Η Αριστερά που ξέρουμε δεν μπορεί να είναι μεταρρυθμιστική


του Λεωνίδα Καστανά

Ας υποθέσουμε ότι ο Αντώνης δεν έκλεινε άγαρμπα την ΕΡΤ και ήθελε να την αναδιαρθρώσει επί της ουσίας. Όχι σε χρόνο αόριστο, αλλά σε 6 μήνες. Όχι μεταφέροντας τις ξανθιές στο ισόγειο και τους ψηλούς στον τρίτο,  αλλά περιορίζοντας το μέγεθος και τις δραστηριότητές της  στα μέτρα που μπορεί να σηκώσει μια πτωχευμένη χώρα με άλλες σοβαρότερες προτεραιότητες. Με ανεξάρτητη διοίκηση όπως προβλέπει το σχέδιο της επιτροπής Αλιβιζάτου. Με αξιολόγηση του προσωπικού από ανεξάρτητη αρχή. Χωρίς κομματικά κριτήρια. Με απολύσεις όσων δεν χρειάζονται, με προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ.
 Πόσοι εργαζόμενοι θα συμφωνούσαν; Ποια συνδικάτα θα συνέβαλαν στην αναδιάρθρωση; Πόση και ποια Αριστερά θα αποδέχονταν τη διαδικασία;
Πανώ, κατάληψη, Άξιον Εστί, Συριζαίικα συνθήματα και μια δυο τρεις….. πολλές βίλες «Αμαλία». «H EΡT χρειάζεται αναδιάρθρωση αλλά όχι απολύσεις εργαζομένων.»
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η ΕΡΤ. Η κυβέρνηση δεν κινδυνεύει επειδή σήμερα κλείνει την ΕΡΤ. Αύριο θα κλείσει 500 μικρά σχολεία, 100 ανύπαρκτα πανεπιστημιακά  τμήματα, 10 νοσοκομεία που υπολειτουργούν. Η κυβέρνηση θα πάρει την απόφαση, αλλά δεν θα τα κλείσει αυτή, ούτε η τρόικα. Θα τα κλείσει η ίδια η ζωή. Η απλή αριθμητική των εσόδων-εξόδων.

 Η κυβέρνηση αυτή και κάθε κυβέρνηση θα κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή επειδή θα είναι υποχρεωμένη να περιορίσει το κράτος.

Στο παραφουσκωμένο, σπάταλο, πολυπλόκαμο κράτος αναδιάρθρωση σημαίνει και καταργήσεις. Και αξιολογήσεις και απολύσεις αλλά και προσλήψεις με σοβαρά κριτήρια. Με συμβάσεις ορισμένου έργου για εξειδικευμένους υπαλλήλους που προσλαμβάνονται για να κάνουν κάτι συγκεκριμένο και όταν το τελειώσουν απολύονται και δεν διεκδικούν νομικά τη μονιμοποίησή τους μέσω συνδικαλιστών-υπουργών.
Αλλά το πολιτικό σύστημα έχει μάθει αλλιώς. Μόνο να προσλαμβάνει και να μοιράζει. Και όταν πιέζεται από τα πράγματα να κάνει αλλαγές στο μυαλό του έχει να ξαναστήσει την ίδια μηχανή αλλά με κομματικά κριτήρια και πάλι, εν ανάγκη διακομματικά.

Η Αριστερά δεν μπορεί να υπογράψει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Που θα περιορίζουν το κράτος, που θα ανοίγουν την οικονομία στον ανταγωνισμό. Που θα  βγάζουν δημόσιους υπάλληλους στο δρόμο. Έστω και αν 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα είναι άνεργοι. Έστω και αν όλες οι βάναυσες προσαρμογές γίνονται για να συντηρούνται απείραχτες οι κρατικές δομές.  Φυσικά και θα έκανε τα ίδια αν βρισκόταν στην εξουσία και ήθελε να παραμείνει. Αλλά δεν είναι και δεν θα είναι στο άμεσο μέλλον. Και όση από την Αριστερά είναι σήμερα στα πράγματα, θα αναζητά τρόπους να υπεκφύγει από τα πραγματικά επίδικα. Θα αποφεύγει να προτείνει τα δικά της μοντέλα αναδιάρθρωσης γιατί αυτά κάποιους θα δυσαρεστήσουν. Θα αποκρύβει τις επεξεργασίες που η ίδια έχει κάνει γιατί  κάποιο σωματείο έχει εκλογές και δεν πρέπει να δυσκολέψει τη θέση των συνδικαλιστών της, γιατί δεν είναι η κατάλληλη συγκυρία, γιατί είναι ο Ερμής ανάδρομος.  Γιατί και η Αριστερά είναι πελατειακή.


Να αποφασίσουμε ένα πράγμα και να το πούμε ανοικτά, σαν άσκηση θάρρους. Η Αριστερά που ξέρουμε δεν μπορεί να είναι πραγματικά μεταρρυθμιστική. Φτιάχτηκε, αγωνίστηκε, υπέφερε για ένα μεγάλο και προστατευτικό κράτος, για ισχυρές συντεχνίες που συνδιοικούν, απαιτούν και επιβάλλουν. Στην ουσία φαντασιώθηκε το σοβιετικό κράτος σε καπιταλιστικό περιβάλλον. Θα το υπερασπιστεί μέχρι το τέλος είτε σε αριστερόστροφη είτε σε δεξιόστροφη συσκευασία. 

Σχόλια

  1. Να προσθέσω και κάτι πολύ πρόστυχο που κάνει η γενιά σου Λεωνίδα είτε στην Αριστερά είτε στη Δεξιά βρίσκεται: Όλες τις αλλαγές τις πληρώνουν οι νέοι. Οι νεοδιόριστοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου για παράδειγμα. Γιατί όχι οι παλιοί; Που είναι συνήθως κια το πρόβλημα;

    Αλλά φταίει και η δική μου γενιά που έμαθε να γλύφει τη δική σου για μια θέση. Αν δεν συγκρουστεί η γενιά μου και οι νεότερες με την δική σου δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Δεν είναι το πρόβλημα ότι η αριστερά που ξέρεις δεν είναι μεταρρυθμιστική. Κάποτε μπορεί και να ήταν. Είναι απλά γερασμένη και βολεμένη στο σοβιετικού τύπου κράτος. Τα προνόμιά της κοιτάει. Και οι νεότερες γενιές αντί να την πολεμήσουν είναι αδρανείς. Μόνο που η παλιά γενιά δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι τρώει από το μέλλον των παιδιών της.

    Γιώργος Παπαμώκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λεο,

    Εγώ δε θα το έλεγα ότι τα φέρνει η ζωή, αλλά οι συσχετισμοί δυνάμεων στην Ε/Ε. Και άλλες χώρες έχουν ελλείμματα αλλά δεν πετάνε κόσμο στο δρόμο (άσε που και 20000 απολύσεις να γίνουν, μάλλον θα ανατροφοδοτήσουν παρά θα φρενάρουν την ύφεση και θα προκαλέσουν και πανικό).

    Σήμερα ένας απολυμένος του δημοσίου είναι καμένο χαρτί και λόγω του χρεοκοπημένου ιδιωτικού τομέα αλλά και λόγω προκαταλήψεων. Η Αριστερά δεν μπορεί να το κάνει αυτό, δεν είναι στο DNA της, είναι απάνθρωπο. Άρα μήπως τελικά η χώρα δε χρειάζεται ανασύσταση της κεντροαριστεράς αλλά της ... κεντροδεξιάς; Πλέον ο Σαμαράς και με σφραγίδα Ακριβοπούλου είναι ... άκρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λεο, από που προκύπτει ότι πρέπει να μειώσουμε τις δραστηριότητες της ΕΡΤ ΑΕ, ειδικά από την στιγμή που είμαστε χρεωκοπημένοι. Γνωρίζεις ότι η ΕΡΤ είναι πλεονασματική; Το να προκρίνεις την αντίδραση των συνδικάτων σε μία σταδιακή διαδικασία, τελικά σε κάνει να νομιμοποιείς κοινωνικά αντιδημοκρατικές πρακτικές, τύπου Σαμαρά. Υπάρχει ένας αριστερός προοδευτικός τρόπος για να γίνουν μεταρρυθμίσεις, τις οποίες βέβαια δεν μας τις ζητάει η τρόϊκα και δεν τις κάνει και ούτε πρόκειται να τις κάνει ο τριτοκοσμικός ακροδεξιός Σαμαράς. Η τρόϊκα το μόνο που ζητάει είναι κόψιμο του κράτους. Θα ήταν ευχαριστημένη αν αύριο το πρωί απολύαμε 150.000 δημόσιους υπαλλήλους και βγάζαμε τα τανκς στον δρόμο για να πνίξουμε τις όποιες κοινωνικές αντιδράσεις.
    Για τις μεταρρυθμίσεις τώρα, διότι μου φαίνεται ότι έχουμε μπερδευτεί λίγο. Αν θες να κλείσεις 3 μικρά σχολεία σε χωριά και να φτιάξεις ένα μεγάλο, ξεκινάς με ένα σχέδιο κοστολογημένο για την τωρινή και την μελλοντική κατάσταση. Στο κόστος της μελλοντικής κατάστασης, θα πρέπει να συνυπολογίσεις τις αντισταθμιστικές πολιτικές, δηλαδή πολιτικές που θα πάρεις προς όφελος αυτών που π[λείττονται. Είτε λοιπόν πούλμαν για να πηγαίνει τα παιδιά στο σχολείο, είτε μηνιαίο επόδομα στους γονείς τους. Αφού κάνεις ανάλυση κόστους-οφέλους, και όντως αποφανθείς ότι σε συμφέρει να προχωρίσεις, τότε και μόνο ανακοινώνεις το σχέδιό σου, πρωτίστως στην τοπική κοινωνία την οποία αφορά. Κανονίζεις μία ανοικτή συνάντηση λοιπόν με τοποικούς φορείς αλλά και τους πολίτες ώστε να παρουσιάσεις το σχέδιό σου. Δέχεσαι βελτιώσεις, και προχωράς. Αυτό σημαίνει δημοκρατία. Ναι, το ξέρω, έχει κόστος, θέλει επιμονή και υπομονή, αλλά αυτό είναι δημοκρατία. Αν θες, αυτό σημαίνει αριστερή προοδευτική πολιτική. Το λίδιο για τα νοσοκομεία, την ΕΡΤ ή οτιδήποτε άλλο. Έτσι κάνεις μεταρρυθμίσεις.
    Χρήστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1. Η ΕΡΤ είναι πλεονασματική τα τελευταία 2 χρόνια, λόγω μνημονίου, επειδή έχει μειώσει κατά 20% το προσωπικό της κυρίως κόβοντας συμβάσεις. Μ' αρέσει όταν οι αντιμνημονιακοί χρησιμοποιούν ως επιχειρήματα τις περικοπές του μνημονίου που πολεμούν με νύχια και με δόντια.

      2. Όταν μπορείς να καθορίσεις αυθαίρετα τα έσοδά σου δεν είναι και τόσο δύσκολο να είσαι πλεονασματικός (παρόλα αυτά η ΕΡΤ δεν το κατάφερνε ποτέ προ μνημονίου). Αν η κυβέρνηση αποφασίσει πως τα 300 μύρια που μαζεύει από τους πολίτες το χρόνο για την ΕΡΤ είναι πολλά και τα κάνει 200 αμέσως η ΕΡΤ θα γίνει ελλειμματική.

      3. Ωραία και δημοκρατικά τα λες για τις μεταρρυθμίσεις αλλά το πρόβλημα είναι εκεί που λες για τη συνάντηση με τους τοπικούς φορείς και τους πολίτες. Όταν σου πουν (που θα στο πουν) πως δεν δέχονται απολύτως καμία από τις προτάσεις σου και η προϋπόθεση για να συζητήσουν μαζί σου είναι να τις αποσύρεις για να ξεκινήσει ο γνωστός "διάλογος από μηδενική βάση" τι κάνεις; Αν πάνε ένα βήμα παραπέρα κι αρχίσουν να σπάνε και να καίνε τι κάνεις; Οι μελέτες κόστους οφέλους κατά κανόνα γίνονται αλλά ο διάλογος δεν γίνεται ποτέ γιατί στην Ελλάδα όταν διαφωνούμε δεν συζητάμε, "αγωνιζόμαστε" και τις διαφορές μας τις λύνουμε "στο δρόμο". Αυτή είναι η κουλτούρα μας και αυτή ακριβώς καλλιεργεί συστηματικά η αριστερά. Αυτή η συγκρουσιακή νοοτροπία είναι ένας από τους λόγους που η αριστερά δεν μπορεί να είναι μεταρρυθμιστική. Οι μεταρρυθμίσεις θέλουν διαπραγμάτευση, όχι αγώνες και ανατροπές. Όταν όμως φαντασιώνεσαι ταξικούς πολέμους και εφόδους στα ανάκτορα δεν ασχολείσαι με μικροπράγματα όπως η καλή οικονομική διαχείριση των κρατικών οργανισμών και επιχειρήσεων.

      Διαγραφή
    2. Φίλε ανώνυμε,
      καταρχάς δεν είμαι αντιμνημονιακός. Ο κύριος λόγος είναι ότι δεν συνηθίζω από θέση αρχής να ορίζομαι αρνητικά ως προς κάτι, αλλά πάντα θετικά ως προς κάτι άλλο, βασική παρακαταθήκη της ανανεωτικής αριστεράς. Επίσης, και πάλι από θέση αρχής, δεν συμφωνώ με τα διλήμματα, θεωρώ ότι είναι εκ φύσεως παραπλανητικά. Οπότε προσπαθώ να υπερβώ το μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Για τις συμβάσεις που μου λέτε έχετε απόλυτο δίκιο, το θέμα είναι ότι η προηγούμενη κατάσταση είχε δημιουργηθεί από τις διορισμένες κομματικές διευθύνσεις, με παχηλά συμβόλαια σε γνωστούς δημοσιογράφους που τώρα είναι στα ιδιωτικά ημιπαράνομα ΜΜΕ και μας πιπιλίζουν από χθες ότι για όλα φταίει ο Κουβέλης και η αριστερά γενικότερα. Τώρα, για αυτό που λέτε στο 2 είναι προφανές. Όλα αυτά μπορούν και αν θέλετε οφείλουν κιόλας να τεθούν σε μία ουσιαστική διαδικασία μεταρρύθμισης και εξορθολογισμού της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Το σχόλιό μου αυτό περί πλεονασματικής ήθελε απλά να υπενθυμίσει ότι δεν υπάρχει δημοσιονομικό όφελος από την κίνηση αυτή.
      Η ουσία του σχολίου μου είναι το υπόλοιπο περί μεταρρυθμίσεων. Ξέρετε, η έννοια της μεταρρύθμισης είναι πολύ σοβαρή έννοια για να την αφήσουμε μόνο στους άλλους πολιτικούς χώρους. Για το 3 τώρα, φίλε μου καλέ μιλάς για μία άλλη αριστερά, όχι την δική μου. Στην δική μου αριστερά, ακριβώς γιατί ποτέ δεν φωνασκεί και δεν ορίζεται αρνητικά απέναντι στα πράγματα, αλλά πάντα έψαχνε να βρει το θετικό πρόσημο, οι μεταρρυθμίσεις προωθούνται με ολοκληρωμένο σχέδιο, κοινωνικό διάλογο και συναίνεση, και αντισταθμιστικές πολιτικές. Δεν μπορώ να απολογηθώ για κάτι που δεν πιστεύω. Ταυτόχρονα όμως, δεν πρόκειται ποτέ να υπερασπιστώ ψευδομεταρρυθμιστικές επιλογές, οι οποίες μάλλιστα τελούνται κόβοντας από την δημοκρατία και τους θεσμούς. Για εμένα αυτό είναι ξεκάθαρο.
      Ευχαριστώ για το σχόλιο.
      Χρήστος

      Διαγραφή
  4. Οι νέες γενιές μεγάλωσαν, πέρα απ΄το να θεωρούν αυτό το μοντέλο ως θέσφατο και υπεράνω πάσης αμφισβήτησης, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα έρθει και η δική τους σειρά να απολαύσουν τα προνόμια αυτά - γι' αυτό και ποτέ δεν αντέδρασαν μέχρι την κρίση. Τώρα που βλέπουν ότι αυτό δε θα γίνει ποτέ αντιδρούν στη λάθος κατεύθυνση. Φταίνε κάποιοι άλλοι "τρόικα" "προδότες" κλπ. Οι πιο πολλοί δε θέλουν να συνειδητοποιήσουν ότι τόσο καιρό ΚΑΚΩΣ δεν αντιδρούσαν - είναι πάντα πιο βολικό το να μη χρειαστεί να παραδεχτούμε τα λάθη μας.

    Ηλίας Μελισσάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η Αριστερά που ξέρουμε δεν μπορεί να είναι μεταρρυθμιστική. Μπορεί να υπάρξει "άλλη" Αριστερά;

    από που πάνε για την άλλη αριστερά;
    Η Αριστερά που ξέρουμε είναι πράγματι έτσι όπως περιγράφεται παρακάτω, στο κείμενο του φίλου μας, Λ Καστανά. Ας πάμε λίγο πιο πέρα τον συλλογισμό: υπάρχει "άλλη" αριστερά;

    Ναι, αλλά μόνο στα όνειρά μας. Στην πράξη, η ανανέωση της αριστεράς δεν μπόρεσε ποτέ να πραγματοποιηθεί. Όπως και η σύγκλισή της με την πολιτική οικολογία, παρά την αποδοχή της κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών της για τις ζωές μας αλλά και τον ίδιο τον πλανήτη. Γιατί;
    Γιατί το σοβιετικό μοντέλο με παραλλαγές υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού της κάθε αριστεράς - όπως και ο κρατικός σοσιαλισμός/καπιταλισμός. Ο κρατισμός. Οι αριστεροί κάθε απόχρωσης τα πάνε καλά με το κράτος αλλά όχι και με την ιδιωτική σφαίρα. Θεωρούν την ατομική πρωτοβουλία επίκίνδυνη, εκτός "σχεδίου", μη κανονική. Θεωρούν την πειθαρχημένη μάζα δημιουργό της ιστορίας και κάθε "φιλελευθερισμό" παρέκκλιση. Είναι συγκεντρωτικοί. Θεωρούν την αυτοοργάνωση μικροαστισμό, την αυτοδιαχείριση αναρχισμό, την ιδιωτική πρωτοβουλία λαμογιά και κερδοσκοπική δραστηριότητα. Και το κέρδος αμαρτία.
    Δεν είναι τυχαίο ότι η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού συμπαρέσυρε και την λεγόμενη ανανεωτική αριστερά ή το ρεύμα του ευρωκομμουνισμού, μεταλλάσσοντάς τα σε συνιστώσες της σοσιαλδημοκρατίας. Δεν είχαν κάτι άλλο να πουν πέραν του ανέφικτου "σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο". Γιατί ποτέ δεν αμφισβήτησαν την ρίζα του κακού - την κρατική διεύθυνση της οικονομίας. Και την λατρεία της "ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων".

    Και οι left liberal; Έχουν κάτι να πουν ή πρόκειται για τα τελευταία δείγματα διαμαρτυρίας ενός ιστορικού κινήματος που παρήκμασε αποτυγχάνοντας να βγάλει τα συμπεράσματά του και να "ανανεωθεί";

    Έχουν να πουν. Έχουν να γεφυρώσουν την κοινωνική ευαισθησία και την δύναμη της προοδευτικής συλλογικότητας με την ιδιωτική οικονομία, τον πολιτικό φιλελευθερισμό και την οικολογική πρόταση για αειφορία. Το ιδιωτικό με το δημόσιο. Να προτείνουν την "μικτή οικονομία", όπου το κράτος είναι ελεγκτής, το δημόσιο χώρος που ανήκει και υπηρετεί τους πολίτες και η αγορά ελεύθερη με κανόνες.

    Έχουν όμως να ξεπεράσουν και μια προκατάληψη. Δεν ανήκουν στην Αριστερά ούτε στους Φιλελεύθερους. Αποτελούν ένα υβρίδιο, μια έκφραση σύνθεσης δυο ιστορικών ρευμάτων, μια ακόμη "παραγωγή" του ριζοσπαστικού κέντρου. Όπως κάθε τι λογικό, κάθε τι που προκρίνει την επίλυση των προβλημάτων από την ιδεολογική αυτοεπιβεβαίωση.
    Περισσότερη σχέση έχουν με το πραγματιστικό Πράσινο κίνημα παρά με την δεξιά και την αριστερά - αλλά δείχνουν τον δρόμο. Τον μόνο δρόμο.
    Της προόδου μέσα σε αειφορία. ( Γιώργος Παπασπυρόπουλος)

    http://aristeristrouthokamilos.blogspot.gr/2013/06/blog-post_20.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αμάν Λεό, έχεις αρχίσει να ξεφεύγεις. Αποχωρούμε από τις κλειστές θάλασσες, ανοιγόμαστε σε ωκεανούς ελευθερίας. Η Αριστερά της γεροντοκρατίας στραγγαλίζει την σκέψη και τα όνειρα ενίοτε και την κοινή λογική. Ο κρατισμός της συντηρεί τον φόβο στην αλλαγή και εκπαιδεύει στην αποδοχή της στασιμότητας. Αυτή είναι η αιτία της μελαγχολίας της κάθε ημάς Αριστεράς, η εμμονή στον κρατισμό.

    Δεν άκουσες ποτέ τη μάνα σου την άγια
    σ᾿ ἐνοχλοῦσε Και σένα το κατεστημένο,
    δεν είδες γύρω σου χιλιάδες τα ναυάγια
    δεν το χαμπάρισες πως το παιχνίδι ήταν στημένο.
    Μ.Αναγνωστάκης

    Συνέχισε Αγώνας. Βγαίνουμε σε δύσκολα μονοπάτια, αλλά θα πρέπει να αξίζει. Υπάρχει πάντα και το ενδεχόμενο της επιτυχίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βλέποντας και διαβάζοντας όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μου,
      το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι οι στίχοι του Γιάννη Βαρβέρη

      «Όσοι χρόνια κολυμπάτε αμέριμνοι μέσα στα μάτια μου, κάποτε θα βάλω τα κλάματα και θα σας πνίξω.»

      Αργυρώ

      Διαγραφή
  7. Συμφωνώ Λεωνίδα. Η Αριστερά που ξέρουμε ΤΩΡΑ, δεν μπορεί να είναι μεταρρυθμιστική.
    Αναρωτιέμαι μήπως χρειάζεται επιστροφή σε "εγκταλλειμένες κληρονομιές" πριν το 1980 ; Μπερλινγκουέρ, ίσως και ακόμη πιό πίσω (ακόμη και Αυστρομαρξισμός μεσοπολέμου, Όττο Μπάουερ κτλ);

    Ενρίκο Μπερλινγκουέρ (1922 - 11 Ιουνίου 1984): Η ηθική διάσταση στην κρίση της πολιτικής
    http://aftercrisisblog.blogspot.com/2013/06/1922-11-1984.html
    Σαν να ειπώθηκαν χθές, σήμερα.

    1980 -2010: Τρείς εντελώς χαμένες δεκαετίες (ίσως με την μοναδική εξαίρεση των Πράσινων της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μερικες παρατηρησεις

      1. Το ρευμα του ευρωκουμμουνισμου, ιδιαιτερα του ιταλικου, μου ειχε προξενησει το ενδιαφερον, αλλλα εκεινη την εποχη ιδιωτευα.
      2. Απο το 1995, που απεκτησα καποια στοιχειωδη οικονομικη ανεση ως ελευθερος επαγγελματιας μελετητης (15 ετη απο ληψης πτυχιου), αρχισα παλι να ασχολουμαι με τον συνδικαλισμο στον επιστημονικο μου συλλογο και στο ΤΕΕ, ουδεποτε εκλεγεις σε συλλογικο οργανο, μονον σε επιτροπες και ομαδες εργασιας.
      3. Οι ανωτερω διαπιστωσεις του εμπνευσμενου ηγετη Μπερλιγκουερ επιβεβαιωσαν τις αντιληψεις μου για τις "μικροληστροσυμμοριες” μηχανικων (ΔΥ+ Ελευθερων Επαγγελματιων)με αρχηγους, υπαρχηγους, κ.λ.π. που λειτουργουσαν απο την μεταπολιτευση εως σημερα, απο την δεξια εως την ακρα αριστερα, διαπλεκομενες με τα αντιστοιχα πολιτικα κομματα.

      Αφωτιστος Φιλελλην

      Διαγραφή
  8. Μάλλον άσχετο αλλά ενδεικτικό:
    Αναδημοσίευσα την περίφημη αυτή συνεντευξη του Μπερλινγκουέρ στον Εουτζένιο Σκάλφαρι (1981, δημοσιευσμένη στα Ελληνικά το 2010 - "Αυγή"), με σχετικά links, και το "Μετά την κρίση" έχει υποστεί σε χρόνο dt απιστευτη εισβολή αναγνωστών από την Ιταλία, που ψάχνουν τα σχετικά μέσω του google κτλ.
    Ο κόσμος έχει ανάγκη από άφθαρτες πολιτικές αξίες - και δεν τις βρίσκει στο "παρον" της Αριστεράς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ σωστά τα λέτε. Αν δεν κάνω λάθος σε αυτήν την Αριστερά "ανήκετε" όμως. Γιατί δεν φεύγετε; Τι προτείνετε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έχουν περάσει περίπου 25 χρόνια και η Ελληνική Αριστερά δεν έχει καταλάβει ακόμα ότι ο δημοσιουπαλληλικός "σοσιαλισμός" απέτυχε. Όταν το καταλάβει, τότε θα ανακαλύψει και τήν λέξη μεταρρύθμιση. Το καθε πράγμα στήν ώρα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κουτσαμανης Αλεξ.20 Ιουνίου 2013 στις 6:47 μ.μ.

    Χρεωκόπήσαν όλοιΔήμοι-συνεταιρισμοί-ΜΜΕ,δυστυχώς χρεωκόπησε και η Αριστερά γιατί δεν αντιλήφθηκε την κρίση και δεν την αντιλήφθηκε γιατί ηταν η Αριστερά των επιδομάτων,εναγκαλισμένη με τους συνδικαλιστές και αποκομμένη απο τους πραγματικά αδύναμους.Η σημερινή Αριστερά και ειδικά η ΔΗΜΑΡ θα πρεπει να επανελθει απαιτώντας μεταρρυθμίσεις,να είναι προτωπόρος και οχι κομπάρσος.Πρέπει να αναδείξει την αξιοκρατία και να αναχαιτισει την καθε συντεχνία.Υπάρχουν οι συνθήκες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τι ανακούφιση!...και νόμιζα ότι είμαι ο μόνος άνθρωπος στον πλανήτη γη που αγαπώ την αριστερά και βλέπω τα πράγματα ακριβώς όπως τα διατυπώνετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Λεο, καλησπέρα. Ευστοχότατο, όπως πάντα, το άρθρο σου. Θέτεις έναν καίριο προβληματισμό.

    Προσωπικά, προσυπογράφω το αναλυτικό σχόλιο του κ. Παπασπυρόπουλου, με το οποίο συμφωνώ απόλυτα.

    Με την ευκαιρία αυτής της συζήτησης, θα ήθελα πάντως να πω ότι εκτός από τις φωνές και τις απόψεις του κρατισμού, με ενοχλούν εξίσου και οι αφιονισμένοι υπέρμαχοι της κατάργησης κάθε δημόσιας δομής και υπηρεσίας, και του πογκρόμ των δημοσίων υπαλλήλων, μέσω αθρόων και άκριτων απολύσεων.

    Διαβάζουμε καθημερινά αρθρογράφους -αυτοχαρακτηριζόμενους ως liberals- να ανάγουν την απασχόληση στο Δημόσιο σε θανάσιμο αμάρτημα και να ζητούν μαζικούς διωγμούς υπαλλήλων -παραβλέποντας εντελώς και την κοινωνική επίπτωση, πέραν της ανθρώπινης.
    Εκτός από την ανόητη κάθετη διαίρεση σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, έχει γεννηθεί και η διαίρεση, με πολεμικούς όρους, σε εργαζόμενους στο Δημόσιο και εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.

    Η άποψη αυτή, ενώ εμφανίζεται ως ορθολογική, κρύβει κατά τη γνώμη μου βαθιές ιδεολογικές εμμονές -αντίστοιχου "κολλήματος" με τον κρατισμό- που παραπέμπουν στο φονταμενταλισμό των ρεπουμπλικανών των ΗΠΑ. Δεν βοηθούν καθόλου όλα αυτά στην ψύχραιμη προσέγγιση των προβλημάτων.

    Και κάτι ακόμη: Διαμορφώνεται και ένας πόλεμος γενεών. Εδώ, θα ήθελα να υπενθυμίσω το εξής σε πολλούς γόνους της παλαιότερης γενιάς -της αποκαλούμενης και γενιάς της Μεταπολίτευσης- οι οποίοι σήμερα ζητούν την κεφαλήν των γεννητόρων επί πίνακι: Η δανεική ευημερία και τα προνόμια που εξασφάλισαν οι γονείς τους επέτρεψε συχνά στους ίδιους να αποφοιτούν από τα Κολλέγια και του Μωραϊτηδες, να σπουδάζουν θεατρολογία και να ρίχνουν καπάκι κι ένα μεταπτυχιακό στη αλλοδαπή, με θέμα την κοινωνιολογία των φυλών του Αμαζονίου και την αποδόμηση.
    Μεγάλα παιδιά ήταν, ας έκαναν πιο εποικοδομητικές για την οικονομία επιλογές!

    Η ουσία είναι ότι επί δεκαετίες είχαμε μια κοινωνία, οικονομία και πολιτική στημένες πάνω σε στρεβλές βάσεις. Απολαύσαμε τα όποια οφέλη, καιτώρα πρέπει να δούμε πώς θα περισώσουμε την κατάσταση. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός εναι ο χειρότερος σύμβουλος!

    Αλίκη


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνω απολυτως. Πρεπει να βρεθει η ισορροπια αναμεσα στις δημοσιες υπηρεσιες και (γιατι οχι επιχειρησεις) και στην ιδιωτικη οικονομια.

      Ομως Ιδιωτικη οικονομια δεν ειναι 100 ή 200 ολιγαρχες/οικογενειες/συνασπισμος οικογενειων επιχειρηματιων, εκαστος με 50 εως 200 θυγατρικες επιχειρησεις σε καθε πεδιο οικονομικης δραστηριοτητας,με προνομιακη μεταχειριση- αν οχι τιποτε χειροτερο δηλ. κλεπτοκρατικη συμπεριφορα- απο τις δημοσιες αρχες κια αλλες 500 εως 1000 επιχειρησεις ευνουμενες σε κερατικες προμηθειες /εργα/μελετες/παροχη υπηρεσιων συμβουλου.

      Αν δεν υπαρξει δημοκρατια και οικονομικη δημοκρατια, δεν βλεπω διεξοδο χωρις σημαντικες απωλειες.

      Οι ηγεσιες της αριστερας δεν ειναι αμοιρη ευθυνων τοσο για τις ποσοστωσεις κατανομης κρατικων εργων και προμηθειων μεταξυ επιχειρηματιων των κομματων ηδη απο την δεκαετια του 80 (που γνωριζω ως Ελ. Επαγγελματιας Μηχανικος), οσο και για την αφανταστη επιεικια που αντιμετωπιζαν την απαραδεκτη πολλες φορες συμπεριφορα των υπαλληλων στο Δημοσιο/ΔΕΚΟ/Δημους προς τους πολιτες (αρνηση εξυπηρετησης, αρνηση ή αποφυγη εργασιας, μικροεκβιασμοι, γρηγοροσημα, φακελλακια...),την μικρη και μεσαια διαφθορα, την παραοικονομια, την φοροαποφυγη και φοροδιαφυγη σε μικρομεσαια στρωματα επιχειρηματιων/ελ. επαγγελματιων, σε φαραωνικα δημοσια εργα, υπερτιμολογησεις φαρμακων και ιατρικου εξοπλισμου/υλικων,...

      Αφωτιστος Φιλελλην

      Διαγραφή
    2. Αναγκη για δημοκρατια και οικονομικη δημοκρατια-2

      Τα κομματα εξουσιας ΝΔ/ΠΑΣΟΚ, φερουν την κυβερνητικη ευθυνη για την διογκωση/παραλυση της κρατικης μηχανης και το διογκουμενο δημοσιο ελλειμα/χρεος μεσω των φοροαπαλλλαγων στο μεγαλο κεφαλαιο και στους αυτοαπασχολουμενους και την εγκληματικη συμπαιγνια των φορολογικων αρχων ατην συλλογη φορων (συστημα 4-4-2).

      Για ποιες αποκρατικοποιησεις συζητουμε, οταν τα τιμηματα και οι προοπτικες των επιχειρησεων αυτων δεν φαινονται ευνοϊκες/συμφερουσες για την χωρα και επρεπε να γινονται με φειδω, οι δε “ασυμφορες” επρεπε να αναβληθουν.
      Που ειναι ο πατριωτισμος των ελληνων εσωτερικου (και των ομογενων), εφοσον με 180 δις καταθεσεις σε ελληνικες τραπεζες, οι πιο ευποροι μπορουσαν να αγορασουν ειδικα ομολογα ή χρεωγραφα πληρως εγγυημενα εναντι χρεωκοπιας (δεν ειμαι νομικος για να το αναπτυξω) με ευνοϊκο επιτοκιο λ.χ. 5%, ωστε να αντιμετωπισθουν μεσοπροθεσμα τα ετησια οικονομικα ανοιγματα χρηματοδοτησης της ταξης των 3 εως 5 δις το ετος, εως οτου αυτα εκλειψουν ;

      Οι δυναμενοι οικονομικα να βοηθησουν, ας θεωρησουν οτι με αγορα εγγυημενων ομολογων χρηματοδοτικης διευκολυνσης ξεπληρωνουν τις πολλες “χαρες”/ευνοιες/κλεψιες που τους παρειχε το Δημοσιο επι δεκαετιες, τα λαμογια και οι κλεπτοκρατες ως μιζα προς το κρατος (ωστε να ζησει η αγελαδα για να την αρμεγουν τα παιδια τους στο μελλον).

      Αλλα οπως η αριστερα ειναι παλαβη και συγκρουσιακη και δεν μπορει να γινει μεταρρυθμιστικη, αλλο τοσο και οι κλεπτοκρατες/οικονομικη ελιτ ειναι αδυσωπητοι και τα θελουν ολα, σιγουρα, προσυμφωνημενα και φτηνα, παμφθηνα (εργατικη δυναμη και δημοσια περιουσια).

      Αφωτιστος Φιλελλην

      Διαγραφή
  14. Leo
    Έχω την εντύπωση πως υπόρρητα αναθέτεις στην αριστερά όλο το project των μεταρρυθμίσεων. Κατόπιν με βάση αυτή την «ανάθεση» βαθμολογείς και βάζεις μηδέν.

    Η ανεπάρκεια των μεταρρυθμίσεων είναι αποτέλεσμα του λεγόμενου «αστικού» κόσμου. Δεν αναφέρομαι στενά στην οικονομία αλλά στον πολιτισμό, την ιδεολογία, τα δίκτυα ,τις πρακτικές των «ελίτ». Οι τύποι αυτοί είναι απογυμνωμένοι από οποιοδήποτε πολιτιστικό κεφάλαιο και ηθικό κύρος.

    Μεταρρυθμίσεις με ταυτόχρονη μείωση των πόρων των κράτους και αξιολόγηση, γίνονται μόνο δια του παραδείγματος, και μιας λελογισμένης συναίνεσης. Αυτά δεν υπάρχουν στον «αστικό κόσμο» ούτε ως κόκκος. Οι λόγοι πολλοί: χαμηλή βιομηχανική βάση, ναυτιλία η οποία παραπέμπει σε άλλες ποιότητες, εξάρτηση από κρατικές ρυθμίσεις (πολεοδομίες,κλπ) κλπ κλπ

    Η αριστερή δυσανεξία στην οποία αναφέρεσαι δεν είναι αντιμεταρρυθμιστική είναι σχεδόν ορθολογική προσαρμογή, σε μια κατάσταση που διαμορφώνουν οι «μεγάλοι».

    Βέβαια στο πλαίσιο ενός δημόσιου λόγου, μπορείς και να θέσεις το ερώτημα:

    -Υπάρχει μια αριστερά , η οποία λειτουργεί σε μια κοινωνία της οποίας οι Ελιτ είναι τυπικοί κλεπτοκράτες ,η οποία ως ιδεατή πολιτική οντότητα θα συλλάβει και θα εκτελέσει το απόλυτο μεταρρυθμιστικό project;

    Απάντηση:
    -Δεν υπάρχει ούτε στα ποιο άγρια όνειρα του πιο αφελούς ιδεοληπτικού left liberal.Επομένως ας προτείνουμε και νέους τρόπους χαρακίρι.

    Το ερώτημα όμως , φίλε μου, είναι λανθασμένο και ίσως άστοχο.

    Το ερώτημα μου είναι:

    -Με δεδομένη την αντιμεταρρυθμιστική ,τυχοδιωκτική κουλτούρα του αστικού κόσμου, πως μπορεί η αριστερά να βοηθήσει τις δειλές μεταρρυθμίσεις χωρίς να καταλήξει να έχει απήχηση ομάδας κρίκετ στην Καρδίτσα;

    Φοβάμαι πως εγώ δεν έχω πλήρη απάντηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Left-Liberal Synthesis, είμαι μαζί σου!
      Χρήστος

      Διαγραφή
    2. Η "μεταρρυθμιστική αριστερά" καταλήγει να είναι ιδεοληψία ακριβώς επειδή απουσιάζει παντελώς μια στοιχειωδώς ορθολογική θεωρία βάσει της οποίας πορεύεσαι, αναθεωρείς ξαναδοκιμάζεις κ.ο.κ. Έτσι οδηγείται να ερμηνεύει τα τεκταινόμενα στην διχοτομία "μεταρρυθμιστές - αντιμεταρρυθμιστές"

      Διαγραφή
  15. Πολύ εύστοχο το κείμενο.
    Ιδιαίτερα σήμερα που μαθαίνουμε πχ ότι ο 'υπουργός δικαιοσύνης' κ. Ρουπακιώτης (το συντομότερο ανέκδοτο)όχι μόνο δεν απολύει τους επίορκους, αλλά λευκαίνει το ποινικό μητρώο όσων έχουν παραστρατήσει στο παρελθόν, για να μπορούν να προσληφθούν στο δημόσιο.
    Ίσως γι αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι απαραίτητοι στο δημόσιο που ονειρεύεται και υπηρετεί ο κ, Ρουπακιώτης, που αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικάντη 'δικαιόρου' κομμένου και ραμμένου στο πατρόν του αείμνηστου Γκρούεζα.
    Στο μεταξύ ο κ. Κουβέλης είναι έτοιμος να ανατινάξει το Κούγκι, μετά των αλλοφύλων ελλήνων που δεν ανήκουν στο δημόσιο, για να σώσει τους 750 διπλοτριπλοθεσίτες 'δημοσιογράφους' της κρατικής προπαγάνδας, για να μην υπάρξει προηγούμενο απόλυσης δικών μας παιδιών και χαλάσει η ωραία ατμόσφαιρα.
    Αυτή η χώρα έχει ακόμα μεγάλη διαδρομή μέχρι τον αναπόφευκτο πάτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. http://www.iefimerida.gr/news/111323/%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE-%CE%BF%CE%B9-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%AF-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B2%CE%AE%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%BF-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Εξαιρετικη αναλυση, Αλικη..ωστοσο αναρωτιεται κανεις παρακολουθωντας συστηματικα την καταθεση αποψεων του Λεο, μετα τις αποψινες εξελιξεις ποιον θα ακολουθησει..τον αποχωρησαντα Κουβελη η μηπως θα απελευθερωθει επιτελους και θα παραμεινει στο σωστο δρομο.. Ισως ειναι ισχυροτερη αλλωστε η ισχυς της νομοτελειας που θελει τον κυκλο να κλεινει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αυτή η "αριστερά" δεν είναι η αριστερά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δες την "αριστερά" και τη "δεξιά" χωρίς συναισθηματικές αγκυλώσεις, χωρίς να σε βαραίνει το ιστορικό θυμικό.
    Δες την πραγματική αριστερά και δεξιά που δυστυχώς δεν εκφράζονται στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό.
    Δες την πραγματικότητα διεθνή και ελληνική.
    Είναι πολύ απλό ότι ένα κλικ χρειάζεσαι για να καταλήξεις στα σωστά που έγραψες Καστανα.

    (ομοιο)παθός και μαθός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Γιάννης Τσάβαλος21 Ιουνίου 2013 στις 11:13 π.μ.

    Μεταρρυθμίσεις, μείωση δαπανών και γενοκτονία.
    Αφιερωμένο εξαιρετικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν καταλαβαίνω τι εννοεί "Οι ελεύθερες κλίνες είναι στη διάθεση των ιδιωτικών ασφαλιστικών". Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα.

      Η έλλειψη προσωπικού οφείλεται βασικά στο γεγονός πως οι περισσότεροι νοσηλευτές που προσλαμβάνονται καταλήγουν αργά ή γρήγορα σε διοικητικές θέσεις. Αν τραβήξουν από τα γραφεία όλες τις νοσοκόμες που κάθονται μια χαρά θα λειτουργούν οι εντατικές. Να αφήσουν τις μπούρδες οι γιατροί που τόσα χρόνια λεηλάτησαν τα ασφαλιστικά ταμεία με τα φάρμακα και τα υλικά και τις τσέπες μας με τα φακελάκια και τα ιδιωτικά εξεταστικά κέντρα και ιατρεία. Αυτοί ιδιωτικοποίησαν την περίθαλψη αφού χρεοκόπησαν την δημόσια υγεία. Θέλουν και τα ρέστα τώρα οι αλήτες.

      Διαγραφή
    2. Επισης, διαβαστε και αυτο, για να μην διαβαζουμε αριστερουλικα μελο, τυπου Ξανθοπουλου δεκαετιας 60.

      "ΔΕΥΤΈΡΑ, ΜΑΪ́ΟΥ 17, 2010
      -Για όποιον θέλει να ξέρει που πήγαν τα λεφτά


      [....]
      Και αν πάμε λιγάκι πίσω, τότε που ο αξιότιμος κύριος της φωτογραφίας έδινε πολιτικές μάχες ζωής και θανάτου με τα πιράνχας του ΕΣΥ, -όπως όλοι τους άλλωστε, ας μην αδικούμε τους προηγούμενους και τους επόμενους, γιατί όλοι υπήρξαν τίμιοι υπηρέτες του δημοσίου συμφέροντος-, θα διαβάσουμε στο ΦΕΚ 256/2-11-2001:
      Θαυμαστό και ιδιαίτερα σαφές. Μέσα σε δύο εβδομάδες λοιπόν από την έκδοση της φαινομενικά ασήμαντης αυτής διάταξης, (πρόκειται για την παράγραφο 2 του άρθρου 7 του ν. 2955/2001), και σε χρόνους πρωτόγνωρους για την συνήθως βραδυκίνητη ελληνική μας διοίκηση εκδόθηκαν οι περίφημες υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες το σύνολο όλων των ορθοπεδικών, αλλά και πολλών άλλων ιατρικών υλικών μεγάλης αξίας, εντάχθηκαν στην κατηγορία των "μη συγκρίσιμων".
      [....]

      http://ermippos.blogspot.gr/2010/05/blog-post_17.html

      Αφωτιστος Φιλελλην


      ΥΓ Ο Ερμιππος απ' οτι εχω καταλαβει, εχει ενα προβλημα : ειναι συντηρητικος αλλα δικαιος πολιτης. Πιο προοδευτικος απ' ολους τους "αριστερους" που εχω γνωρισει.

      Διαγραφή
  21. @Γιάννης Τσάβαλος

    Στο ιστολογιο αυτο θα βρειτε τις αιτιες.

    http://ermippos.blogspot.gr/search/label/%CE%91%CE%92%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Λεφτά υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει ιεράρχηση αναγκών και διάθεση να αποχωρήσει το κράτος από την παροχή υπηρεσιών που απλά θα επρεπε να πληρώνει. Στο χώρο της υγείας αυτό θα σήμαινε να αλλάξει το ΕΣΥ καθεστώς (ΝΠΙΔ- μη κερδοσκοπικού) και να χρηματοδοτείται μόνο από τον ΕΟΠΥΥ βάσει των ασθενών που θα επιλέξουν να παν εκεί και όχι στα ιδιωτικά.
    Αντίστοιχα, κουπόνια για παιδεία κλπ κλπ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δε καταλαβαινω πραγματικα τι σας εχει πιασει και λετε οτι η δημαρ δεν ειναι πλεον αριστερα της ευθυνης, οτι ειναι πελατειακη αριστερα κοκ. Η ανανεωτικη αριστερα ανεκαθεν συγκρουονταν και καταδικαζε και τα πελατειακα δικτυα και τη διαφθορα και την αναποτελεσματικοτητα αποδειξεις γι αυτα ειναι οτι δεν ειναι αυτη τη στιγμη στη θεση του συριζα... Δεν αυξησε τα ποσοστα της λαικιζοντας και ταζοντας καταγγελιες και λοιπα αλλα ακριβως το αντιθετο... Αμφισβητειτε τη μεταρρυθμιστικη διαθεση του μανιτακη (στην ουσια ταυτιζεστε με τη ΝΔ)και το εργο του ενω γνωριζετε πολυ καλα οτι οι υπουργοι της ΝΔ δε εδιναν στοιχεια και καθυστερουσαν. Δε καταλβαινετε οτι εαν η δημαρ εκανε πισω στο ζητημα της ερτ ο σαμαρας απο κει και περα θα εκανε οτι ηθελε? Θελετε να μετατρεποταν η δημαρ σε δορυφορο της ΝΔ?? και τι ρολο θα επαιζε στη κυβερνηση μετα απο αυτο? Αριστερα της ευθυνης δε σημαινει ψηφιζω ναι σε ολα οτι κι αν ειναι αυτα ειτε εργασιακα ειτε ερτ ειτε ιθαγενειες ειτε αδικα φορολογικα κοντρα στην ιδεολογια της ανανεωτικης αριστερας,επειδη θα πεσει δηθεν η κυβερνηση και θα αποσταθεροποιηθει το κλιμα.ουτε ειναι η συμπραξη σε ακροδεξιες πρακτικες (βλεπε αντιρατσιστικο,ιεροδιδασκαλοι,επιστρατευσεις,βαρβαρη καταστολη) που μονο στοχο εχουν την κομματικη διευρυνση της ΝΔ. Θελετε να μετατρεψετε τη δημαρ σε ενα κεντρωο κομμα που θα ταυτιζετε με το νεοφιλελευθερισμο και τον αυταρχισμο?? πρεπει ντε και καλα η δημαρ να ακουλουθει τη θατσερικη πολιτικη της πυγμης του σαμαρα?? Η αριστερα της ευθυνης δεν ειναι ενας χωρις ορια κυβερνητισμος αλλα μπορει να εκφραστει οχι μονο συμπρατοντας σε κυβερνησεις αλλα και ασκοντας ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ αντιπολιτευση διοτι οι μεταρρυθμισεις δε μπορουν να συνοδευονται με αυταρχισμο και διοτι πρεπει να εχουν αριστερο προσημο κατι που δε συνεβει στη περιπτωση της "τρικομματικης"...

    ενας ικανοποιημενος ψηφοφορος της δημαρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Έχεις μπερδέψει την Αριστερά με τον νεοφιλελευθερισμό. Καμία σχέση. Διαβάζουμε λίγο και οικονομική ιστορία του Μεσοπολέμου. Διαβάζουμε και λίγο Κέινς έτσι για να δούμε πως ούτε καν αριστεροί είναι οι άνθρωποι πρότειναν τις λύσεις που ξεπερνούν τις κρίσεις. Αγαπητέ η Αριστερά δεν είναι ετικέτα, δεν είναι life style. Είναι επιστημονική προσέγγιση, ηθική και στάση ζωής. Αριστερά στο μύλο των πολυεθνικών ούτε υπήρξε ούτε θα υπάρξει. Ευτυχώς για εμάς δυστυχώς για εσάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία