Η «αυτοδιοίκηση της καθημερινότητας»


Η αυτοδιοίκηση της καθημερινότητας εμποδίζεται από τους διοικητικούς μηχανισμούς του κάθε δήμου που επιμένουν να εργάζονται στους δικούς τους ρυθμούς, με τις δικές τους πατέντες και να εξυπηρετούν αποκλειστικά τα δικά τους συμφέροντα, ερήμην την πολιτικής ηγεσίας του δήμου. Η κομματοκρατία δουλεύει στην ίδια κατεύθυνση (leo).
της Μαρίας Στρατηγάκη από τη Μεταρρύθμιση

Σίγουρα η αυτοδιοίκηση έχει να αντιμετωπίσει – στο επίπεδό της – μεγάλα θέματα. Σε δήμους όπως της Αθήνας, στην Αθήνα της κρίσης, η φροντίδα όσων πολιτών βρίσκονται σε αδυναμία είναι μείζον θέμα. Αλλά και η αποκομιδή των σκουπιδιών, για ένα δήμο, είναι μείζον θέμα. Και αρκετά άλλα είναι μείζονα θέματα. Όλα αυτά τα μείζονα θέματα συχνά μονοπωλούν την προσοχή μας, μονοπωλούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, μονοπωλούν τον πολιτικό λόγο. Όμως, αυτά δεν πρέπει να οδηγούν στην υποβάθμιση τόσων άλλων, μικρότερων ίσως θεμάτων από την σκοπιά της παραδοσιακής πολιτικής ιεράρχησης, αλλά συχνά σημαντικότερων για πολλούς από εμάς, αφού έχουν να κάνουν με την απλή καθημερινότητά μας.

Η σπασμένη πλάκα πεζοδρομίου είναι μια λεπτομέρεια. Όμως αν σπάσεις το πόδι σου, είναι μείζον θέμα για σένα. Και πάντως σε ενοχλεί να έχεις να προσέχεις πού πατάς περπατώντας. Το να προσπαθείς να περπατήσεις ανάμεσα σε τραπεζάκια, στύλους, μηχανάκια πάνω στο πεζοδρόμιο συχνά απαιτεί ιδιαίτερη ευελιξία. Πόσω μάλλον αν σπρώχνεις το καροτσάκι του μωρού σου ή σέρνεις τη βαλίτσα σου, ακόμα περισσότερο αν έχεις περιορισμένη κινητικότητα.

Το να αντικρίζουμε τον εξωτερικό τοίχο του σπιτιού μας ή του μαγαζιού μας γεμάτο με αντιαισθητικά «γκράφιτι» δεν είναι ό,τι το καλύτερο για το κέφι μας. Αυτό και πολλά άλλα είναι αυτά τα μικρά, οι λεπτομέρειες που μας αποθαρρύνουν μόλις πάμε να αγαπήσουμε την πόλη μας, την Αθήνα.

Να περιμένουμε τον δήμο με τις κεντρικές του υπηρεσίες να εντοπίσει τα προβλήματα; Μακάρι, αλλά είναι μάλλον χλωμό και συχνά αντικειμενικά δύσκολο. Ο δήμος οφείλει να οργανώσει τους τρόπους που λειτουργεί η πόλη. Να βοηθήσει και να στηρίξει το διαμερισματικό συμβούλιο, τις ομάδες εθελοντών και ενεργών πολιτών. Εκεί, στο επίπεδο της γειτονιάς, εκεί που ξέρουν τα προβλήματα, εκεί μπορούν να τα λύσουν.

Η αυτοδιοίκηση της καθημερινότητας σημαίνει να μπορούν να ενεργοποιηθούν με πόρους, με μέσα, με ανθρώπινο δυναμικό τα διαμερισματικά συμβούλια. Είναι πλέον ώριμο το αίτημα να ζωντανέψουν, να πάρουν αποφασιστικές αρμοδιότητες. Και παράλληλα, είναι ώριμες οι συνθήκες να ενεργοποιηθούν οι πολίτες σε κάθε χώρο, σε κάθε γειτονιά με την αρωγή του κεντρικού δήμου, να πάρουν πρωτοβουλίες για να βελτιώσουν τον μικρόκοσμό τους, την καθημερινότητά τους.

Δεν είναι αυτά τα θέματα, τα μεγάλα και τα σημαντικά για ολόκληρο τον Δήμο. Δεν θα μπουν σε κανένα δελτίο ειδήσεων, σε καμία πρώτη σελίδα εφημερίδας. Είναι αυτά όμως που μας «φτιάχνουν» ή μας «χαλάνε» κάθε μέρα. Είναι αυτά όμως, που συμβάλλουν στην ποιότητα της ζωής μας. Είμαι κι εγώ έτοιμη να βοηθήσω να γίνουν!.
Η Μαρία Στρατηγάκη είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον Γ.Καμίνη, πρώην Γ.Γ. Ισότητας, αναπλ. καθηγήτρια Κοινωνικής Πολιτικής Παντείου.

Σχόλια

  1. Τη γνωρίζω από τη θητεία της στη ΓΓ Ισότητας. Ήταν προσηλωμένη στο σκοπό της, δούλευε μέχρι αργά, ήταν συνεργάσιμη και προσηνής με τους υπαλλήλους. Εκείνη έβαλε τις βάσεις για την έναρξη των έργων του ΕΣΠΑ της ΓΓ Ισότητας επιδιώκοντας ακούραστα συναντήσεις με δημάρχους, φορείς, πολιτικά πρόσωπα (κάτι όχι εύκολο). Είχε ελλείψεις ως μάνατζερ αλλά τα κατάφερνε μία χαρά πριν αντικατασταθεί από κάποια εκλεκτή του νικητή των εκλογών του Ιουνίου 2012-κατά την ολέθρια, για τη λειτουργία του κράτους, συνήθεια. Τίμησε τη θέση της και αυτό έχει σημασία. Αν έμενα Αθήνα θα την ψήφιζα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία