To Ποτάμι: Η πρότασή μας για δημοσιονομική υπευθυνότητα


Το δημόσιο χρέος το 2012 αντιστοιχούσε στο 156,9% του ΑΕΠ και στο τέλος του 2013 έφτασε στο 175,7% ξεπερνώντας τα €321,5 δις, καθώς η οικονομία συρρικνώθηκε και άλλο. Η χώρα μένει δέσμια λοιπόν του χρέους που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Για το χρέος αυτό κανείς δεν τιμωρήθηκε και από κανέναν δεν ζητήθηκαν ευθύνες. Επί δεκαετίες γινόταν κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος και κανείς δεν τηρούσε στοιχειώδεις κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας. Αντιθέτως, σε πάρα πολλές περιπτώσεις τα χρήματα των πολιτών κατασπαταλήθηκαν για την εξυπηρέτηση κομματικών συμφερόντων και την συντήρηση μηχανισμών διαφθοράς.

Είναι προφανές ότι αυτό πρέπει να σταματήσει, και να σταματήσει τώρα. Πρέπει να τεθεί ένα αυστηρό θεσμικό πλαίσιο ελέγχου που θα θέτει όλους τους δημόσιους λειτουργούς προ των ευθυνών τους.
Ο δημοσιονομικός έλεγχος είναι μια κίνηση υπευθυνότητας έτσι ώστε να μην υποθηκεύεται το μέλλον των επόμενων γενιών για να εξυπηρετηθούν τρέχουσες πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες. Είναι μια κίνηση που αποσκοπεί στην κατάρτιση μακροπρόθεσμων σχεδίων για την οικονομική πορεία της χώρας, μειώνοντας το ενδεχόμενο δημοσιονομικού εκτροχιασμού από ανεύθυνες αποφάσεις.
Η δημοσιονομική υπευθυνότητα δεν είναι νεοφιλελευθερισμός. Δεν πλήττει το κοινωνικό κράτος, αντίθετα το ενισχύει καθώς ενθαρρύνει την κατάρτιση μακροχρόνιων πλάνων και περιορίζει τις σπατάλες σε γενικές και αόριστες δαπάνες. Ακόμα και ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Ιγκνάσιο Λούλα ντα Σίλβα, πρότυπο πολλών αριστερών στην Ελλάδα, επέμεινε και επέβαλε αυστηρό δημοσιονομικό έλεγχο στη χώρα, προβλέποντας συγκεκριμένες κυρώσεις αλλά και διορθωτικές κινήσεις σε περίπτωση απόκλισης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Το Ποτάμι προτείνει τη ψήφιση νόμου δημοσιονομικής υπευθυνότητας. Βασικοί του άξονες είναι (α) η θέσπιση ορίων στο δανεισμό της χώρας (ως ποσοστό του ΑΕΠ, (β) η συστηματική και διαρκής παρακολούθηση εκτέλεσης του προϋπολογισμού και (γ) η λογοδοσία των πολιτικών υπεύθυνων και δημόσιων λειτουργών που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες δημοσιονομικής σταθερότητας.
Αναλυτικά, η πρόταση από το Ποτάμι περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα εξής:
  1. Ανώτατο όριο ως ποσοστό του ΑΕΠ πέραν του οποίου δεν θα επιτρέπεται νέος δανεισμός, εκτός αν πρόκειται για αναχρηματοδότηση παλαιού δανείου.
  2. Θα απαιτείται ενισχυμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των δύο τρίτων για την αύξηση του παραπάνω ορίου.
  3. Κάθε δανεισμός θα πρέπει να συνοδεύεται από αντίστοιχη μελέτη σκοπιμότητας του δανείου. Δεν θα επιτρέπεται δανεισμός για «γενικές ανάγκες του κράτους» χωρίς αυτές να προσδιορίζονται. Η πορεία της χρήσης του δανείου θα ελέγχεται ανά εξάμηνο.
  4. Θέσπιση «χρυσού κανόνα» που απαγορεύει ο καθαρός δανεισμός να υπερβαίνει το πρόγραμμα επενδύσεων της χώρας.
  5. Αναβάθμιση του ελεγκτικού ρόλου των θεσμοθετημένων οργάνων του κράτους.
  6. Διαίρεση της διαδικασίας ψήφισης του προϋπολογισμού σε δύο μέρη: πρώτα θα εγκρίνονται τα γενικά του χαρακτηριστικά όπως έσοδα-έξοδα και δανεισμός, και μετά ο επιμερισμός τους.
  7. Η πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού θα ελέγχεται ανά τρίμηνο σε όλα τα επίπεδα.
  8. Σε περίπτωση υπέρβασης του προϋπολογισμού η κυβέρνηση θα καλείται να λάβει διορθωτικά μέτρα εντός εξαμήνου.
  9. Σε κάθε δημόσιο οργανισμό ή φορέα ορίζεται υπεύθυνος της τήρησης του νόμου δημοσιονομικής υπευθυνότητας.
  10. Ποινικές κυρώσεις σε δημόσιους λειτουργούς που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες.
  11. Αφαίρεση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι για 3-5 έτη στην περίπτωση αιρετών λειτουργών που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες.
  12. Δικαίωμα καταγγελίας παραβάσεων σε όλους τους πολίτες, αλλά και ποινικές κυρώσεις για μη στοιχειοθετημένες κατηγορίες.
  13. Θέσπιση ορίων στις δαπάνες προσωπικού αλλά και στις λειτουργικές δαπάνες. Στην περίπτωση που παραβιάζονται οι κανόνες θα προβλέποτναι αυτόματες κυρώσεις αλλά και διορθωτικά μέτρα εντός 6 μηνών.
  14. Απαγόρευση της αύξησης δαπανών προσωπικού στην προεκλογική περίοδο.

Σχόλια

  1. Απλες προτασεις κοινης λογικης που συναδουν και με την απλη αριθμητικη. Αυτο που μου αρεσει στο Ποταμι ειναι οι συγκεκριμενες προτασεις του. Γενικολογες θεσεις υπερ και εναντια (συνηθως εναντια και παντα τζαμπα) τρωμε στη μαπα για χρονια και απο πολλους. Πολλα θεματα που εχει θεσει το Ποταμι δεν μπορει να τα θεσει η Ελια (με συγχωρειται θελω να πω το Pasok-Plus του Βενιζελου). Αληθεια ποσοι απο τους 58 ειναι στην Ελια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Το χρέος που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ". Όταν ψάχνεις να βρείς ντε και καλά τον "αποδιοπομπαίο τράγο" πανεύκολα βγάζεις την ουρά σου απ΄ έξω, βγαίνεις αθώος του αίματος και των ευθυνών. Χωρίς αμφιβολία, οι κυβέρνησεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν την κύρια ευθύνη για την διόγκωση του χρέους. Όμως είναι άμοιροι ευθυνών οι συνδικαλιστές (κατά κύριο λόγο της αριστεράς) ή στο σύνολό της η κοινωνία; Μπορεί κάποιος να μου πεί έστω και ΜΙΑ περίπτωση μιας φωνής που εναντιώθηκε σε αυτή την πορεία; Αντίθετα όταν γινόντουσαν "παροχές" η κοινωνία ζητούσε κι άλλες.
    "Να τεθεί ένα αυστηρό θεσμικό πλαίσιο ελέγχου" και "θέσπιση νόμου δημοσιονομικής υπευθυνότητας". Μα δεν είχαμε και πριν βάσει του Μάαστριχτ όρια κλπ; Τα όρια παραβιάζονται, κάμπτονται, φαρδαίνουν - αρκεί να υπάρχει η βούληση και η ανοχή της κοινωνίας - θυμηθείτε πως μπήκαμε στην ΟΝΕ (κι όχι μόνο η Ελλάδα). Οι κανόνες του ποταμιού είναι κατά τη γμώμη μου μια απέραντη αλλά και ατελέσφορη γραφειοκρατία, δεν αρκούν.
    Μπάμπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Tα όρια σύντροφε πράγματι καταστρατηγούνται αν η κοινωνία το ανέχετια ή το ζητά. Γιαυτί χρειάζονται αδέκαστες εποπτικές αρχές για να πηγαίνουν κόμτρα στο ρεύμα και να επιβάλλουν τους κανόνες. Πρέπει να υπάρχουν χωρίς να αποτελούν τροχοπέδη στην άσκηση πολιτικής. Δύσκολο.

      Διαγραφή
    2. "ΜΙΑ περίπτωση μιας φωνής που εναντιώθηκε σε αυτή την πορεία; Αντίθετα όταν γινόντουσαν "παροχές" η κοινωνία ζητούσε κι άλλες."

      Υπηρξαν πολλες φωνες που ζητουσαν εξυγειανση των ασφαλιστικων ταμειων με αυξηση των εισφορων ηδη απο το 1990 κια ελαφρα αυξηση του χρονου συνταξιοδοτησης που τοτε ηταν τα 58 (λ.χ. του πρωην ΤΣΜΕΔΕ), τον δραστικο περιορισμο των εισαγομενων στα ΑΕΙ και τα "Α"ΤΕΙ, που δεν κατηγορουσαν τον Σημιτη και τον Παπαντωνιου για το αεροπλανακι του ΧΑΑ, για το 3ωρο μηχανικου και γενικτερα ΔΥ, για την αναξιοκρατιατια και τις ποσοστωσεις σε κρατικες δουλειες με αναλογια 5/3/1/1 εως το 1989 και 6/3/1 μετα,....

      Απλως δεν ηταν στο ΠΑΣΟΚ, την ΕΑΡ ή τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι συνδικαλιστες μας (υπεςρκομμτικη μαφια) και ευποροι επαγγελματιες ή ΔΥ τα ηξεραν ολα "προν απο μας για μας"


      Αφώτιστος Φιλλελλην

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία