Τελικές, ρηχές, σκέψεις για τις εκλογές




του Φίλιππου Παππά από τη Μεταρρύθμιση

1. Παρά την πόλωση και την τάση που διαμορφωνόταν, χάρη στο ξεπέρασμα της φάσης της οργής, ο μικροδιπολισμός δεν απογειώθηκε. Ακόμα και το 30άρι μοιάζει όνειρο. Θετική εξέλιξη, αναμφίβολα

2. Στο φτωχό μου μυαλό, και σε αντίθεση με ό,τι συζητείται, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, που θα οδηγήσουν σε κλειστές πενταετείς θητείες, με συγκεκριμένες αρμοδιότητες, είναι απείρως σημαντικότερες από τις ευρωεκλογές. Στους δήμους και στις περιφέρειες τα δίπολα, τα πρόσωπα και τα διακυβεύματα είναι σημαντικότερα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιάς, Βόλος λ.χ.).

3. Αν δεν δούμε κάτι ακραίο ή εντυπωσιακό, δεν θεωρώ τις ευρωεκλογές προθάλαμο για τίποτα δραματικό. Δεν βλέπω τον Ολάντ και τον Κάμερον έτοιμους να αποσυρθούν, επειδή δεν πάνε καλά. Εντάξει, δεν βρισκόμαστε στο 1999, αλλά κάθε εκλογική μάχη έχει την αυτονομία της, πολλώ μάλλον όταν συμπίπτει και με δύο άλλες εκλογές και όταν το χρώμα του χάρτη θα μοιάζει δυσεξιχνίαστο.

4. Μιλάμε πολύ για την πρωτιά και τη διαφορά, και δεν συζητούμε για τα ποσοστά. Δεν βρισκόμαστε στο 2004. Άλλο πρώτος με 40κάτι, άλλο με 30κάτι, άλλο με 20κάτι. Όποιος νομίζει ότι με 20κάτι μπορεί να καβαλάει καλάμια ή να μιλάει για αλλαγές καθεστώτος θα το βρει μπροστά του στις επόμενες διερευνητικές.

5. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ, κόντρα στον μεταπολιτευτικό κανόνα, προδομένος από την ιδεολογική αφετηρία, τον μανιχαϊσμό και τα στελέχη του, δεν μοιάζει, παρά το πιεστικό κλίμα, να ανεβάζει τα ποσοστά του, παρά τη βαθιά οικονομική κρίση και το αρνητικό συμβολικό κεφάλαιο των συγκυβερνώντων. Ούτε πέφτει, πάντως, παρά τη διάψευση της ρητορικής του, παρά τις εικόνες από τη Λευκωσία και το Καράκας. Σε κεντρικό επίπεδο τουλάχιστον επίπεδο, γιατί σε τοπικό παίζει γερά να μην πάρει ούτε έναν μεγάλο δήμο ή περιφέρεια. Η Ν.Δ. μοιάζει αποσυσπειρωμένη, πληρώνοντας αναμενόμενες συνέπειες της προ 2012 ρητορικής της, κι ακόμα την στελεχιακή της ένδεια, τον μπαλτακισμό και τις ατυχείς επιλογές σε δήμους και ευρωψηφοδέλτιο (χειρότερες δεν γίνονταν). Αν γίνει κάτι ανατρεπτικό, δεν θαʼ ναι σε καμία περίπτωση από την εκτίναξη του ενός, όσο από την πτώση του άλλου.

6. Για τον τρίτο πόλο με πονάει και δεν μπορώ να εκφραστώ. Όταν ξεπεράσει άδικα βάρη που οι άλλοι δύο του χρεώνουν, αλλά και  στρατηγικές, ρετρό διαμάχες, ρεβανσισμούς, ελιτισμό,  καιροσκοπικές μεταγραφές και λοιπά δεινά, όταν διδαχθεί από τα μηνύματα των δημοτικών και περιφερειακών, ξαναμιλάμε, ίσως

7. Για τους κοντά ένα εκατομμύριο συνειδητοποιημένους φασίστες ψηφοφόρους, πλέον μόνο αποστροφή, καθόλου κατανόηση. Πλέον είδαν τα πάντα, ξέρουν τα πάντα. Και άλλοι είναι οργισμένοι και εκδικητικοί, και εντός και εκτός συνόρων. Μόνο στην Ελλάδα εκκολάφθηκε και αντέχει αυτό το αυγό. Κι οι ψηφοφόροι του είναι εκεί, απενοχοποιημένοι και παγιωμένοι. Ελπίζω σύντομα η δικαιοσύνη να ξετυλίξει όλο το κουβάρι.

8. Αν πάμε σε αποσταθεροποίηση, δεν θα πάμε από οργή, αλλά από χαλαρό αίτημα για ανανέωση, μικροπολιτικές, χρεοκοπικές στρατηγικές και υποτίμηση των όποιων συνεπειών. Δεν θα πάμε μαζικά ούτε από τα τοπικά μηνύματα, αλλά κεντρικά και βουβά. Αλλά αυτή τη φορά θαʼμαστε μόνοι στην ήπειρο. Και την ύβρη του κακομαθημένου εξαιρετισμού που οδηγεί σε μαξιμαλισμούς και ακυβερνησία, κάποια στιγμή θα την πληρώσουμε. Με νέμεση.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία