Το ΠΟΤΑΜΙ ως αντίδοτο στο δηλητήριο του εθνολαϊκισμού



του Λεωνίδα Καστανά από τη Μεταρρύθμιση

Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν ένας θρίαμβος του εθνολαϊκισμού και όχι της Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς τον έκφρασε με τον καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο και πέτυχε μια ευρύτατη νίκη. Κοντά σε αυτόν οι ΑΝΕΛ κατάφεραν να μπουν άνετα στη Βουλή, ενώ η ΧΑ βρέθηκε στην τρίτη θέση. Τα κόμματα της κεντροδεξιάς που κράτησαν τη χώρα μακριά από την χρεοκωπία και έκαναν κάποιες αναιμικές μεταρρυθμίσεις ηττήθηκαν κατά κράτος. Το ΠΑΣΟΚ καταποντίστηκε. Η ΔΗΜΑΡ εξαφανίστηκε. Η μόνη μεταρρυθμιστική δύναμη που επιβίωσε σε αυτόν τον ορυμαγδό είναι το ΠΟΤΑΜΙ.

Εκ του αποτελέσματος πλέον, γίνεται φανερό ότι ο κεντρώος χώρος, περιστρέφεται γύρω από το ΠΟΤΑΜΙ. Η συμπαράταξη με τους «Μεταρρυθμιστές» του Σπύρου Λυκούδη και τους φιλελεύθερους της «ΔΡΑΣΗΣ» απεδείχθη θετικότατη και έδωσε στο νεοπαγές κίνημα ικανά πολιτικά στελέχη, δυνατότητα διείσδυσης σε ευρύτερα ακροατήρια και συνεπώς μεγαλύτερη πολιτική εγκυρότητα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης απεδείχθη ικανότατος πολιτικός manager και  αξιόπιστος προοδευτικός μεταρρυθμιστής. Ο λόγος του έδρασε ανανεωτικά στο πολιτικό σύστημα και άφησε μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον.

Συνεπώς, ότι είναι να περιμένουμε στον κατακερματισμένο και πολύπαθο μεσαίο χώρο είναι από το ΠΟΤΑΜΙ. Μπορεί να μην είναι αυτό που πολλοί φίλοι του χώρου οραματίζονται αλλά αυτό έχουμε και με αυτό θα πάμε. Εξάλλου μπορούμε να το βελτιώσουμε. Αρκεί να ξέρουμε ότι στην εποχή που διανύουμε, τα παλαιοκομμουνιστικά ή σοσιαλιστικά σχήματα  έχουν τελειώσει. Οι συνεδριάσεις της νικοτινίασης πέθαναν. Τα πολιτικά πράγματα εξελίσσονται πλέον ταχύτητα και απαιτούν ταχύτατες και εύστοχες αντιδράσεις με σύγχρονο και αποδοτικό τρόπο.

Ωστόσο το ΠΟΤΑΜΙ θα πρέπει να γίνει κόμμα. Το γεγονός ότι δεν συμμετέχει σε κυβέρνηση του δίνει την ευκαιρία να οργανωθεί πανελλαδικά, να αποκτήσει διαδικασίες και όργανα, να αναδείξει πολιτικά στελέχη και φυσικά να διατυπώσει καλά επεξεργασμένες πολιτικές θέσεις σε όλα αυτά που μας ταλανίζουν ως χώρα. Και στο θέμα αυτά είναι ομόθυμη η διάθεση του επικεφαλής, των μελών και των στελεχών του. Να αποκτήσει ρίζες και ραχοκοκαλιά. 

Η ΝΔ είναι αδύνατον, στην κατάσταση που βρίσκεται, να κάνει σοβαρή αντιπολίτευση σε μεταρρυθμιστική κατεύθυνση. Θα αναλωθεί σε άγονη κινδυνολογία, καθολικό αρνητισμό και ακροδεξιές ρητορικές.   Το ΠΑΣΟΚ είναι δύσκολο να ανακτήσει οποιαδήποτε αίγλη, μάλλον τέλειωσε οριστικά, έστω και με άλλον αρχηγό. Συνεπώς, είναι τεράστια ευκαιρία για το ΠΟΤΑΜΙ να εκφράσει το, έστω και μειοψηφικό στην κοινωνία, μεταρρυθμιστικό αίτημα. Η προγραμματική αντιπολίτευση είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία. Γιατί ο στόχος του δεν είναι να αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ και να καταστραφεί μαζί του η χώρα. Είναι να αναδείξει το μάταιο της αριστερής και ακροδεξιάς εθνολαϊκιστικής ρητορικής και να προωθήσει  σύγχρονες φιλοευρωπαϊκές  και ορθολογικές πολιτικές προτάσεις. Πρώτον, γιατί  η χώρα πραγματικά κινδυνεύει από τη σύνθεση και την ιδεολογία της νέας κυβέρνησης. Και δεύτερον, γιατί όταν σύντομα οι μάζες θα αρχίσουν σταδιακά να αραιώνουν από το περιβάλλον ΣΥΡΙΖΑ και να αναζητούν πραγματική και χρήσιμη πολιτική κάποιος πρέπει να τους την παρουσιάσει.

Και το ΠΟΤΑΜΙ μπορεί και πρέπει να το κάνει. Η συγκυρία το αναδεικνύει ως προνομιακό εκφραστή της ανανέωσης του πολιτικού συστήματος. Ως τον βασικό αντίπαλο του εθνολαϊκισμού. Ως εκφραστή του προοδευτικού φιλοευρωπαϊκού πνεύματος. Γι αυτό και οι φίλοι που το ψήφισαν με δισταγμό θα πρέπει να αποτολμήσουν να ρεύσουν μαζί του. Να έρθουν και να συμβάλλουν στη διαμόρφωση της κοίτης του. Και κυρίως να αποδεχθούν ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης πέτυχε αυτό που κανείς μας δεν αποτόλμησε. Έκανε το βήμα. Τι να κάνουμε φίλοι μου αυτός το έκανε και έγραψε ιστορία.


Και να μην ξεχνάμε ότι το ΠΟΤΑΜΙ σε όλη την προεκλογική εκστρατεία δεν κατέφυγε ούτε μια στιγμή στο λαϊκισμό. 

Σχόλια

  1. Το ΠΟΤΑΜΙ πρεπει νομίζω να αποφασίσει πως βλέπει τον εαυτο του: ως αντιπολιτευση η ως εφεδρικό κυβερνητικό σύμμαχο του ΣΥΡΡΙΖΑ?

    Διοτι προς το παρον εκπέμπει έναν λογο εσκεμμένα αόριστο και πολυσήμαντο.
    Έφτασε στο σημείο να δηλώσει οτι θα στήριζε ακομη και μια πολιτικη σύγκρουσης με την ΕΕ, υπο προυποθεσεις.
    Αυτη ειναι η θεση του?

    Γενικά, δινει την εντύπωση οτι περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να εοιβιβαστει στο κυβερνητικό όχημα!

    Εχω την αποψη οτι ετσι δεν προσφέρει καλές υπηρεσίες στην πολιτικη μας ζωη. Αυτο που χρειαζεται στην παρούσα συγκυρία ειναι σοβαρη και συγκεκριμένη αντιπολιτευση και οχι κόμματα μπαλαντέρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία