Μια ιστορία που πονάει: Βιομηχανική περιοχή Κομοτηνής



 Συμεών Σολταρίδης

Ιδρύθηκε το 1975  επάνω σε 4.350 στρέμματα. Η πρώτη φάση της δημιουργίας της ΒΙ.ΠΕ Κομοτηνής ολοκληρώθηκε το 1983 και η δεύτερη  φάση της το 2001. Το νομικό της καθεστώς καθορίζεται με το νόμο 4458/ 65, ενώ εγκαινιάσθηκε  το 1977 από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Τσάτσο.  Σκοπός ίδρυσης της «πολύπαθης» αυτής βιομηχανικής περιοχής ήταν η οικονομική ενδυνάμωση της ακριτικής περιοχής  της Θράκης, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, το συγκριτικό  πλεονέκτημα που θα αποκτούσε η Θράκη και η σύνδεση της περιοχής με οδικούς άξονες που θα έφθαναν ….μέχρι το Ελσίνκι !!!
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεύθυνσης  Βιομηχανικής Αντιπεριφέρειας Ροδόπης το 1988 λειτουργούσαν περί τις 105 μονάδες με περίπου 4.000 εργαζόμενους. Το 2008  περιορίστηκαν σε 65 μονάδες με 2.500  εργαζόμενους και τώρα με την υπάρχουσα οικονομική και πολιτική κρίση , λειτουργούν 45 μονάδες με  1.450 εργαζόμενους.
Ακόμη και σήμερα που η ΒΙ.ΠΕ Κομοτηνής λειτουργεί περιορισμένα, εν τούτοις υπάρχουν όλοι οι κλάδοι της βιομηχανίας που δραστηριοποιούνται, όπως τρόφιμα, ποτά, χημικά, ενέργεια , μεταλλουργία, κλωστοϋφαντουργία, ζυθοποιία κ.λ.π. Καθοριστική ,βέβαια ,περίοδος ανάπτυξης της περιοχής είναι η χρονική περίοδος  1992-1997 όπου κτίζονταν ταυτόχρονα 60 μονάδες, λόγω του αναπτυξιακού νόμου του Γιώργου Γεννηματά, με τον οποίο  δίνονταν κίνητρα με επιδότηση του 65% , ίδια συμμετοχή 20% και χαμηλότοκο δάνειο  με 15%.
Πράγματι λοιπόν η Κομοτηνή έζησε μια ανθούσα περίοδο, όπου στην Ροδόπη «ήρθαν» χρήματα με τα οποία άνθησε η τοπική οικονομία και κοινωνία.  Αυτή όμως η οικονομική ευρωστία της περιοχής και η άμετρη οικονομική επιδότηση και δανειοδότηση , οδήγησε αρκετούς επιχειρηματίες, κυρίως ξένους προς την Θράκη , οι οποίοι είχαν «μυριστεί φαγοπότι» και  άρχισαν να καταφθάνουν στην περιοχή σαν τους «χρυσοθήρες» της  άγριας Δύσης. Ταυτόχρονα άρχισαν  να παρουσιάζονται στην κοινή γνώμη φαινόμενα  ατασθαλιών ,  επιδοτήσεων των επιχειρήσεων  από τον «αναπτυξιακό κορβανά» χωρίς ελέγχους και το χειρότερο με το «κουτσομπολιό» να ανθεί, καθώς συζητιόταν ονόματα δημόσιων λειτουργών, κύκλων τραπεζών κ.α  που ήταν  μπλεγμένοι σε «δωράκια», χωρίς όμως να φθάνουν ποτέ στις αίθουσες των δικαστηρίων, αφού κυριαρχούσε « ο νόμος της σιωπής»!!!
Όλοι γνώριζαν ότι τα στοιχεία που υπέβαλλαν οι περισσότεροι για επιδότηση μέσω του κράτους  σε επίπεδο 65% ήταν «φτιαχτά»  , ενώ λίγοι ήταν οι επιχειρηματίες οι οποίοι έβαζαν από την ίδια εισφορά το 15%. Αποτέλεσμα αυτού του «οικονομικού πάρτι» ήταν  το 2002 να αρχίσει να διαφαίνεται η κατηφόρα  της ΒΙ.ΠΕ Κομοτηνής. Αρκετοί επιχειρηματίες, οι οποίοι είχαν γίνει «επαγγελματίες επιχειρηματίες» ξεκινούσαν την επιχείρησή τους παρουσιάζοντας  πλαστά οικονομικά στοιχεία  με υπερτιμολογήσεις ή με πλαστά οικονομικά τραπεζικά δεδομένα σε προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Έπαιρναν λοιπόν τις επιδοτήσεις, έπαιρναν τα δάνεια και «αδυνατώντας» να προσθέσουν την ίδια συμμετοχή «φαλίριζαν» διοχετεύοντας τα χρήματα και  τα μηχανήματα  των μονάδων τους   στο εξωτερικό, αφήνοντας τις επιχειρήσεις τους «κουφάρια» και τους εργαζόμενους απλήρωτους !!
Βέβαια , σήμερα ( sic)  ανακλήθηκαν πολλές επενδύσεις και οι ιδιοκτήτες της τότε εποχής καλούνται να επιστρέψουν τα χρήματα !!  Επειδή όμως ορισμένοι, έστω ολίγοι, πραγματικά καταστράφηκαν από τα πανωτόκια και  την οικονομική πολιτική που εφάρμοσε στην συνέχεια η Αθήνα, επειδή οι περισσότεροι «βάρεσαν τεχνητό κανόνι»  και άφησαν «κουφάρια» , στα εργοστάσια αυτά  έχουν τοποθετηθεί σύνδικοι πτώχευσης οι οποίοι διαχειρίζονται την πτωχευτική διαδικασία η οποία συνεχίζεται για πάνω από 10 χρόνια. Ας αναλογισθούμε δε και την σημερινή οικονομική κατάσταση  και ιδιαίτερα στην Θράκη, οπότε εύκολα μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα  γιατί οι πλειστηριασμοί  δεν αποδίδουν  και σήμερα  «τα πλεκτήρια Κομοτηνής» που βγήκαν  σε πλειστηριασμό με 120.000 ευρώ δεν τελεσφόρησε, αν και η μονάδα βρίσκεται πάνω 16 στρέμματα , ενώ το ακίνητο είναι  4.000 μ2.
Και παρά το γεγονός ότι όλα αυτά ήταν γνωστά στην Κομοτηνή ,το «φαγοπότι» συνεχίζονταν . Υπάρχουν σήμερα λίγες, αλλά υπάρχουν, περιπτώσεις  που , όπως σημειώνουν οικονομικοί κύκλοι,  έκαναν σχεδιασμένη πτώχευση.  Δηλαδή μια εβδομάδα πριν κηρύξουν πτώχευση ενοικίαζαν την εταιρία τους σε συγγενικά τους πρόσωπα  ή σε εταιρίες συγγενικών τους συμφερόντων. Στην συνέχεια ανακοίνωναν την πτώχευση με κανένα όμως για τους ίδιους αρνητικό αποτέλεσμα, αφού τους  κάλυπτε ο νόμος «περί προστασίας επαγγελματικής στέγης» , ενώ το κράτος χρονοτριβεί και δυσλειτουργεί με σκοπό να αποκαλύψει την απάτη. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί  αυτό το οποίο λένε σωστοί επιχειρηματίες της περιοχής ότι « στην περιοχή λειτούργησαν όλες οι σκέψεις για να αποφύγουν κάποιοι να επιστρέψουν τα χρήματα προς το δημόσιο με την ανοχή  των υπηρεσιών του δημοσίου», ενώ δεν κρύβουν την αποστροφή τους  για  « ένα μεγάλο παρατραπεζικό κύκλωμα που είχε δημιουργηθεί από το 1993 στην περιοχή για ξέπλυμα χρεών με κυκλική διευκόλυνση επιταγών».
Από την άλλη όμως αυτές  οι ατασθαλίες , συρρίκνωσαν και περιόρισαν τους υγιείς  επιχειρηματίες, οι οποίοι επιθυμούσαν να επεκτείνουν τις μονάδες τους με δάνεια ή συμπληρωματικές επιδοτήσεις και δεν μπορούσαν να λάβουν , αφού τα αναπτυξιακά κίνητρα για την περιοχή είχαν αρχίσει να αλλάζουν. Σήμερα , παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες, παρά τα ανύπαρκτα οικονομικά ή φορολογικά κίνητρα η ΒΙ.ΠΕ Κομοτηνής συνεχίζει και παράγει και εκπροσωπεί επάξια την περιοχή όχι μόνο στην εσωτερική αγορά , αλλά κυρίως με εξαγωγές σε πάρα πολλές χώρες  , δίνοντας ταυτόχρονα  και θέσεις εργασίας στην περιοχή. Υπάρχουν υγιείς επιχειρήσεις και επιχειρηματίες οι οποίοι καταδικάζουν τα «αμαρτωλό» παρελθόν και σηκώνοντας τον  «σταυρό της ανάπτυξης» συνεχίζουν τον μοναχικό τους δρόμο. Το αδηφάγο όμως κράτος τι κάνει? Θα στηρίξει τις προσπάθειες νέων επιχειρηματιών οι οποίοι τολμούν και σήμερα και επενδύουν στην περιοχή ? Θα στηρίξει τις προσπάθειες αυτών όλων που συνεχίζουν σε πείσμα των καιρών και στηρίζουν την Ελληνική οικονομία?? Αφού δεν θέλουν να στραφούν κατά του παρελθοντικού «πάρτι» τουλάχιστον να βοηθήσουν τις προσπάθειες  που δίνουν θέσεις εργασίας στην Θράκη.
  
Συμεών Σολταρίδης
Δημοσιογράφος- Δρ. Θρησκειολογίας
   

Σχόλια

  1. Θα ήθελα μόνο να σχολιάσω ότι στην ελληνική, το σημείο στίξης για το ερωτηματικό είναι το ";" και όχι το "?".

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία