Κενό πολιτικής νομιμοποίησης


Λυκούργος Λιαρόπουλος από fb

Το θέαμα της Βουλής την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου ήταν αποκρουστικό. Οι 300 πατέρες και μητέρες του Έθνους, προκάλεσαν τρόμο και απελπισία σε όσους ακόμη πιστεύουν ότι από εκεί μπορούμε να αναμένουμε την εθνική ανάταση, την ηθική ανασυγκρότηση της κοινωνίας και τη διάσωση της Ελλάδας. Μία ψύχραιμη ματιά στη σημερινή Βουλή θα δείξει ότι στη μεγάλη τους πλειοψηφία, κόμματα και βουλευτές υπολείπονται των στοιχειωδών προϋποθέσεων πολιτικής νομιμοποίησης. Αφήνοντας προς το παρόν τις αθλιότητες που σχετίζονται με το απαράδεκτα χαμηλό πολιτισμικό και μορφωτικό επίπεδο των περισσοτέρων βουλευτών, η συγκρότηση της σημερινής Βουλής στερείται την ηθική και πολιτική αντιστοίχιση με τις επιθυμίες και τις ελπίδες της ελληνικής κοινωνίας. Αντίθετα, η κομματική εκπροσώπηση στη Βουλή, αντικατοπτρίζει το φόβο, την απελπισία και το θυμό μίας κοινωνίας που νοιώθει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Κανένα από αυτά τα συναισθήματα δεν επιτρέπουν επιλογές αντίστοιχες με τα πραγματικά πολιτικά πιστεύω της κοινωνίας, όπως αυτά διαμορφώθηκαν ιστορικά σε περιόδους όπου η ψύχραιμη επιλογή ήταν δυνατή. 


Σύμφωνα με το ελληνικό σύνταγμα, αλλά και σε κάθε μορφής κοινοβουλευτικό πολίτευμα, η λαϊκή εκπροσώπηση στο νομοθετικό σώμα αποτελεί νομιμοποίηση της λαϊκής βούλησης και συμμετοχής στη διακυβέρνηση της χώρας. Ως εκ τούτου, πρέπει να χαρακτηρίζεται από αριθμητική αντιστοίχιση με την κατανομή του εκλογικού σώματος, σύμφωνα με την προτίμησή του, στο φάσμα δεξιά, αριστερά. Αυτό σημαίνει ότι τα κόμματα πρέπει να έχουν σαφή τοποθέτηση ως προς τις προγραμματικές τους θέσεις και ότι οι βουλευτές πρέπει να παράγουν πολιτικές θέσεις σε αρμονία με το πρόγραμμα του κόμματος και να τις υποστηρίζουν σε αντιστοιχία με τη βούληση των ψηφοφόρων τους. Αυτό, με τη σειρά του, προϋποθέτει ιδιαίτερες ικανότητες κατανόησης και σύνθεσης πολιτικών και επικοινωνίας με το λαό. Οι πολιτικοί, με άλλα λόγια, δεν μπορεί να καταλαμβάνουν βουλευτικά έδρανα λόγω σχέσης με έναν «αρχηγό» ψυχοπαθολογικού ενδιαφέροντος. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν επιδεικνύουν σαφή στοιχεία νοητικής, ηθικής και πολιτισμικής ανεπάρκειας. Τα κόμματα με τη σειρά τους, έχουν αποδεχθεί ορισμένους περιορισμούς που απορρέουν από το σύνταγμα όταν «κατεβαίνουν» στις εκλογές. Με το κριτήριο αυτό, ένα τουλάχιστον κόμμα δεν θα έπρεπε να συμμετέχει στις εκλογές.
Όσο τρομακτικό και αν είναι, όμως, το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, δεν με φοβίζει όσο η αναντιστοιχία των υπολοίπων κομμάτων με την ιστορική κατανομή λαϊκής πολιτικής διαστρωμάτωσης. Παράγουμε πολύ περισσότερη «αριστερά» από ότι μπορούμε να καταναλώσουμε και πολύ λιγότερη ρεαλιστική και δημιουργική ενεργό πολιτική ένταξη. Κόμματα που επαγγέλλονται τη διανομή ανύπαρκτου προϊόντος δεν έχουν να προσφέρουν σε μία κοινωνία με έλλειμμα παραγωγής και 30% ανεργία. Αντίθετα, οι δυνάμεις που θα ενέτασσαν την Ελλάδα στο χώρο της δημιουργικής αφύπνισης των υπαρκτών δυνάμεων της χώρας και του έθνους δείχνουν αναιμική παρουσία. Η ΝΔ έχει Πασοκοποιηθεί, με λιγότερα φιλελεύθερα ανακλαστικά από ότι θα περίμενε κανείς από ένα κόμμα της δεξιάς. Ακόμη και η θεωρητική απαλλαγή της από λαϊκοδεξιά και εθνικιστικά βαρίδια, δεν κατόρθωσε να αναδείξει τη σαφή πολιτική νοηματοδότηση ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κεντροδεξιού κόμματος. Η κυβέρνηση σήμερα στηρίζεται στη βολονταριστική υπερέκθεση και δέσμευση του κ. Σαμαρά και την άγνοια κινδύνου, τεχνοκρατική επάρκεια αλλά και πολιτικό ρεαλισμό του κ. Στουρνάρα, που, όμως, αποτελεί «δάνειο» από άλλο πολιτικό χώρο. 


Αυτός, ακριβώς, ο πολιτικός χώρος έχει εξαερωθεί σήμερα, αφήνοντας ένα τεράστιο πολιτικό κενό πολιτικής νομιμοποίησης. Το ΠΑΣΟΚ έπεσε θύμα της κρίσης για την οποία δεν φέρει αποκλειστική ευθύνη. Εκλογικά καταρρακώθηκε από τη συγκυρία της υπόθεσης Τσοχατζόπουλου και την εξοργιστική ανεπάρκεια Παπανδρέου. Η ΔΗΜΑΡ δεν φαίνεται να νοιώθει άνετα με τις δύσκολες επιλογές της διακυβέρνησης, αν και πρόσφατα δείχνει κάποια βελτίωση. Σε κάθε περίπτωση, ο δημοκρατικός πολίτης που πιστεύει στο ρόλο του κράτους αλλά όχι στον κρατισμό, που πιστεύει στην αξία της επιχειρηματικότητας και στη δίκαιη αλλά προοδευτική φορολόγηση, αλλά όχι στη λατρεία της αγοράς, δεν εκπροσωπείται ούτε συμβολικά. Αυτές οι δυνάμεις σε πολλές χώρες είναι πλειοψηφικές. Σε μία χώρα σε βαθειά κρίση είναι, περισσότερο από ποτέ, απαραίτητες. Το κυριότερο, συνεπώς, υπάρχει. Μένει η κομματική και πολιτική εκπροσώπηση, για την οποία κάποιοι πρέπει να τολμήσουν, βάζοντας την πατρίδα και τη δημοκρατία πάνω από προσωπικές επιδιώξεις.

Σχόλια

  1. "Η ΝΔ έχει Πασοκοποιηθεί, με λιγότερα φιλελεύθερα ανακλαστικά"

    Συγνώμη ΑΥΤΟ είναι το πρόβλημα; Ή έτσι χαρακτηρίζεται ευγενικά ένα αυταρχικό καθεστώς που προάγει την αστυνομική βία και το ρατσισμό; Νομίζω Λεο ότι μπροστά στο μπαμπούλα του ... ΣΥΡΙΖΑ (ίσως λόγω δυνάμεων δράσης αντίδρασης) ο φιλελεύθερος χώρος παρουσιάζει μια ροπή (μια προτίμηση έστω) προς το ... άλλο άκρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κώστα δεν βλέπω καμιά αύξηση των κατασταλτικών μέτρων, το αντίθετο. Στα πανεπιστήμια στα σχολεία, στις ΔΥ όποιος θέλει όποτε θέλει τα κλείνει ή τα σπάει ατιμωρητί. Στο μετρό γίνεται απεργία - μαιμού και το ανάλγητο κράτος κοιτάει. Ναι είναι ανάλγητο προς τους πολίτες τους μαθητές τους φοιτητές που έχουν δικαίωμα να απολαύσουν δημόσιες υπηρεσίες και μικρές ομάδες δεν τους το επιτρέπουν. Αντιδημοκρατική εκτροπή υπάρχει αλλά όχι εκεί που τη βλέπει ο Κούλογλου και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στην άλλη άκρη. Στην ίδια λογική επιτρέπεται και στη ΧΑ να αλωνίζει. Απλά βγήκε πάλι η Αριστερά στα κεραμίδια επειδή ο Δένδιας πήγε στοιχειωδώς και για τα μάται του κόσμου να μαζέψει λίγο την κατάσταση. Στη χώρα αυτή ποτέ μετά τη μεταπολίτευση δεν υπάρχει κανενός τύπου από το αστικό κράτος. Απόδειξη ότι σε κάθε διαδήλωση οι μπάχαλοι μπορούν να κάψουν την Αθήνα για πλάκα και μάλλον με τη βοήθεια του κράτους.

      Διαγραφή
    2. Η αντιπολίτευση βγήκε στα κεραμίδια γιατί ο Δένδιας τη χαρακτήρισε εκτός νόμου και το Διαμαντόπουλο κουκουλοφόρο!!! Εσύ πιστεύεις ότι αυτού του είδους η αισχρή ρητορική "σέβεται τους κανόνες του δημοκρατικού παιχνιδιού"; Σε ενοχλεί λιγότερο από την αριστερίστικη διάλεκτο του ΣΥΡΙΖΑ;

      Όσον αφορά τη σκληρή καταστολή εναντίον διαδηλωτών, σχέσεις αστυνομίας με ΧΑ, κακοποίηση ακόμα και τουριστών στα πλαίσια του Ξένιου Δία (χωρίς ποτέ να αποδίδονται ευθύνες) τα έχει γράψει η Guardian, μην τα επαναλαμβάνουμε.

      Υ/Γ Γράφοντας "Στην ίδια λογική επιτρέπεται και στη ΧΑ να αλωνίζει" υποθέτω το έγραψες σαν σχήμα λόγου, γιατί δεν υπάρχει καμία λογική σε αυτό.

      Διαγραφή
    3. H επ[ιλεκτική παρουσίααση της συνέντευξης Διαμανμτόπουλου είναι καταδικαστέα και βλακώδης. Ο εν λόγω βουλευτής ούτως ή αλλως δικαιολογούσε τη βία. ¨οπως και η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ , η Μάρκου. Αυτό που δεν βλέπεις είναι ότι η βία γίνεται αποδεκτή από όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος. Για λόγους μικροκομματικών συμφερόντων, επειδή όλοι αυτοί οι αναεγκέφαλοι νομίζουν ότι ο λαός γουστάρει βία για να αντιμετωπίσει το μνημόνιο και την κρίση χρέους. Αλλά και για ένα άλλο λόγο πιο βαθύ και τρομακτικό. Γιατί η βία διαιρεί, εκφοβίζει, κάνει τους πολίτες πιο διαχειρίσμους, μεταφέρει την πίεση σε άλλα πλασματικά επίδικα και όχι στα ουσιαστικά. Στην ίδια λογική αφήνεται ελεύθερη και διαφημίζεται η ΧΑ, στην ίδια λογική κανείς δεν θέλει να αντιμετωπίσει τη ραστσιστική βία, αλλά ούτε και την αριστερή. Ο Διαμαντόπουλος προπαγάνδισε τη βία ως αντίβαρο στις μνημονιακές πολιτικές. ¨Ολα αυτά είναι καταδιακστέα από μένα.

      Διαγραφή
    4. Λεωνίδα δεν επιμένω άλλο, νομίζω είσαι όντως προκατειλημμένος (όπως και γενικότερα ο φιλελεύθερος χώρος) τη στιγμή που εξισώνεις τους απεργούς με τους ΧΑ. Εγώ διαφωνώ με τα συντεχνιακά αιτήματα των συνδικάτων και θεωρώ "αριστερό" το ενιαίο μισθολόγιο αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η "αριστερή βία" όπως λες (την οποία ΠΡΟΦΑΝΩΣ σιγοντάρει ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν εμπεριέχει όπλα και είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Σου θυμίζω και τις απεργίες ευρωπαϊκών αερογραμμών εν μέσω ολυμπιακών αγώνων με αντίστοιχα "συντεχνιακά " αιτήματα.

      Υ/Γ Ας μη διυλίζουμε τις απόψεις δευτεροκλασάτων βουλευτών. Και η ΝΔ θα έχει τους φιλοχουντικούς της αλλά ακόμα δεν έχουν βγει τα ΤΑΝΚ στους δρόμους :)

      Διαγραφή
  2. Λεο, σου στέλνω και ένα τυχαίο σχόλιο (του Κούλογλου, δεν έχει καμία σημασία) που απλά λέει το αυτονόητο. Η κυβέρνηση κάνει το παν για να ορίσει την πολιτική ατζέντα σε θέματα πέρα από τη ζοφερή πραγματικότητα (κατανοητό) αλλά το κάνει με τρόπο που δε σέβεται τους κανόνες του δημοκρατικού παιχνιδιού.
    tvxs.gr/node/117581

    Εν κατακλείδι (και για να βελτιώσω το κάπως ασαφές σχόλιο που σου έκανα χτες) ο φιλελεύθερος χώρος (και η ΔΗΜΑΡ φυσικά) κάνει καλά που στηλιτεύει τον αριστερισμό αλλά κάνει πολύ άσχημα που ανέχεται την αντιδημοκρατική εκτροπή και τον πολιτικό οχετό (Κεδίκογλου, Φαήλος και άλλα "μπουμπούκια") των τελευταίων εβδομάδων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Παράγουμε πολύ περισσότερη «αριστερά» από ότι μπορούμε να καταναλώσουμε και πολύ λιγότερη ρεαλιστική και δημιουργική ενεργό πολιτική ένταξη. Κόμματα που επαγγέλλονται τη διανομή ανύπαρκτου προϊόντος δεν έχουν να προσφέρουν σε μία κοινωνία με έλλειμμα παραγωγής και 30% ανεργία. Αντίθετα, οι δυνάμεις που θα ενέτασσαν την Ελλάδα στο χώρο της δημιουργικής αφύπνισης των υπαρκτών δυνάμεων της χώρας και του έθνους δείχνουν αναιμική παρουσία."

    εξαιρετικός!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία