μεταρρυθμίσεων

Τα γενικά λύκεια

Χρειαζόμαστε λιγότερα και ποιοτικότερα γενικά λύκεια στα οποία θα φοιτούν οι καλύτερες και οι καλύτεροι. Μπορούμε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο κάποιων εξετάσεων από το Γυμνάσιο στο Λύκειο ώστε να είναι αξιόπιστη η επιλογή. Έτσι το επίπεδο των σπουδών θα ανέβει, η ενδοσχολική αξιολόγηση θα γίνει ευκολότερη και δικαιότερη και η κατανομή στις σχολές περισσότερο ορθολογική. Ο καθένας θα σπουδάζει αυτό που θέλει αλλά και αυτό που του ταιριάζει. Εδώ είναι τεράστιος ο ρόλος που καλείται να παίξει ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Ο τρόπος εισαγωγής θα συνδυάζει σχολικές επιδόσεις και πανελλαδικές εξετάσεις. Οι εξετάσεις όμως δεν θα προσανατολίζονται στην αποστήθιση αλλά, στο βάθος των γνώσεων, στο κριτικό πνεύμα και στην ικανότητα επίλυσης σύνθετων και πρωτότυπων προβλημάτων.   Ένα τέτοιο λύκειο πρέπει να έχει και τον κατάλληλο τεχνικό εξοπλισμό, αλλά και ιδιαίτερα επιλεγμένο εκπαιδευτικό προσωπικό. Καταργώντας την «οργανικότητα» μπορούμε να επιλέγουμε, με σοβαρή αξιολόγηση, τους καταλληλότερους και να τους επιμορφώνουμε ανάλογα. Θεωρώ σημαντικό να ανανεωθεί και ηλικιακά το εκπαιδευτικό προσωπικό στα λύκεια.
Μέχρι σήμερα η πλήρωση των θέσεων σε ένα σχολείο γίνεται με βάση τις προτιμήσεις του προσωπικού και τα μόρια, δηλαδή την παλαιότητα και την προηγούμενη θητεία  σε απομακρυσμένες περιοχές. Αυτή η ανορθολογική κατανομή του εκπαιδευτικού προσωπικού πρέπει να τελειώσει. Είναι γελοία και έχει γεμίσει τα γενικά λύκεια με ανθρώπους που αδυνατούν να σταθούν στο ύψος της αποστολής τους. Η επιλογή θα πρέπει να γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια και με εκτίμηση της ιδιαιτερότητας της κάθε εργασιακής θέσης.
Στο γενικό λύκειο θα φοιτούν μαθητές που στοχεύουν στις επιστήμες Υγείας, στα Οικονομικά, στα Νομικά και Φιλολογικά τμήματα στις σχολές της ΦΜΣ και των Πολυτεχνείων και φυσικά στα αντίστοιχα ΑΤΕΙ. Θα είναι διαχωρισμένοι σε 3 κατευθύνσεις (θετική - οικονομική - θεωρητική) και θα παρακολουθούν μαθήματα γενικής Παιδείας και κατεύθυνσης.

Τα τεχνολογικά λύκεια

Τα Τεχνολογικά Λύκεια πρέπει να γίνουν κανονικά σχολεία και αυτό θα επιτευχθεί κυρίως με την είσοδο σε αυτά ποιοτικότερων μαθητών, δηλαδή άλλου «υλικού». Ωστόσο οι νέοι αυτοί μαθητές θα πρέπει να συναντήσουν και ένα αναβαθμισμένο σχολικό περιβάλλον. Τα σημερινά επαγγελματικά λύκεια μοιράζουν απλόχερα απολυτήρια λυκείου και πτυχία ειδικότητας σε παράβαση κάθε έννοιας δικαίου και αντικειμενικής αξιολόγησης. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Είναι παράνομο, άδικο και τραγελαφικό.

Το τεχνολογικό λύκειο χρειάζεται:
- Νέο αναλυτικό πρόγραμμα που θα συνδυάζει στοχευμένες γνώσεις γενικής παιδείας και μαθήματα ειδικότητας.
- Επικαιροποίηση των ειδικοτήτων και ορθολογική κατανομή τους σε όλη την επικράτεια.
- Σύγχρονες εργαστηριακές υποδομές που θα ανανεώνονται με βάση τα επιτεύγματα της τεχνολογίας και τη ζήτηση της αγοράς.
- Εκπαιδευτικό προσωπικό με κατάλληλη εκπαίδευση και επιμόρφωση, όχι κατ’ ανάγκη πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.
- Σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό και ψυχολογική υποστήριξη των μαθητών του.
- Μεταρρύθμιση στον κανονισμό φοίτησης (απουσίες, ποινές κλπ) και αξιόπιστη αξιολόγηση. Θα πρέπει επιτέλους να τηρούνται οι κανόνες.
- Εσωτερικό διαχωρισμό σε τμήματα που θα οδηγούν στα ΤΕΙ ( με ένα ποσοστό) και σε τμήματα που θα δίνουν απλά πτυχίο ειδικότητας Β κατηγορίας, όπως συμβαίνει τώρα.
- Δυνατότητα απόκτησης και πτυχίου Γ κατηγορίας, μετά από φοίτηση ενός επιπλέον χρόνου σε τμήματα εξειδίκευσης και μετά από αξιόπιστες νομαρχιακές εξετάσεις.

Η επιλογή των μαθητών του ΤΛ μπορεί να γίνεται με τις ίδιες εξετάσεις στο τέλος του Γυμνασίου. Οι μαθητές που αποτυγχάνουν στις εισαγωγικές εξετάσεις προς το Γενικό ή Τεχνολογικό Λύκειο, η δεν επιθυμούν να συνεχίσουν στο Λύκειο, θα έχουν τη δυνατότητα να σπουδάζουν σε αναβαθμισμένες επαγγελματικές σχολές (ΕΠΑΣ) και να παίρνουν πτυχίο κατηγορίας Α ή Β,  αλλά όχι απολυτήριο λυκείου.

Πιστεύω ότι μια τέτοια πολιτική θα αποδίδει στην κοινωνία και στη αγορά εργασίας ένα άξιο και πιστοποιημένο τεχνικό προσωπικό όλων των βαθμίδων. Αυτό δεν θα γίνει αυτόματα, αλλά αν η πολιτεία το φροντίσει και οι δάσκαλοι το υποστηρίξουν σύντομα θα δώσει καρπούς. Φυσικά αυτή η μεταρρύθμιση καθιστά άχρηστα τα ΙΕΚ και τα συγχωνεύει με τις ΕΠΑΣ. Αυτές θα πρέπει να είναι και σχολές «διά βίου μάθησης». Τόσο τα ΤΛ όσο και οι ΕΠΑΣ θα πρέπει να στελεχωθούν με αναβαθμισμένο και επιμορφωμένο διδακτικό προσωπικό που θα προέρχεται, όχι μόνο από τη ΑΣΠΑΙΤΕ, αλλά και από την αγορά εργασίας με κατάλληλη επιμόρφωση.
Μήτρα κάθε επιτυχίας είναι η αυστηρή τήρηση των κανόνων εκ μέρους της διοίκησης και των εργαζομένων, ο συνεχής έλεγχος και η αξιολόγηση διδασκόντων και διδασκομένων. Το σύστημα θα πρέπει να γίνει ΑΥΣΤΗΡΟ για όλους.


Τα νομοσχέδια που έφτιαξε η προηγούμενη κυβέρνηση και έχει σήμερα στο συρτάρι του ο νέος υφυπουργός είναι αξιόλογα, αλλά δεν έχουν διάθεση ρήξης με το παρελθόν. Χρήζουν, αλλού βελτιώσεων και αλλού αλλαγών. Οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν τη βούληση για σαρωτικές - ορθολογικές αλλαγές θα πρέπει να σκύψουν σοβαρά πάνω από τη μέση εκπαίδευση. Η Δημοκρατική Αριστερά μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην κατεύθυνση αυτή. Γνωρίζω ότι ένα τέτοιο εγχείρημα θα συγκρουστεί αναγκαστικά με παγιωμένες αντιλήψεις, με αριστερές ιδεοληψίες, με συμφέροντα και συντεχνίες. Δεν έχουμε όμως άλλη επιλογή. Στόχος δικός μας  είναι πάντοτε ο διάλογος και η συναίνεση, δεν ξέρω όμως αν είναι και των άλλων.  

Σχόλια

  1. Λεό, καλημέρα. Συγχαρητήρια! Δεν έχει κανείς συχνά την ευκαιρία να απολαύσει μία τόσο άρτια ανάλυση και εισήγηση λύσεων.

    Σχετικά μ' αυτά που επισημαίνεις για την υποχρεωτική εκπαίδευση (Γυμνάσιο)και για την ανάγκη να επικεντρωθούν τα προγράμματα σπουδών στις βασικές και αναγκαίες γνώσεις που πρέπει να αποκτήσουν όλοι οι μαθητές:
    Από την μικρή εμπειρία που έχω αποκομίσει -ως μη εκπαιδευτικός-, λόγω εθελοντικής υποστηρικτικής διδασκαλίας που κάνω σε μαθητές του Γυμνασίου, τα τελευταία πέντε χρόνια, έχω διαπιστώσει τα αποτελέσματα του προβλήματος που επισημαίνεις.
    Είδα ότι οι μαθητές βομβαρδίζονται με εκατομμύρια πληροφορίες, ατάκτως εριμμένες στα βιβλία -κατά τη γνώμη μου-, χωρίς συγκρότηση, διασύνδεση και ειρμό. Το αποτέλεσμα είναι πολλές φορές ότι δεν μαθαίνουν τίποτε συγκεκριμένο, αλλά τους μένει ένας αόριστος πολτός πληροφοριών.
    Βέβαια,δεν περιμένεις από μένα να σου τα πω αυτά. Όμως καμιά φορά και η ματιά του μη επαγγελματία έχει την αξία της.

    Επίσης, πότε θα ξανα-τεθεί το ζήτημα της κατάργησης της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών; -τουλάχιστον από το Γυμνάσιο, αν και κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να καταργηθεί ολοκληρωτικά.

    Αλίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλίκη έτσι είναι. Κάποτε δίδαξα μαθηματικά σε 4 τμήματα της 1ης γυμνασίου αν και φυσικός. Πέταξα το σχολικό βιβλίο και τους έκανα ότι νόμιζα εγώ ότι θα χρειαστούν στο μέλλον. Τον επόμενο χρόνο με έπαιρναν οι μαθηματικοί της Β γυμνασίου και με ρωτούσαν πως τα κατάφερα και τους παρέδωσα τόσο σωστούς μαθητές που ήξεραν τα βασικά ( πράξεις-ποσοστά- εξισώσεις- λίγο γεωμετρία)και έτσι μπορούσαν να δουλέψουν παρακάτω. Μα έκανα επί ένα χρόνο κάθε μέρα μάθημα, και επαναλάμβανα με δέκα τρόπους τα ίδια και τα ίδια μέχρι να τα εμπεδώσουν. Και είχα πάντα μια αληθοφανή πλάκα για το τέλος, μια συζήτηση, ένα παιχνίδι κλπ. Ήμουνα βλέπεις 25 χρόνια φροντιστής και ήξερα που πονάει ο μαθητής που φτάνει στο λύκειο. Δεν το ήξερα μόνο εγώ αλλά και χιλιάδες άλλοι. Αλλά οι δάσκαλοι του γυμνασίου έκαναν πως το αγνοούσαν. Τα αρχαία απασχολούν πολλές ώρες τους μαθητές του γυμνασίου. ΚΑι γω νομίζω ότι θα πρέπει να γίνουν προαιρετικά. Να δοθεί βάρος στη γλώσσα και τη λογοτεχνία. Αλλά και κει αν δεις πως διδάσκεται σε πιάνει η ψυχή σου.

      Διαγραφή
  2. Απο το στομα σου και στων ιθυνοντων τα αυτια.
    Διαφωνω με τον ανωνυμο για την διδασκαλια των αρχαιων ελληνικων. Ειναι αναγκαιο να διδασκονται τα αρχαια ελληνικα και τα λατινικα με ορθολογικη μεθοδο απο το δημοτικο. Η δικη μας γενια που τα διδαχτηκε δεν εχασε αντιθετως σας διαβεβαιω ολους πως ωφεληθηκα παρα πολυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kώστα στην εκπαίδευση υπάρχει μια αρχή, Συζητάμε διάφορα απίθανα προγράμματα και πιλοτικά και κάτι επιμορφώσεις όπου οι καθηγητές ή κοιμούνται ή τους βάζουν και χορεύουν μεταξύ τους. Ποτέ κανείς δεν έχει επιμορφωθεί για το πως θα διδάξει αυτό ή εκείνο σε συγκεκριμένο ακροατήριο κλπ. Το αποτέλεσμα είναι να χάνονται εκατομμύρια και άπειρες εργατοώρες και ακόμα να αναζητούμε τα αναλυτικά προγράμματα. Απλά κανείς εκεί μέσα δεν θέλει να κάνει τα πράγματα απλά, γιατί δεν θα μπορεί να δικαιολογήσει τη θέση και το μισθό του. Μονίμως οι ιθύνοντες κάνουν ότι αγνοούν την πραγματικότητα. Αυτά που γράφω δεν έχουν καμιά πιθανότητα να προχωρήσουν γιατί συγκρούονται με 20 συντεχνίες και με τη μισή κοινωνία. Πχ σήμερα τα ΕΠΑΛ μοιράζουν σε αγράμματους πτυχία και απολυτήρια για να παραμυθιάζεται ο γονιός ότι ο γιος του είναι ηλεκτρολόγος και αυτός να μην ξέρει τι είναι το ηλεκτρικό ρεύμα, τι είναι το Αμπέρ και τι το βόλτ. Αντε πέστου εσύ ότι τα καμάρι του δεν πρέπει να πάρει απολυτήριο λυκείου.

      Διαγραφή
  3. Αριστερά και Υπεύθυνα.22 Ιουλίου 2012 στις 7:31 μ.μ.

    Μια ακόμα πρόταση:
    θα πρέπει, τόσο στα Πανεπιστήμια όσο και στα προπαρασκευαστικά γι'αυτά Γενικά Λύκεια, να εισαχθεί θεσμός διδάκτρων, δεδομένου του ότι οι μαθητές τους θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό για μακρύτερο διάστημα και θα εισέλθουν στην αγορά εργασίας αργότερα από ότι οι μαθητές των τεχνολογικών λυκείων.
    Θα διευκολυνθεί έτσι περισσότερο η αποσυμφόρηση των γενικών λυκείων και θα βελτιωθεί η ποιότητα του ανθρωπίνου δυναμικού τους, καθώς οι οικογένειες των οικονομικά αδυνάτων θα αναγκαστούν να στέλνουν πλέον στο γενικό λύκειο μόνο τα παιδιά τους που αξίζουν και αν αυτά αξίζουν. Χαμηλότοκα μαθητικά και φοιτητικά δάνεια, καθώς και υποτροφίες και χορηγίες θα επιτρέψουν στους αληθινά ταλαντούχους φτωχούς βλαστούς των ασθενών τάξεων να σπουδάσουν, χωρίς να δημιουργούν υπερβολικές προσδοκίες κοινωνικής ανόδου και φιλοδοξίες για τις αναλώσιμες μετριότητες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Leo πραγματικα συγχαρητρια για την εισηγηση σου.

    Εχω γραψει πολες φορες , ωστε να εχω γινει κουραστικος, οτι χρειαζομαστε 10 ετη για να αναμορφωσουμε την εκπαιδευση απο την 4η δημοτικου εως την 3η λυκειου, ξαναγραφοντας ολα τα σχολικα βιβλια, ωστε και παλι το συστημα μαζι με τα βιβλια "να μαθαινουν τους μαθητες πως να μαθαινουν"
    καταργωντας αμεσως τα απαραδεκτα βιβλια, οπως εντοπισε η Αλικη,
    "με εκατομμύρια πληροφορίες, ατάκτως εριμμένες,χωρίς συγκρότηση, διασύνδεση και ειρμό."

    Για γρηγορο απαοτελεσμα, το φρεσκαρισμα των φανταστικων βιβλιων οπως Λ.χ. τα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ε' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ (ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ) ΗΛΙΑΣ Β. ΤΖΙΩΡΑΣ ή η ΧΗΜΕΙΑ των Κ. ΜΑΝΩΛΚΙΔΗ-Κ. ΜΠΕΖΑ , φαινεται καλη λυση.

    Ειλικρινα εχοντας διαβασει ενα δημοσιευμα στο προηγουμενο ΒΗΜΑ συμφωνω απολυτα μαζι σου, με το οτι " η χώρα δεν αντέχει 42 ΑΕΙ και ΑΤΕΙ με 499 τμήματα που ίδρυσε το διαχρονικό πελατειακό μας κράτος. Τα μισά τμήματα των ανώτατων σχολών πρέπει να κλείσουν ή να συγχωνευθούν. Ειδικά εκείνα που δίνουν πτυχίο μόνο στο 30% των φοιτητών τους, .. αυτό θα συμβεί από μόνο του λόγω έλλειψης κονδυλίων."

    Δεν ειναι αστειο αλλα τραγικο " η Ελλάδα να έχει 11.500 εκπαιδευτικούς ανώτατης εκπαίδευσης την ίδια στιγμή που η Γερμανία έχει 5500."

    Αρα πρεπει, οσο σκληρο και να φαινεται, να οδηγηθουν στην εξοδο,αρκετοι καθηγητες, με διαφορες μεθοδους που μπορω να σκεφθω προχειρα, για ανανεωση μερους του προσωπικου με νεο αιμα και με ορεξη για ερευνα και διδασκαλια οπως:
    -ενδεχομενως με επανακριση ορισμενων εξωφθαλμων περιπτωσεων (δυσκολο)
    - να μειωθει το ηλικιακο οριο απο 67* σε 62(εθελοντικα ή μετα απο μελετη και υποχρεωτικα)

    Τωρα, βεβαιως προκυπτει σημαντικο προβλημα σε διαφορους καθηγητες που λειτουργουν ως "διαβητες" δηλ. με το ενα ποδι σταθερο το πανεπιστημιο (με μισθο και αμοιβες απο ερευνητικα προγραμματα)ενω το αλλο διαγραφει κυκλους ολο και μεγαλυτερης ακτινας (Ελευθερο Επαγγελμα, Τεχνικοι Συμβολοι, Μελη Δ.Σ. ΔΕΚΟ ή Ιδιωτικων Εταιρειων,Γενικοι Γραμματεις Υπουργειων, Βουλευτες, Υφυπουργοι,..),που ισχυει για ολους τους πολιτικους σχηματισμους.

    Επιτελους, με την μακροχρονη οικονομικη κριση, που -δυστυχως- ευχομαι να διατηρθει μεχρι το 2020 (γιατι η διαφορα φασης απο την εναρξη εμφανισης του φαινομενου (λ.χ. του κορεσμου των ευγενων ειδικοτητων(περι το 2005) εως την αντιδραση προσεγγιζει τα 10 ετη) , παρεχεται η μοναδικη ευκαιρια για :
    1. αλλαγη νοοτροπιας στην κοινωνια μας, απο το φαντασιακο στο πραγματικο , σχετικα με την πραγματικη αξια της εργασιας, της πραγματικης τεχνικης εκπαιδευσης,της ανωτατης εκπαιδευσης υψηλης σταθμης
    2.καταργηση εξωφρενικων προνομιων στο Δημοσιο, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ,...
    3.ισονομια και σταθερους κανονες παιχνιδιου

    Αφωτιστος Φιλλελην

    *ειδικα στην ιατρικη εχει παρατηρηθει αλλαγη με δικαστικη αποφαση της ημερομηνιας γεννησης καθηγητων πανεπιστημιου, κατα 3 εως 10 ετη, γεγονος που μπορει να ειναι εως και επικινδυνο για χειρουργους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οι άκριτες αποφάνσεις για περιορισμό της διδασκαλίας της Αρχαίας γλώσσας στο Λύκειο είναι έως επικίνδυνες.
    Μην ξεχνάμε ότι "τα όρια της γλώσσας μου είναι και τα όρια της σκέψης μου".
    Το γεγονός ότι η διδασκαλία της (και της γλώσσας γενικά) γίνεται λανθασμένα και από ανεπαρκείς (ή / και αδιάφορους) διδάσκοντες δεν οδηγεί κατ' ανάγκην στο συμπέρασμα κατάργησης ή μείωσης των ωρών διδασκαλίας.

    Το ίδιο συμβαίνει εξ' άλλου και με τα μαθηματικά. Η συντριπτική πλειονότητα αποφοίτων λυκείου δεν κατάλαβαν τίποτε από την ουσία τους. Εννέα στους δέκα πτυχιούχους θεωρητικών - κοινωνικών επιστημών δεν είναι σε θέση να λύσουν μια απλή πρωτοβάθμια εξίσωση με τέσσερις όρους. (Κάντε το πείραμα στην παρέα σας). Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα καταργήσουμε.

    Εξ' άλλου δεν είναι τυχαίο ότι διεξάγεται έντονη συζήτηση για την ανάγκη αναθεώρησης του τρόπου διδασκαλίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Δημήτρη: Σε τι ακριβώς θα εντοπίζατε τον κίνδυνο από τη μείωση των ωρών διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών;

    Όσο για τα όρια της γλώσσας κλπ, καλό είναι να μην μας διαφεύγει (μέσα στη διάχυτη αρχαιολατρεία) ότι η γλώσσσα μας είναι τα ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Αν μάθουμε αυτή σωστά, τα όρια της σκέψης μας είμαι προσωπικά βέβαιη ότι δεν κινδυνεύουν από περιορισμούς.
    Τα Αρχαία Ελληνικά ανάγονται στην Ιστορία της γλώσσας μας και ίσως θα μπορούσαν με αυτή την ένννοια -Στοιχεία Ιστορίας της Γλώσσας- να διδάσκονται προαιρετικά -μια ώρα την εβδομάδα- στο Λύκειο.

    Σε σχέση με τα ζήτημα, πάντως, ο Εμμ. Κριαράς είναι κατηγορηματικός. Έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του ότι οι μαθητές -του Γυμνασίου κυρίως, αλλά και γενικότερα- αντιλαμβάνονται τα Αρχαία Ελληνικά, που τους διδάσκονται, ως μία "άλλη/ξένη γλώσσα", η οποία όμως παρουσιάζει ομοιότητες με τη γλώσσα μας,πράγμα που τους δημιουργεί σύγχυση. Έχει κι αυτός την άποψη ότι η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών θα πρέπει να καταργηθεί.

    Αλίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Ανώνυμος23 Ιουλίου 2012 12:48 μ.μ.

    Ποια αρχαιολατρια, ελεος!!!

    Οι γεννηθεντες στην Αθηνα, ομιλουν την αττικην διαλεκτον. Μικρον δειγμα "αρχαιας" αττικης διαλεκτου,προ 25 αιωνων, η οποια ειναι πληρως κατανοητη απο οποιονδηποτε εγγραμματο νεοελληνα ακολουθει :

    ΞενοφώντοςΚύρου Ἀνάβασις Βιβλίον Α[1.1.1] Δαρείου καὶ Παρυσάτιδος γίγνονται παῖδες δύο, πρεσβύτερος μὲν Ἀρταξέρξης, νεώτερος δὲ Κῦρος· ἐπεὶ δὲ ἠσθένει Δαρεῖος καὶ ὑπώπτευε τελευτὴν τοῦ βίου, ἐβούλετο τὼ παῖδε ἀμφοτέρω παρεῖναι. [1.1.2] ὁ μὲν οὖν πρεσβύτερος παρὼν ἐτύγχανε· Κῦρον δὲ μεταπέμπεται ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἧς αὐτὸν σατράπην ἐποίησε, καὶ στρατηγὸν δὲ αὐτὸν ἀπέδειξε πάντων ὅσοι ἐς Καστωλοῦ πεδίον ἁθροίζονται. ἀναβαίνει οὖν ὁ Κῦρος λαβὼν Τισσαφέρνην ὡς φίλον, καὶ τῶν Ἑλλήνων ἔχων ὁπλίτας ἀνέβη τριακοσίους, ἄρχοντα δὲ αὐτῶν Ξενίαν Παρράσιον. [1.1.3] ἐπεὶ δὲ ἐτελεύτησε Δαρεῖος καὶ κατέστη εἰς τὴνβασιλείαν Ἀρταξέρξης, Τισσαφέρνης διαβάλλει τὸν Κῦρον πρὸς τὸν ἀδελφὸν ὡς ἐπιβουλεύοι αὐτῷ. ὁ δὲ πείθεται καὶ συλλαμβάνει Κῦρον ὡς ἀποκτενῶν· ἡ δὲ μήτηρ ἐξαιτησαμένη αὐτὸν ἀποπέμπει πάλιν ἐπὶ τὴν ἀρχήν. [1.1.4] ὁ δ᾽ ὡς ἀπῆλθε κινδυνεύσας καὶ ἀτιμασθείς, βουλεύεται ὅπως μήποτε ἔτι ἔσται ἐπὶ τῷ ἀδελφῷ, ἀλλά, ἢν δύνηται, βασιλεύσει ἀντ᾽ ἐκείνου. Παρύσατις μὲν δὴ ἡ μήτηρ ὑπῆρχε τῷ Κύρῳ, φιλοῦσα αὐτὸν μᾶλλον ἢ τὸν βασιλεύοντα Ἀρταξέρξην.[1.1.5] ὅστις δ᾽ ἀφικνεῖτο τῶν παρὰ βασιλέως πρὸς αὐτὸν πάντας οὕτω διατιθεὶς ἀπεπέμπετο ὥστε αὐτῷ μᾶλλον φίλους εἶναι ἢ βασιλεῖ. καὶ τῶν παρ᾽ἑαυτῷ δὲ βαρβάρων ἐπεμελεῖτο ὡς πολεμεῖν τε ἱκανοὶ εἴησαν καὶ εὐνοϊκῶς ἔχοι εν αὐτῷ.

    Ο.Ε.Δ.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Υπαρχουν και πολλοι αρβανιτες που γνωριζουν ξενες γλωσσες, οπως την αττικην διαλεκτον, νεα ελληνικα, αγγλικα, γαλλικα, γερμανικα,...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία