Σιγά μη θέλουμε να περιορίσουμε τη διαφθορά


Προφανώς και δεν θέλουμε να περιορίσουμε τη διαφθορά. Γιαυτό και συντηρούμε όσο μπορούμε τις δομές του μετασοβιετικού μας κράτους. Γιαυτό και κρυβόμαστε γύρω από το ιδεολόγημα που λέει ότι κάθε τι που είναι κρατικό είναι αξιόπιστο και κάθε τι ιδιωτικό είναι διεφθαρμένο. Η δυσανεξία της κοινωνίας προς την πραγματική ελευθερία είναι η αλυσίδα μας. Όταν την κόψουμε θα έχουμε ελπίδα.

του Ανδρέα Δρυμιώτη* από την Καθημερινή

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Παρά τις εξαγγελίες, παρά τα μεγάλα λόγια, παρά την κρίση, προσωπικά δεν έχω πεισθεί ότι υπάρχει η βούληση να μειωθεί η διαφθορά στο Δημόσιο. Κάθε τόσο διαβάζουμε για επίορκους υπαλλήλους και την εφευρετικότητά τους στη λαμογιά, αλλά πουθενά δεν βλέπουμε προτάσεις για να περιορίσουμε τις δραστηριότητες του Δημοσίου, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε το πεδίο της διαφθοράς. Διαβάζουμε για τιμωρίες των επίορκων και την πιθανή απόλυσή τους. Αυτή δεν είναι λύση. Ριζική λύση είναι να ξαναδούμε μία-μία τις δραστηριότητες από μηδενική βάση και να εξετάσουμε εναλλακτικές προτάσεις οι οποίες να περιορίζουν ή να εκμηδενίζουν τις πιθανότητες συναλλαγής.

Θα ξεκινήσω με ένα παράδειγμα. Στο «Βήμα» της 28ης Απριλίου 2013, παρουσιάστηκε ένα ολοσέλιδο ρεπορτάζ με τίτλο: «Ο νέος κήπος με τις μίζες» και υπέρτιτλο: «Εικόνα σήψης δείχνει η έρευνα στη Γενική Διεύθυνση Ιδιωτικών Επενδύσεων του υπουργείου Ανάπτυξης». Πρόκειται για τη γνωστή ιστορία όπου αρχικά (2012) έπιασαν τέσσερις υπαλλήλους του υπουργείου με προσημειωμένα χαρτονομίσματα. Οι υπάλληλοι προφυλακίστηκαν αλλά φυσικά εξακολουθούν να παίρνουν το 1/3 του μισθού τους γιατί οι υποθέσεις δεν έχουν τελεσιδικήσει. Η τότε υπουργός Αννα Διαμαντοπούλου σε μια κίνηση πυγμής ξήλωσε όλη τη Γενική Διεύθυνση και προσπάθησε να την ξαναστελεχώσει με 20 νέα και άφθαρτα πρόσωπα. Εν τω μεταξύ έχει παρέμβει η Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης η οποία αποτύπωσε σύμφωνα με το ρεπορτάζ «μία εικόνα σήψης». Το πόρισμά της αναμένεται τον Σεπτέμβριο του 2013, αλλά τα συμπεράσματα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Ηδη έχουν ελεγχθεί τα «πόθεν έσχες» 27 υπαλλήλων (από τους 57) της διεύθυνσης και έχουν παραπεμφθεί στον Εισαγγελέα 11 για ψευδή δήλωση «πόθεν έσχες». Με λίγα λόγια το πάρτι συνεχίζεται και είμαι βέβαιος ότι όσες φορές και να αλλάξουν τους υπαλλήλους θα συνεχίζεται γιατί πάντα θα υπάρχουν επίορκοι, ειδικότερα όταν τα ποσά είναι μεγάλα. Η Διεύθυνση αυτή ουσιαστικά εγκρίνει ή απορρίπτει όλα τα επενδυτικά προγράμματα και είναι φυσικό ορισμένοι υπάλληλοι να πιστεύουν ότι δικαιούνται μερίδιο από τα λεφτά τα οποία εγκρίνουν. Θα μου πείτε και τι να κάνουμε; Οντως «αυτούς τους υπαλλήλους έχουμε, με αυτούς θα δουλέψουμε». Ετσι ακριβώς απάντησε κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν ένας υπουργός του ψέλλισε κάτι για το επίπεδο των υπαλλήλων του υπουργείου του.

Εκτός αν κάνουμε κάτι εντελώς ριζοσπαστικό. Να καταργήσουμε τη Γενική Διεύθυνση Ιδιωτικών Επενδύσεων. Και φυσικά προκύπτει το ερώτημα: Ποιος θα κρίνει τα επενδυτικά σχέδια; Οι πιστοποιημένοι Ορκωτοί Ελεγκτές. Τους εμπιστευόμαστε να υπογράφουν ισολογισμούς εισηγμένων εταιρειών και ουσιαστικά να παίζουν ρόλο στη διαμόρφωση της τιμής των μετοχών τους και δεν μπορούμε να τους εμπιστευθούμε να εξετάσουν τη βιωσιμότητα μιας επένδυσης; Εξάλλου θα μπορούμε να τους δεσμεύσουμε με εξοντωτικές ρήτρες, σε περίπτωση που διαπιστώνονται παρατυπίες στο έργο τους. Η αμοιβή τους θα μπορούσε να αποτελεί μέρος της επένδυσης, ώστε να μη δημιουργεί πρόσθετο κόστος στο Δημόσιο και μια μελέτη θα μπορούσε να δοθεί σε περισσότερες από μία εταιρείες για αξιολόγηση. Τέλος, η παρακολούθηση της εκτέλεσης της επένδυσης θα μπορούσε να ανατεθεί σε άλλη ανταγωνιστική εταιρεία, ώστε να υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος. Πότε επιτέλους θα εμπιστευθούμε την ιδιωτική πρωτοβουλία ώστε να περιορίσουμε το Κράτος και κατ’ επέκταση τη διαφθορά.

Ετσι για την ιστορία αξίζει να αναφέρω την περίπτωση της Arthur Andersen. Ηταν μια από τις μεγαλύτερες ελεγκτικές εταιρείες του κόσμου. Κατηγορήθηκε όμως ότι υπέγραφε τον παραποιημένο ισολογισμό της Enron, με αποτέλεσμα να ζημιωθούν πολλοί επενδυτές στη φούσκα του 2000, στις ΗΠΑ. Μια εταιρεία με 89 χρόνια ιστορίας, η οποία εθεωρείτο το «χρυσό πρότυπο» (golden standard) στην ακεραιότητα, έκλεισε το 2002. Μαζί με αυτήν οι τράπεζες που έμμεσα ενεπλάκησαν στην υπόθεση πλήρωσαν πολλά δισεκατομμύρια δολάρια σε πρόστιμα και αποζημιώσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τράπεζες δεν έκαναν κάτι παράνομο, απλά αυτά που έκαναν δεν ήταν απολύτως ορθά. Εντούτοις, πλήρωσαν δισεκατομμύρια δολάρια σε αποζημιώσεις και πρόστιμα. Ετσι λειτουργεί η ιδιωτική οικονομία. Κάνεις λάθος, πληρώνεις πολλαπλάσια. Ενώ στο Δημόσιο οι υπάλληλοι που συνελήφθησαν με «τη γίδα στην πλάτη» ακόμα πληρώνονται, αντί να απολυθούνε και να πληρώσουνε. Πότε θα ξεπεράσουμε το σύμπλεγμα του κρατισμού και να εμπιστευθούμε την δημιουργικότητα του Ελληνα. Στο κάτω-κάτω αν μια από τις ελεγκτικές εταιρείες αποδειχθεί σκάρτη, θα τη διαγράφαμε από τις πιστοποιημένες και θα χρησιμοποιούσαμε κάποια άλλη. Το υπουργείο όμως δεν μπορούμε ούτε να το καταργήσουμε ούτε να το διαγράψουμε, έστω και αν πιστοποιημένα δεν κάνει καλά τη δουλειά του.

Ας δούμε όμως ένα πιο ριζοσπαστικό θέμα. Διάβασα πριν από μήνες στις επιστολές αναγνωστών στην «Καθημερινή», την περιπέτεια κάποιου επιστολογράφου, ο οποίος αρνήθηκε να πληρώσει τα «γνωστά» για να πάρει η κόρη του το Δίπλωμα Οδηγήσεως. Ελεγε, αν θυμάμαι καλά, ότι την κόψανε γιατί δεν ήξερε «πόσο είναι το βάθος των αυλακώσεων στα λάστιχα του αυτοκινήτου»! Πόσοι από εμάς μπορούμε να απαντήσουμε σωστά, αυτή την ερώτηση; Θεωρητικά θα πρέπει να μας πάρουν το δίπλωμα. Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι για λόγους αρχής, αρνούνται να πληρώσουν και έχουν υποχρεωθεί από «το σύστημα» να δώσουν και δέκα φορές εξετάσεις, γιατί τους κόβουν με τις πιο απίστευτες αιτιάσεις. Διερωτήθηκε κανείς, γιατί η εξέταση των υποψηφίων οδηγών πρέπει να γίνεται από δημόσιους υπαλλήλους; Την εκπαίδευση των οδηγών την έχουμε αφήσει να γίνεται από ιδιώτες.Γιατί να μην εμπιστευθούμε και την εξέταση των οδηγών σε ιδιώτες; Οσο και αν ακούγεται εικονοκλαστική η πρόταση αυτή, αν έχετε την υπομονή να φθάσετε μέχρι το τέλος θα δείτε ότι έχει πολλά πλεονεκτήματα.

Ας ξεκινήσουμε από την ουσία. Εφόσον γνωρίζουμε ότι για να περάσει κάποιος τις εξετάσεις πρέπει να δώσει το φακελάκι του, ποιος μας εγγυάται ότι όλοι αυτοί που παίρνουν με αυτό τον τρόπο το δίπλωμα, δεν αποτελούν «εν δυνάμει» δολοφόνους με φονικό όπλο το αυτοκίνητό τους; Ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία διάκριση ανάμεσα στον ικανό οδηγό ο οποίος πήρε το δίπλωμα με την αξία του και τον ανίκανο ο οποίος πλήρωσε το κύκλωμα. Αν όμως οι εξετάσεις γίνονταν από διαφορετικές εταιρείες θα υπήρχε σαφής διάκριση ανάμεσα στις καλές και τις κακές εταιρείες. Ετσι ένα δίπλωμα από μια «κακή» εταιρεία θα είχε σαν συνέπεια τα αυξημένα ασφάλιστρα ή ακόμα την άρνηση παροχής ασφαλιστικής κάλυψης, ενώ ένα δίπλωμα από μια σοβαρή και αυστηρή εταιρεία θα είχε μειωμένα ασφάλιστρα. Δηλαδή, ύστερα από ένα μικρό χρονικό διάστημα θα υπήρχε σαφής διαχωρισμός στην ασφαλιστική αγορά ανάμεσα στις εταιρείες που κάνουν τις εξετάσεις για την ικανότητα οδήγησης. Ο στατιστικός συσχετισμός ανάμεσα στα ατυχήματα και την εταιρεία που έκανε τις εξετάσεις θα ήταν ο «μπούσουλας» για τον καθορισμό των ασφαλίστρων. Σήμερα δεν έχουμε αυτή την εξαιρετικά χρήσιμη πληροφορία. Το Δίπλωμα Οδήγησης δεν μας λέει απολύτως τίποτα σχετικά με την αυστηρότητα ή όχι των εξεταστών. Είναι ευνόητο ότι επιπλέον θα είχαμε γλιτώσει και από μία εστία διαφθοράς στο Δημόσιο. Η εκτύπωση του διπλώματος θα εξακολουθήσει να γίνεται από το Δημόσιο, για να υπάρχει η απαιτούμενη ασφάλεια και ομοιομορφία.

Μήπως χάσαμε τίποτα, όταν επιτρέψαμε να γίνουν ιδιωτικά ΚΤΕΟ; Απολύτως τίποτα. Αντίθετα, δημιουργήθηκε μια νέα δραστηριότητα με ανταγωνιστικές τιμές, καλύτερες υπηρεσίες και έσοδα για το κράτος. Μου είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να καταλάβω τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε. Ενώ όλοι αναγνωρίζουμε ότι το Δημόσιο δεν μπορεί να παρέχει υπηρεσίες ποιότητας και αποτελεί ταυτόχρονα εστία διαφθοράς, εντούτοις μόλις κάποιος προτείνει να γίνει μια υπηρεσία ιδιωτική, λειτουργούν αμέσως το σοβιετικά αντανακλαστικά μας και σκοτώνουμε την ιδέα με τον αφορισμό: «αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα».

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων


Σχόλια

  1. Σωστές οι επισημάνσεις για την διαφθορά στην Γενική Διεύθυνση αλλά λάθος η πρόταση για τους ορκωτούς ελεγκτές. Ο καλύτερος λογιστής δεν σημαίνει ότι έχει σχέση με αξιολόγηση επενδύσεων. Μπορεί αντίθετα να γίνει υποχρεωτική η δημοσίευση των πορισμάτων αξιολόγησης στο διαδίκτυο και στις ομάδες αξιολόγησης να συμμετέχουν και έμπειροι τεχνοκράτες του ιδιωτικού τομέα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ, κάτι άλλο θέλει εδώ. Μια ανεξάρτητη αρχή ίσως και σίγουρα δημοσιότητα. Το σπάσιμο των στεγανών και το άνοιγμα του κράτους στην κοινωνία των πολιτών πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα.

      Διαγραφή

  2. Υπερυπουργειο Παραοικονομιας και Καταπολεμησης της Διαφθορας-
    Η αναπτυξιακη διαστασις

    Προτεινω να υπαρξει ξεχωριστο Υπερυπουργειο Παραοικονομιας και Καταπολεμησης της Διαφθορας. Στοχος του θα εναι ο σταδιακος εκσυγχρονισμος/νομιμοποιηση των δυναμικων κλαδων της παραοικονομιας (λαθρεμποριου καυσιμων, ναρκωτικων, οπλων, ζωντων κοπαδιων, σαφαγιων, …. πορνειας, ) και η σταδιακη ενσωματωση τους στην επισημη οικονομια .

    Αν η παραοικονομια ειναι 35% του ΑΕΠ και κατορθωσουμε σε 10 ετη να υποβιβασθει στο ρεαλιστικο 25%, καθε ετος θα εισερχεται το 1% του ΑΕΠ, δηλ. 2 δις στην επισημη οικονομια.Αν αρχισει λ.χ το 2015 καποια ισχνη αναπτυξη της ταξης του 1 εως 1.5 % , τοτε -αγαπητοι αυνσχολιασται- εχω την βεβαιαν πεποιθησιν οτιι εσωθηκαμεν !!!! :-) :-)

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στην παιδεία πρέπει να κάνουμε κάτι εντελώς ριζοσπαστικό: Να καταργήσουμε τα Τεχνικά Λύκεια. Και φυσικά προκύπτει το ερώτημα: Τι θα γίνει με την δημόσια τεχνική εκπαίδευση; Μα θα αναλάβουν τα ιδιωτικά ΙΕΚ π.χ. σαν του Ξυνή. Τους εμπιστευόμαστε να διακανονίζουν τα χρέη τους στο ΙΚΑ σε δόσεις για 400 χρόνια και δε τους εμπιστευτούμε για την εκπαίδευση των παιδιών μας; Εξάλλου θα μπορούμε να τους δεσμεύσουμε με εξοντωτικές ρήτρες, σε περίπτωση που διαπιστώνονται παρατυπίες στο εκπαιδευτικό έργο τους. Η αμοιβή τους θα μπορούσε να αποτελεί μέρος της επένδυσης, (πληρωμή με επιδοτούμενα κρατικά κουπόνια) ούτως ώστε να μη δημιουργεί πρόσθετο κόστος στο Δημόσιο και ένας μαθητής Τεχνικού Λυκείου θα μπορούσε να σπουδάσει σε περισσότερες από ένα ΙΕΚ για απορρόφηση πλειάδας γνώσεων. Τέλος, η παρακολούθηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας θα μπορούσε να ανατεθεί σε ένα άλλο ανταγωνιστικό ιδιωτικό ΙΕΚ, ώστε να υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος. Πότε επιτέλους θα εμπιστευθούμε την ιδιωτική πρωτοβουλία ώστε να περιορίσουμε το Κράτος και κατ’ επέκταση τη διαφθορά των βολεμένων καθηγητών.

    Ε.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οχι η δημόσια δευτεροβάθμια τεχνική εκπαίδευση θα έπρεπε να είναι η κυρίαρχη. Αλλά δεν φτιάχτηκε για να γίνει τέτοια. Φτιάχτηκε ως pαrking "κακών" και παραβατικών μαθητών, στελεχώθηκε από ανθρώπους χωρίς παιδαγωγική επάρκεια και γνώση του αντικειμένου, δούλεψε πάνω σε υπερφίαλα αναλυτικά προγράμματα και είναι τελείως αναξιόπιστη στους τίτλους που δίνει. Απότι μαθαίνω το νέο τεχνικό λύκειο θα ακολουθήσει το παλιό στην πλήρη απαξίωση. Απλά θα είναι πιο μικρό και οικονομικό.

      Διαγραφή
  4. Πρότασεις πάμπολλες θα μπορούσαν να διατυπωθούν, που κι η ίδια η καθημερινότητα πολλές φορές υποδεικνύει. Δυστυχώς, είναι πολλές οι "αντίρροπες" δυνάμεις, που τις ματαιώνουν, τις καθυστερούν ή τις αναβάλουν διαρκώς. Πέρα απ' την αδιαφάνεια και τη συναλλαγή που μπορεί να ελλοχεύουν πίσω απ' αυτές τις διαδικασίες και το διοικητικό κόστος για τη διατήρηση κι υποστήριξή τους (οργανικές μονάδες, υπάλληλοι, εξοπλισμός, έγγραφα, χρόνος κ.λπ.) δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο κι αμελητέο.

    Το ζητούμενο δεν είναι απλά και μόνο η "ιδιωτικοποίηση", αλλά η αναζήτηση του προσφορότερου τρόπου, ώστε οι απαραίτητες διαδικασίες (όπως π.χ. οι άδειες οδήγησης) να πραγματοποιούνται από τον κατάλληλο φορέα με το μικρότερο δυνατό κόστος και με την αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση για τους πολίτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σε ΑΕΙ που εδρεύει στην Αθήνα, έχουν γίνει τα τελευταία 13 χρόνια παράνομες προσλήψεις, με πλαστές προϋπηρεσίες, πλήθος συγγενών καθηγητών, υπάλληλων κ.λπ. Αυτές έγιναν από προϊστάμενους, διοικήσεις, κ.λπ. Πρόσφατα ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ότι, το συγκεκριμένο ΑΕΙ θα μπει στο πρόγραμμα διαθεσιμότητας υπαλλήλων!! Τα μέλη της οικογενειοκρατίας αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία. Εκλέγουν υπηρεσιακά συμβούλια, διοικήσεις, συνδικαλιστές κ.λπ. Τελευταία η συνδικαλιστική αλητεία κ.λπ., υπεύθυνοι για παράνομες προσλήψεις, ακόμη και τέκνων τους, με περίσσευμα θράσους κάνουν προτάσεις στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, για την διαθεσιμότητα και την αξιολόγηση υπαλλήλων. Επομένως έχουν πλήρη κάλυψη. Όλους αυτούς πρέπει να τους στείλουν αμέσως στον Κορυδαλλό. Με την διαθεσιμότητα θα «την πληρώσουν» οι έξω από τις "φαμίλιες". Σε ένα τέτοιο εργασιακό περιβάλλον, είναι δυνατόν να ζητά το Υπουργείο εσωτερική αξιολόγηση; Δεν χρειάζεται διαθεσιμότητα, να σταλούν στον Κορυδαλλό για εγκλήματα κατά του Δημοσίου συμφέροντος. Αν το κάνουν, θα αδειάσει το ΑΕΙ και ως εκ τούτου δεν θα χρειαστεί διαθεσιμότητα. Η διαθεσιμότητα θα τους σώσει από τις ποινικές ευθύνες ή ακόμη χειρότερα να παραμείνουν στην θέση τους και θα τεθούν σε διαθεσιμότητα οι εκτός οικογενειοκρατίας. Μπορείτε να δείτε στην απογραφή υπαλλήλων που έκανε το υπουργείο, να έχουν τα ίδια επώνυμα -αν και θα δείτε μέρος μόνο των ημετέρων- ή από τον τηλεφωνικό κατάλογο του ΑΕΙ. Θα δείτε να γίνονται υπάλληλοι στα 60 τους, πρώην συναλλασσόμενοι εργολάβοι με το ΑΕΙ κ.λπ. Εκτός, εάν η κυβέρνηση με προκάλυμμα την διαθεσιμότητα υπάλληλων στο συγκεκριμένο ΑΕΙ, διασώσει τους παράνομους. Ε, όχι και έτσι, «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει»!. Η κοροϊδία και κουτοπονηριά σε τέτοιο σημείο, είναι πλέον εμετική. Επιβάλλεται να σταλούν εισαγγελείς και επιθεωρητές τάχιστα. Τέλος πια στα τεχνάσματα και τις μεθοδεύσεις. Ας αφήσουν την άθλια προπαγάνδα για «κοπανατζήδες» (άλλο και αυτό), που αποβλέπει στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης για να μην πουν για τις παράνομες προσλήψεις με πλαστές προϋπηρεσίες, αορίστου χρόνου, την οικογενειοκρατία, τις «φαμίλιες», τους κομματικούς στρατούς, τους μεγαλοεπίορκους που έκαναν τις παράνομες προσλήψεις, τα παρεπόμενα αυτών, όπως η διαφθορά, τα εγκλήματα κατά του Δημοσίου συμφέροντος, ο παράνομος πλουτισμός, τα εικονικά ή κατατμήσεις για έργα, συντηρήσεις, προμήθειες κ.λπ.

    ΠΕΤΡΟΣ







    ΑπάντησηΔιαγραφή

  6. Απαντώντας στις απειλές και στο θράσος κάποιων αρμοδίων σχετικά με την προστασία της οικογενειοκρατίας και των παράνομα προσληφθέντων υπάλληλων αορίστου χρόνου σε ΑΕΙ, σας εκθέτω τα εξής:
    Ο Ελληνικός Λαός πρέπει να κάνει προσφυγή για τις παράνομες προσλήψεις στο προστατευόμενο ΑΕΙ, που εδρεύει στην Αθήνα (είναι κάποιο από τα μεγάλα).
    Καμιά απολύτως προστασία στο βρώμικο κατεστημένο. Να διωχθούν οι επίορκοι που έκαναν τις άθλιες προσλήψεις αορίστου χρόνου συγγενών, με πλαστές προϋπηρεσίες.
    Έμαθαν στην προστασία και απειλούν.
    Κύριοι της Κυβέρνησης, τροποποιώντας τον υπερψηφισμένο από την Βουλή Νόμο για τα ΑΕΙ, κρατήσατε τους πρυτάνεις και βλέπετε τα αποτελέσματα (τα οποία και, άλλωστε ήταν αναμενόμενα)!
    Στην προσφυγή που λένε ότι θα κάνουν, θα πουν ότι, έκαναν παράνομες προσλήψεις; Θα πουν για την διαπλεκόμενη οικογενειοκρατία κ.λπ.;
    Από τις άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου που βγαίνουν σε διαθεσιμότητα είναι, άραγε, «παιδιά ενός κατωτέρου Θεού»;
    Ποιοι είναι αυτοί, που δεν θα απαντήσουν στο σχετικό έγγραφο του Υπουργείου; Θα είναι πάντα καθεστώς; Είναι υπεράνω κάθε νομιμότητας; Κάνουν αντάρτικο;
    Να διωχθούν οι παράνομοι του άθλιου ΑΕΙ και να μπουν στην φυλακή μαζί με αυτούς που τους προσέλαβαν.
    Ο Ελληνικός Λαός δεινοπαθεί εξαιτίας τους. Τέρμα πια στις αθλιότητες.
    ΝΙΚΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία