Ποια επαναδιαπραγμάτευση;


 Της Μιράντας Ξαφά* από την Καθημερινή

Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση να επανεκκινήσει τις μεταρρυθμίσεις, η προσδοκία εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη παραμένει κυρίαρχη. Στην πρόσφατη έκθεσή του, το Citigroup ανεβάζει την πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας στο 90% από 50%-75% πριν από τις εκλογές, διαπιστώνοντας ότι «υπάρχει αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ της δημοσιονομικής προσαρμογής και των μεταρρυθμίσεων στις οποίες προσβλέπει η τρόικα και αυτών που είναι πολιτικά και οικονομικά εφικτές στην Ελλάδα». Αυτό που επείγει δεν είναι η αναδιαπραγμάτευση αλλά αποφασιστικά και άμεσα μέτρα για να συρρικνωθεί το κομματικό κράτος, η πηγή τόσο των ελλειμμάτων και του χρέους όσο και της έλλειψης ανταγωνιστικότητας. Οι αλλεπάλληλες φοροεπιδρομές με θύματα συνεχώς τους ίδιους βαθαίνουν την ύφεση και αναβάλλουν την εξυγίανση του Δημοσίου. Ο χρόνος έχει λιγοστέψει δραματικά από την αναποφασιστικότητα του πολιτικού συστήματος και τη διεξαγωγή δύο αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων μόλις πετύχαμε το «κούρεμα» των ομολόγων αλλά πριν εφαρμόσουμε τις περικοπές δαπανών που συμφωνήσαμε. Τώρα όλες οι προσπάθειες πρέπει να επικεντρωθούν στην περικοπή των δημόσιων δαπανών, στις αποκρατικοποιήσεις και στην πάταξη της φοροδιαφυγής με την τεχνική βοήθεια της τρόικας, που μέχρι σήμερα δεν έχει αξιοποιηθεί. Μόνο έτσι μπορεί να δημιουργηθεί το περιθώριο που χρειάζεται για την επανεκκίνηση του ιδιωτικού τομέα μέσω της μείωσης της φορολογίας, την αποπληρωμή των απλήρωτων υποχρεώσεων του κράτους προς τους ιδιώτες και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών για να λήξει η πιστωτική ασφυξία.

Η συγχώνευση φορέων του Δημοσίου με μετάταξη του προσωπικού ελάχιστα μειώνει τις δαπάνες. Χρειάζεται δραστική μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων με αποζημίωση που ανέρχεται στο 70% του βασικού μισθού τους, όπως έχει προτείνει η Δράση. Μόνο έτσι μπορούν να εξοικονομηθούν τα 11,6 δισ. ευρώ που αναζητεί η κυβέρνηση και ταυτόχρονα να μειωθεί σημαντικά η γραφειοκρατία που είναι τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Δραστηριότητες όπως οι διεθνείς εκθέσεις, οι κατασκευές, η αποκομιδή των απορριμμάτων κ.λπ. θα πρέπει να εκχωρηθούν στον ιδιωτικό τομέα σε εύλογο χρόνο, μαζί με ένα τμήμα του προσωπικού τους. Η άμεση πώληση του ΟΠΑΠ θα αποτελούσε έμπρακτη απόδειξη ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αγνοήσει μικροκομματικά συμφέροντα και να κινηθεί με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Η αποφυγή του πολιτικού κόστους σήμερα είναι μια εθνικά καταστροφική συμπεριφορά.
Το τελευταίο που θα πρέπει να επιδιώκει η κυβέρνηση είναι η επιμήκυνση του προγράμματος σταθεροποίησης, που απλώς θα συσσωρεύσει πρόσθετο χρέος και θα παρατείνει την αβεβαιότητα. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση θα καταβάλει σοβαρές προσπάθειες να συρρικνώσει το Δημόσιο και να εξαλείψει την πηγή των ελλειμμάτων, θα μπορούσε να ζητήσει «κούρεμα» του χρέους προς τους εταίρους μας στην Ευρωζώνη. Το «κούρεμα» των ομολόγων που κατείχαν ιδιώτες επενδυτές κατά 106 δισ. ευρώ τον Μάρτιο μείωσε το χρέος οριακά, χωρίς να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα, διότι χρειάστηκε να δανειστούμε από τους εταίρους μας 30 δισ. ευρώ για να αποζημιώσουμε τους ομολογιούχους με ομόλογα ΑΑΑ του μηχανισμού στήριξης EFSF και άλλα 28 δισ. ευρώ για να καλύψουμε τις ζημίες που υπέστησαν οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία εξαιτίας του «κουρέματος». Το γεγονός ότι τα νέα ομόλογα που εκδόθηκαν σε αντικατάσταση των παλαιών τιμολογούνται στο ένα έκτο της ονομαστικής τους αξίας αντανακλά την προσδοκία της αγοράς για νέο «κούρεμα». Αν μπορέσουμε να δεσμευτούμε σε μέτρα που μειώνουν τις δαπάνες σε μόνιμη βάση, ώστε να εξασφαλίσουμε πρωτογενές πλεόνασμα και να παύσουμε να δημιουργούμε νέο χρέος, οι εταίροι μας θα μπορούσαν να αποδεχθούν τη διαγραφή ενός τμήματος του χρέους για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση θα μπορούσε να επικαλεστεί τα βήματα που συντελούνται προς την τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης ώστε η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να επιβαρύνει τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης ESM και όχι το Δημόσιο. Εναλλακτικά (ή συμπληρωματικά), θα μπορούσαν να «κουρευτούν» τα ομόλογα ύψους 50 δισ. ευρώ που η ΕΚΤ αγόρασε στη δευτερογενή αγορά σε μια μάταιη προσπάθεια να σταθεροποιήσει την αγορά, καθώς και τα δάνεια που μας παραχώρησαν οι χώρες-μέλη της Ευρωζώνης.

Το κυριότερο στοίχημα όμως δεν είναι αν η κυβέρνηση μπορεί να πείσει τους εταίρους μας να προσφέρουν πρόσθετη οικονομική στήριξη, αλλά κατά πόσο μπορεί να προσελκύσει ιδιωτικά κεφάλαια για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Οσο πλανάται η προσδοκία εξόδου από την Ευρωζώνη, είναι απίθανο να εισρεύσουν τα κεφάλαια που είναι απαραίτητα για τις επενδύσεις και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η κυβέρνηση καλείται να αντιστρέψει τη βαθιά εμπεδωμένη δυσπιστία για τη βούληση της Ελλάδας να εφαρμόζει όσα υπογράφει. Η αποτυχία της πολιτικής της τελευταίας διετίας είναι προφανής. Αυτή οφείλεται στη μη εφαρμογή των διαρθρωτικών αλλαγών που θα καθιστούσαν την οικονομία πιο ανταγωνιστική και θα διεύρυναν την παραγωγική βάση. Οφείλεται επίσης στην επιλογή της κυβέρνησης να επιβάλει οριζόντιες περικοπές και μπαράζ νέων φόρων προκειμένου να συντηρήσει το κομματικό κράτος, πολιτική στην οποία η τρόικα δεν συναινούσε. Είναι εύκολο να κατηγορεί κανείς το Μνημόνιο για τα δικά του λάθη. Τα λάθη αυτά πρέπει να αποφύγουμε να επαναλάβουμε αν θέλουμε να ξεπεράσουμε την κρίση.

* Η κ. Μιράντα Ξαφά είναι σύμβουλος επενδύσεων E.F. Consulting και μέλος της κεντρικής επιτροπής της Δράσης.


Σχόλια

  1. Τα ίδια επιχειρήματα ξανά και ξανά. Μείωση του κράτους για απελευθέρωση του ιδιωτικού τομέα, που τόσα πολλά άλλωστε έχει προσφέρει στην ελληνική κοινωνία. Αύριο το πρωί να το μειώσουμε στο 50%, η ανεργία θα διπλασιαζόταν και ο ιδιωτικός τομέας θα κατέρρεε. Το πρόβλημα στον ιδιωτικό τομέα σε περιόδους ύφεσης είναι οι προσδοκίες. Γιατί να επενδύσεις 5 ευρώ σε κάτι σήμερα που δεν γνωρίζεις την αξία του αύριο. Πόσο μάλλον όταν προσδοκάς ότι η αξία του άυριο θα είναι μικρότερη! Αυτό δεν αλλάζει με την μείωση του κράτους. Τέλος πάντων, είναι παράδοξο που απόψεις που ευθύνονται για την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση παραμένουν δυνατές.
    Στα δικά μας τώρα, η επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι αναγκαία, και έπρεπε να ήταν από την αρχή. Η κυβέρνηση Παπανδρέου θα έπρεπε από την αρχή να είχε διεκδικίσει μία ήπια-σταδιακή δημοσιονομική προσαρμογή, ώστε αυτή να προέλθει από διαρθρωτικές προοδευτικές (και όχι αναγκαίες!!!) μεταρρυθμίσεις, και όχι από οριζόντιες περικοπές, κοινωνικά άδικες και οικονομικά αναποτελεσματικές. Για αυτό και η κυβέρνηση οφείλει να διεκδικίσει την επιμήκυνση, ώστε να κόψει λίπος και όχι ζωτικά όργανα, όπως συμβαίνει 2 χρόνια τώρα. Οφείλει να διεκδικίσει περαιτέρω κούρεμα, και των ομολόγων της ΕΚΤ, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κατευθείαν από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό, κεφάλαια για ανάπτυξη, και βέβαια την άρση των εργασιακών νόμων, τους οποίους προώθησαν από την πίσω πόρτα πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες της χώρας! Τί θέλω να πω; Το μνημόνιο ΙΙ δυστυχώς είναι ολοκληρωτικό, σε αντίθεση με το πρώτο μνημόνιο. Χωρίς την άμεση επαναδιαπραγμάτευση και επίτευξη των παραπάνω, δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτα. Η ΔΗΜΑΡ οφείλει να το καταννοήσει αυτό, αν δεν το έχει κάνει ήδη. Εκτιμώ ότι η μη επιτυχία στα παραπάνω, θα οδηγήσουν στην ολική κατάρρευση της κυβέρνησης τον χειμώνα.
    CM

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ CM το σχόλιό σου μας βοηθάει. Αλλά η ΞΑΦά έχει δίκιο στις ξένες επενδύσεις. Χωρίς αποκατάσταση ενός κάποιου σταθερού κλίματος κανείς δεν θάρθει εδώ να επενδύσει. Για το κράτος έχω να πω το απλό. Χρειαζόμαστε πιο αποτελεσματικό κράτος και λιγότερο προστατευτισμό στην οικονομία. Αυτό δεν συνεπάγεται απολύσεις αλλά κατάλληλη αξιοποίηση. Αλλά και αυτό είναι τόσο δύσκολο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Αν αύριο το πρωί μειώσουμε το δημόσιο στο 50%, η ανεργία θα διπλασιαζόταν και ο ιδιωτικός τομέας θα κατέρρεε"

    Αν αντίθετα προσλαμβάναμε 50% επιπλέον στο δημόσιο, η ανεργία θα πήγαινε στο μισό και ο ιδιωτικός τομέας θα ανθούσε απο τα επιπλέον εισοδήματα που θα ξόδευαν οι επιπλέον ΔΥ.

    Και γιατί αύξηση των ΔΥ μόνο 50% και όχι 100% για να τελειώνουμε με την ανεργία επιτέλους?

    Ίσως ακόμα, αν διπλασιάζαμε τους μισθούς των ΔΥ, να δίναμε μια ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στον ιδιωτικό τομέα.

    Νομίζω ότι η τελική λύση στο πρόβλημα της ανεργίας και της ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα, θα μπορούσε να δοθεί μέσα απο τη χρήση μιας Δημόσιας Πιστωτικής Κάρτας, με απεριόριστο όριο, την οποία θα υποχρεούνται να κουβαλούν και να χρησιμοποιούν παντού και συνεχώς όλοι ανεξαιρέτως οι δημόσιοι υπάλληλοι.
    Ιδιαίτερα αυτοί που βρίσκονται στους 1,800 οργανισμούς φαντάσματα, καθώς και αυτοί που βρίσκονται στο σπίτι υπο καθεστώς μετάταξης και έχουν μπόλικο χρόνο στην διάθεσή τους.
    Δυστυχώς μόλις τώρα θυμήθηκα ότι κάνουμε αυτό ακριβώς τα τελευταία 40 χρόνια.
    Κρίμα, γιατί ήταν θαυμάσια ιδέα. Τί δεν πήγε καλά άραγε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. mo Χρειάζεται αναδιάρθρωση του κράτους. Απολύσεις ναι αν πρέπει και γιαυτούς που διορίστηκαν τα τελευταία χρόνια με αδιαφανή κριτήρια. Αλλά το κράτος πρέπει να να είναι ισχυρό ώστε να επιβάλει τους νόμους και να αποδίδει δικαιοσύνη. Να διευκολύνει την επιχειρηματικότητα και όχι να προστατεύει τα καρτέλ κλπ/ Αλλά και απολύσεις να μην κάνει υπάρχει τρόπος να κάνεις όλους αυτούς που έχει μαζέψει παραγωγικούς. Αλλά μέσα στο χάος τι να πρωτοκάνει κανείς;

      Διαγραφή
    2. mo, από την στιγμή που η χώρα έχει πρόβλημα εμπορικού ισοζυγίου, η εσωτερική ζήτηση είναι αυτή που κρατεί τις θέσεις εργασίας. Ειδικά την περίοδο βαθιάς ύφεσης που διανύουμε, όσο μειώνεις μισθούς (εν προκειμένω απολύσεις από το κράτος), τόσο θα αυξάνεις την ανεργία. Δεν επιχειρηματολόγησα, και ούτε θα το κάνω διότι δεν αποτελεί μέρος της θέσης μου, υπέρ των παρακάτω χλευαστικών σχολίων σου. Η λύση αυτή την στιγμή στην ανεργία μπορεί να έρθει μόνο μέσω ενός ευρωπαϊκού σχεδίου Μάρσαλ για ουσιαστικές επενδύσεις στος τομείς συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας, με σωστό σχεδιασμό και μικτά σχήματα, παράλληλα με αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο για ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, αυτής που επενδύει στην πραγματική οικονομία και σέβεται τους νόμους, τους εργαζομένους και το περιβάλλον. Όλα τα άλλα για μείωση του κράτους και αυτόματου απεγκλωβισμού του ιδιωτικού τομέα είναι άρες μάρες κουκουνάρες. Η συντηριτική αυτή άποψη μπορεί να ισχύσει σε θεωρητικό επίπεδο όταν βρισκόμαστε σε επίπεδο πλήρους απασχόλησης, οπότε η πίτα είναι δεδομένη και απλά μειώνουμε κράτος υπέρ του ιδιωτικού τομέα, και αποτελεί μέρος μιας οικονομικής θεωρίας όπου βασική της θέση είναι ότι η οικονομία βρίσκεται πάντα σε επίπεδα πλήρους απασχόλησης.
      CM

      Διαγραφή
    3. Leo, νομίζω ότι το βασικό σημείο που πρέπει να σταθεί ο προοδευτικός χώρος είναι η απεμπλοκή της συζήτησης περί μεταρρύθμισης του κράτους με την λογική της κάθε Ξαφά. Στην χώρα τα τελευταία 2 χρόνια δεν προτάσσεται ένα συγκεκριμένο και σαφές σχέδιο βελτίωσης της αποτελεσματικότητας του κρατικού τομέα, αλλά αντίθετα η μείωσή του, άποψη βασισμένη α) στις ιδεοληψίες ή και συμφέροντα (!!!) της κάθε κυρίας Ξαφά, και β) στην ανάγκη ύπαρξης πρωτογενών πλεονασμάτων στα πλαίσια της επιθετικής δημοσιονομικής προσαρμογής. Ο προοδευτικός χώρος οφείλει την απεμπλοκή της μεταρρύθμισης του κράτους από τα παραπάνω επιχειρήματα, και την προώθηση-απαίτηση ενός ολικού σχεδίου για τον κρατικό τομέα, παράλληλα με σύνδεσή του με τα φορολογικά έσοδα, ώστε να μην μιλάμε στον αέρα. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, θα μπορούσαν να συζητηθούν τα πάντα, ακόμα και απολύσεις, με τον τρόπο βέβαια που θα γίνουν (μη πρόσληψη μετά από συνταξιοδότηση). Επιπλέον, μία δεύτερη πτυχή που οφείλει να διαφοροποιεί τον προοδευτικό χώρο είναι η επικέντρωση στα έσοδα και όχι στις δαπάνες. Δηλαδή στο φορολογικό σύστημα, στην διεύρυνση της φορολογικής βάσης, στην χιλιοειπωμένη πάταξη της φοροδιαφυγής.
      CM

      Διαγραφή
    4. @CM
      Ο Δημόσιος Τομέας μπορεί να καταναλώσει και να ξοδέψει μόνο ότι αφαιρεί πρώτα από την οικονομία μέσω της φορολογίας.

      Η αντίληψη ότι ο ΔΤ επιτελεί κοινωνικό έργο, ξοδεύοντας στην αγορά τα λεφτά που πρώτα έχει αφαιρέσει από αυτήν ακριβώς την αγορά (και τους εργαζόμενους σε αυτήν), δεν νομίζω ότι μπορεί να σταθεί λογικά, παρά μόνο σαν ένα βολικό φύλλο συκής.

      Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ΔΤ είναι άχρηστος γενικά ή ότι όλοι οι εργαζόμενοι σε αυτόν είναι τεμπέληδες ή όποια άλλη ανοησία ακούγεται τώρα τελευταία.

      Σημαίνει όμως ότι ο ΔΤ χρηματοδοτείται και επιβιώνει από το πλεόνασμα του ιδιωτικού τομέα. Το πλεόνασμα αυτό μοιράζεται σε αμοιβές για τους εργαζόμενους του ΙΤ, σε νέες επενδύσεις και σε φορολογία για τη στήριξη των υπηρεσιών του ΔΤ. Κάθε φορά που αυξάνεται η φορολογία υποχρεωτικά μικραίνουν τα ποσά των αμοιβών ή/και των επενδύσεων του ΙΤ.

      Γι αυτό και το ύψος της φορολογίας δεν μπορεί να αυξάνεται σύμφωνα με τις επιθυμίες της εκάστοτε κυβέρνησης, χωρίς να μειώνει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων στον ΙΤ και χωρίς να υπονομεύει το μέλλον της οικονομίας μέσα από την μείωση των απαραίτητων επενδύσεων.

      Όσο υπήρχαν δανεικά, ο δημόσιος τομέας μπορούσε να καταναλώνει δανειζόμενος από τις μελλοντικές γενιές που δεν μπορούσαν να αντιδράσουν, χωρίς να προκαλεί ζημιά ούτε στις αμοιβές του ΙΤ ούτε στις επενδύσεις.

      Χωρίς δανεικά, ο δημόσιος τομέας πρέπει να αφαιρεί αυτά που χρειάζεται για να επιβιώσει ανέπαφος, από συνεχώς λιγότερους εργαζόμενους οι οποίοι πρέπει να συνεισφέρουν συνεχώς περισσότερα από τους μισθούς τους που συνεχώς μειώνονται.

      Το δημόσιο έχει ήδη καταναλώσει τις καταθέσεις των αφελών που είχαν εμπιστευτεί τις οικονομίες τους στις ελληνικές τράπεζες, και τις έχει αντικαταστήσει με ομόλογα (δηλαδή με μελλοντικούς φόρους των ίδιων των καταθετών). Μόλις ολοκληρωθεί η κατάρρευση των τραπεζών, ο κόσμος θα αντιληφθεί ότι στην θέση των οικονομιών μιας ζωής, υπάρχουν ζωγραφισμένα IOU.

      Επιπλέον έχει καταναλώσει και τις ασφαλιστικές εισφορές 60 ετών περίπου, σχεδόν όλων των ασφαλιστικών ταμείων και τις έχει αντικαταστήσει με ομόλογα (δηλαδή με μελλοντικούς φόρους των ίδιων των ασφαλισμένων και των παιδιών τους).

      Στο τελευταίο στάδιο αυτής της λεηλασίας, πιστεύω ότι η προσοχή της κυβέρνησης θα στραφεί στο τελευταίο ιδιωτικό περιουσιακό στοιχείο που της έχει ξεφύγει, δηλαδή τα ακίνητα. Η κυβέρνηση πολύ σύντομα θα βάλει στο χέρι τα ακίνητα, είτε με αύξηση της φορολογίας ακινήτων, είτε μέσω κατασχέσεων για καθυστερημένους φόρους, είτε με κάποιον άλλο παρόμοιο τρόπο.

      Καταλαβαίνω ότι αυτό δεν είναι παράνομο, αφού η κυβέρνηση μπορεί να νομοθετεί εισοδήματα για τους πελάτες της, αλλά η πολιτική αυτή έχει ημερομηνία λήξεως. Η ολοκληρωτική καταστροφή του ξενιστή, δηλαδή του ιδιωτικού τομέα, υποχρεωτικά θα συμπαρασύρει και τον ΔΤ με ότι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα.

      Διαγραφή
    5. mo, 2-3 πραγματάκια. 1) Η μείωση του κράτους δεν θα φέρει μείωση των φορολογικών εσόδων, αλλά μείωση της ζήτησης, όπου σε περιόδους βαθιάς ύφεσης είναι ακριβώς αυτό που δεν θες. 2) Η ανάλυσή σου περί κρατικών εσόδων-εξόδων, αν και σωστή, δεν αναφέρει τον ρόλο του κράτους. Ναι το κράτος πέρνει τα χρήματα από τον ιδιωτικό τομέα, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΙΣ ΑΤΕΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ! Ότι του παίρνει, ΠΡΕΠΕΙ να του τα επιστρέφει σε υποδομές, παιδεία, υγεία, κοινωνικό κράτος, βιομηχανική πολιτική και πολιτικές απασχόλησης.
      Επειδή δεν μας αρέσουν κάποια πράγματα όπως λειτουργούν σήμερα, καταλήγουμε στην 'κατάργησή' τους, αντί να κοιτάξουμε να τα αλλάξουμε. Ο συντηριτικός χώρος που εκφράζει η κυρία Ξαφά δεν ασχολείται με την βελτίωση αλλά με την κατάργηση.
      CM

      Διαγραφή
  4. Η ιδέα της επιμήκυνσης του χρέους έχει ανάλογα χαρακτηριστικά των διαφόρων schemes της επιμήκυνσης του πέους:
    είναι αρκετά ακριβή, με εγγυημένο μηδενικό αποτέλεσμα, πλουτίζει τους επιτήδειους και αποσπά την προσοχή από την σκληρή δουλειά που απαιτείται να κάνει αυτός που έχει το πρόβλημα (πραγματικό ή φανταστικό) και ονειρεύεται τις επιμηκύνσεις.

    Φούμαρα για επιμήκεις κορδέλλες δηλαδή ....

    Atlas Shrugged
    ΥΓ Παρατηρήσατε ότι κόψαν την αρμοδιότητα του Ρακιντζή να κάνει ενστάσεις για τις αποφάσεις της δημόσιας διοίκησης; Είναι αυτό προστασία των outsiders Leo;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ήταν να προστατεύονται οι outsiders θα μιλούσαμε για επανάσταση Atlas. Η επιμήκυνση ( χρέους και όχι πέους) από τη μια θα μας απάλλασσε από την υπερβολική πίεση από την άλλη θα μας επιβάρυνε κατά 20 δισ και κυρίως θα χαλάρωνε την προσαρμογή δηλαδή τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Το θέμα είναι η δουλειά που τη βλέπω όλο να αναβάλλεται, όλο να παρακάμπτεται, όλο να συζητιέται. Επιμένω όμως στη δικαιοσύνη. Αν τα μέτρα δεν αποπνέουν δικαιοσύνη είναι αδύνατο να βρουν υποστήριξη από τους πολίτες. ΚΑι για να γίνει αυτό θα πρέπει να μπει δάχτυλο στους insiders.

      Διαγραφή
    2. Η επιμήκυνση από μόνη της δεν σου δίνει τίποτα. Χρόνο σου δίνει για να βρεις το λίπος και να το κόψεις, και να μην κόψεις χέρι! Επαφίεται σε εσένα α) να βρεις το λίπος, και β) να το κόψεις. Καλώς ή κακώς όμως, είναι προϋπόθεση.
      CM

      Διαγραφή
  5. Ρακιντζής: Οι πρωταθλητές της διαφθοράς το 2011
    Δημοσιεύθηκε: 15:31 - 31/07/12 | Τελ. Ενημ.: 15:36 - 31/07/12
    Οι πολεοδομίες, τα νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία παραμένουν "πρωταθλητές" της διαφθοράς στην Ελλάδα σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης, Λέανδρου Ρακιντζή για το 2011.

    Ο κ. Ρακιντζής εξέτασε συνολικά 1403 υποθέσεις και παρέπεμψε στον εισαγγελέα 393. Αναλυτικότερα, κατά το 2011 κοινοποιήθηκαν στο Γραφείο του ΓΕΔΔ, σε εφαρμογή της πειθαρχικής του δικαιοδοσίας του για την άσκηση ένδικων μέσων κατά αποφάσεων οργάνων 1900 πειθαρχικές αποφάσεις μονομελών και συλλογικών πειθαρχικών οργάνων που εκδίκασαν πειθαρχικές υποθέσεις σε πρώτο βαθμό.

    Από τις αποφάσεις αυτές οι 1245 αφορούσαν το στενό δημόσιο τομέα, δηλαδή δημόσιες υπηρεσίες, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού και οι 655 τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (δημόσιες επιχειρήσεις, και οργανισμοί).

    Όπως και τις προηγούμενες χρονιές η οικονομική διαχείριση αποτέλεσε το βασικό περιεχόμενο των περισσότερων υποθέσεων (44,7% του συνόλου) με τα πολεοδομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα να ακολουθούν (12,5% συνολικά).

    Η μεταφορά πολλών αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση στην τοπική αυτοδιοίκηση και ειδικότερα στους δήμους αποτυπώθηκε και στο έργο του ΓΕΔΔ: η εξέταση υποθέσεων που αφορούν σε δήμους της χώρας αφορά το 33,1 % συνολικά των υποθέσεων.

    Αντιθέτως, η γεωγραφική κατανομή των ελεγχόμενων φορέων δεν έχει μεταβληθεί σημαντικά εφόσον και για το 2011 η Αττική βρίσκεται στην πρώτη θέση τόσο σε ό,τι αφορά τους δήμους όσο και σε ό,τι αφορά στις λοιπές υπηρεσίες, στις οποίες βέβαια περιλαμβάνονται και τα υπουργεία και οι υπόλοιπες κεντρικές κρατικές δομές.

    Στην έκθεση επισημαίνεται ότι εντός του 2011, εκδόθηκαν εντολές ελέγχου για τη διεξαγωγή επιθεωρήσεων, ελέγχων και ερευνών από το Γραφείο του ΓΕΔΔ για παράνομες επιστροφές ΦΠΑ, διαχείριση κληροδοτημάτων, πολεοδομικές παραβάσεις, οικονομικές ενισχύσεις/επιχορηγήσεις, αποτελεσματικότητα φορολογικών έλεγχων – είσπραξης δημοσίων εσόδων, τη λειτουργία του Οργανισμού κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ) και της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, τις διαδικασίες παροχής εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου σε ατομικά ή επιχειρησιακά δάνεια ιδιωτών κ.α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. (συνεχεια)

    Επιπροσθέτως εκδόθηκαν εντολές για τη διεξαγωγή επιθεωρήσεων, ελέγχων και ερευνών από τα Σώματα και τις Υπηρεσίες Επιθεώρησης και Ελέγχου για συμβάσεις και έργα της ΕΡΓΟΣΕ ΑΕ, τη διαχείριση της ΣΤΑΣΥ ΑΕ και του ΟΣΚ ΑΕ, του ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης ΑΕ, τη χορήγηση προνοιακών και αναπηρικών επιδομάτων, επιδοτήσεις αγροτικής ανάπτυξης, προμήθειες βρώσιμων υλικών για απόρους, αξιολόγηση των αναγκών εκπαιδευτικού προσωπικού κλπ.

    Ιδιαίτερης σημασίας συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν από τη διερεύνηση της νομιμότητας των οικονομικών ενισχύσεων/επιχορηγήσεων της ΔΕΗ ΑΕ στη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και στον ΟΚΔΕ/ΔΕΗ, καθώς και των ΕΛΤΑ ΑΕ στην ΠΟΣΤ, υπογραμμίζει η έκθεση. Από τους ελέγχους που διενήργησε ο ΓΕΔΔ στις δύο αυτές δημόσιες επιχειρήσεις, προέκυψε η γενναία οικονομική ενίσχυση των ομοσπονδιών των συλλόγων εργαζομένων, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 5, παρ. 4 του ν. 1264/1982, που απαγορεύουν την οικονομική ενίσχυση δευτεροβάθμιων σωματείων από τους εργοδότες τους.

    Από τους ελέγχους αυτούς αναδείχθηκε ανάγλυφη η παθογένεια ενός κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού, ο οποίος διαβιεί πλουσιοπάροχα και κυριαρχεί με χρήματα του κοινωνικού συνόλου, εναντίον του οποίου ενίοτε καταφέρεται. Προφανώς παραβιάζεται κατάφωρα το πνεύμα του νόμου για οικονομική αυτοτέλεια των συνδικαλιστικών οργανώσεων και θεμελίωση ελεύθερου, ακηδεμόνευτου και ανεξάρτητου συνδικαλισμού.

    Επισημάνθηκε, επίσης, η ανάδειξη των ομοσπονδιών ως «εταίρων» των Διοικήσεων, οι οποίοι ουσιαστικά συνδιοικούν τις δημόσιες επιχειρήσεις. Αυτό γίνεται με την ανοχή-συμμετοχή των εκάστοτε διοικήσεων, οι οποίες, προκειμένου να διατηρήσουν την εργασιακή ειρήνη, ουσιαστικά επέτρεψαν και καλλιέργησαν μια συναλλακτική σχέση με τις ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος .

    http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/716837/Article.aspx

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Δωσε θαρρος στον χωριατη-συνδικαλιστη ΔΕΚΟ για να ανεβει στο κρεββατι της συνδιοικησης και της μικρο-μεσαιο-διαφθορας.(μεταποιηση ελληνικης παροιμιας)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φυγάδευαν μετανάστες με το υπηρεσιακό όχημα!
    Η έκθεση για τη διαφθορά στο Δημόσιο περιέχει 1.403 υποθέσεις
    ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 01 Αυγούστου 2012

    Η ατιμωρησία ζει και βασιλεύει στο Δημόσιο, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή για το 2011. Παρ' ότι η κρίση περιόρισε το φακελάκι, τα φαινόμενα διαφθοράς δημοσίων υπαλλήλων στους οποίους δεν επιβάλλονται ουσιαστικές ποινές παραμένουν, κυρίως σε οικονομικές υπηρεσίες, στους τομείς υγείας και πολεοδομιών καθώς και στα ασφαλιστικά ταμεία.
    Υπάλληλος περνούσε, για παράδειγμα, με το υπηρεσιακό του αυτοκίνητο λαθρομετανάστες από τα σύνορα, προϊσταμένη ΔΟΥ εξέδιδε φορολογική ενημερότητα στον αρραβωνιαστικό και τον αδελφό της αν και είχαν ληξιπρόθεσμα χρέη στο Δημόσιο και ο ένας δεν είχε υποβάλει ποτέ φορολογική δήλωση, ενώ εργαζόμενη στον ΟΑΕΔ χορηγούσε παρανόμως επίδομα ανεργίας και οικογενειακό στην αδελφή της και στον σύζυγο αυτής.
    Οι ποινές που επέβαλαν τα πειθαρχικά συμβούλια κυμάνθηκαν από πρόστιμο ίσο με αποδοχές 3 μηνών έως προσωρινή παύση 4 μηνών με στέρηση αποδοχών με αποτέλεσμα να αναγκαστεί ο κ. Ρακιντζής να ασκήσει ένσταση κατά των αποφάσεων.
    Σε άλλη περίπτωση, εφοριακός εξέδωσε χρηματικά εντάλματα πληρωμής σε δήμους ύψους 175.000 ευρώ και τα έβαλε στην τσέπη του, αλλά το πειθαρχικό συμβούλιο της υπηρεσίας του έκρινε πως έπρεπε να τιμωρηθεί μόνον με προσωρινή παύση 6 μηνών και στέρηση αποδοχών. Αλλος εργαζόμενος σε κέντρο περίθαλψης έδειρε συνάδελφό του με αποτέλεσμα να τον στείλει στο νοσοκομείο, αλλά εκείνος πήγε σπίτι του μόνον για 5 μήνες, ενώ σε εκπαιδευτικό ο οποίος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 7 μηνών για κλοπές και πλαστογραφίες τού στέρησαν μόνον το δικαίωμα προαγωγής για 2 χρόνια.
    Τα περιστατικά αυτά οδήγησαν τον κ. Ρακιντζή να ασκήσει ένσταση στο 9,8% από τις 1.900 πειθαρχικές αποφάσεις που έφτασαν στα γραφεία του ενώ άφησε αιχμές για το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο βάσει του οποίου αφαιρέθηκε η αρμοδιότητα που είχε να ασκεί ενστάσεις κατά πειθαρχικών αποφάσεων για επίορκους δημοσίους υπαλλήλους.
    Ηδη, όπως ανέφερε, έχει καταγραφεί σημαντική καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των πειθαρχικών διαδικασιών, ενώ υποστήριξε πως χωρίς τον έλεγχο που υπήρχε εντείνεται ο κίνδυνος επέκτασης του φαινομένου ατιμωρησίας.
    Κατά το 2011 από τον γενικό επιθεωρητή εξετάστηκαν συνολικά 1.403 υποθέσεις κακοδιοίκησης και διαφθοράς, από τις οποίες η συντριπτική πλειονότητα (608) αφορούσε σε εφορίες και άλλες οικονομικές υπηρεσίες, 162 εντοπίστηκαν στον τομέα της υγείας, 122 στις πολεοδομίες και 83 σε ασφαλιστικά ταμεία. Ειδική αναφορά έκανε ο κ. Ρακιντζής στην περίπτωση στελεχών του υπουργείου Ανάπτυξης που έδιναν παράνομα επιχορηγήσεις σε επιχειρηματίες, επισημαίνοντας πως ο έλεγχος συνεχίζεται τόσο πειθαρχικά όσο και με εξέταση του πόθεν έσχες ακόμη και συνταξιούχων υπαλλήλων.

    http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4742281

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Φανταστειτε οτι αυτες οι υποθεσεις αφορουν μολις το 2 % των πραγματικων περιστατικων διαφθορας, γιατι σχεδο κανεις δεν τις καταγγελει .

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία