Τι να κάνουμε με τη βία στα πανεπιστήμια;

Λουκάς Βλάχος από τα ΝΕΑ

Παρά την ευρεία καταδίκη της βίας στα πανεπιστήμια, δεν πρόκειται να ξεμπερδέψουμε με αυτήν μόνο με αφορισμούς και νομικές παρεμβάσεις (όπως η κατάργηση του ασύλου στα ΑΕΙ). Χρειάζονται συγκεκριμένα και αυστηρά μέτρα που δεν πήραμε ποτέ τα τελευταία τριάντα χρόνια, αλλά είναι απαραίτητα για να καμφθεί το κύμα της βίας που δυνάμωσε επικίνδυνα τελευταία. Ας δούμε όμως μερικές από τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν άμεσα, αν θέλουμε να δώσουμε τέλος στη βία στα πανεπιστήμια.

Να υπάρξει η βούληση, από τα νεοεκλεγέντα Συμβούλια των Ιδρυμάτων και τους εν ενεργεία πρυτάνεις, για να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την οριστική καταπολέμηση των παράνομων πράξεων και της ωμής βίας στα πανεπιστήμια. Σύντομα τα πανεπιστήμια θα επεξεργαστούν τον Κανονισμό τους και σίγουρα εκεί πρέπει να υπάρχουν αυστηροί κανόνες για τις παραβιάσεις της νόμιμης και απρόσκοπτης λειτουργίας των Ιδρυμάτων.

Η φύλαξη του πανεπιστημίου δεν είναι ακόμη μία εργολαβία, είναι ένα σοβαρό λειτούργημα που πρέπει να επιτελείται με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα και από ανθρώπους επαρκείς και προσεκτικά επιλεγμένους για να φυλάσσουν ακαδημαϊκούς χώρους. Η συνεργασία της υπηρεσίας φύλαξης του πανεπιστημίου με την Ελληνική Αστυνομία για να αντιμετωπιστούν τα ακραία σε ένταση και έκταση περιστατικά είναι αναγκαία και πρέπει να είναι μέρος ενός καλά μελετημένου σχεδίου, που θα εκπονήσουν οι διοικήσεις των πανεπιστημίων με τον κατά τόπους αστυνομικό διοικητή και τον εισαγγελέα, ώστε να μην αυτοσχεδιάζουν την τελευταία στιγμή.

Πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές ποινές μερικής ή ολικής παύσης της φοιτητικής ιδιότητας σε όσους φοιτητές παραβιάζουν τους κανόνες του Ιδρύματος που αναφέρονται ρητά στον Κανονισμό. Δεν είναι δυνατόν να απονέμονται ακαδημαϊκοί τίτλοι σε πολίτες που αποδεδειγμένα επιδίδονται σε πράξεις βίας απέναντι στους ακαδημαϊκούς δασκάλους του Ιδρύματος.

Είναι καιρός να ανακτήσουν τα πανεπιστήμια όσους χώρους τους έχουν αυθαίρετα καταλάβει περιθωριακές ομάδες και να τους θέσουν στην υπηρεσία της εκπαίδευσης. Η κατάληψη πανεπιστημιακών χώρων ή η διακοπή συνεδριάσεων οργάνων να μη γίνεται δεκτή με ευχολόγια και παραινέσεις από κοσμήτορες και πρυτάνεις για άρση τους. Να τιμωρούνται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις οι παραβάτες και να αναλαμβάνουν το κόστος για τις ζημιές που πιθανώς θα προκληθούν. Να απαγορεύονται τα πάρτι από φοιτητικές παρατάξεις χωρίς την έγγραφη άδεια του κοσμήτορα ή του πρύτανη.

Τα «τραπεζάκια» των παρατάξεων στους κοινόχρηστους χώρους των σχολών δίνουν μια άσχημη εικόνα στα ακαδημαϊκά ιδρύματα και πρέπει να μεταφερθούν τα κυλικεία των τμημάτων σε ειδικούς χώρους (Student Unions), εκτός των χώρων διδασκαλίας και μελέτης των φοιτητών.

Τέλος, ακόμη δύο βήματα είναι απολύτως απαραίτητα να συνοδεύουν τα παραπάνω μέτρα:

α) Είναι τεράστια η σημασία των επερχόμενων εκλογών για τα συνδικαλιστικά όργανα των καθηγητών Πανεπιστημίου. Θα είναι ουσιαστικό για τη βελτίωση της ατμόσφαιρας στα πανεπιστήμια να ενισχυθούν δυνάμεις που στηρίζουν τις ακαδημαϊκές συνδικαλιστικές φωνές.

β) Να αποσύρουν από τα πανεπιστήμια τα κόμματα τις οργανωμένες κομματικές τους ομάδες που δεν προσφέρουν τίποτα στα θέματα εκπαίδευσης και έρευνας, που είναι ο βασικός στόχος ύπαρξης των ΑΕΙ.

Αυτονόητα όλα αυτά για το πανεπιστήμιο, θα πείτε. Σωστά, αλλά στη χώρα μας τα αυτονόητα είναι τα δυσκολότερα. Οι διοικήσεις των Ιδρυμάτων, έως πρόσφατα, στόχο είχαν την έξοδό τους στη πολιτική σκηνή και προτιμούσαν τα πολιτικά λόγια από τις σοβαρές διοικητικές πράξεις που απαιτεί ένα ακαδημαϊκό Ιδρυμα. Παραμένει λοιπόν μια τελευταία ελπίδα. Οι δυνάμεις των καθηγητών που πρόσφατα στήριξαν μαζικά τη μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ να στηρίξουν με συγκεκριμένες κινήσεις και πρακτικά βήματα τις διοικήσεις των πανεπιστημίων για να φράξουν τον δρόμο στη βία στα πανεπιστήμια.

Ο Λουκάς Βλάχος είναι καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ