Ο πλανήτης των επίορκων εκπέμπει SOS




του Λεωνίδα Καστανά

Άκουσα ότι προτού η τρόικα ζητήσει απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων έκανε μια «έρευνα αγοράς». Επισκέφθηκε δειγματοληπτικά κάποια καταστήματα δημόσιων οργανισμών και υπηρεσιών. Μέτρησε τους παρόντες, έκανε συγκρίσεις με τις καταστάσεις των εργαζομένων, «έκοψε κίνηση» και πήρε συνεντεύξεις από τους διευθυντές. Εκτός των άλλων (τεχνικών) ερωτήσεων έκανε και την ακόλουθη:
«Ας υποθέσουμε ότι ως διευθυντής έχετε ξαφνικά στη διάθεσή σας ένα εκατομμύριο Ευρώ. Ποια θα ήταν η πρώτη σας προτεραιότητα ώστε να βελτιώσετε τη λειτουργία της υπηρεσίας σας;» Η απάντηση των περισσοτέρων ήταν: Προσλήψεις, προσλήψεις, προσλήψεις. 

Η ιστορία με τους «επίορκους» άνοιξε πάλι το θέμα των απολύσεων των δημοσίων υπαλλήλων. Ένα θέμα ταμπού για τη χώρα. Όχι γιατί είναι επίορκοι, αλλά γιατί είναι ΔΥ και θα απολυθούν. Γιατί δεν μπα να είσαι και ο Γιανγκούλας ο αρχιληστής; Είσαι ΔΥ, είσαι τέκνο του συστήματος, είσαι εν δυνάμει βαστάζος της εξουσίας, είσαι δικός μας.

Αλήθεια υπάρχει κανείς «εντός της υπηρεσίας» που να μην ήξερε τις δραστηριότητες της τριανδρίας στο Δήμο Θεσσαλονίκης; Υπάρχει περίπτωση να μην ήξεραν οι συνάδελφοι του παιδεραστή δάσκαλου τις δραστηριότητές του; Υπάρχει περίπτωση να αγνοούσε η οικεία εφορία ότι αγρότης της Βοιωτίας είχε στην κατοχή του 50000 στρέμματα χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας και έκοβε τιμολόγια 184.000.000 Ευρώ για να τσεπώνει το ΦΠΑ; Υπάρχει περίπτωση  να μην είχαν πάρει κάτι πρέφα  οι προϊστάμενοι; Μίλησε κανείς εγκαίρως ώστε η βλάβη να μην είναι μεγάλη; Τι ανοχή πρέπει να υπάρχει στην κοινωνία, τι σήψη, ώστε ένας ταμίας των 1200Ε να κυκλοφορεί με Ferrari και να μην τρέχει τίποτα, ή ένας γυμναστής να βιντεοσκοπεί τα μαθητάκια που άλλαζαν στα αποδυτήρια και οι υπόλοιποι δάσκαλοι να κοιμούνται τις νύχτες;

 Το ελληνικό δημόσιο δεν είναι άλλος πλανήτης. Είναι κομμάτι της κοινωνίας μας. Επίλεκτο, κλειστό, ευνοημένο, αλλά σάρκα εκ της σαρκός μας. Γι αυτό και δεν πρέπει να πειραχτεί, δεν πρέπει να αλλάξει.

Χρόνια τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι ΔΥ στη χώρα μας δεν είναι πολλοί σε σχέση με το μέσο κοινοτικό όρο. Άλλοι πάλι εστιάζουν όχι στο μέγεθος αλλά στην ποιότητα. Το πρόβλημα, λένε, είναι η αποτελεσματικότητα, η ποιότητα των υπηρεσιών και εκεί πρέπει να ρίξουμε το βάρος.

Το ελληνικό δημόσιο είναι και μεγάλο και μη παραγωγικό. Και μέχρι να βρούμε τρόπο να το κάνουμε παραγωγικότερο, ας το μικρύνουμε. Εξάλλου τώρα πια, ό,τι και να θέλουμε δεν μπορούμε να το συντηρήσουμε. Γιατί το μέγεθος γίνεται πρόβλημα όταν εμπλέκεται με το κομματικό - συνδικαλιστικό σύστημα και τη γραφειοκρατία. Πολλοί οργανισμοί και διευθύνσεις, πολλές ΔΕΚΟ που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, έστω και αν είναι εισηγμένες  στο Χρηματιστήριο. Όσο πιο «παχύσαρκος» είναι ο οργανισμός τόσο πιο δύσκολο να φτάσουν τα μηνύματα στην κεντρική διεύθυνση, τόσο πιο δύσκολος ο έλεγχος, τόσο πιο εύκολη η λούφα και η διαφθορά. Γιατί οι γραμματείες και οι περιφέρειες και οι διευθύνσεις δεν έχουν ρόλο οργανωτή και ελεγκτή της δημόσιας διοίκησης. Κάθε άλλο. Ο ρόλος τους είναι να τα έχουν καλά με όλους και κυρίως με τους συνδικαλιστές για να αναπαράγουν την εξουσία τους και μαζί με αυτή και την εξουσία των πολιτικών μηχανισμών που τις εγκατέστησαν και τις προστατεύουν.

Η χαμηλή παραγωγικότητα δεν έχει να κάνει μόνο με την κακή οργάνωση, έχει να κάνει και με την ποιότητα και το είδος του προσωπικού. Οι περισσότεροι ΔΥ δεν επιλέχθηκαν για τη θέση στην οποία εργάζονται με ορθολογικά κριτήρια, σχετικά με το αντικείμενο της δουλειάς τους. Διορίστηκαν από το πελατειακό πολιτικό σύστημα με σκοπό απλά να βρουν μια δουλειά.

Η μονιμότητα και η «οργανικότητα» είναι επίσης ένας αρνητικός παράγοντας. Αν ξέρεις ότι ο μισθός σου δεν συνδέεται με τις επιδόσεις σου, η οργανική σου θέση είναι εξασφαλισμένη  και ότι δεν πρόκειται να απολυθείς ποτέ, όσο άχρηστος και αν είσαι όποια και αν είναι η συμπεριφορά σου, είναι προφανές ότι δεν έχεις κίνητρο να δουλέψεις σοβαρά. Σήμερα το δημόσιο δουλεύει, όσο δουλεύει, χάρη στον πατριωτισμό κάποιων υπαλλήλων του. Είναι αυτοί που πραγματικά σκίζονται για να καλύπτουν και τους ανεπαρκείς συναδέλφους τους και την ανεπάρκεια των δομών και είναι αυτοί τους οποίους οι συνδικαλιστές κοιτούν με μισό μάτι. Αυτοί που χαλάνε την πιάτσα. Οι «άρρωστοι», οι «σπασίκλες» οι «πατριώτες».

Ναι, το δημόσιο είναι πολύ μεγάλο αν σκεφτούμε ότι για κάθε έναν που δουλεύει πραγματικά υπάρχουν τρεις που κάθονται ή θέλουν αλλά δεν μπορούν, δεν ξέρουν. Και αυτό δεν διορθώνεται με άλλο τρόπο παρά μόνο με απολύσεις μετά από αξιολόγηση και πρόσληψη του κατάλληλου πιστοποιημένου προσωπικού. Μπορεί να είναι σκληρό και είναι, αλλά αν θέλουμε να φτιάξουμε δημόσια διοίκηση πρέπει να αλλάξουμε και οργανωτικό και διευθυντές και προσωπικό. Ριζική ανακαίνιση. 

Η αποφυγή της απόλυση των «επίορκων», δηλαδή όσων αποδεδειγμένα πιάστηκαν στα πράσα και καταδικάστηκαν από τα λεγόμενα υπηρεσιακά συμβούλια είναι ζήτημα τιμής για το ελληνικό δημόσιο για δύο βασικούς λόγους.
1. Αν απολυθούν 1000 ή 2000 έστω και επίορκοι θα είναι η πρώτη μαζική απόλυση στο δημόσιο, που ψυχολογικά αλλά και πολιτικά θα ανοίξει το χορό των απολύσεων και άλλων που ενδεχομένως προσελήφθησαν παράνομα ή δεν έχουν τίποτα να κάνουν, ή δεν μπορούν.
2. Η απόλυση των επίορκων ισοδυναμεί με εφαρμογή της αξιολόγησης και αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της. Γιατί τι να συζητήσουμε με τον παιδεραστή δάσκαλο για παράδειγμα; Πως διδάσκει την Ιστορία στην Γ Δημοτικού; Και η αξιολόγηση δεν πρέπει να περάσει όσο και αν μας πιέζουν οι Τροϊκανοί.   

Ο υπέρτατος και πραγματικός σκοπός του πολιτικού συστήματος είναι να μη γίνει καμιά αξιολόγηση και καμιά απόλυση. Τα προεδρικά διατάγματα και τα νομοσχέδια που καταρτίζονται είναι για τα μάτια της τρόικα. Το πολιτικό κόστος της πιθανής εφαρμογής τους θα είναι τεράστιο. Οκτακόσιες χιλιάδες ψυχές που αντιστοιχούν σε 1.500.000 ψηφοφόρους στέκονται αυτή τη στιγμή με το δάκτυλο στη «σκανδάλη», για τα θέματα της αξιολόγησης και των απολύσεων. Αν θέλει ο Σαμαράς να παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στο ΣΥΡΙΖΑ ας τολμήσει και ας προχωρήσει, λένε καθημερινά στα δημοσιοϋπαλληλικά γραφεία, όλης της χώρας. Συνεπώς είναι πολύ αμφίβολο αν γίνει οποιαδήποτε πραγματική αξιολόγηση. Γιατί υπάρχει και η προσχηματική, η ανώδυνη στην οποία θα καταφύγουν αν δουν ότι δεν μπορούν να την αποφύγουν. Θα βγουν όλοι επαρκείς και θα τελειώσει το πανηγύρι.

Μάταια περιμένω να βγει κάποιος από τους ταγούς του έθνους να πει στο πόπολο ότι αν συνεχίζει να πληρώνει χαράτσια, αν τον σκίζει η φορολογία και ο ΦΠΑ, αν το δημόσιο έχει πλεονάσματα γιατί δεν πληρώνει τους προμηθευτές του, όλα αυτά συμβαίνουν για να συντηρεί τον αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα του κράτους. Τη γραφειοκρατία, τη σπατάλη, την πολυνομία, την ασχετοσύνη και τη διαφθορά.
Η Αριστερά έχει και αυτή ευθύνη  για την κατάσταση του δημόσιου τομέα.  Όχι γιατί κυβέρνησε, αλλά γιατί ανέχθηκε, γιατί πετάει τη μπάλα στην εξέδρα, γιατί το μεγαλύτερο μέρος της δεν θέλει την αξιολόγηση, γιατί κάνει τα στραβά μάτια. Γιατί στο όνομα του λαϊκισμού της προδίδει την υπέρτατη αποστολή της, να προστατεύει τους πολίτες από τις αυθαιρεσίες της καπιταλιστικής εξουσίας. Και πρέπει τιμή σε όσους πολίτες, αριστερούς και μη, αντιμάχονται αυτόν το λαϊκισμό.  

Σχόλια

  1. Λεό εύγε,
    εκτός από το πολιτικό κόστος υπάρχει και η εξόχως πολιτική στάση, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτό ονομάζεται πολιτική εντιμότητα που συμβάλλει εκτός των άλλων, στο να ανεβεί λίγο ο μέσος όρος της ποιότητας του πολιτικού λόγου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντώνη καλημέρα. Αλλά ρε φίλε δεν γράφω και τίποτα καινούργιο. ¨οποιος δούλεψε στον ιδιωτικό και στο δημόσιο (σαν και μένα) και έχει διάθεση να βλέπει λίγο αντικειμενικά τα πράγματα τα ξέρει, άσχετα αν δεν τα γράφει δημόσια. Η χώρα δουλεύει χάρη στον πατριωτισμό κάποιων που όμως δεν είναι λίγοι, είναι πολλοί αλλά σκορπισμένοι δεξιά και αριστερά μέσα στο δημόσιο χάος και δεν μπορούν να φτιάξουν συμισταμένη σοβαρή. Ηρωες γιατροί και αστυνομικοί, πραγματικοί δάσκαλοι, δίκαιοι διακαστές και εφοριακοί, απλοί κλητήρες που θέλουν να σε βοηθήσουν. Το σύνολο όμως είναι κακό. Γιατί φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί τους πελάτες του πολιτικού συστήματος και έτσι φτιάχτηκε κατά του δημόσιου συμφέροντος. ¨Οποιος θέλει το χρησιμοποιεί και θέλουν πολλοί.

      Διαγραφή
  2. Αγαπητε Λεωνιδα επιβεβαιωνεις ακομη μια φορα αυτο που σου εχω ξαναπει : ειμαστε εκτος ατας, με την Σοφοκλεια εννοια του ορου.
    Ο απο μηχανης θεος δεν νομιζω πως υπαρχει στην αληθινη ζωη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κώστα καλημέρα. Ναι δεν υπάρχει. Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά, ποιος θα τολμήσει , πως θα υλοποιηθούν; Οι πολίτες αυτής της χώρας 'εχουν πάρει τις αποφάσεις τους. ΘΑ σέρνουν την Ελλάδα από σωτήρα σε σωτήρα ΓΑΠ-Σαμαράς-Τσίπρας και θα αργοπεθαίνουν. Εχουμ ωστοσο χρέος να τα λέμε. ΝΑ λέμε ότι βλέπουν όλοι αλλά η επίσημη δημοσιογραφία κάνει πως δεν υπάρχουν.

      Διαγραφή
  3. Κάθε κωμόπολη και 1 ΑΕΙ, κάθε χωριό και 1 ΤΕΙ. Κάθε οικογένεια και 2 δημόσιοι υπάλληλοι. Κάθε χωράφι 2 φορές επιδοτούμενο. Κάθε βιομηχανία και ... λάθος, δεν υπάρχουν πιά. Κάθε τουριστικό δωμάτιο με χαλασμένο κλιματιστικό κοντά 1 μηνιάτικο και πάνω. Κάθε ΔΗΜΑΡ και 5-6 μονο σαν το Λεώ. Είναι μικρά τα νούμερα. Και οι Γερμανικές εκλογές έρχονται γρήγορα. Κατά πού πέφτουν τα καταφύγια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα μας πουν οι Κύπριοι, Μάκη μου. Ο Αρμαγεδώνας άρχισε και καμιά Αριστερά δε έχεις απαντήσεις. Ούτε εμείς, ούτε κανένας. Μας ταράξαν στα πέναλτυ και δεν έχουμε τέρμα. Καλή Σαρακοστή που λένε και στην πατρίδα τέτοια μέρα. Φιλιά

      Διαγραφή
  4. κ ναι να απολύσουμε τον εργαζόμενο κ να δώσουμε τα λεφτά στους προμηθευτές του δημοσίου,δεν λένε τίποτα στο μέγκα για την προσοδοφορία δεν γράφεις συ,μάλλον δεν μπορείς να γράψεις
    βέβαια το άλλο αντιμετώπιση της ανεργίας με απόλυση ΔΥ ,εντάξει παγκόσμια πρωτοτυπία,βαθιά γνώση των οικονομικών
    προφανώς βέβαια έχεις στο μικρό σου μυαλουδάκι ότι θα απολυθούν οι κακοί κ θα προσληφθούν οι καλοί της νδούλας ,πάρε να δείς τι διαθέσης έχουν http://www.enet.gr/?i=news.el.8emata&id=351018
    η αρριστερά της μισαλοδοξίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οχι θα προσληφθούν του ΣΥΡΙΖΑ που είναι και όλοι δουλευταράδες, γιαυτό το γράφω. Ο καθένας θα διορίζει τους δικούς Δημόσιους και ο επόμενος θα τους διώχνει. ΘΑ γίνει της πλατείας Κλαυθμώνος. Για ΑΣΕΠ εχεις ακούσει τίποτα; Θυμάσαι που στις πρώτες εξετάσεις όλοι οι συνδικαλιστές και οι "Αριστεροί" είχαν πάει και έφτυναν όσους πήγαιναν να διαγωνιστούν; Πάντα ήταν πολύ μπροστά αυτή Αριστερά φίλε μου. Πιστεύει στην αξιοκρατία. Μας δίνεις και link ελευθεροτυπίας; δεν διαβάζω καλύτερα την Αυγή ρε φίλε. Πιο αντικειμενική είναι.

      Διαγραφή
  5. Λεό, καλημέρα. Για μια ακόμη φορά συμφωνώ απόλυτα. Πάντως το θέμα είναι λεπτό κι έχει πολλές παραμέτρους. Ένα ισορροπημένο άρθρο του Αλιβιζάτου είχε χθες η Καθημερινή.

    Αλίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τώρα γιατί λέω ότι εγώ γέρασα ενώ εσύ είσαι νέος ακόμη; Απλά και μόνο γιατί αφού κι οι δυό κάνουμε τις ίδιες διαπιστώσεις, εσύ παλεύεις ενώ εγω μονότονα λέω "δεν έχει πλοίο, δεν έχει οδό". Αλλά, σ' αυτή τη χώρα δεν έχουμε πρόβλημα μόνο του δημόσιου τομέα - εδώ όποια πέτρα κι αν σηκώσεις σκουλήκι θα βρείς. Απο τις επιστροφές ΦΠΑ σε "αγρότες", στις επιδοτήσεις για νέα εργοστάσια που μένουν μπετονένια κουφάρια, στις επιχειρήσεις που ορίζουν ως έδρα τους την Πάνω Ραχούλα για να εκμεταλλευτούν τη φορολογική εύνοια κλπ - δεν μπορώ άλλο ρε Λέων, με πιάνει η καρδιά μου όταν τα σκέφτομαι.
    Δεν υπάρχει αμφιβολία βέβαια ότι ο μεγάλος ασθενής είναι το δημόσιο. Η "σωστή" ερώτηση μάλιστα στους διευθυντές θα ήταν : Αν ήταν δική σου, ατομική επιχείρηση, ποιούς και πόσους απο τους υπαλλήλους σου θα κράταγες;
    Μπάμπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Απαντήσεις
    1. Συριαζαίικα τρολ, το κάνετε από κομματικό καθήκον ή είναι επάγγελμα; Ένσημα;

      Διαγραφή
  8. Ρε συ Leo, ποια είναι αλήθεια η άποψη του αρμοδίου υπουργού (υποδειχθέντος από τη ΔΗΜΑΡ) σεβαστού καθηγητού κυρίου Μανιτάκη για το θέμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σταμάτη ο Μανιτάκης είναι υπουργός, αυτό δε σημαίνει ότι έχουμε την ίδια άποψη. Αλλά η θέση της ΔΗΜΑΡ είναι σαφής. Να φύγουν οι"επίορκοι" και να γίνει ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ των δημοσίων υπαλλήλων η οποία θα έχει και ως αποτέλεσμα, ακόμα και την απόλυση, σύμφωνα με το νόμο. Αν δε γίνει αξιολόγηση ( επιστημονική και αληθινή) δεν πρόκειται το δημόσιο να αλλάξει. Και όταν λέμε αξιολόγηση εννοούμε όλων, δομών, διευθυντών και προσωπικού. Το ποιος θα την κάνει; Ο μηχανισμός μιας ανεξάρτητης αρχής. Αν δεν ξεκινήσουμε με κάποιο τρόπο δεν θα γίνει τίποτα και η κατάσταση θα συνεχίζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία