Να αλλάξουμε τα πάντα



Μάκης Καραγιάννης από τη thesstoday


Η λιτότητα, η φτώχεια, οι περικοπές είναι αποτέλεσμα της παγκόσμιας κρίσης που προέκυψε το 2007. Δεν είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο. Η μία μετά την άλλη, οι χώρες της Ευρώπης, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, σε λίγο η Κύπρος αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Η μέχρι τώρα αντιμετώπιση της από την τρόικα με την πολιτική των μισθολογικών  περικοπών επιδεινώνει το πρόβλημα, πολλαπλασιάζει τους ανέργους,  εντείνει την ύφεση. Είναι φανερό ότι χωρίς την αλλαγή αυτής της πολιτικής, χωρίς ανάπτυξη και χωρίς κούρεμα του δημόσιου χρέους δεν είναι δυνατόν να βγούμε από την κρίση.
Ωστόσο, υπάρχει ένα βασικό ερώτημα: Γιατί η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα που έπληξε η κρίση και σε τέτοια ένταση;  Επέλεξε πανηγυρικά για να χτυπήσει πρώτη την Ελλάδα, γιατί προϋπήρχαν υποκείμενα νοσήματα και χρόνιες διαρθρωτικές αγκυλώσεις. Κάτω από την επιφάνεια προβάλλει μεγαλοπρεπώς η ελληνική ιδιαιτερότητα για την οποία έχουν μιλήσει μεγάλοι έλληνες στοχαστές όπως ο Κώστας Αξελός, ο Παναγιώτης Κονδύλης, ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ο Στέλιος ο Ράμφος κ. ά  Επέλεξε την Ελλάδα γιατί υπήρχε ένα κοινωνικό, οικονομικό και μοντέλο που ήταν ήδη χρεοκοπημένο. Ήταν το πελατειακό κομματικό σύστημα. Η διαφθορά και η κλεπτοκρατία. Οι συντεχνίες. Οι προσλήψεις κομματικών στρατών χωρίς διαγωνισμούς. Μια κοινωνία όπου 4 στους 10 πλήρωναν φόρους. Επί 40 χρόνια η  πολιτική ήταν ένα γιουρούσι για την κατάληψη του κρατικού ταμείου που ικανοποιούσε όλα τα βίτσια και τις ανάγκες με τα δανεικά των ευρωπαίων.

Ασφαλώς μπορούμε και πρέπει να διεκδικήσουμε την αλλαγή του μνημονίου, να διεκδικήσουμε κούρεμα του χρέους, να διεκδικήσουμε την ανάπτυξη. Όμως ας είμαστε ειλικρινείς. Ας μην έχουμε άλλες ψευδαισθήσεις. Δεν θα υπάρξει επιστροφή. Δεν μπορούμε να καταναλώνουμε περισσότερα απ’ όσα παράγουμε. Δεν μπορούμε να ζούμε με δανεικά. Δεν υπάρχει επιστροφή στο παρελθόν. Όσοι το αφήνουν να πλανάται απλώς δημαγωγούν. Το χρέος μας είναι να υπερασπίσουμε τους αδύνατους. Μα προπαντός να αλλάξουμε τις νοοτροπίες που μας χρεοκόπησαν. Αν θέλουμε να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση της κρίσης πρέπει να αλλάξουμε τα πάντα. Η πραγματική μάχη είναι αυτή: Θα πληρώνουν όλοι φόρους στην Ελλάδα; Θα παίρνουν συντάξεις οι νεκροί και οι «επιτήδειοι» τυφλοί; Θα διώκονται οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι; Θα συνεχίσουν οι θέσεις στο δημόσιο να καταλαμβάνονται από την κομματική νομενκλατούρα; Θα ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα;  Θα  υπάρχει αξιοκρατία ή νεποτισμός στα πανεπιστήμια; Θα λεηλατείται με τα αυθαίρετα η δημόσια γη; Θα καθιερωθούν τα γεννόσημα φάρμακα και θα τελειώσει το πάρτυ στο χώρο της υγείας; Θα καταργηθούν οι συνδικαλιστικές συντάξεις; Θα αποκτήσουμε περιουσιολόγιο. Θα αποκτήσουμε Κτηματολόγιο. Ηλεκτρονικό πόθεν έσχες. Αξιολόγηση Δημόσιου Τομέα. Θα καταργηθούν τα προνόμια των υπαλλήλων της Βουλής; Θα καταργήσουμε τα επίδομα της έγκαιρης προσέλευσης και πλυσίματος των χεριών;  Θα υπάρξει επιτέλους αλλαγή του φορολογικού συστήματος για να πληρώσουν όσοι έβγαλαν τα κλεμμένα στο Ελβετία;
Όσοι μας υπόσχονται επιστροφή στο παρελθόν πρέπει να μας δείξουν το δρόμο.  Όσοι φλερτάρουν με την επιστροφή στη δραχμή και την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία πρέπει είναι έντιμοι και να  μας το πουν καθαρά. Εδώ που είμαστε δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Είναι η ώρα της ευθύνης για όλους. Δεν έχουμε κατοχή. Δεν υπάρχουν προδότες και πατριώτες. Η πόλωση, ο διχασμός, η έλλειψη μνήμης και αυτοκριτικής, οι κραυγές, μας εμποδίζουν να καταλάβουμε. Υπάρχει ένα σάπιο πολιτικό σύστημα και ένα οικονομικό μοντέλο που χρεοκόπησε και πρέπει να το αλλάξουμε εκ βάθρων. Ταυτόχρονα μαζί με τους λαούς της Ευρώπης και εντός της Ευρώπης διεκδικούμε να αλλάξουν οι πολιτικές της λιτότητας και να διασφαλίσουμε το κράτος πρόνοιας που κατακτήσαμε τα τελευταία 50 χρόνια.  Αυτή είναι, κατά την άποψή μου, μια δημιουργική στάση απέναντι σε  μια εθνική  κρίση.

  • §Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας

*Ο Μάκης Καραγιάννης είναι συγγραφέας-εκπαιδευτικός

Σχόλια

  1. "Να αλλάξουμε τα πάντα", σημαίνει να αλλάξουμε "Καθεστώς".
    Αλλαγή καθεστώτος.
    Βασικό σημείο, της ανάγκης. αλλαγής Καθεστώτος, είναι όταν όλα τα κόμματα -όπως συνέβει μετα΄τις εκλογές του Μαίου- θέλουν να κυβερνήσει ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για να μην μπαίνει κανείς -όπως ο Κωστής- σε μεγαλεπίβολες σκέψεις περι "αλλαγής καθεστώτος" (τι ακριβώς σημαίνει;) θα το έλεγα πιο πεζά: ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ! Να κάνουμε όσα πράγματα κανονικά Ευρωπαϊκά κράτη κάνουν εδώ και καιρό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ ξέρω αυτά που βλέπω. ΚΑι βλέπω διστακτικές κινήσεις προς αλλαγές, μίζερες, αμφίσημες κλπ. Αλλαγές βλέπω μόνο στους μισθούς και βέβαια μόνο προς τα κάτω. Αν η Ελλάδα δεν αρχίσει να παράγει την τροφή της δεν νομίζω ότι θα βγούμε ποτέ από την κρίση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @firiki2010 , για να κάνεις τα αυτονόητα, πρέπει να γίνεται. Η αίσθησή μου είναι, ότι δεν γίνεται, επειδή, άλλες σκέψεις, άλλοι λόγοι, δεν επιτρέπουν το αυτονόητο. Για παράδειγμα, ο Οργανισμός Κωπαίδας, δεν χρειάζεται κάποιο επιχείρημα, για να αποφασίσουμε ότι πρέπει να κλείσει. Δεν κλείνει όμως. Οι λόγοι, φυσικά είναι, να μην αρχίσει να ξηλώνεται η "μονιμότητα".
    Οι επίορκοι, θάπρεπε να φύγουν. Νομίζω, ότι προβλέπεται , για να είσαι ΔΥ, να έχεις Λευκό ποινικό Μητρώο.
    Δεν φεύγουν, όμως, για τον ίδιο και διάφορους άλλους λόγους, όπως το ότι οι επίορκοι, "θα πάρουν και άλλους μαζί τους".
    Γενικά, το "καθεστώς", παράγει "δίκαιο" που δεν είναι συμβατό με το "ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ".
    Ολα αυτά, συναθροιζόμενα, με την κρίση χρέους και την αδυναμία αναχρηματοδότησης της χώρας, από τις αγορές, με οδηγούν, στο συμπέρασμα, ότι οι προβλέψεις του Συντάγματος και ο νομοθετικός δαίδαλος, δεν μπορούν να αλλάξουν, "βελούδινα". Πρέπει πακέτο να αλλάξουν όλα μαζί.
    Οπως σημείωσα, πάρα πάνω, ενδεικτικό είναι, ότι τον Μάιο, όλα μαζί τα κόμματα, πρότειναν στον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει κυβέρνηση με ψήφο ανοχής, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν το δέχθηκε και στην ουσία αντιπρότεινε, να κυβερνήσουν οι άλλοι.
    Στην συνέχεια οι άλλοι κάνανε κυβέρνηση, αλλά οι ίδιοι συμμετέχουν δι'αντιπροσώπων και όχι δια των στελεχών τους και φυσικά η ΔΗΜΑΡ έφτασε στο ΠΑΡΩΝ στην κυβέρνησή της.
    Οταν κουραστείτε να γράφετε, αναλυτικά τι πρέπει να μεταρρυθμιστεί, ίσως κάνετε την σκέψη, τι ΔΕΝ πρέπει να μεταρρυθμιστεί και τότε θα δείτε ότι δεν υπάρχει τίποτε.
    Ολα αυτά, δηλώνουν "εδραία πεποίθηση", ότι πρέπει να αλλάξει το ΚΑΘΕΣΤΩΣ, αλλά κανείς δεν θέλει να το ονομάσει έτσι.
    Θα έρθει η ώρα του.
    Το ίδιο θα συμβεί και σε επόμενες εκλογές

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία