Η δημογραφική προσέγγιση του ασφαλιστικού προβλήματος


Δημήτρης Ν. Πατσάκης

Συνεχίζει να με προβληματίζει η σιωπή των παντός είδους εκπροσώπων των ασφαλισμένων για τις αιτίες που ευθύνονται για το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί το μέλλον των συντάξεων κάθε μορφής.
Μια από αυτές είναι και η αναμφισβήτητη καταστροφική σχέση που αφορά στον πληθυσμό που
-είτε συνταξιοδοτείται
-είτε θα συνταξιοδοτηθεί στο άμεσο μέλλον
-απασχολείται με κάθε μορφή, καταβάλλοντας εισφορές
-καθώς και και στο ποσοστό φυσικής αναπλήρωσης του ενεργού δυναμικού.
Κάθε παράμετρος από τις παραπάνω, έχει την δική της συμβολή στην κρίση. Και εξηγούμαι:
Με μια σειρά από μέτρα, αναβολές, ευνοϊκές ρυθμίσεις κ.τ.λ, με την επιρροή του «πολιτικού» κόστους, έχει δυναμιτίσει εκ θεμελίων την «υγεία» του συστήματος.
Για παράδειγμα, ένας πολύ μεγάλος αριθμός συνταξιούχων έχει εξέλθει της ενεργείας σε ηλικία,τόσο φυσική όσο και ασφαλιστική, πολύ μικρότερη του αναγκαίου ορίου. Σε σύγκριση μάλιστα με τους υπολοίπους «ατυχείς», έχει καταβάλει και ελάχιστες εισφορές σε σχέση με το προσδόκιμο επιβίωσης, μολονότι το ποσοστό αναπλήρωσης των αποδοχών ενεργείας αγγίζει,αν δεν υπερβαίνει το 100%.
Παράλληλα, ο ρυθμός αύξησης της μέσης σύνταξης, σε σχέση με το μέσα συνολικά έσοδα από εισφορές (εξαιρούνται οι «κοινωνικοί» πόροι και η συμμετοχή του κράτους) ήταν, στην πλειοψηφία των «ευνοημένων», προκλητικά άνιση.
Ας μην μας διαφεύγει πως, σε ό,τι σχετίζεται με την κύρια σύνταξη, ο υπολογισμός της τελευταίας ήταν ανεξάρτητος στην ουσία από τον «ατομικό» λογαριασμό του κάθε ασφαλισμένου. Αρκεί να αναφέρουμε πως, ακόμη και σήμερα, το συνολικό ασφαλιστικό έσοδο για τους «μονίμους» υπαλλήλους του Δημοσίου, ανέρχεται μόλις σε 6,67% των μικτών –τακτικών- αποδοχών, έναντι 20% των υπολοίπων, τυπικά ισότιμων ασφαλισμένων με καθεστώς εξηρτημένης απασχόλησης. Μόλις δε πρόσφατα, ο υπολογισμός της σύνταξης καθορίσθηκε στον μ.ο. της καλύτερης 5ετίας των τελευταίων 10 ετών προ της εξόδου, έναντι ποσοστού 70% (max στην 35ετία) του τελευταίου μήνα (για το Δημόσιο,τις Δ.Ε.Κ.Ω. και μια σειρά από εξομοιούμενες επιχειρήσεις, τύποις Ι.Δ).
Ας αντιληφθούμε την «νάρκη»,μέσω του ακόλουθου παραδείγματος:
Δημόσιο Δ.Ε.Κ.Ω. Ιδιωτικός τομέας
Ηλικία 60 60 60
Ασφάλιστρο 6,67%* 30%** 20%
*Κλιμακωτά από 1.1.1994
**Δ.Ε.Η (Κ.Α.Π)
(Υπόθεση εργασίας: 35έτη/10.500 ημέρες ασφάλισης)
Λάβετε υπόψη πως, η «ασφαλιστική σχέση» είναι κρίσιμη στο Δημόσιο και στο σύνολο του Ιδιωτικού Τομέα (Ι.Κ.Α) ενώ είναι ήδη αρνητική στις περισσότερες Δ.Ε.Κ.Ω. και Οργανισμούς που υπάγονται στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α,με όρους και προϋποθέσεις Δημοσίου, μέχρι σήμερα.
Συμπληρωματικά, η κατάσταση επιδεινώνεται από μια σειρά παράγοντες, όπως:
-Το προσδόκιμο ζωής, σε βάθος χρόνου
-Την υπο-γεννητικότητα,
σε σημείο που επιβάλλεται η λήψη πρόσθετων μέτρων στο άμεσο μέλλον, σε κάθε περίπτωση σε βάρος ,τόσο των ενεργών όσο και των συνταξιούχων.
Είναι προφανές πως, η «σαλαμοποίηση» της ασφαλιστικής νομοθεσίας, με εξαιρέσεις, «αστερίσκους», «μεταβατικά στάδια» κ.ο.κ. δεν απέδωσε τίποτε, εκτός ίσως εκλογικών ποσοστών.
Το πόσο «υπερήφανοι» είναι όσοι απέκρουσαν και τελικά εμπόδισαν την λήψη μέτρων που θα έδιναν «κάποιες λύσεις» το 1997 (Έκθεση Σπράου), ή το 2000(προτάσεις Τ.Γιαννίτση), είναι ζήτημα μάλλον στοιχειώδους συνείδησης και ιστορικής αποτίμησης.
Για την σύνταξη του παρόντος σημειώματος, σημαντική ήταν η ανάγνωση –για μια ακόμη φορά- του «Ασφαλιστικό: Μια μέθοδος ανάγνωσης» του Πλ.Τήνιου.Ατυχώς, οι αλήθειες που εμπεριέχονται σε αυτό, δεν έτυχαν της έγκαιρης και –κυρίως- της αντίληψης όσων συνέβαλαν, με κάθε τρόπο, να φθάσουμε στα σημερινά «χάλια».

*Σύμβουλος Επιχ/σεων-Αναλυτής Οικονομικών Δημ.Υγείας & Κοινωνικής Ασφάλισης-πρ. Διοικητής Μ.Κ.Φ-πρ.σύμβουλος 1ης Υ.Πε.






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία