Κάτι ψήνεται στο φούρνο της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς



του Λεωνίδα Καστανά

Η πολιτική αυτοκτονία της ΔΗΜΑΡ διευκόλυνε τόσο τη ΝΔ όσο και το ΣΥΡΙΖΑ να ανασυνταχθούν πριν τη μεγάλη σύγκρουση. Έδωσε κι ένα φιλάκι ζωής στο Βενιζέλο μικρής, διάρκειας. Η υπόθεση της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς επανέρχεται με άλλους όρους και σε πιο δυσμενές γι αυτήν πολιτικό περιβάλλον. Αλλά επανέρχεται επιτακτικά. Η αρθρογραφία των ημερών το αποδεικνύει.

Στην επόμενη φάση, η ΝΔ θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι κόμματα όπως η ΧΑ και οι ΑΝ.ΕΛ έχουν ασύμβατα μεγάλα ποσοστά για την ποιότητα του πολιτικού λόγου που εκπέμπουν ακόμα και σε μια τριτοκοσμική πολιτικά χώρα. Αν η κυβέρνησή της επιβιώσει, και το οικονομικό κλίμα βελτιωθεί έχει ελπίδες να φτάσει στις Ευρωεκλογές έχοντας επανεντάξει μεγάλο μέρος της κέντρο και άκρο - δεξιάς παράταξης.  Στις εσωτερικές παρυφές αυτού του χώρου μπορεί να είναι και ένα τμήμα του εναπομείναντος περιβάλλοντος ΠΑΣΟΚ. Γενικά, η πολιτική μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων από τη μια και η πυγμή του «Νόμος και Τάξη» από την άλλη είναι ελκυστικές για μεγάλες μάζες του Δεξιού και Κεντρώου χώρου. Αρκεί να έχει απτές επιτυχίες και να βελτιώνει την καθημερινότητα. Αβαντάζ η πολιτική ηγεμονία του Αντώνη Σαμαρά.

Στον αντίποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει πρώτα να λύσει στο Συνέδριο τα εσωτερικά του προβλήματα και μετά να βγει προς άγρα συμμάχων. Δεν θα συναντήσει τον Καμένο  αλλά τα  μαχητικά απομεινάρια του Βενιζέλου και τα «φρέσκα υλικά» που του φέρνει ο Κουβέλης. Δεν θα τα προσπεράσει, απεναντίας θα τα μαζέψει αμβλύνοντας τις αιχμές του πολιτικού του λόγου με ελαφρώς δεξιά πηδηματάκια. Είναι αλήθεια ότι τέτοιες προσθήκες μπορούν να εμπλουτίσουν το λόγο του με συγκεκριμένες γειωμένες προτάσεις που τόσο του λείπουν. Ο στόχος του είναι να αποτελέσει αυτός τη μεγάλη Κεντροαριστερή Παράταξη που θα είναι πιο αριστερή και λιγότερο κεντρώα κάτι που συγκινεί ιδιαίτερα και τα περισσότερα μέλη της ΔΗΜΑΡ. Αν μάλιστα τα ποσοστά αυτής δεν ανακάμψουν πάνω από το σημερινό της 2.5% είναι φανερό ότι σύντομα θα ξανασμίξουν τ’ αηδόνια. Μειονέκτημα, η κάμψη της δημοτικότητας  του Αλέξη Τσίπρα.

Στο μέλλον, θα συγκροτηθούν δυο πολύ ισχυροί πόλοι με αποκλίνοντες στόχους. Ο Κεντροδεξιός, με στόχο ένα σύγχρονο ελληνικό καπιταλισμό σε ευρωπαϊκό περιβάλλον και μέσο τον  πολιτικό αυταρχισμό. Ο Αριστερός, με στόχο το δημοκρατικό σοσιαλισμό που δεν θα έχει ταμπού το περιβάλλον (ούτε το νόμισμα) και μέσο την κινηματική  δράση. Ο χώρος της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς (ΜΕ) περιορίζεται εμφανώς. Όχι γιατί δεν έχει ακροατήριο, αλλά γιατί δεν έχει ακόμα  πολιτική έκφραση και χαρισματικό ηγέτη.

Ωστόσο θα πρέπει να προσπαθήσουμε. Θα πρέπει να ορίσουμε όλα αυτά που μας διαφοροποιούν από το δεξιό ψευδομεταρρυθμισμό, αλλά και από την αριστερή υπεράσπιση του παπανδρεϊκού, δήθεν, κράτους δικαίου. Να ξεκαθαρίσουμε ποιο είναι το οικονομικό σύστημα που θέλουμε και ποιο το μοντέλο κράτους που θα το υποστηρίζει. Δεν χρειάζονται υπερφίαλα προγράμματα κομμουνιστικού τύπου αλλά ένας αδρός χάρτης για την πορεία εξόδου από την κρίση και τις πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες που μπορούν και πρέπει να την υπηρετήσουν. Το νέο σχήμα δεν μπορεί να κάνει εμφάνιση μεσσιανικού τύπου. Μπορεί όμως να αποδείξει στην κοινωνία τα αδιέξοδα της πολιτικής των άλλων και να αναδείξει τα οφέλη του τρίτου δρόμου.

Στη Μεταρρυθμιστική Αριστερά όλοι οι καλοί χωράνε. Δεν θα είναι κόμμα αλλά κέλυφος που μπορεί να εμπεριέχει τους πάντες που συμφωνούν σε ένα ελάχιστο πρόγραμμα αρχών. Προφανώς και θα απευθυνθεί στους πολιτικούς χώρους του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και της ΔΡΑΣΗΣ και σε όλες τις ενδιάμεσες μικρότερες κινήσεις. Φαντάζομαι ότι δεν θα απευθυνθεί σε αναγνωρισμένους πολιτικούς απατεώνες. Δεν ξέρω αν θα πρέπει να έχει και στον τίτλο του την κακοφορμισμένη πλέον λέξη «αριστερά». Αλλά δεν θα κολλήσουμε στις λέξεις, αυτά τα φετίχ της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Χρειαζόμαστε πράξεις εδώ και τώρα.

Τόχαμε φανταστεί αλλιώς. Να γίνεται με άξονα τη ΔΗΜΑΡ. Αλλά η ηγεσία της έχει άλλες προτεραιότητες. Το πιο πιθανό είναι να μην έχει καθόλου και απλά να παραδέρνει στο πέλαγος της μικροπολιτικής και της προσωπικής ατζέντας. Δεν μπορούμε να την παρακολουθήσουμε πια. Δεν μπορεί να μας εμπνεύσει.

Η «μαργαρίτα» θα πρωταγωνιστήσει και στη νέα αριστερή μεταρρυθμιστική σκηνή που άμεσα θα κάνει αυλαία.

Φίλοι θεατές, εξέρχεστε δια της εισόδου.

   




Σχόλια

  1. "Δεν ξέρω αν θα πρέπει να έχει και στον τίτλο του την κακοφορμισμένη πλέον λέξη «αριστερά». Αλλά δεν θα κολλήσουμε στις λέξεις, αυτά τα φετίχ της ελληνικής πολιτικής σκηνής"...
    Σωστά, άλλωστε μπορεί κανείς να σκεφτεί κάποια πολιτισμένη και ανεπτυγμένη χώρα που διατηρεί ακόμη στην πολιτική της σκηνή τέτοιες ντεμοντέ έννοιες, αριστερά-δεξιά κλπ; Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στις ΗΠΑ, αυτά είναι αδιανόητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε κάποια στιγμή ας το πάρουμε απόφαση ότι η Αριστερά είναι μια στάση ζωής και τίποτα άλλο. Τα άλλα είναι οικονομικά συστήματα και μορφές κράτους που τα υπηρετούν.

      Διαγραφή
    2. Εσείς μοιάζει να το έχετε πάρει απόφαση, και κάτι περισσότερο. Αν βρίσκετε την Αριστερά στη Δράση, για παράδειγμα, υποθέτω ότι είναι για σας κάτι λιγότερο από στάση ζωής. Δεν καταλαβαίνω βέβαια τι ακριβώς είναι.
      Υποθέτω επίσης ότι τα οικονομικά συστήματα και τις μορφές του κράτους δεν μπορούμε πια να τα συζητάμε με όρους αριστεράς-δεξιάς. Αλλά τότε με τι όρους; Στάσης ζωής; Ελπίζω να καταλαβαίνετε το αστείο της υπόθεσης

      Διαγραφή
    3. Μαρέσουν οι αριστεροί της Δράσης. Πειράζει;

      Διαγραφή
    4. Κι εμένα μου αρέσουν τα ψάρια που πετάνε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παύουν να είναι πλάσματα της φαντασίας μου. Με ξεπερνάει εντελώς πώς μπορεί κανείς να αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός συμμετέχοντας σε ένα (καταστατικά) νεοφιλελεύθερο κόμμα - με την αυστηρή έννοια του όρου, δεν το λέω πολιτικάντικα. Παρακαλώ, διαφωτίστε με, διότι θα ξεχάσω κι αυτά που ήξερα.

      Διαγραφή
  2. Μακάρι Λεωνίδα γιατί στο τέλος θα καταντήσει ανέκδοτο η όλη προσπάθεια ( ....το άλλο με την ανασύνθεση της κεντροαριστεράς το ξέρεις;)

    Λουκάς Καραογλάνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Λουκά. Ετσι είναι αλλά δεν ε΄χουμε και τίποτα καλύτερο να κάνουμε. Πέρα από τις δουλειές και τις οικογένειές μας εννοείται. Δεν είμαστε επαγγελματίες της πολιτικής. Αν κάτι ενοχλεί είναι αυτό.

      Διαγραφή
  3. To καλό με την φαντασία των πραγματιστών φίλε Λεό, είναι το ότι αφήνει την πραγματικότητα να την χαλιναγωγεί. Όσο μπορούμε να το φανταζόμαστε και αλλιώς, υπάρχει ελπίς. Τώρα που οι περισσότεροι εξ ημών καταλήξαμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε πίσω, ελπίζω να επισπεύσουμε μπας και γλιτώσουμε κανένα γύρο, ίσως και τον τελευταίο σαν ευκαιρία, για τον μεταρρυθμιστικό χώρο. Ας ελπίσουμε ότι όσο περιορίζονται οι συντελεστές του μεταρρυθμιστικού υπό διαμόρφωση πόλου, οι αναμενόμενης πρωτοβουλίες θα προηγηθούν του συνωστισμού εις τας παραλίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. To καλό με την φαντασία των πραγματιστών φίλε Λεό, είναι το ότι αφήνει την πραγματικότητα να την χαλιναγωγεί. Όσο μπορούμε να το φανταζόμαστε και αλλιώς, υπάρχει ελπίς. Τώρα που οι περισσότεροι εξ ημών καταλήξαμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε πίσω, ελπίζω να επισπεύσουμε μπας και γλιτώσουμε κανένα γύρο, ίσως και τον τελευταίο σαν ευκαιρία, για τον μεταρρυθμιστικό χώρο. Ας ελπίσουμε ότι όσο περιορίζονται οι συντελεστές του μεταρρυθμιστικού υπό διαμόρφωση πόλου, οι αναμενόμενης πρωτοβουλίες θα προηγηθούν του συνωστισμού εις τας παραλίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντώνη στη διαδρομή θα αφήσουμε και θα πάρουμε πολλούς και διαφορετικούς. Αλλά δεν θα πάψουμε να περπατάμε. στον πραγματικό κόσμο εννοείται. Νάσαι καλά και να μου δίνεις κουράγιο.

      Διαγραφή
  5. μήπως κάνεις δε θέλει μεταρρυθμίσεις,πάρα μόνο εμείς κ εμείς ;μήπως η μεγάλη πλειοψηφία ΔΕΝ θέλει καμιά αλλαγή;Άδικα σπαταλάμε το χρόνο μας...
    αυτός ο κόσμος δεν θ αλλάξει με τιποτα.Είμαστε μια φιλολογική μειοψηφία...
    SP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. SP. Και γω συχνά καταφεύγω στην ίδια απογοήτευση. Τόχω γράψει, αλλά την ίδια στιγμή γυρίζω ανάποδα και λέω, δεν μπορεί κάποια στιγμή θα δούνε όλοι τι συμβαίνει. Και ξαναμπαίνω στο κόλπο. Βασικά με κινητοποιεί η "μαργαρίτα" και αυτή η επαφή με κάποιους ανθρώπους στο διαδίκτυο.

      Διαγραφή
  6. Δεν ξερω αν χρειαζεται συμφωνια σε προγραμμα αρχων και ανιχνευση στους πολιτικους χωρους που ανεφερες Λεωνιδα για την μεταρυθμιστικη Αριστερα αλλα εγω που παρακολουθησα για λιγο χθες την αναλυση-συζητηση του σ.Κουβελη στο STANLEY, εφυγα με την βαθια πεποιθηση οτι μεταρυθμισεις θα γινουν μονο απο νεους ανθρωπους.Αυτα τα κομματα "συνεπων" και "θυμωμενων" υπερηλικων εχουν αρχες αλλα δεν εχουν τελος στην αυταρεσκεια και την εμπαθεια.Μηπως τα καλυτερα παιδια για μια ακομη φορα κουραστηκαν και εμειναν στο σπιτι??? Luciano

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό φίλε ξαναπέστο. Νέοι, νέοι, νέοι απαλλαγμένοι από τα δόγματα της κομμουνιστικής Αριστεράς. Αλλά και μεγαλύτεροι που έχουν κάνει την αυτοκριτική τους. Πιστεύω πια μόνο στον πραγματισμό με ανθρώπινο πρόσωπο.

      Διαγραφή
  7. Λεωνίδα ο λόγος σου με συγκινεί εκ νέου και με έλκει. Ενα πρόβλημα είναι η δημαγωγία και τα ρητορικά σχήματα για την προσέλκυση ψήφων. Πως θα τα καταφέρουμε εμείς που θέλουμε να λέμε την αλήθεια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κώστα θα επιμείνουμε στην αλήθεια. Λειτουργεί και παιδαγωγικά. Προς το παρόν είμαστε μειοψηφία, αλλά η ίδια η ζωή θέτει άλλες γήινες, πραγματικές προτεραιότητες. Δεν είμαι αισιόδοξος, γιατί οι απογοητεύσεις είναι πάντα τραυματικές. Αλλά φταίμε και μεις. Παρόλα τα χρόνια μας συνεχίζουμε να έχουμε δόσεις παιδικής αφέλειας. Ίσως αυτό μας κρατά ακόμα νέους. Εύχομαι φίλε μου τα καλύτερα γιαυτό το καλοκαίρι

      Διαγραφή
  8. Λεο, η δημιουργία του μόρφωματος που περιγράφεις πρεπει να προχωρήσει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, που λέει και ο Κανονισμός της Βουλής.



    Αλικη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το κενό δεν είναι Μεταρρυμθιστικής Αριστεράς. Είναι ευρύτερο. Χαρτογραφήστε το πρώτα: Εφαρμόστε την επιστημονική μέθοδο τής παρατήρησης καί συγκέντρωσης δεδομένων. Μετά κάντε ανάλυση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μάλιστα..
    Και τώρα Leo, the one million dollar question, που λένε και στο χωριό μου:

    Πώς θα γίνει να αναλάβουν την πρωτοβουλία οι άνθρωποι ανάλογων απόψεων, όταν είναι αυτοί ακριβώς που τους απωθεί ο μηχανισμός που λειτουργούν τα συντεταγμένα κόμματα και είναι είτε εκτός κομμάτων είτε εντός αλλά μάλλον περιθωριακοί (Ματσαγγάνης, Καστανάς, κτλ); Πόσο μάλλον όταν αυτοί οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι που συνήθως εργάζονται πολύ και κατά συνέπεια δεν έχουν και το χρόνο να ασχοληθούν, οπότε μοιραία η πρωτοβουλία πέφτει στους επαγγελματίες πολιτευτές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο έντιμος κατά τα άλλα Κουβέλης.
    Ο Κον-Μπεντίτ λέει ότι αυτή η πρωτοβουλία είναι πρακτικά αδύνατη στις υπάρχουσες στεγανές δομές που αποτελούν σήμερα τα κόμματα. Χρειάζεται μια συλλογικότητα άλλου τύπου. Από τα κάτω, από τη μέση ή δεν ξέρω από που. Ακούγεται ωραίο αλλά και αρκετά θεωρητικό, άσε που εγώ δεν τα πάω και πολύ καλά με την κινηματική δράση :). Για την ώρα, μου αρκεί αυτό που προτείνει ο Βούλγαρης, "bend it like ΣΥΡΙΖΑ", αρκετά με τις ζυμώσεις και την αναμονή του κεντροαριστερού Μεσσία...
    Και κάτι γι' αυτή τη ρημάδα τη λέξη που αρχίζει από α.. και τελειώνει σε ..στερά. Ο Νάσος Βαγενάς το είχε πει ωραία: "Υπάρχει κάτι το αντιαισθητικό στη φράση "Εμείς οι αριστεροι..". Σημασία έχουν οι πράξεις".

    Εμείς πάντως εδώ είμαστε,

    Αντώνης Φ, Κρήτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντώνη Φ Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο γιατί δεν ξέρω αν υπάρχουν διαθεσιμότητες. Επαγελματίες της κεντροαριστεράς και φυσικά χρήματα για να στηθεί μια κατάσταση. Δεν είναι μόνο η πολιτική βούληση χρειάζεται και άλλου είδους στήριξη από ισχυρότερες ομάδες του τόπου. Δε νομίζω ότι ποντάρει κανείς μεγάλος στη μεταρρυθμιστική αριστερά. Ποντάρουν στο Σαμαρά για την παραμονή στην ΕΕ κλπ και στον Τσίπρα όσοι έχουν επενδύσει στην καταστροφή και την έξοδο. ΣΤην σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ελλάδα δε νομίζω να υπάρχουν συμφέροντα που ποντάρουν

      Διαγραφή
  11. Γεια σου Λεωνίδα με τις πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις σου, σε διαβάζω στο σάιτ σου εδώ και καιρό!... Θόδωρος Σούμας,φιλαδελφιώτης πρώην σ. του Ρήγα,νυν κινηματογραφάνθρωπος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θόδωρεεεεεεεεεεεεε τι ωραία έκπληξη. Νάσαι καλά ρε φίλε

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία