Στουρνάρα γερά και…


Η επίθεση στο Γ. Στουρνάρα δεν έχει αρχίσει ακόμα. Απλά τώρα γίνονται οι αναγνωριστικές βολές. Με την έναρξη των ιδιωτικοποιήσεων θα αρχίσει το πυρ ομαδόν από φίλιες και αντίπαλες δυνάμεις. Είναι η φάση που η παλιά Ελλάδα θα νιώσει πραγματικά ότι χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Θα δει να καταρρέουν οι καβάτζες της. Τότε θα αρχίσει ο πραγματικός πόλεμος. 
του Νίκου Μπίστη από το protagon
Νομίζω ότι από χτες του ταιριάζει γάντι το ήμισυ του γνωστού γηπεδικού συνθήματος. Γιατί χτες είχε δυό προειδοποιήσεις. Η μία εστάλη με ταχυδρομική σφαίρα και όλοι αντιλαμβανόμαστε σε ποια συνέχεια παραπέμπει. Η άλλη θα ήταν παντελώς άσφαιρη και άνευ σημασίας  αν δεν είχε βαρύγδουπη ονομασία προέλευσης: απεστάλη από τον γραμματέα της ΝΔ και βαθύ γνώστη της οικονομικής θεωρίας κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη που αποκάλεσε τον Υπουργό που κατά τα άλλα στηρίζει το κόμμα του ανόητο.  
Επί μήνες με αποκορύφωμα την τελευταία βδομάδα ο Στουρνάρας υπέστη τα πάνδεινα από αντιπολίτευση, στελέχη της συμπολίτευσης   και πάσχοντα υπέρ της μεσαίας (λίγο πάνω – λίγο κάτω) τάξης ΜΜΕ. Κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι μόλις είδαν ότι κάτι πάει να γίνει σε αυτή την χώρα θεώρησαν ότι πρέπει να γυρίσουν στις παλιές τους συνήθειες και  να προστατεύσουν ή την εκλογική τους πελατεία ή τα κακώς νοούμενα συμφέροντα της τάξης τους. Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι για να ξεφύγουμε οριστικά από τον κίνδυνο χρεοκοπίας, να μπούμε στον δρόμο της ανάκαμψης και να επανορθώσουμε αδικίες πρέπει να εφαρμοστεί το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε. Και δεν μιλάω για τον ΣΥΡΙΖΑ που εντός συνόρων – έξω πάει καλά – θέλει να σκίσει, μετά να του πάρει το σκαλπ και στο τέλος να θάψει το μνημόνιο. Αναφέρομαι σε πολλούς που ενώ μέχρι χτες ρωτούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ που θα βρει τα λεφτά, δεν θέτουν στον εαυτό τους το ίδιο ερώτημα πριν απευθυνθούν με το δάκτυλο σηκωμένο στον Στουρνάρα. Έτσι άλλοι δεν μπορούν να δεχτούν συγχώνευση ή κατάργηση σχολών, νοσοκομείων  και εφοριών στην περιφέρεια τους, άλλοι προειδοποιούν – σωστά –  ότι δεν δέχονται νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων αλλά ανατριχιάζουν και όταν ακούνε ότι θα φορολογηθεί το επενδυμένο σε ακίνητα κεφάλαιο. Άλλοι στηρίζουν τα δίκαια (που δεν είναι όλα δίκαια) αιτήματα των αγροτών που πασχίζουν να κλείσουν τις εθνικές οδούς, άλλοι (πιθανώς και οι ίδιοι) στηρίζουν το επίσης δίκαιο αίτημα των αγροτών της Ιεράπετρας που θέλουν να πουλήσουν τα αγγουράκια τους και δεν τους αφήνει η ΠΝΟ, που και αυτή έχει προφανώς δίκαια αιτήματα. Την ίδια ώρα οι ίδιοι άνθρωποι διαμαρτύρονται γιατί έκλεισε ένα ΤΕΙ στην Ιεράπετρα.
Όλα είναι δίκαια και τα αιτήματα των πραγματικά αδυνάμων αλλά και τα αιτήματα δικαστών, δικηγόρων, γιατρών, φαρμακοποιών, των ρετιρέ στις ΔΕΚΟ και το δημόσιο, των ενοικιαστών αλλά και των ιδιοκτητών. Σε μια χώρα που πρέπει να συζητάμε για την συνταγή της δίκαιης λιτότητας (Ο Μπερλίγκουερ ηγέτης του ΙΚΚ πριν χρόνια είχε μιλήσει για αριστερή λιτότητα, ενώ ο δεξιός Κροίσος Μπερλουσκόνι θα τα δώσει όλα πίσω, φόρους , ΦΠΑ, αυξήσεις, ότι δηλαδή υπόσχονται και εδώ, για μια χούφτα ψήφους) μιλάμε σαν να ξανάνοιξε πάλι ο κρουνός και τρέχουν λεφτά. Και ο ζογκλέρ Στουρνάρας πρέπει και την Ελλάδα να κρατήσει στο ευρώ και να ικανοποιήσει όλα τα δίκαια αιτήματα γιατί ως γνωστόν σε αυτή την χώρα δεν υπάρχουν παράλογα αιτήματα. Πού θα βρει τα λεφτά; Προφανώς από την λίστα Λαγκάρντ. Και επειδή αυτά μάλλον δεν φτάνουν; Ε, πρόβλημα του.
Την Κυριακή , λοιπόν, ο Στουρνάρας πήρε το όπλο του και αντεπιτέθηκε εξηγώντας με ένα μπαράζ συνεντεύξεων: Πρώτον ότι το πρόβλημα δεν είναι δικό του αλλά της χώρας Δεύτερον ότι θα λέει την αλήθεια όπως αυτός την προσλαμβάνει και η αλήθεια είναι ότι το 2013 θα είναι δύσκολο, ότι ανάκαμψη θα υπάρξει μετά τον Οκτώβριο και θα γίνει αισθητή το 2014 και εξέφρασε την αισιοδοξία ότι θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα το 2013 αν κάνουμε την δουλειά μας και ασχολούμαστε λιγότερο με τα λάθη του ΔΝΤ. Ότι υπό αυτές τις προϋποθέσεις κάποιες αδικίες ίσως να επανορθωθούν το 2014. Και όσοι στηρίζουν αδιακρίτως τα «δίκαια αιτήματα» να φέρουν και προτάσεις για τα λεφτά. Γιατί το πρόβλημα είναι και δικό τους.
Τέλος σήκωσε το γάντι και απέδειξε με στοιχεία ότι ο εκτροχιασμός της χώρας έγινε από την κυβέρνηση Καραμανλή («Σε μια  περίοδο που η Ελλάδα έπρεπε να συμπεριφερθεί υπευθύνως, προσέλαβε 100.000 υπαλλήλους και αύξησε 80% την μέση σύνταξη» Καθημερινή 3 Φεβρουαρίου), ότι ο Γ. Παπανδρέου παρότι ήξερε ότι το έλλειμμα θα ξεπερνούσε το 9% άργησε να πάρει μέτρα , με αποτέλεσμα οι όροι να είναι σκληροί. Για τον πρωθυπουργό δεν είπε πολλά μια και όπως εξήγησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος «είναι τόσο φανερό ότι τον στηρίζει ο πρωθυπουργός ώστε δεν χρειάστηκε να ζητήσει ο Υπουργός Οικονομικών δημόσια στήριξη». Εγώ θα έλεγα ότι οι σιωπηρές στηρίξεις μερικές φορές προετοιμάζουν το μελλοντικό «άδειασμα» αλλά μακάρι να έχω άδικο. Πάντως στην πρόσφατη συνέντευξη του στην Έλλη Στάη ο Στουρνάρας δεν μάσησε τα λόγια του και για τον Σαμαρά: « ήμουν απέναντι του όταν είχε λάθος γραμμή». Θέλω να πιστεύω ότι αν επανέλθει στο λάθος ο Στουρνάρας θα πράξει το ίδιο. Και με την ευκαιρία τι λέει ο Σαμαράς για όσα είπε  ο γραμματέας του κόμματος του; Τα αποδοκιμάζει σιωπηρά;
Δεν είναι τυχαίο ότι εκτός από την αντιπολίτευση οξύτατη είναι η αντίδραση στην πολιτική του από την «συνιστώσα Ραφήνας της ΝΔ», κατά την εύστοχη περιγραφή του Κώστα Καλλίτση, που προσπαθεί να διαγράψει τις ευθύνες της για την δημοσιονομική κραιπάλη και να την χρεώσει στην διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ. Αλαζόνα τον αποκαλεί ο Προκόπης Παυλόπουλος, Τραπεζίτη το αποκαλεί περιφρονητικά ο προλετάριος Νικήτας Κακλαμάνης, ανόητο ο Κεφαλογιάννης. Η αντίδραση τους είναι αναμενόμενη και ενδεικτική της πολιτικής ενοχής τους. Γιατί ο Στουρνάρας κατέρριψε και ένα πολύ δημοφιλή μύθο στις τάξεις της παραδοσιακής Αριστεράς, της λαϊκής δεξιάς και της ακροδεξιάς. Ότι όλη η αντιπολίτευση ήταν για πέταμα, μια ιστορία διαφθοράς με τίποτε θετικό. Απέδειξε με στοιχεία ότι ο εκτροχιασμός έγινε επί Κώστα Καραμανλή . Οι δείκτες , προσθέτω εγώ, δείχνουν ότι επί του κανονικού Καραμανλή και επί Κώστα Σημίτη το έλλειμμα και το χρέος ήσαν υπό έλεγχο και μάλιστα επί Σημίτη μειώθηκε. Αυτό οι μόνο κατ’ όνομα καραμανλικοί  δεν μπορούν να συγχωρήσουν στο Στουρνάρα. Ότι τους έβαλε ένα καθρέφτη μπροστά τους. Και είδαν αυτό που ήθελαν να αποφύγουν. Και καθόλου δεν τους άρεσε.
Ο κανόνας για τους τσάρους της οικονομίας δεν προοιωνίζεται κάτι καλό για την πολιτική τους καριέρα όταν αποχωρήσουν από το Υπουργείο. Ελπίζω ο Στουρνάρας να διαψεύσει τον κανόνα. Για το καλό του τόπου γιατί τότε θα έχει πετύχει. Ίσως και της κεντροαριστεράς.

Σχόλια

  1. ήδη έχουν πεταχτεί τα δολώματα και κάποιοι χρήσιμοι ηλίθιοι τσιμπάνε. Και δεν μιλάω για ψεκασμένους ή προλετάριους ιστολόγους. Λυπηρό αφού πες πες από απλούς ανθρώπους με ψύχραιμη και διεισδυτική ματιά βήμα βήμα γίνονται ένας μικρός Γιώργος Αυτιάς. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να καταρρίπτουμε όποια μυθοπλασία πάει να αιωρηθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχουν πολλά είδη ανθρώπων. Ένα από αυτά είναι όσοι προτιμούν να είναι χρήσιμοι ηλίθιοι από το το να υιοθετούν απόψεις σαν του Blog που μας παραπέμψατε.

      Διαγραφή
    2. Υπάρχουν πολλά είδη ανθρώπων. Ένα από αυτά είναι όσοι προτιμούν να είναι χρήσιμοι ηλίθιοι από το να υιοθετούν απόψεις σαν του blog που μας παραπέμψατε.

      Διαγραφή
  2. Fineas: Δεν κατάλαβα τι θέλεις να μας πεις. Σε αυτό που μας παραπέμπεις διάβασα για σκατά και ξερατά και ήταν πρωί και κάπως μούρθε. Μυθοπλασίες γύρω από το Στουρνάρα εγώ δεν βλέπω. Το αντίθετο. Βρήκαμε έναν άνθρωπο που ξέρει το αντικείμενο του ΥΠΟΙΚ, (ίσως ο μόνος εν Ελλάδι) και αυτός πασχίζει να υλοποιήσει το μνημόνιο που έχουμε υπογράψει. Επειδή το μνημόνιο θέλει να ανατρέψει τις κοτζαμπάσικες δομές της ελληνικής κοινωνίας είναι λογικό να συναντά αντιδράσεις από όλο το φάσμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Όσοι ανήκουμε στο μεταρρυθμιστικό τόξο δεν έχουμε παρά να στηρίζουμε το Στουρνάρα. Οι αντίπαλοι θα τον αντιμάχονται, λογικά. ¨Οποιος νικήσει φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το μνημόνιο που εφαρμόζουμε γυρνάει τις εργασιακές σχέσεις στον μεσαίωνα, και ανεβάζει την ανεργία στο 30%. Όσο για τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές, α) δεν γίνονται στο κενό, αλλά σε μία οικονομία που βαδίζει στον γκρεμό, β) ζητάμε από την τριτοκοσμική ακροδεξιά του Σαμαρά να τις υλοποιήσει! Αλλά ξέχασα, εμάς ο ΣΥΡΙΖΑ μας φταίει. Στο όνομα της παραμονής της χώρας στο ευρώ, δεν λέμε κουβέντα ούτε και για την νομιμοποίηση της ατζέντας της χρυσής αυγής! Κάτι τελευταίο. Το ότι το 2008 ξέσπασε μία παγκόσμια καπιταλιστική κρίση είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη ώστε να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας γύρω από τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις; Τί να πω, άντε και καλή τύχη μάγκες!
      CM

      Διαγραφή
    2. CM. Η ανεργία καλπάζει γιατί δεν έχεις παραγωγική βάση. ΚΑι χωρίς ξένο μνημόνιο και χωρίς Ευρώ θα ήσουν υποχρεωμένος να περιορίσεις το κράτος και αυτό σε μια οικονομία σαν την ελληνική θα προκαλούσε ύφεση και ανεργία. Δουλειές θες, επενδύσεις κλπ που θαρθούν. Γιατί αν δεν έρθουν τέλειωσες. Τώρα για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. ¨Ολες σκοντάφτουν στο πελατειακό κράτος. Προσωπικά είμαι οπαδός των καθαρών λύσεων. Η ΔΗΜΑΡ όχι πάντα. Αυτό είναι πρόβλημα. Αλλά και αυτές σχετίζονται με το άνοιγμα των αγορών. Η τριτοκοσμική δεξιά όπως και η ομόλογή της αριστερά αυτό ακριβώς δεν θέλουν. Το θέλει όμως ο Στουρνάρας και γιαυτό τον υποστηρίζουμε/

      Διαγραφή
    3. Μεταξύ μας τώρα το ότι δεν έχουμε παρά να στηρίζουμε το Στουρνάρα είναι λίγο αποκαρδιωτικό αμα το σκεφτείς.

      Διότι ο τύπος δεν είναι απο το πουθενά, είναι όντως κρατικοδίαιτος.

      Τέλος πάντων.. Ενίοτε οι άνθρωποι μπορεί και να σε εκπλήξουν..

      Διαγραφή
    4. Παραγωγική βάση δεν έχουμε, αλλά ούτε και φτιάχνουμε. ΑΞΕ περιμένουμε για να σωσθούμε, και αυτές θα έρθουν λόγω των εργασιακών. Ανάπτυξη τριτοκοσμικού τύπου με μισθούς της πλάκας ενώ οι στρεβλώσεις στις αγορές προϊόντων καλά κρατούν. Γιατί ο ιδιωτικός τομέας στην χώρα φοβερός, έχουμε πολλούς σοβαρούς επιχειρηματίες!!! Άνοιγμα των αγορών και κουραφέξαλα, μπλαιρισμός και μαλακίες. Παντού καρτέλ και μονοπώλια, κρατικοδίαιτοι εργολάβοι, μιντιακή ολιγαρχία, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει για όλα. Τί σημαίνει άνοιγμα των αγορών, η καπιταλιστική κρίση μας λέει κάτι, έχουμε μια αφήγηση για το τι έγινε; Τραπεζικό σύστημα με 3 τράπεζες, να χαρώ εγώ ανταγωνισμό!!! Μόνο την αγορά εργασίας ανοίγουμε σύντροφε!!! Ότι γουστάρει ο Ληξουριώτης και η Ξαφά! Να σου πω κάτι, γάμα το μνημόνιο και την οικονομία, για τα άλλα πες μου. Ιθαγένεια, καταλήψεις, ξυλοδαρμοί. Χέστα και αυτά, πάμε στο φορολογικό, ή στο μιντιακό σύστημα. Αύριο το πρωί ξεκαθάριση του τοπίου με τις άδειες. Σε αυτά που συμφωνούμε κιόλας, γιατί στην οικονομία άκρη με εσένα δεν βγάζω, όλα η αγορά θα στα λύσει, το αόρατο χέρι! Εγώ στην αγορά προϊόντος είμαι φιλελεύθερος, στις αγορές χρήματος σοσιαλδημοκράτης και στις αγορές εργασίας σοσιαλιστής. Στο έχω ξαναγράψει, η αριστερά πρέπει πρώτα να είναι αριστερά, και μετά να είναι φιλελεύθερη. Είμαστε σε μία φάση που πρέπει να ξαναπιάσουμε τους ορισμούς από την αρχή. Ο μπλαιρισμός έχει τελειώσει, η αριστερά πρέπει να βρει κάτι άλλο, αλλά ούτε στην παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να επιστρέψει, οι εποχές είναι πολύ διαφορετικές. Σας έχει τρελάνει ο Μπίστης με τα φιλελεύθερα!!! Τέλος πάντων, καλά να σαι, τα ξαναλέμε.
      CM

      Διαγραφή
    5. Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα ήταν ότι και ο δημόσιος. Το μαύρο του το χάλι, κρατικοδίαιτος. Πρέπει να αλλάξει να μπουν άλλοι παίκτες στην αγορά και για να γίνει αυτό πρέπει να τους τους το επιτρέψουμε και τους βοηθήσουμε έμπρακτα.
      Η αγορά εργασίας ανοίγει από μόνη της.Δεν νομίζω ότι μπορείς να είσαι πλέον σοσιαλιστής στην αγορά εργασίας. Σε μια χώρα οικονομικά κατεστραμμένη τι θα είναι η αγορά εργασίας; Ποιος θα σου δώσει σήμερα τους μισθούς του χτες με τέτοια ανεργία και τέτοια ύφεση;
      Για την Ιθαγένεια είπαμε για το νόμο Ραγκούση. Για τους ξυλοδαρμούς αν εννοείς τους ληστές είπαμε και πάλι για τις καταλήψεις τι; Να εφαρμοστεί ο νόμος, καταλήψεις τέλος. Η δική μας Αριστερά είναι κατά των καταλήψεων και ειδικά όταν αυτές είναι εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
      Όσο για την αγορά, όχι δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα αν αφεθεί ασύδοτη. ΚΑι στην κρίση του 2008 αφέθηκε και τα σκάτωσε. Αλλά άλλο ελεγχόμενη ανοικτλή αγορά όπου το κράτος θα εγγυάται τους κανόνες και θα επεμβαίνει διορθωτικά προς όφελος των ασθενέστερων ( Κενσυανισμός) και άλλο κράτος που θα μοιράζει το χαρτί και τα προνόμια κάνοντας νόμο τη διαφθορά και και εξουσία την κομματοκρατίας. Αυτό είναι στην Ελλάδα η σοσιαλδημοκρατία τύπου ΠΑΣΟΚ-Παραδοσιακής Αριστεράς-ΝΔ. Χρειαζόμαστε αλλαγή του ελληνικού παραδείγματος CM.

      Διαγραφή
    6. 1) Για την οικονομία και τον κεϋνσιανισμό έχουμε ουσιαστικές διαφορές. Εσύ μου αναφέρεις κοινωνικό κράτος, το οποίο δεν έχει σχέση με τον κεϋνσιανισμό. Αριστερά σημαίνει βελτίωση της θέσης της μισθωτής εργασίας στον καταμερισμό εργασίας. Το στοίχημα στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον είναι ακριβώς να το πετύχεις αυτό χωρίς α) δανεικά και αγύριστα, β) συνεχείς αυξήσεις ονομαστικών μισθών χωρίς σύνδεση με παραγωγικότητα, γ) διόγκωση του κράτους μέσω δημόσιας κατανάλωσης. Πώς θα το πετύχεις αυτό; α) σταθερό ισχυρό προοδευτικό φορολογικό σύστημα με ουσιαστικούς μηχανισμούς κατά της φοροδιαφυγής και ενσωμέτωση κινήτρων, β) ουσιαστική ενίσχυση των δημοσίων αγαθών, πάρκα, μέσα μαζικής μεταφοράς, πολιτισμός, δημοτικά σούπερ μάρκετ (!!!), παιδεία, υγεία, έρευνα, γ) έμφαση στις αγορές προϊόντος, καταπολέμηση ολιγοπολιακών καταστάσεων, ενίσχυση ανταγωνισμού για πτώση τιμών.
      2) Για τους ξυλοδαρμούς δεν έβγαλε ανακοίνωση το κόμμα, επέλεξε να βγάλει προς τα έξω μία δήλωση του Λυκούδη!!! Όπως είχε κάνει με τον Χατζησωκράτη όταν είχαμε την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ. Άσε η νεολαία της ΔΗΜΑΡ. Φάτσες 20χρονων παιδιών που ίσως μοιραζόταν μαζί τους τα ίδια αμφιθέατρα! Για τις καταλήψεις η ουσία είναι ότι παρατηρούμε το ακροδεξιό σόου του Αντώνη για αποπροσανατολισμό της κοινωνίας, εγκλωβισμό του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος αυτά τα θέματα δεν τα έχει λύσει, και τελικά ενίσχυση συντηριτικών ανακλαστικών στην κοινωνία. Αυτό το σόου η ΔΗΜΑΡ όφειλε τουλάχιστον να το κατακρίνει, και όχι να βγάλει σον σκασμό όπως έκανε. Για την ουσία των καταλήψεων δεν με ενδιαφέρει να συζητήσω, από την στιγμή που δεν γίνεται κάτι για την ουσία του πράγματος.
      3) Όταν εννοώ σοσιαλιστής στην ογορά εργασίας εννοώ: α) ύπαρξη συνδικάτων που θα διαπραγματεύονται με τον εργοδότη ότι θεωρούν ότι χρήζει διαπραγμάτευσεις, από ονομαστικό μισθό και επίπεδα απασχόλησης μέχρι συνθήκες εργασίας, σε γενικό επίπεδο (ΓΣΕΕ) αλλά και σε επίπεδο κάθε επιχείρησης, β) ανάλυση των αναγκών της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με την αγορά εργασίας, ενεργές πολιτικές στην αγορά εργασίας που θα αφορούν εκπαίδευση προσωπικού, καταπολέμηση ατελειών πληροφόρησης μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, γ) ουσιαστικός έλεγχος της επιθεώρησης εργασίας για τήρηση των συμφωνηθέντων. Έτσι αντιλαμβάνομαι τον κεντρικό σχεδιασμό, το παράδειγμα της τέλειας ανταγωνιστικής αγοράς εργασίας δεν υφίσταται, για να επιτευχθεί χρειάζεται ακριβώς το αντίθετο.
      Λεό, στην ίδια Αριστερά ανήκουμε. Ή μάλλον όχι; Δεν ξέρω, θα δείξει.
      Έχει δίκιο ένας φίλος παρακάτω που γράφει πως αυτή την στιγμή καταστρέφουμε το παλιό χωρίς να δημιουργούμε το καινούργιο, μάλιστα κάποιοι θεωρούν πως θα δημιουργηθεί από μόνο του!!! Τέλος πάντων, δεν αξίζει να ζεις σε αυτή την χώρα. Δεν υπάρχει τίποτα μπροστά μας.
      CM

      Διαγραφή
  3. Otan stin Elada ixame Stournares versus Papares kerdisan PANTA i Papares, me tis evlogies ke to xeraki ke, i kirios, tis olis Aristeras. Giati afti ti fora tha ine diaforetika? Ta resta mou stous Papares!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πάλι ρε φίλε δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος. Οι παπάρες έχουν το προβάδισμα σίγουρα, αλλά υπάρχουν και οι εκπλήξεις. Η λύση και πάλι θα δοθεί έξωθεν. Αν αλλάξει το συνολικό κλίμα βέβαια.

      Διαγραφή
  4. @ fineas : Όντως συμφωνώ απολύτως μαζί σου ότι "η βλακεία είναι έμφυτη και πάντοτε αθεράπευτη: άπαξ και γεννηθείς με αυτή θα παραμείνεις μια ζωή μαζί της." Το αποδεικνύεις έμπρακτα,
    Μπάμπης
    Καλά , Λέων, με καθάρισες - δεν φαντάζομαι βέβαια να περιμένεις "ευχαριστώ".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω ότι από το 73 που συναντηθήκαμε στα σκαλάκια μέχρι το 82 που χαθήκαμε δεν είπαμε ποτέ ευχαριστώ μεταξύ μας. Οι καλοί τρόποι ήταν κατάλοιπο της αστικής τάξης. έχουμε άλλους κώδικες, κουμπάρε.

      Διαγραφή
  5. Λεο, το μόνο που έχει πετύχει μέχρι τώρα ο Στουρνάρας από τους στόχους του μνημονίου είναι η "εσωτερική υποτίμηση" (αλλιώς η ύφεση), δεν καταλαβαίνω γιατί απολαμβάνει τέτοια αναγνώριση από το μεταρρυθμιστικό τόξο. Μήπως γιατί εκτελεί χωρίς αντιρρήσεις όλη τη "βρώμικη δουλειά" που επιβάλλει η Τρόικα και αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος; Μήπως γιατί δε φέρνει αντιρρήσεις στο εγχώριο πολιτικό σύστημα και παίζει με τους κανόνες του;

    Μέχρι στιγμής βλέπουμε να καταστρέφεται το παλιό χωρίς να χτίζεται στη θέση του κάτι καινούριο. Το Στουρνάρα θα τον ξαποστείλουν όταν θα έχει (νομοτελειακά) αποτύχει πλήρως το πρόγραμμα (π.χ. με κοινωνική έκρηξη ή πλήρη κατάρρευση εσόδων) και θα του φορτώσουν και όλη την ευθύνη. Τότε βέβαια θα είναι αργά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. O Στουρνάρας εκτελεί ένα πρόγραμμα που επιτρέπει τη χώρα να υπάρχει χωρίς κοινωνική έκρηξη παρόλες τις προσπάθειες της "Αριστεράς" και της λαϊκής Δεξιάς. Πέτυχε τη δημοσιονομική προσαρμογή ακροβατώντας ανάμεσα από τις συμπληγάδες του πελατειακού κράτους. Δεν είχαμε καλύτερο δυστυχώς. Αν καεί δεν θάχουμε να τον αλλάξουμε. Δυστυχώς η χώρα δεν έχει Αστική Τάξη ώστε να επιτελεί το θεσμικό της ρόλο και να επιβιώνει η αστική δημοκρατία. Έχει πλιατσικολόγους. Ίσως γιαυτό ο Στουρνάρας φαντάζει εξωπραγματικός. Η δυσκολίες θα έρθουν από δω και μετά. ¨Οταν θα πρέπει να χτίσουμε το νέο. Εκεί το πολιτικό σύστημα θα αποδειχτεί ίσως πολύ λίγο. Ο φόβος να ξανακυλήσουμε είναι βάσιμος.

      Διαγραφή
    2. Ενδιαφέρον, μη ύπαρξη αστικής τάξης! Συμφωνώ 100%. Πώς λοιπόν θα αποκτήσουμε αστική τάξη; Ή θα την εισάγουμε, ή θα την δημιουργήσουμε, ή και τα δύο σε κάποια αναλογία μεταξύ τους. Πιο θα είναι όμως το κίνητρο δημιουργίας της; Οι μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις, σε μία χώρα με περισσότερες υποδομές από τις λεγόμενες αναπτυσσόμενες, μέσα στο ευρώ. Καταπληκτική επιλογή, μπράβο μας! Επιχειρηματολογώ ότι σε οποιαδήποτε ουσιαστική διαδικασία παραγωγικής ανασυγκρότησης το κράτος οφείλει να παίξει πρωτεύοντα ρόλο, καταρχάς στα πρώτα στάδια της ανασυγκρότησης. Όχι βέβαια αυτό το κράτος που έχουμε, ένα άλλο, το οποίο όμως δεν ενδιαφέρει την τριτοκοσμική ακροδεξιά του Αντώνη να δημιουργήσει. Το πρόβλημά μου δεν είναι ο Στουρνάρας, αλλά εμείς ως ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση. Έχουμε δεχθεί αυτοσκοπούς, πράγμα που για εμένα είναι η ουσία μιας συντηριτικής πολιτικής. 1) η χώρα στο ευρώ, 2) στηρίζουμε την κυβέρνηση. Προσοχή, δεν εννοώ ότι δεν συμφωνώ με τα παραπάνω, κάθε άλλο. Δεν τα αποδέχομαι όμως ως αυτοσκοπό στην πολιτική διαδικασία. Η δημιουργία αυτοσκοπών είναι συντηριτική πολιτική.
      CM

      Διαγραφή
    3. Λεωνίδα η προσαρμογή δεν πέτυχε, κάτι που (θα) αποδεικνύεται κάθε μήνα με την τεράστια υστέρηση εσόδων. Όλο το πρόγραμμα βασίστηκε σε λάθος υποθέσεις και με προοπτική μέχρι τις ... Γερμανικές εκλογές. Ο Στουρνάρας (και γενικότερα η κυβέρνηση) παίζει το παιχνίδι τους ελπίζοντας όπως λες κι εσύ τελικά να μας δώσουν μια πιο βιώσιμη λύση. Εν τω μεταξύ βρίσκουν και κάτι μπαρουφάκηδες πάτημα και χώνουν:)

      http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=21974

      Διαγραφή
  6. Πάντως, οι επιδόσεις Στουρνάρα δεν είναι δυνατόν να κρίνονται εν κενώ, πιστεύω.
    Η αξιολόγησή τους εκ των πραγμάτων γίνεται σε συνάρτηση με μια από τις εξής παραδοχές: α)Μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς τα δανεικά/βοήθεια, οπότε απορρίπτουμε τις απαιτήσεις τρόικας και τα βγάζουμε πέρα μόνοι μας -οπότε αδειάζεται και ο Στουρνάρας ή β)Εξαρτώμαστε απολύτως από τα λεφτά των ξένων, τα οποία μας δίνονται σε συγκεκριμένη ποσότητα, με συγκεκριμένους όρους.

    Στη δεύτερη περίπτωση, ο Στουρνάρας κρίνεται πλέον με βάση τους περιορισμούς που θέτει αυτή η επιλογή -δηλαδή ισορροπία τρόμου μεταξύ τρόικας και κοινωνικών αναγκών. Οπότε, νομίζω, τα κριτήρια δεν μπορεί να είναι απόλυτα -δηλαδή, τι θα ήταν το ιδανικό-, αλλά το ποια θα ήταν η καλύτερη δυνατή διαχείριση της υπάρχουσας -εξαιρετικά δύσκολης- συνθήκης.

    Εδώ, θα βοηθούσε πολύ αν η κριτική που ασκείται στην πολιτική/διαχείριση Στουρνάρα βασιζόταν στην αποδοχή της βασικής παραδοχής -ξεκινούσε, δηλαδή, από θετική θέση- και περιλάμβανε διορθωτικές προτάσεις.

    Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι η ουσία της πολιτικής (και της αριστερής): η ορθολογικότερη/δικαιότερη δυνατή διαχείριση του πραγματικού -δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.
    Τα υπόλοιπα μού φαίνονται αυτοκαταστροφικά.

    Αλίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Leo,

    απορώ πως ακόμα επιμένεις υπέρ του Στουρνάρα, όταν τιτάνες της πολιτικής και της διανόησης έχουν ξεσηκωθεί εναντίον του:

    http://wp.me/p2nH8c-7F

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο στουρνάρας δεν είναι αυτός που έλεγε ότι τέλος του 12 αρχίζει η αναπτυξη? Ρε δάσκαλε πραγματικά πως νοιώθετε μετά το ντελίριο του φασιστάκου Γεωργιάδη περι της δεξιότερης Κυβέρνησης των τελευταίων ετών; Μήπως λέω μήπως πρέπει να αφήσετε τις προσωπικές επιδιώξεις ατόμων τύπου "Μπίστη" και να επανεξετάσετε την θέση σας?... Το άκουσες από τον "μπουμπουκο" τι σημαίνει αριστερός και τι δεξιός?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσωπικά ο Γεωργιάδης δεν με απασχολεί καθόλου. Δεν καθορίζει αυτός την πολιτική της ΝΔ οπότε αδιαφορώ. Εξάλλου δεν τον θεωρώ καν σοβαρό άνθρωπο. Στο πολιτικό πάνελ υπάρχουν πολλοί χειρότεροι του κυρίου και σε όλα τα πολιτικά κόμματα. Ο κύριος που ταυτίζει του τρομοκράτες με την αντίσταση κατά της χούντας και τη κυβέρνηση με χούντα Απριλιανή είναι σοβαρότερος ή μήπως είναι λιγότερο φασιστάκος. Εγώ προσπαθεώ να δω και να κάνω πολιτική. Είμαι ο φτωχός συγγενής της συγκυβέρνησης αλλά όπου μπορώ θα περνάω το λόγο μου. Το θέμα της ΔΗΜΑΡ δεν είναι η συμμετοχή στην κυβέρνηση που και σωστή και πατριωτική είναι. Το θέμα είναι στο αν προωθεί ή όχι τις μεταρρυθμίσεις. Αυτές δηλαδή που πολεμάει με νύχια και με δόνται η ΑΡιστερά. Αλλά γιαυτό μπορείς να δεις την ομιλία μου στη σημερινή ΚΕ που θα ανέβει σε λίγο

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία