Οι θέσεις του Αριστερού Δικτύου της Δημοκρατικής Αριστεράς



Δημοσιεύω σήμερα τις θέσεις του ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ της ΔΗΜΑΡ. Οι θέσεις του ΑΔ βρίσκονται, ως γνωστό, σε απόσταση από τις απόψεις της "Μαργαρίτας" πάντοτε στα πλαίσια της ΔΗΜΑΡ. Αυτό προφανώς και δεν εμποδίζει το διάλογο και την από κοινού αναζήτηση του δρόμου της σύγχρονης μεταρρυθμιστικής Αριστεράς. Ιδιαίτερα όταν τις ΘΕΣΕΙΣ υπογράφουν και κάποιοι πολύ καλοί αλλά και παλιοί φίλοι. Ακολουθούν μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα και με link όλο το κείμενο. (leo)

Δημοκρατική Αριστερά – Αριστερό δίκτυο
Η  Δημοκρατική Αριστερά μπροστά σε σταυροδρόμι επιλογών

Η  Δημοκρατική Αριστερά στην Κυβέρνηση

Η Δημοκρατική Αριστερά απευθυνόμενη στον ελληνικό λαό  προεκλογικά  συμπύκνωσε τον πολίτικο της λόγο  στο τρίπτυχο  “για την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη , με  την οικονομία ζωντανή  και την κοινωνία όρθια
Έχουν περάσει εννιά μήνες από την απόφαση της Κ.Ε. της  Δημοκρατικής Αριστεράς να συμμετάσχει στην κυβέρνηση “εθνικής ευθύνης“ υπό τον πρόεδρο της Ν.Δ..  Η Κ.Ε. με πλειοψηφία αποφάσισε να αναλάβει η  Δημοκρατική Αριστερά υπέρμετρες υποχρεώσεις  σε σχέση και με τη θέση του κόμματος στη διάταξη των πολιτικών κομμάτων, όπως προέκυψε από τις εκλογές του Ιουνίου 2012, αλλά και τον επιμερισμό  ευθυνών για την ιστορική πορεία που οδήγησε την χώρα στην σημερινή κατάσταση.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες συγκροτήθηκε η κυβέρνηση, το φάσμα των δυνάμεων που την συναποτελούν, οι εγγενείς διαφοροποιήσεις στην αντίληψη των μεταρρυθμίσεων και η ισχυρή αλληλεπίδραση με τις Ευρωπαϊκές διεργασίες δίνουν στην κυβέρνηση εκ των πραγμάτων τον χαρακτήρα του «ειδικού σκοπού». Αλλά οι κυβερνήσεις ειδικού σκοπού έχουν σύντομη χρονική διάρκεια και συγκεκριμένα στοιχεία συμφωνίας  ενώ η διέξοδος από την κρίση είναι υπόθεση πολύχρονη και οι  πολιτικές επιλογές της  Δημοκρατικής Αριστεράς είναι στον πυρήνα τους ασύμβατες με αυτές της Ν.Δ.
Η συμμετοχή της  Δημοκρατικής Αριστεράς στην κυβέρνηση έγινε με πρόθεση την αποτροπή της εξόδου της χώρας από το ευρώ και την αποφυγή της  άτακτης χρεοκοπίας. Όμως, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας  και η αλληλεγγύη των εταίρων μας  που θα θέσουν την οικονομία σε κίνηση παραμένουν ακόμα διακηρυκτικοί λόγοι. Με το σημερινό χάλι της ελληνικής οικονομίας (μείωση κατά 25% του ΑΕΠ ) η κοινωνία δεν μπορεί να σταθεί  όρθια,  με αποτέλεσμα οι προθέσεις, οι πολιτικές προτάσεις και γενικότερα το αξιακό φορτίο  της  Δημοκρατικής Αριστεράς να τίθενται υπό συνεχή δοκιμασία. Δεν αμφισβητούμε τις προθέσεις της ηγεσίας του κόμματος αλλά αυτές θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Η αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης της κοινωνίας με το πολιτικό σύστημα παραμένει ζητούμενο.


Δεδομένου ότι πρόκειται για κυβέρνηση ειδικού σκοπού αναμέναμε ότι στην καθημερινότητα θα διαμορφώνονταν μια κουλτούρα συνεργασίας, συνεννόησης ανεκτικότητας και σεβασμού των προγραμματικών ορίων του κάθε κυβερνητικού εταίρου. Αντί αυτού εισπράττουμε κλίμα αντιπαράθεσης και σύγκρουσης με την κοινωνίας ως αυτή να ήταν μια κυβέρνηση της Ν.Δ.  Με τις ασκούμενες πολιτικές η οικονομία δεν παραμένει ζωντανή και πολλώ δεν μάλλον η κοινωνία όρθια. Είναι μεγάλες οι αποκλίσεις της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής από το πλαίσιο της προγραμματικής συμφωνίας των τριών κομμάτων, χωρίς κατ ανάγκη αυτό να οφείλεται στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων εταίρων μας.  Απουσιάζει οποιοσδήποτε οδικός χάρτης με στόχους και χρονοδιαγράμματα για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την ανασυγκρότηση της σε όλα πεδία (πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό)
Την κύρια ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση φέρει η πολιτική, οικονομική και πνευματική ελίτ που διαχειρίστηκε τις υποθέσεις της χώρας από την μεταπολίτευση και εντεύθεν. Ελίτ η οποία συντήρησε ένα επίπεδο ζωής και απασχόλησης στηριγμένο στον υπέρογκο δανεισμό, θεώρησε τα καταναλωτικά πρότυπα ως κεκτημένα και διαμόρφωσε ένα κράτος στηριγμένο στην πελατειακή αντίληψη. Γι αυτό και στο ξέσπασμα της κρίσης οι πιέσεις είναι βίαιες. 
Η στωικότητα και η υπομονή όμως με την οποία οι δυνάμεις της εργασίας αντιμετωπίζουν την σημερινή κρίσιμη κατάσταση της χώρας δείχνει ότι υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις πρόθυμες να στηρίξουν ένα σχέδιο διεξόδου από την κρίση, να παραιτηθούν από άμεσες διεκδικήσεις ή πρόσκαιρες κατακτήσεις  προκειμένου να πραγματοποιηθούν ριζικές αλλαγές που θα βελτιώσουν συνολικά την κοινωνία.
Δυστυχώς όμως το σημερινό πολιτικό σύστημα αδυνατεί να μετατρέψει σε πολιτική τη θέληση της κοινωνίας.
Η συμμετοχή μας στην κυβέρνηση ανέδειξε πλήθος ζητημάτων που αφορούν τη δοκιμασία στην πράξη των ιδεών μας, του προγραμματικού μας λόγου, της αντίληψής μας για τη λειτουργία του κράτους, τη σχέση κράτους-πολιτικών κομμάτων αλλά και τη λειτουργία του κόμματος μας.
Η συμφωνία μας στην λογική του 5-3-1 για την στελέχωση των θέσεων ευθύνης του κρατικού μηχανισμού αποτελεί παρέκβαση από τις βασικές μας αρχές.

 Η αμφιλεγόμενη στάση του κόμματος στα ζητήματα της οικολογίας (βλέπε  εξόρυξη χρυσού Σκουριές Χαλκιδικής ) θέτει υπό αίρεση έναν από τους βασικούς πυλώνες της υπαρξιακής μας υπόστασης. 
Οφείλουμε επίσης να διαλύσουμε τους μύθους περί υδρογονανθράκων αν καλούμαστε να φυτέψουμε πετρελαιοπηγές στην Ολυμπία και τα νησιά των Κυκλάδων δηλ. να θέσουμε σε κίνδυνο τρία συγκριτικά αναπτυξιακά πλεονεκτήματα μας, την πολιτιστική μας κληρονομιά, την βιοποικιλότητα της ελληνικής φύσης, και τον τουρισμό.  
Οφείλουμε να  δώσουμε τη θέση που της αξίζει στην έρευνα και όχι να ξεκινάμε τις απολύσεις δημοσίων λειτουργών από τα ερευνητικά κέντρα.
Οφείλουμε να αλλάξουμε την ρητορική μας περί μικρότερου κράτους. Η δική μας αντίληψη βρίσκεται πέρα από το μικρό ή μεγάλο κράτος και επικεντρώνεται στη δημιουργία ενός κοινωνικά δίκαιου, αποτελεσματικού και λειτουργικού κράτους.
Δεν είναι όλες οι επενδύσεις παραγωγικές και θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί διότι στο βωμό μιας υποθετικής ανάπτυξης μπορεί να ξεπουλήσουμε τα πάντα, να καταστρέψουμε το φυσικό περιβάλλον αλλά και να καταστρέψουμε κοινωνικές δομές οι οποίες οικοδομήθηκαν με μόχθο δεκαετιών. 
Η επί της ουσίας διατήρηση και το 2013 του Ειδικού Τέλους Ακινήτων σε οριζόντια βάση, παρά την μικρή μείωση, αποτελεί νέο οικονομικό μέτρο το οποίο επιβαρύνει δραματικά τα ελληνικά νοικοκυριά. Την ευθύνη για την αρνητική αυτή εξέλιξη φέρει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης το οποίο, πέραν των άλλων, αδυνατεί, ἠ δεν προτίθεται, να πατάξει τη φοροδιαφυγή, να δομήσει ένα δίκαιο και καθολικό φορολογικό σύστημα,
Η αποδοχή της απόλυσης δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) δημόσιων υπαλλήλων, πέραν των συνταξιοδοτήσεων, αποτελεί μια ακόμα απόκλιση από την προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων.
Έτσι όμως η απαξίωση του πολιτικού συστήματος και προσωπικού, συνεχίζεται και τίθεται υπό αίρεση η ίδια η καινοτόμος για τη χώρα μας αντίληψη των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Είναι αμφίβολο αν η σημερινή κυβέρνηση διαπραγματεύεται πραγματικά ή υπό την πίεση συγκεκριμένων ευρωπαϊκών και εθνικών συμφερόντων προωθεί ένα σχέδιο αντιμεταρρύθμισης με κύριο στόχο τη συντριβή των δυνάμεων της εργασίας και την αποδιάρθρωση της  συνοχής της κοινωνίας των πολιτών.
......................................................................................

Αριστερά και Μεταρρυθμίσεις

Η χώρα έχει ανάγκη από γενναίες μεταρρυθμίσεις  με σαφές κοινωνικό πρόσημο, κάτι που με επάρκεια αποτυπώνεται στις προγραμματικές θέσεις της  Δημοκρατικής Αριστεράς.
Αντί αυτού έχουμε μια κυβερνητική πολιτική περιοριστική, εισπρακτική η οποία απαξιώνει τις δυνάμεις της εργασίας.
Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε το τι σημαίνει “αριστερός μεταρρυθμισμός”.  Διότι είναι πολύ συχνές οι αναφορές κειμένων και στελεχών του κόμματος στην ανάγκη “μικρότερου, αποδοτικότερου και ουδέτερου κράτους”. Αλλά αυτό δείχνει ότι ωθούμαστε σε πολιτική μετάλλαξη και διολίσθηση σε προσεγγίσεις οι οποίες δεν ανήκουν στην παρακαταθήκη της Αριστεράς.
Η Αριστερά σε όλες τις εκδοχές της αγωνίζεται για ένα “κοινωνικό κράτος δικαίου”. Ένα κράτος το οποίο μετασχηματίζει τα προνόμια των ολίγων σε δικαιώματα των πολλών και μετατοπίζει τις κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες προς όφελος των  δυνάμεων της εργασίας, δηλαδή των κοινωνικών στρωμάτων που δημιουργούν, σκέπτονται  και επιχειρούν.
Οφείλουμε επίσης να ξαναδώσουμε νόημα στη σημασία και τον ρόλο των συνδικάτων προκειμένου να αποκαταστήσουμε τον συνδικαλισμό ως συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας.  
Η ένταση της κρίσης όμως θέτει νέα και πρωτόγνωρα ζητήματα προς επίλυση. Οι παρεμβάσεις ανεξέλεγκτων υπερεθνικών οργανισμών και η απώλεια της εργασίας , η οποία δίνει όχι μόνο υλική αλλά και υπαρξιακή υπόσταση στους ανθρώπους, περιορίζουν δραστικά τα περιθώρια ελιγμών των εθνικών κρατών.
Η εργασία έχει διαχωριστεί, έχει κομματιαστεί, έχει αυτοματοποιηθεί, έχει διασκορπιστεί σε ηπείρους και χώρες (με ελάχιστα εργατικά δικαιώματα), ενώ τα κέντρα της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής διοίκησης έχουν συγκεντρωθεί και αρνούνται ακόμα και τον ρόλο της συνδικαλιστικής διαπραγμάτευσης. Αυτό που δίνει δύναμη στα συγκεντρωμένα συμφέροντα «των αφεντικών» -και ιδίως των χρηματιστηριακών- είναι η ικανότητα και η αποτελεσματικότητα του Πρωτέα καπιταλισμού να δημιουργεί πλούτο και σχετική ευημερία, συνήθως για ολίγους. Όμως εκείνο που δίνει δύναμη στα συμφέροντα των εργαζομένων είναι η κοινωνική και οικονομική αξία της εργασίας.

Μέχρι τώρα στον κατακερματισμένο και πολύμορφο χώρο της εργασίας  προνομιούχος συζητητής της Αριστεράς ήταν ένα συγκεκριμένο κομμάτι εργαζομένων: κύρια στον δημόσιο τομέα. Η προνομιακή σχέση με αυτό το κομμάτι μπορεί να γίνει εμπόδιο στη διαδικασία δημιουργίας σχέσεων με τα στρώματα του κόσμου της εργασίας που είναι στο περιθώριο και υφίστανται την πιο άγρια εκμετάλλευση. Πρόκειται για μια επίπονη προσπάθεια, που από τη μια μεριά θα αντικρούει με ένταση τις συντεχνιακές παραμορφώσεις και από την άλλη θα προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα σχέση με τον κόσμο της εργασίας και να συμβάλει στην εξυγίανση του συνδικάτου και τη διαμόρφωση μιας αυτόνομης και δημιουργικής πορείας του συνδικαλιστικού κινήματος.
Είναι ανάγκη να καταβάλουμε μια τεράστια προσπάθεια προκειμένου να επεξεργαστούμε την πολιτική μας λαμβάνοντας υπόψη τη συνθετότητα των νέων κοινωνικών αντιθέσεων. Οφείλουμε να συνυπολογίσουμε τη διαφορετικότητα μεταξύ ασφαλισμένων εργαζομένων και αυτών με επισφαλή εργασία ή ανέργων, μεταξύ ντόπιων και μεταναστών,  νέων και ηλικιωμένων, ανδρών και γυναικών.
Χρειάζεται, δε, γι’ αυτό μια καινούργια ιδέα της κοινωνίας, που βασίζεται  σε βιώσιμη ανάπτυξη, στην αξιοποίηση της εργασίας, της κουλτούρας, της έρευνας, των δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος. Και οφείλουμε να το πράξουμε άμεσα. Διότι  υπό τη συνεχή  απειλή μη καταβολής της κάθε επόμενης δόσης οι νομοθετικές παρεμβάσεις είναι βίαιες και ένα τεράστιο αντιμεταρρυθμιστικό κύμα σαρώνει τη χώρα.
Αν συνεχιστούν  οι σημερινές πολιτικές δημιουργείται μια Ελλάδα η οποία δεν έχει σχέση με τα ιδανικά της Αριστεράς και ένα κράτος το οποίο θα το βρούμε σύντομα απέναντί μας και πάλι.
Είχαμε πει από την πρώτη στιγμή  ότι τα μνημόνια είναι λάθος συνταγή. Σήμερα 3 χρόνια μετά την εφαρμογή τους με όρους πρωτόγνωρου πειραματισμού το συνομολογούν και οι εμπνευστές τους. Η Δημοκρατική Αριστερά  οφείλει να καταθέσει τη δική της πολιτική ατζέντα και να μην ασκεί πολιτική διαμέσου επιφυλάξεων και αστερίσκων. Για να το πράξει αυτό όμως οφείλει να διαλύσει συγχύσεις που αφορούν την κυβερνητική της πολιτική και να υπηρετήσει με σαφήνεια τα κοινωνικά συμφέροντα τα οποία εκφράζει ιστορικά η Ανανεωτική Αριστερά και οι δυνάμεις της πολιτικής οικολογίας.
       ..........................................................................

           Για μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία



Η πολιτική ζωή κινείται με ταχύτατους ρυθμούς. Απρόβλεπτες εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας ή σε Ευρωπαϊκό επίπεδο δεν μπορεί να αποκλειστούν. Η  Δημοκρατική Αριστερά οφείλει να είναι σε ετοιμότητα.  Δεν είναι απίθανο υπό το πρίσμα της σταδιακής ανάκτησης μιας χαμένης πολιτικής αυτοπεποίθησης η ηγεσία της Ν.Δ. να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Εκτιμάμε ότι ο ορίζοντας της παρούσας κυβέρνησης και της ασκούμενης πολιτικής δεν μπορεί να είναι τετραετής.

Με βάση αυτή την προοπτική οφείλει η  Δημοκρατική Αριστερά να κάνει τον πολιτικό της προγραμματισμό και να θέσει επιτακτικά το ζήτημα της ουσιαστικής εφαρμογής της προγραμματικής συμφωνίας με τις απαραίτητες θετικές για την πολιτική μας αντίληψη προσαρμογές στις νέες συνθήκες. Σε διαφορετική περίπτωση διακυβεύεται ο πυρήνας της αντίληψης των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Ούτως ή άλλως την πρωτοκαθεδρία στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας παίρνουν η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και η μεταρρύθμιση του κράτους.  Πρόκειται για διαδικασίες με ορίζοντα δεκαετίας, διαδικασίες οι οποίες επανατοποθετούν τα ζητήματα του προγραμματικού λόγου, των κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών. Είναι αυτονόητο ότι στην πορεία αυτή η Ν.Δ. δεν αποτελεί στρατηγικό μας εταίρο και το ΠΑΣΟΚ  θα περάσει από το καθαρτήριο του Δάντη πριν επανέλθει στην πολιτική επιφάνεια.
Σε κάθε περίπτωση εμείς δεν πρόκειται να λειτουργήσουμε ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το πολιτικό προσωπικό του σοσιαλδημοκρατικού χώρου που επιμερίζεται σοβαρές ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της χώρας.
Η  Δημοκρατική Αριστερά οφείλει επίσης να κάνει μια σαφή διάκριση μεταξύ του σεβασμού της συνεργατικής αντίληψης στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης ειδικών συνθηκών  και της ανάγκης να εργαστεί για τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας η οποία προϋποθέτει τον μετασχηματισμό και την ουσιαστική σύγκλιση με το άλλο τμήμα της Αριστεράς. Κι αυτή θα είναι μια δύσκολη πορεία συγκρούσεων και συνεννοήσεων, συγκλίσεων και αποκλίσεων, συνθέσεων και  αντιπαραθέσεων. Μια πορεία στη διαδρομή της οποίας θα πρέπει να φέρουμε το μεγαλύτερο μέρος από τις δυνάμεις που συναποτελούν τον ΣΥΡΙΖΑ ενώπιος ενωπίω με την τοποθέτηση τους επί  συγκεκριμένων προβλημάτων της καθημερινότητας.
Φιλοδοξούμε να συναντηθούμε με τους πολίτες και τις συλλογικότητες του ευρύτερου χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της πολιτικής οικολογίας και τους ανένταχτους αριστερούς. Συνάντηση στην οποία δεν έχει θέση το πολιτικό προσωπικό που επιμερίζεται σοβαρές ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Η  Δημοκρατική Αριστερά ήρθε στο πολιτικό προσκήνιο προκειμένου να δηλώσει το τέλος της μεταπολίτευσης και όχι τη διαιώνιση του τέλους της.

«Είμαστε η Αριστερά που επιδιώκει να εντάσσει τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες στη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό, ειδικά μέσα στις συνθήκες της οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής κρίσης. Καθημερινή μας επιδίωξη η αντιπαλότητα στο νεοφιλελευθερισμό, η διεύρυνση της δημοκρατίας, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των γυναικών, των μεταναστών, η προστασία του περιβάλλοντος, η οικολογική ανάπτυξη, η δημοκρατική ολοκλήρωση και η προοδευτική ευρωπαϊκή πορεία» (Διακήρυξη αρχών Δημοκρατικής Αριστεράς 27.6.2010)
Για το Αριστερό Δίκτυο της Δημοκρατικής Αριστεράς
Τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής

Αγγέλου Δημήτρης
Ανδριοπούλου Σοφία
Αρχοντάκης Κώστας
Βλαχοπουλιώτη  Άννυ
Ζορκάδης Βαγγέλης
Κουταλιανός Θέμης
Κουτσούνη Χρυσούλα
Κριμπάς Γιάννης
Κωλέττη Χριστίνα
Λουκάς Δημήτρης
Λουκάς Στάθης
Παπαθεοδωρόπουλος Τάκης
Παπαδόπουλος Παύλος
Παππάς Γιώργος
Σταυρόπουλος Χρήστος
Τσουκνίδας Άρης


Φωτεινός Θράσος


Όλο το κείμενο του Αριστερού Δικτύου ΕΔΩ

Σχόλια

  1. Κάθε αριστερός και άποψη,
    Κάθε αριστερός και δίκτυο,
    Κάθε αριστερός και πλατφόρμα,
    Κάθε αριστερός και ρεύμα,
    Κάθε αριστερός και συνιστώσα,
    Κάθε αριστερός και γκρουπούσκουλο,
    Κάθε αριστερός και μονάχος-μονάχος.
    Αριστερά θα πει η μοναξιά της δικιάς μου ιδέας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πώς φαίνετι πως ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται. Τόσες μέρες έχεις αναρτήσει το "σεντόνι" και σχόλια ένα όλο κι όλο κι εκείνο ειρωνικό πο τον Μάκη.
    Μπάμπης
    ΥΓ Ο Δημήτρης είναι ο δικός μας του Φυσικού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπάμπη ο Δημήτρης ο Λουκάς είναι ο δικός μας του Φυσικού. Και κάθε αριστερός και μια αποψούλα, μια φράξια, μια κίνηση. Τα σεντόνια δεν έχουν πια κανένα ενδιαφέρον. ΟΙ λεπτές διαφορές κλπ χάνονται μέσα στην σκληρή πραγματικότητα. ΟΛη η Ελλάδα πασχίζει να κάνει κάτι και κοιτάζει το Σαμαρά να δει πως και που το πάει. Τι να κάνει και τι να πει η Αριστερά; Αφού είναι εκτός, αλλού..... Τεράστιας σημασίας η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση. Χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε. Μέχρις εκεί. Είναι ήδη τόσο μα τόσο πολύ.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία