H πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα

Φώτης Γεωργελές από AV
Φταίει το 1981 και ο Ανδρέας Παπανδρέου για την ελληνική χρεοκοπία του 2009; Όχι βέβαια. Φταίει ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής και τα 400 χρόνια οθωμανικής σκλαβιάς. Ίσως και η Ωραία Ελένη. Τα κόμματα τοποθετήθηκαν με «σκληρές» ανακοινώσεις, ο δημόσιος διάλογος «πήρε φωτιά», «σκηνικό έντασης» δημιουργήθηκε αμέσως που «δυναμίτισε το συναινετικό κλίμα». Μετά από 48 ώρες, μέγιστο διάστημα διατήρησης της προσοχής του τηλεοπτικού κοινού, ο Βύρων Πολύδωρας, ο πολιτικός που έμεινε στην ιστορία γιατί ως πρόεδρος 24 ωρών της Βουλής πρόλαβε να διορίσει την κόρη του, «έσπασε τη σιωπή του» και με «βαρυσήμαντες δηλώσεις» αναστάτωσε την πλατεία του μικρού χωριού.
Αν μπορέσεις να απομονώσεις τις παρεμβολές, τον αδιάκοπο και ανούσιο θόρυβο, να αφαιρέσεις δηλαδή το βομβαρδισμό από τηλεοπτικούς μονολόγους αδαών ανθρώπων, τα κομματικά συνθήματα, τις καθημερινές ψεύτικες μάχες αυτού που ονομάζεται δημόσιος διάλογος, θα διαπιστώσεις ότι τα πράγματα είναι όχι καλύτερα αλλά πιο ήρεμα. Η κοινωνία γλείφοντας τις πληγές της σιγά-σιγά συνηθίζει την πραγματικότητα και προσαρμόζεται στην καινούργια ζωή. Σε ένα χαμηλότερο φυσικάεπίπεδο ισορροπίας.


Μας φαίνεται τρομερό γιατί στη μικρή ζωή μας, 4 χαμένα χρόνια παράνοιας και ανορθολογισμού να σε βασανίζει το άγχος της επιβίωσης και η αδυναμία να αντιδράσεις, είναι πάρα πολύ. Για την ιστορία, όμως, μιας χώρας λίγα χρόνια δεν είναι τίποτα. Περνάνε, ξεχνιούνται, όπως έχουν περάσει πολύ χειρότερα.
Αν τα πράγματα είναι πιο ήρεμα, είναι γιατί με τις αιματηρές θυσίες των 3 προηγούμενων χρόνων τα ελλείμματα του κράτους, έστω και με τον τρόπο που έγινε, μειώθηκαν, σχεδόν μηδενίστηκαν. Για να είμαστε ακόμα πιο σωστοί, πρέπει να παραδεχτούμε ακόμα πως αν έχουμε ισορροπήσει και ηρεμήσει, είναι γιατί τα ευνοημένα επαγγελματικά στρώματα της μεταπολίτευσης, όπως την εποχή της δανεικής ευδαιμονίας κέρδισαν το μεγαλύτερο μέρος του ψεύτικου πλούτου, έτσι και στην εποχή της ύφεσης διατήρησαν τα περισσότερα κεκτημένα.
Την προσαρμογή την πλήρωσαν οι ασθενέστεροι, οι νέοι που δεν βρίσκουν δουλειά, οι ξένοι, οι υπάλληλοι των γραφείων και των καταστημάτων που έκλεισαν. Μαζί με τους εργοδότες τους. Το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι και άλλο ένα που πληρώνεται με μισούς μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Όταν πληρώνεται. Όλοι αυτοί, δηλαδή, που δεν έχουν πολιτική εκπροσώπηση. Το κράτος αρνήθηκε να μειώσει δραστικά το μέγεθος και το κόστος του. Αντίθετα, χειροτέρεψε τις υπηρεσίες του, δηλαδή τις έκανε ακόμα πιο ακριβές. Την ίδια ώρα που διατήρησε το ρόλο του επιχειρηματία με διευθύνοντες συμβούλους κόμματα-επιχειρήσεις. Η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα συνεχίζει να πουλάει υπερτιμολογημένες προμήθειες, οι κομματικοί στρατοί πάντα βολεύονται και οι προνομιούχες επαγγελματικές ομάδες φοροδιαφεύγουν και διατηρούν τα κρατικά οριζόμενα υψηλά ποσοστά κέρδους. Ό,τι είχαμε πάντα, απλώς όλο πιο φτωχά. Δυστυχώς, και η νέα πιο φτωχή ισορροπία είναι προσωρινή, μη διατηρήσιμη.
Αποφύγαμε το χειρότερο κακό, τον ξαφνικό θάνατο, την τυπική χρεοκοπία, την έξοδο από την Ευρώπη, την τριτοκοσμική περιπέτεια. Δεν αποφύγαμε το αμέσως επόμενο χειρότερο, την παρατεταμένη ύφεση, τον υποβιβασμό σε ένα χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο. Το πολιτικό σύστημα, είναι πια φανερό, έκανε την επίσης δεύτερη χειρότερη επιλογή. Δεν μας οδήγησε μεν στη δραχμή, αρνήθηκε όμως να αλλάξει τις παρωχημένες δομές που του επέτρεπαν να εξυπηρετεί φιλικά συμφέροντα και να αυτοεξυπηρετείται. Με κρατισμό, πελατειακές σχέσεις, τερατώδη γραφειοκρατία, διαφθορά και παρασιτισμό, η Ελλάδα δεν μπορεί να σταθεί στην πρώτη κατηγορία, συνεχώς θα διολισθαίνει σε χαμηλότερο επίπεδο.
Αν όλα αυτά συνέβαιναν σε προηγούμενες δεκαετίες, ίσως η ιδιοτελής αυτή επιλογή των κυρίαρχων πολιτικών και οικονομικών συστημάτων να άντεχε. Όμως συμβαίνει πια σε μια πολύ δύσκολη καμπή της Δύσης. Ο νέος παγκοσμιοποιημένος κόσμος αλλάζει ραγδαία τους μεσημβρινούς της ανάπτυξης. Η μεσαία τάξη των ανερχόμενων χωρών θα ανεβαίνει και της Δύσης θα κατεβαίνει για να συναντηθούν κάπου στη μέση. Σ’ αυτό το κοσμοϊστορικό ρήγμα, οι αποτυχημένες κοινωνίες σαν τη δική μας θα δουν τον κατήφορο να πλησιάζει πολύ πιο απότομα απ’ ό,τι νομίζουν.
Οι νέοι άνθρωποι, αυτοί με τα περισσότερα προσόντα και εφόδια για να κρατήσουν ζωντανή τη χώρα, θα μεταναστεύουν μαζικά στις άλλες χώρες όπου μπορούν να δημιουργήσουν. 60.000 Έλληνες μετανάστευσαν στη Γερμανία μόνο την τελευταία διετία. Το φαινόμενο θα συνεχιστεί πιο μαζικά. Το Δημόσιο δεν θα μπορεί να συντηρήσει το προσωπικό του, ήδη το ωθεί στα χρεοκοπημένα ταμεία. 3 εκ. Έλληνες συνταξιούχοι λαμβάνουν 4,4 εκ. συντάξεις σε μια κοινωνία που αριθμεί μόνο 3,3 εκ. εργαζόμενους. Και άλλους 1,5 εκ. άνεργους. Πολύ γρήγορα οι συντάξεις θα μειώνονται συνεχώς σε επίπεδα βοηθήματος.
Οι υπηρεσίες που προσφέρουμε και πουλάμε θα γίνουν χειρότερες, ο τουρισμός δηλαδή θα γίνει πιο φτωχός. Τα «γρήγορα» καράβια ήδη πωλούνται και αντικαθίστανται με παλιά, τα ταξίδια στις Κυκλάδες ξαναπάνε στις 7 ώρες, τα ξενοδοχεία της Αθήνας κλείνουν, γυρνάμε σε προηγούμενες δεκαετίες, με φτωχό τουρισμό χωρίς πολλά έσοδα. Στις κλειστές βιτρίνες ήδη νέες επιγραφές αναρτώνται, επιδιορθώσεις ρούχων, στένεμα, ρεβέρ, τσαγκάρηδες, φωτοτυπίες, ψιλικά. Η Ελλάδα πηγαίνει ολοταχώς προς τα πίσω.
Χάνει την κρίσιμη μάζα, τους νέους. Χάνει κεφάλαια στην πληρωμή όλο και μεγαλύτερων φόρων για να συντηρήσει το υπερτροφικό Δημόσιο. Δεν μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις σε ένα περιβάλλον γραφειοκρατίας και διαφθοράς. Ελπίζει μόνο σε κανέναν ολιγάρχη εξ Ανατολής που θα θελήσει προγεφύρωμα στην Ευρώπη, αλλά όχι αναπτυξιακή δραστηριότητα. Τα επόμενα χρόνια για τη χώρα μας θα είναι μίζερα και δύσκολα. Το πολιτικό σύστημα με τον αρνητισμό του, την αδυναμία του να αλλάξει το παιχνίδι, την παντελή άγνοια των παγκόσμιων δεδομένων, τη ρηχότητα και την ιδιοτέλεια, έχει εγκλωβίσει την Ελλάδα σε ένα φαύλο καθοδικό κύκλο. Ακραίες, ανορθολογικές φωνές μίσους και βίας κερδίζουν συνεχώς ακροατήριο.
Οι λιγοστές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις μέσα και κυρίως έξω από τα κόμματα είναι παντελώς απαξιωμένες και αδύναμες να σχηματίσουν μια δύναμη αντίστασης στο μέλλον που όλοι βλέπουν με μοιρολατρία. Η κοινωνία μας αυτά τα 4 χρόνια ανέδειξε κάθε ακραίο λαϊκιστή, απατεώνα, τυχοδιώκτη, καραγκιόζη, αλλά κράτησε κάθε μεταρρυθμιστική φωνή στο περιθώριο.
Δεν νομίζω ότι μπορεί να συνεχιστεί έτσι για πολύ η κατάσταση. Τα grexit θα τα ακολουθούν τα grecovery και μετά πάλι οι δυσοίωνες προβλέψεις για αποτυχία της προσαρμογής και χρεοκοπία. Όσο περνάει ο καιρός χωρίς να δημιουργείται ένα πραγματικό ρεύμα αλλαγής στην κοινωνία που θα εκφραστεί και στο πολιτικό επίπεδο, η πορεία θα είναι με μικρές ανάσες και περισσότερες αποτυχίες, σταθερά καθοδική. Όσο περνάει ο καιρός, όλο και λιγότερο αναστρέψιμη.
Ο καιρός είναι τώρα. Όσες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις υπάρχουν στη χώρα οφείλουν να αντιδράσουν τώρα. Να ξανακάνουν το πολιτικό παιχνίδι θετικό. Απέναντι στην αδιέξοδη προσπάθεια διατήρησης του χρεοκοπημένου συστήματος, να αντιτάξουν τη δημιουργία μιας καινούργιας, καλύτερης κοινωνίας. Αύριο θα είναι αργά.

Σχόλια

  1. Το άρθρο αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό υπόδειγμα μιας αντίληψης των πραγματικοτήτων, που ζει η ελληνική κοινωνία, έτσι όπως αυτή η αντίληψη εκφράζεται από έναν λειτουργικά αγράμματο άνθρωπο και όπως αποτυπώνεται, με την γραφίδα του, αναδεικνύοντας τις ομιχλώδεις και δαιδαλώδεις διαδρομές του ταραγμένου μυαλού του.

    Πέρα από την ρηχότητα του θετικού σκέλους ψυχοσυναισθηματικού του κόσμου και την υπερτροφική ανάδειξη του αρνητικού σκέλους του κόσμου αυτού, ο συγγραφέας αναδεικνύει και την βαθιά εσωτερίκευση της προσωπικής του δυστυχίας, την οποία έχει αναγορεύσει ως μέτρο κατανοήσεως της κοινωνίας που τον περιβάλλει και εντός της οποίας και ο ίδιος κινείται.

    Φυσικά, μπορούμε να κατανοήσουμε το, βαρύτατα, καταθλιπτικό ψυχοσυναισθματικό φορτίο του ανθρώπου, στον οποίο, προφανώς, δεν είναι εύκολο να κουβαλάει έναν τέτοιον εαυτό.

    Μπορούμε, ακόμα και να τον συμπονέσουμε.

    Αλλά, πέραν τούτων, ουδέν άλλο μπορούμε να πράξουμε. (Εκτός, από το να ευχηθούμε να καταφέρει, κάποια στιγμή, να ξεφύγει από αυτόν τον φαύλο κύκλο και να αποποιηθεί το βάρος που κουβαλάει).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάνος από Καβάλα6 Ιουλίου 2013 στις 9:11 π.μ.

      Ο γνωστός κ. Αναστασσσόπουλος (τζάμπα είναι το έξτρα σ δεν πειράζει) στα γνωστά κουλτουριάρικα, γεμάτα αριστερές ευαισθησίες και τελείως αποκομμένα από την πραγματικότητα παραληρήματα του.

      Ο κ. Γεωργελές με αυτό το εξαιρετικό άρθρο του, εντοπίζει, με χειρουργική ακρίβεια, τις αιτίες των δεινών που αντιμετωπίζουμε ως χώρα τα τελευταία χρόνια. Η αντιμετώπιση τους θα γίνει μόνο όταν η κοινωνία και ο πολιτικός κόσμος, βγάλουν το κεφάλι από το χώμα και πάψουν να στρουθοκαμηλίζουν. Η κοινωνία σιγά σιγά δείχνει να το κάνει , δυστυχώς οι πολιτικοί μας όχι.

      Εσείς, αλήθεια τι δουλειά κάνετε; Εισοδηματίας, δημόσιος υπάλληλος ή συνταξιούχος; Γιατί, σας έχω δει να γράφετε τόμους ολόκληρους και σε άλλα sites , οπότε προφανώς διαθέτετε πολύ χρόνο για να μας ζαλίζετε με τις ανούσιες θεωρητικολογίες σας.

      Καληνύχτα σας,

      ένας σκληρά εργαζόμενος νέος του ιδιωτικού τομέα. Από αυτούς που οι πολιτικοί μας (συμπεριλαμβανομένων των "αριστερών" και των "αντι-μνημονιακών") έχουν γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

      Διαγραφή
    2. Αν κρίνω απ'τη συχνότητα (και το μέγεθος..) των σχολίων, είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό πως ένας άνθρωπος που δε συμφωνεί ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ από αυτά που γράφονται και αναδημοσιεύονται σε αυτό και σε παρόμοια blog, φαίνεται να μην κάνει άλλη δουλειά απ'το να διαβάζει και να σχολιάζει σε ΑΥΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ τα blog.
      Άβυσσος το μυαλό του ανθρώπου...

      Αντώνης Φ

      Διαγραφή
    3. Πάνο από την Καβάλα να σε διαβάζουμε πιο συχνά και είναι σαφές ότι είμαστε μαζίσου.

      Διαγραφή
    4. Ο Τάσσος είναι γνωστός "φίλος" του blog μασταχώνης ταλιμπανοτροτσκιστής που τα ξέρει όλα και μας καταγγέλει για προδότες κλπ. παλιότερα είχε και την άποψη περί κατοχής από τη Ναζιστική Μέρκελ και άλλα τέτοια παρανοϊκά. Αλλά εμείς τον αγαπάμε και απολαμβάνουμε να μας βρίζει. Είμαστε βιτσιόζοι.

      Διαγραφή
  2. Ρε μπαγάσες, όταν γράφω πολλά, διαμαρτύρεσθε. Όταν γράφω λίγα, πάλι διαμαρτύρεσθε. Τί θα γίνει με σας;

    Εν πάση περιπτώσει, διαβάζω τα πάντα. Και κυρίως αυτά, με τα οποία διαφωνώ. Έχουν πολλά να μου δώσουν.

    Λεωνίδα, με αδικείς. Προσπαθώ να αποφεύγω τις ύβρεις.

    Από εκεί και πέρα :

    1) Δεν θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό. Ουδέποτε είχα αγιογραφήσει την αριστερά, ή την δεξιά. Στο όνομά τους, άλλωστε, έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα - όπως άλλωστε συμβαίνει σήμερα στην χώρα μας, στο όνομα του "ευρωπαϊσμού".

    2) Για το καθεστώς, που βιώνει η χώρα μας, από τότε που χρεωκόπησε (Απρίλιος 2010), δεν έχω αλλάξει γνώμη. Πρόκειται για ένα καθεστώς πεονίας, δηλαδή μια αποικία χρέους της ευρωζώνης, που έχει υποτάξει τον πληθυσμό της χώρας στην πιο στυγνή δικτατορία του ευρωπαϊκού και του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Και φυσικά, αυτό το καθεστώς είναι ένα μοντέρνο κατοχικό καθεστώς...

    Αυτά (τα λίγα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμείς Τάσσο σε αγαπάμε και όταν γράφω βρίζεις δεν εννοώ ότι μας χώνεις μπινελίκια. Τώρα για τα άλλα διαφωνούμε 3 χρόνια τώρα, αλλά δεν τρέχει τίποτα

      Διαγραφή
  3. " Στις κλειστές βιτρίνες ήδη νέες επιγραφές αναρτώνται, επιδιορθώσεις ρούχων, στένεμα, ρεβέρ, τσαγκάρηδες, φωτοτυπίες, ψιλικά. Η Ελλάδα πηγαίνει ολοταχώς προς τα πίσω."

    Απο μικρο παιδι θυμαμαι οτι χρησιμοποιουσαμε τους τσαγκαρηδες και τα μαγαζακια για επιδιορθώσεις ρούχων. Και σε αντιθεση με τα μαζικα προϊοντα μιας χρησης, ειχαμε μαθει απο την οικογενεια την εκφραση "το ακριβο ειναι φθηνο". Αληθεια, χτυπωντας την καταναλωτικη μανια εως φρενιοτιδα, παμε ολοταχώς προς τα πίσω;

    Εξ αλλου μια οικογενια μεσαιου εισοδηματος, εχει τις ντουλαπες και τα παταρια της οικιας της γεματα ρουχα και υποδηματα. Χωρια αυτα που δωσαμε σε φτωχοτερους.

    Αφωτιστος Φιλελλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στην συζητηση δεν εισερχονται τα πραγματικα δεδομενα του επισημου και ανεπισημου πλουτου στη χωρα και του συσσωρευμενου πλουτου επι 15 ετη συνεχους αναπτυξης εως το 2008. Αν προσεγγισθουν σωστα κια χωρις λαϊκισμους και υστεριες, τοτε μπορει να προσεγγισθει η φοροδοτικη ικανοτητα των Ελληνων. Το εχω επαναλαβει αρκετες φορες.

    Το 2012 το επισημο ΑΕΠ ηταν 194 δις πλεον παραοικονομιας 30% επισημου, δηλ. περι τα 60 δις. Καταθεσεις σε ελληνικες τραπεζες 160 εως 180 δις.

    Μια ψυχραιμη λυση για συλλογη εσοδων θα περιελαμβανε εως οτου επιτευχθει συνεχες πρωτογενες πλεονασμα της ταξης του 1 εως 2% του ΑΕΠ και αντιμετωπιστουν με ιδιους πορους οι δανειακες υποχρεωσεις της χωρας (για την περιοδο 2014-20120) τα εξης :
    1. κλιμακωτη φορολογηση των ακινητων απο 0.5 εως 2% της αντικειμενικης αξιας
    2. κλιμακωτη θεσπιση τελους επιτηδευματος απο 2.0 εως 8.0 % του κυκλου εργασιων ή κλιμακωτη αυξηση (εως τριπλασιασμου) του υπαρχοντος.
    3. θεσπιση τριτου συντελεστη λ.χ. 40% για κερδη πανω απο 70.000 και 45 % για κερδη πανω απο 1000.000, κ.ο.κ.
    4. Φορολογηση χρηματιστηριακων συναλλαγων, και κερδων λογω υπεραξιας απο πωληση μετοχων
    5. Συνεχης καταπολεμηση της παραοικονομιας και του λαθρεμποριου απο νεους μηχανισμους

    Φυσικα τιποτε δεν εχει γινει για συρικνωση και σταδιακη εξαφανιση του υφισταμενου διεφθαρμενου μηχανισμου εφοριων (2000 3-3-4, 2010 4-4-2) και τελωνειων και την αμεση δημιουργια νεων ολοκαθαρων αντιστοιχων μηχανισμων με αυτοματα πληροφορικα συστηματα.

    Μετα μια 4ετια θα μπορουσε η τοτε κυβερνηση να εξετασει τα αποτελεσματα και να αναπροσαρμοστουν μετρα και στοχοι.

    Παραλληλα με την εξυγειανση επιλεγμενων κρατικων επιχειρησεων Κ.Ω. (νοσοκομεια, Αμυντικες Βιομηχανιες, Νερο, Αποχετευση και Επεξεργασια Λυματων,…)
    την δημιουργια κρατικης ή ημικρατικης εθνικης φαρμακοβιομηχανιας, θα μειωνονταν τα ελλειματα και το κοστος νοσηλειας, για το οποιο ενδεχεται για ορισμενα ετη να απαιτηθει εως και διπλασια συμμετοχη του ασφαλισμενου, εκτος των πτωχων και απορων.

    Γνωριζω οτι εχω ξεχασει πολλα ειδικα για την αναπτυξη, οπως λαϊκη τραπεζα αναπτυξης με εθελοντικη συμμετοχη ιδιωτων ως μετοχοι, ….., αλλα σιγουρα αναπτυξη δεν γινεται αθετωντας μονομερως κρατικες υποχρεωσιες προς δανειστες, δηλ. τους τοκους των 25 δις. της επομενης τετραετιας που σκοπευει να διαθεσει ο ΣΥΡΙΖΑ (ανα και εφοσον κληθει να κυβερνησει) στην κρατικοδιαιτη απασχοληση.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία