Αυτό που έρχεται είναι χειρότερο από αυτό που φεύγει

            


του Λεωνίδα Καστανά

Όταν έχεις ταυτίσει την πολιτική με την καταγγελία, όταν έχεις εγκλωβιστεί στο στείρο αντιμνημονιακό παιχνίδι, όταν έχεις υποστηρίξει την κατάληψη του κάθε νηπιαγωγείου, όταν έχεις τρέξει πίσω από τον κάθε Ρωμανό, όταν έχεις βγάλει μια ξινή και καθυστερημένη δήλωση για τον εμπρησμό της Athens Voice, ε τότε έχεις χάσει την επαφή με την πολιτική και είναι λογικό να κάνεις τραγικά λάθη. Λάθη που στοιχίζουν ακόμα και όταν ο αντίπαλος είναι στα γόνατα.   

Δεν είχε κανένα λόγο ο Τσίπρας να συρθεί πίσω από τα παραμύθια των Κουρήδων και τις γελοιότητες των ΑΝΕΛ. Όχι μόνο γιατί δεν υπάρχουν αποδείξεις. Όχι μόνο γιατί αυτοί που τα διακινούν  είναι γνωστοί αφερέγγυοι. Όχι μόνο γιατί δεν έχει να κερδίσει τίποτα. Αλλά κυρίως γιατί δείχνει μικρόψυχος και πελαγωμένος, γιατί αβαντάρει την αποσταθεροποίηση μιας κατάστασης η οποία μέχρι προχθές τον πήγαινε πρίμα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά ανέχτηκε, αν δεν τα καθοδήγησε, τα βρωμερά υπονοούμενα των δύο φίλα προσκείμενων ανεξάρτητων βουλευτών του, εναντίον έντιμων πολιτικών και δη της Αριστεράς. Άλειψε βούτυρο το λειψό ψωμάκι των Σαμαρά και Βενιζέλου και τώρα τρέχει. Η παλιά καραβάνα ο Μανώλης Γλέζος τόπιασε στον αέρα και έσπευσε να καλύψει την υπόθεση, ζητώντας τον αποκλεισμό των δύο, αλλά αυτός μέσα στο προσωπικό του πέλαγος δεν έπιασε το σωσίβιο που του πρόσφερε. Προτίμησε να χαριεντίζεται με τη Ραχήλ και να θεωρεί την υπόθεση Χαϊκάλη σοβαρή. Γιατί το σκηνικό βόλευε τον καταγγελτισμό του το μόνο μάθημα που έχει πάρει στα λίγα χρόνια που ασχολείται με την πολιτική σε υψηλό επίπεδο.

Αν η κυβέρνηση αναζητούσε ένα Γεγονός για να πείσει βουλευτές εκτός ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να ψηφίσουν Δήμα, ο Τσίπρας της το πρόσφερε. Αν η κυβέρνηση έψαχνε ΤΗΝ απόδειξη για να παρουσιάσει την αξιωματική αντιπολίτευση ως ανεύθυνη, η ενεργός ανάμειξη του ΣΥΡΙΖΑ στα καραγκιοζιλίκια των ψεκασμένων της την υπέδειξε. Αν οι πολίτες ανησυχούσαν για τις εξελίξεις και άρχιζαν να μαζεύουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες, η διολίσθηση του πολιτικού κλίματος στο βούρκο, με ευθύνη και του ΣΥΡΙΖΑ, τους έφερε πανικό.  Πώς να πείσει ο Τσίπρας ότι μπορεί να διαχειριστεί τις διαπραγματεύσεις με τους άτεγκτους και έμπειρους πιστωτές όταν ταυτίζεται με γελοίες περιπτώσεις πολιτευτών ενός ακροδεξιού κόμματος; Γιατί, αν οι ψηφοφόροι του περνούσαν μέχρι χτες στο ντούκου τα γλειψίματα προς τους ΑΝΕΛ, τώρα αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι αυτοί οι τύποι πιθανόν να τους συγκυβερνήσουν και όπως και να το κάνουμε σκιάζονται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται σαν κόμμα που είναι πίσω στις δημοσκοπήσεις και αναζητά να πιαστεί από οτιδήποτε προκειμένου να πλησιάσει τον πρώτο. Σαν κόμμα που επιζητεί να κερδίσει τις εντυπώσεις των ποπολάρων μέσα από θεωρίες συνωμοσίας και όχι σαν κόμμα που είναι έτοιμο να πάρει τις τύχες της χώρας στα χέρια του και να τη βγάλει από την κρίση. Εκθέτει φόρα παρτίδα αυτό που θάπρεπε να κρύβει με επιμέλεια, την απειρία του στη διαχείριση κρατικών υποθέσεων. Γιατί αν οι ψηφοφόροι δεν πληροφορήθηκαν επαρκώς το φιάσκο στο Λονδίνο, αν δεν πρόσεξαν τι τους είπαν οι Προβόπουλος και Στουρνάρας, ή αν δεν έδωσαν σημασία στην έλλειψη plan b, την εμπέδωση κλίματος ανασφάλειας λίγες εβδομάδες πριν τη διαπραγμάτευση την καταλαβαίνουν. Και γνωρίζουν ότι το "κόμμα τους" συνέβαλε τα μέγιστα σε αυτό. Το "κόμμα τους" και όχι το κόμμα τους αφού περαστικοί είναι από την κάλπη του.

Οι εκλογές είναι αναπόφευκτες και όλοι το ξέρουν. Αργά η γρήγορα θα γίνουν μέσα στο 2015. Οι 180 είναι ούτως ή άλλως δύσκολη υπόθεση αλλά δεν αρκούν.  Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσουν σε ένα κάποιου τύπου μνημόνιο αφού η χώρα είναι αδύνατον να βγει στις αγορές. Οποιαδήποτε μεταρρύθμιση και αν έκανε η κυβέρνηση θα προκαλούσε δυσαρέσκεια σε κάποια ομάδα και ο ΣΥΡΙΖΑ θα καρπωνόταν τα οφέλη. Τι πιο λογικό για τον  Τσίπρα να το παίξει σοβαρός και να αφήσει τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους αφού κυλούσαν προς όφελός του. Και κοινά αποδεκτό πρόεδρο θα μπορούσε να ψηφίσει εμφανιζόμενος ως υπεύθυνη δύναμη και να πάει στις εκλογές με το λούστρο της συναίνεσης και να θριαμβεύσει. Αν λιγάκι βέβαια μάζευε το Λαφαζάνη. Οι ψηφοφόροι του δεν είναι αριστεριστές, ούτε φρικιά. Νοικοκυραίοι είναι που φοβούνται εύκολα. Το μόνο που δεν χρειάζεται η επόμενη κυβέρνηση είναι το μπάχαλο, την αρρυθμία και την ανασφάλεια. Και με την πολιτική του τα προκάλεσε όλα. Μέσα στον πανικό του θα τα κάνει χειρότερα.

Αλλά είπαμε. Όταν η πρόταση που έχουν για την Παιδεία είναι το "κάντε απεργίες και καταλήψεις" είναι πολύ να  ζητάμε από το κόμμα αυτό να κάνει Πολιτική. Αν ο Σαμαράς έχει 20 άσσους στο μανίκι για την τελευταία εκλογή, που πιθανόν να βρήκε ή να βρει, οι εκλογές θα γίνουν σε τελείως άλλο κλίμα και τότε όλα παίζονται. Αλλά ακόμα και αν δεν τους έχει και οι εκλογές γίνουν το Γενάρη ξέρω πολλούς που θα κλείσουν τη μύτη τους και θα ψηφίσουν ΝΔ. Γιατί φοβούνται. Φοβούνται ότι αυτό που έρχεται είναι χειρότερο από αυτό που φεύγει.                    



Σχόλια

  1. Οχι, ο Συριζα δεν εχει χασει επαφη με τη πολιτικη. Γιατι δεν την ειχε και δεν την εχει. Εκτος εαν επαφη σημαινει να ζητας το 2009 να διορισεις και αλλους 100000 δημοσιους υπαλληλους (οσους δεν μπορεσε ο λεβεντης ο Παυλοπουλος). Δεν την εχει οταν παπαρολογει στη neverland για λυρες και πεντοζαλια, και μιλαει παλι για τους 100000 η και περισσοτερους. Βεβαια εξαρταται και τη εννοουμε με πολιτικη. Αν εννοουμε κουκλοθεατρο η αλ τσαντιρι αλλαζει το πραγμα. Τι λαθη να κανει ο Συριζα; Ειναι ενα μεγαλο λαθος απο μονος του.

    Ο ορισμος της δυστυχιας ειναι να ψηφιζεις Σαμαρα για να μη βγει ο Τσιπρας.

    Ο ορισμος της απογνωσης ειναι να περιμενεις απο τον Τσιπρα να σκισει τα μνημονια που εσκιζε ο Σαμαρας καθε μερα.

    Καλα Χριστουγεννα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολυ σωστα τα λες Λεο.

    Ομως ειναι λιγο σαν να απευθύνεσαι σε ενα κομμα που θα μπορουσε να κανει αλλιώς. Να μην κανει λάθη, δηλαδη. Να ασκήσει πολιτικη κλπ.
    Κατι τετοιο δεν ισχύει στην περιπτωση του ΣΥΡΙΖΑ.

    Δεν προκειται για λάθη, ουτε για απειρία. Προκειται γι αυτο που ΕΙΝΑΙ ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτο ειναι τραγικά επικίνδυνο για τη χώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή


  3. 2017

    Η κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ προχωρει το αναπτυξιακο εργο της με παραλληλο νομισμα την μνα, ενω για τις εξωτερικες πληρωμες ισχυει το ευρω.

    Ηδη οι περισσοτεροι νεοι ανεργοι Συριζαιοι (συνηθως με Πασοκους γονεις) εχουν τοποθετηθει σε θεσεις εργασιας στον δημοσιο και συριζεϊκο ιδιωτικο τομεα (ξερετε αυτοι που το 1990 επαθαν ενα σοκ, δημιουργησαν κρατικοδιαιτες επιχειρησεις και χρησιμοποιησαν τις γνωριμιες τους σε Δημους ή το Δημοσιο,…, καθως οι κομμουνιστες-στελεχη ειναι ενα ειδος «αριστερων» μασονων).

    Οι υπολοιποι ανεργοι νεοι δυσφορουσαν για την «αριστερη» μεροληψια και διαδηλωναν στην πλατεια Κουμουνδουρου.Ο ρυθμος μεταναστευσης νεων ανεργων αυξηθηκε απο 50.000 σε 80.000 ετησιως. Οι ευποροι- ελλογοι βουλευτες και ευρωβουλευτες του ΣΥΡΙΖΑ (Τσουκαλας ΑΜΡΟ ΜΠΑΝΚ, Παπαδημουλης, Σταθακης, Τσακαλωτος, Βαλαβανη,…., ) προσπαθουσαν να πεισουν τους περισσοτερους Ελληνες οτι αυτη ειναι η «ειδικη περιοδος» (οπως η Κουβα μετα το 1990) που πρεπει να διελθει η χωρα και η οικονομια της, ωστε το ...2025 να ανοιξει επιτελους η λεωφορος της Αναπτυξης και της κοινωνικης προκοπης.

    Ηδη ειχαν δημιουργηθει πεντε μεγαλες φαρμακοεταιρειες μικτης οικονομιας που παρηγαγαν και εξηγαγαν γενοσημα φαρμακα.

    Ο τουρισμος των κινηματων αναπτυχθηκε πολυ, επιλυονας το προβλημα των χαμηλων τιμων και της εκμεταλλευσης των ξενοδοχων απο τους tour operators με το all inclusive. Οι κατοχοι μικρομεσαιων τουριστικων επιχειρησεων εκαναν χρυσες δουλειες φιλοξενωντας την αριστοκρατια :) της παγκοσμιας πολιτικοσυνδικαλιστικης αριστερας και αλλα στελεχη των παγκοσμιων κινηματων (εθνικοαπελευθερωτικές ομάδες, αριστερά κόμματα, αναρχικούς, οικολόγους, αγροτικές συντεχνίες, αντιρατσιστικές οργανώσεις, θρησκευτικές οργανώσεις, κλπ.)….Αναμεσα σ΄αυτους εμφανιστηκαν για πρωτη φορα ως τουριστες στην Κουβα των Βαλκανιων:) , συνδικαλιστες απο την Κουβα (της Καραϊβικης)

    Επειδη, ειχαμε 6,3 εκατομμυρια διαμερισματα εκ των οποιων 2, 2 εκατομμυρια ακατοικητα, η κυβερνηση αποφασισε να γκρεμισει τα σπιτια πριν απο το 1950 (εξαιρουμενων των διατηρητεων) και να προχωρησει σε ενα προγραμμα λαϊκης κατοικιας. Ο ΟΕΚ επανιδρθηκε για τον σκοπο αυτο και εργολαβοι ξαναρχισαν να κτιζουν :)

    Η παραοικονομια εχει φτασει στο 45% του ΑΕΠ, η φοροδιαφυγη το 35%, ενω εμβασματα απο 500.000 νεους εργαζομενους στο εξωτερικο αρχιζουν να καταφθανουν στους γονεις τους, οπως την δεκαετια του 60…

    συνεχιζεται….

    Αωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Καλες γιορτες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όντως καλά τα λες Λέων, μα ποιός σε ακούει; Φοβάμαι πως πάμε ολοταχώς σε μια νέα μεγάλη γενιά "κοψοχέρηδων". Μόνο που θάναι αργά.
    Μπάμπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μένει να δούμε σύντροφε αν οι Σαμαράς Βενιζέλος έχουν άσσο στο μανίκι. Ελπίζω ότι έχουν.

      Διαγραφή
  5. Οι μισοι τουλαχιστον ελληνες ψηφοφοροι κοιτανε πως θα τα βολεψουν και δεν εχουν ιδιαιτερη ιδεολογια. Ειναι μαλλον «κεντρωοι» που μετακινουνται καθε μια η δυο εκλογικες αναμετρησεις απο ενα «μαγικο» συνδυασμο ιδιοτελειας(σε συμφωνια -με τον τοπικο βουλευτη- ανταλλαγης οικογενειακων ψηφων για διορισμο, μεταταξη σε νεα θεση με λουφα ή τυχερα, αλλες δουλειες και εξυπηρετησεις, ….) και παιδικου πεισματος /εκδικητικοτητας εναντι του μεχρι τοτε κυβερνητικου κομματος.

    Η αποψη οτι ο ελληνες ειναι αριστεροι οντως ειναι προπαγανδιστικο παραμυθι. Ας μην ξεχναμε οτι ολα τα αριστερα κομματα βασιζουν την στρατολογηση /επιρροη τους σε μηχανισμους αγκιτατσιας -προπαγανδας.

    Δυο παραμετροι συγκροτουν κυριως αυτο που λεμε αριστερα.

    Η πρωτη ειναι η οικογενειακη παραδοση/μαρξιστικη δεολογια (για τους 20 εως 30 πλεον των παππουδων τους για τον Εμφυλιο και για μερικες χιλιαδες 50-60 για τους γονεις τους που φυλακισθηκαν ή εξοριστηκαν στην δικτατορια)

    Η δευτερη παραμετρος ( που αφορα κυριως τα στελεχη, δηλ. μερικες εκατονταδες » κατά την εξαιρετική έκφραση του Πάνου «αστέρες του επιστημονικού παρασιτισμού»») ειναι οι μακροπροθεσμες επενδυσεις στο «κινημα».

    Οι νεοι αυτοι (ηταν τουλαχιστον τετραπλασιοι) οταν ξεκινησαν ως φοιτητες απο τα τελευταια χρονια της δικτατοριας, περισσοτερο για λογους αξιοπρεπειας και αγωνιστηκαν για την δημοκρατια με οποιον τροπο μπορουσαν, οταν πολλοι συγχωριανοι τους στην γενεθλια γη λογω της «σεισαχθειας» (διαγραφης χρεων αγροτικων δανειων) ανεχονταν ή -μερικοι- ΄χειροκροτουσαν την δικτατορικη κυβερνηση.

    Μετα το 1974, αρκετοι απ΄αυτους ηταν οι καταξιωμενοι φοιτητικοι συνδικαλιστες που στελεχωσαν τις αριστερες νεολαιες/κομματα ενω στη συνεχεια οταν διοριστηκαν (κυριως μετα το 1981) στο Δημοσιο, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ ηταν οι εκπροσωποι των εργαζομενων (μερικοι και σε Δ.Σ. ΔΕΚΟ) και απο κει και περα, ειδικα μετα το 1989 το πραγμα αρχισε να χαλαει με την «κυβερνωσα μεριδα της αριστερας».

    Τα υπολοιπα ειναι γνωστα. Τα τελευταια 25 ετη υπαρχει και το επαγγελμα αριστερος ή πρωην αριστερος (Μ.Δαμανακη, Μ.Ανδρουλακης,…)
    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Ας διορθωσω την ρηση εμπειρου στελεχους του Δημοσιου οτι «οταν εχανε η ΝΔ, η ΔΑΚΕ εδινε τα κλειδια στην ΠΑΣΚΕ». Ενα απο τα κλειδια που ολα μαζι ανοιγαν το θησαυροφυλακιο του Δημοσιου το ειχαν οι αριστερες συνδικαλιστικες παραταξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το σχόλιο που προβλέπει για το 2017, έπειτα από 2 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ, παραοικονομία στο 45% και φοροδιαφυγή στο 35% να μπει προμετωπίδα. Να βλέπουμε τι θα πάθουμε και να μακαρίζουμε τους κρατούντες που απέτρεψαν να συμβεί κάτι τέτοιο στο παρόν. Και λίγα λέει ο σχολιογράφος. Εγώ νομίζω ότι το 2017 μπορεί τότε να έχουμε και 27% επίσημη ανεργία, να κοντεύουμε το 200% του ΑΕΠ χρέος και να έχουν ξεπεράσει το 50% εκείνοι που είναι στο όριο της φτώχειας. Παναγία μου...

    Να βγει επιτέλους μπροστά ο Μπόμπολας για να χτυπήσουμε την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, να κινηθούν οι μεταρρυθμιστές άνθρωποι του μόχθου σαν τον Λυκούδη για να μην καταλήξουμε παίγνιο στα χέρια άεργων ανεπάγγελτων "αριστερών".

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία