Σε βρίσκει η ποίηση

Προς αναπτυξιολόγους, μνημονιακούς και παρακείμενους της Μαρίας Αντουανέτας νεοφιλελεύθερους, όπως επίσης και προς επαναστάτες που αρέσκονται σε ηρωικές ήττες της αριστεράς.

Τίτος Πατρίκιος – Σε βρίσκει η ποίηση – Αθήνα 2012

Εκεί που στριμώχνεσαι στο λεωφορείο επιστρέφοντας στο σπίτι

Που γυρνάς από γραφείο σε γραφείο ζητώντας μια δουλειά

Που επιχειρεί να σε ταπεινώσει ένας ψηλότερα ιστάμενος

Που εκτοπίζεσαι από πειθήνιους νεοφερμένους

Που χαίρεσαι για τα καλά λόγια που ειπώθηκαν για σένα

Που θα ‘θελες ν’ ακούσεις κι άλλα κι ας μην τ’ ομολογείς

Εκεί που πατάς γκάζι στα 180 με το καινούργιο σου αυτοκίνητο

Που δεν τσιγκουνεύεσαι άλλο στα δώρα που προσφέρεις

Που φλυαρείς, ψιλογκομενίζεις, πας να φρεσκάρεις τη φιγούρα σου

Που ξάφνου μέσα στην επιπολαιότητα έχεις μιάν έκλαμψη ευφυΐας

Εκεί που αρνιέσαι την υποχρεωτική κατάργηση της μοναξιάς

Που δεν αποδέχεσαι την καθεστωτική επιβολή της ευτυχίας

Που νιώθεις κυρίαρχος του παιγνιδιού ενώ είσαι χαμένος από χέρι

Που βγαίνεις με σημάδια απ’ τους λαβύρινθους της πολιτικής

Εκεί που αγωνιάς για τα αποτελέσματα μιας αξονικής

Που στενοχωριέσαι για τις αρρώστιες και μακρινών σου ανθρώπων

Που ελπίζεις πως όλοι θα βγουν γεροί από το νοσοκομείο

Εκεί που σταματάς τα πάντα ενώ τρέχουνε οι προθεσμίες

Που περνάς βδομάδες ψάχνοντας τη λέξη που ακριβώς χρειάζεται

Ώσπου ένας άλλος μέσα σου σε απαλλάσσει, αναλαμβάνει να το κάνει

Εκεί που λες όλα αυτά είναι αστεία μπρός στο κυνήγι του ψωμιού

Κι ‘ έπειτα βλέπεις ότι χωρίς τις λέξεις τίποτα δεν αποκτά υπόσταση

Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση .

Για την αντιγραφή : Βασίλης Παππάς – εκπαιδευτικός