Σκουπίδια έτσι, χωρίς πρόγραμμα…
Και την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν την είδα να στραβώνει για την επιλογή του Ελληνικού ως σκουπιδότοπου, ( σιγά την κομπόστα παιδιά). Το βασικό για τους δημάρχους και σχεδόν όλη την Ελλάδα είναι να μην αξιοποιηθεί να μη φέρει πλούτο και ότι θέλει ας γίνει. Για τον πλούτο έχουμε τους κουτόφραγκους να μας δανείζουν φθηνά και αγύριστα. (LEO)
του Σπύρου Στεκούλη, “Ομάδα Περιβάλλοντος- Πολίτες Μπροστά”
Με έκπληξη και διάφορα άλλα ανάμεικτα συναισθήματα υποδέχθηκε η κοινή γνώμη την χθεσινή απόφαση της υπ. Οικονομικών (!) για «παραχώρηση έκτασης 12 στρεμμάτων στο χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού, για την κατασκευή Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) τεσσάρων δήμων της Νοτιοανατολικής Αττικής».
Η αλήθεια είναι ότι ο Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) της Περιφέρειας Αττικής προέβλεπε τη δημιουργία τεσσάρων επί πλέον (πέραν εκείνου στο Σχιστό) ΣΜΑ για την εξυπηρέτηση των δήμων. Ένας εξ αυτών ίσως και στην ευρύτερη επίμαχη περιοχή. Ναι! Ο ίδιος ΠΕΣΔΑ του 2005, τον οποίον (μαζί με όλους τους άλλους ΠΕΣΔΑ) συλλήβδην «καταγγέλλουν» χρόνια τώρα τόσο οι διάφορες αποχρώσεις των Πράσινων, όσο και οι ανά την επικράτειαν οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ως «αναχρονιστικούς» και ως μη-προάγοντες τις σύγχρονες, ευρωπαϊκές πολιτικές για την συνολική διαχείριση των αποβλήτων. Και η αλήθεια είναι ότι έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι από τότε, έχει βελτιωθεί τόσο η ευρωπαϊκή, όσο και η ελληνική σχετική νομοθεσία – και δικαίως όλοι μας λέγαμε ότι οι ΠΕΣΔΑ χρειάζονται, επί τέλους, αναθεώρηση.
Φυσικά, ακόμη και εκείνος ο παλιός ΠΕΣΔΑ έλεγε σαφώς ότι «βέβαια η οριστικοποίηση των θέσεων [των ΣΜΑ] γίνεται μέσω της διαδικασίας Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης που ακολουθεί» (σελ. 525 του κειμένου).
Στην περίπτωσή μας προηγείται η απόφαση χωροθέτησης – και θα ακολουθήσουν, ελπίζουμε, οι νόμιμες διαδικασίες… Ούτε λόγος να γίνεται για χάρτες, τοπογραφικά κλπ. Στην περίπτωση της «πρώτη φορά αριστεράς» η χωροταξική πολιτική θα γίνεται «πάνω από το έδαφος» – όπως και η οικονομική πολιτική θα είναι «πάνω απ’ τους αριθμούς»…
Να μην επισημάνουμε ότι, όπως τουλάχιστον δημοσιεύτηκε η είδηση στις εφημερίδες, ούτε καν συνυπογραφή του αρμοδίου υπουργού (Περιβάλλοντος κλπ.) δεν φαίνεται να υπάρχει. Το υπ. Οικονομικών (!) αποφάσισε να χωροθετήσει ΣΜΑ!!! Με τις υγείες μας: ελπίζουμε να μην αρχίσει και ο ΥΠΑΠΕΝ να κόβει συντάξεις ή να αγοράζει χοντρική φάρμακα.
Να μην θυμήσουμε ούτε τον ντόρο που ξέσπασε όταν, σε σχέδιο νόμου που έθεσε σε διαβούλευση ο προηγούμενος υπ. Περιβάλλοντος ακριβώς για τη διαχείριση της ανακύκλωσης και των αποβλήτων, προβλεπόταν η δυνατότητα του υπουργού να αποφασίζει (σε καταστάσεις επείγουσας ανάγκης) για θέματα διαχείρισης αποβλήτων, παρακάμπτοντας τους ΟΤΑ και τις Περιφέρειες. Με νεοεκλεγμένη, τότε, την περιφερειάρχι Αττικής κα Δούρου, όλοι, με προεξάρχοντα, όπως πάντα, το ΣΥΡΙΖΑ διέβλεψαν «πρόθεση του υπουργού να παρεμβαίνει στις αρμοδιότητες της περιφέρειας Αττικής» – καθ’ ότι αριστερά. Αλλά τώρα δεν ακούσαμε την περιφερειάρχη ούτε να διαμαρτύρεται – ούτε η κα υπουργός είχε το τακτ να αναφέρει, στην απόφασή της, ότι ενεργεί κατόπιν αιτήματος της περιφέρειας, της μόνης καθ’ ύλην και κατά νόμον αρμόδιας να αποφασίζει επί παρομοίων, υπερτοπικών θεμάτων. Η «συντροφική αλληλεγγύη» φαίνεται ότι θα καταπιεί πολλές γλώσσες. Το πρόβλημα, όμως, της σύννομης και δημοκρατικής, εν τέλει, λειτουργίας του κράτους φαίνεται ότι δεν απασχολεί κανέναν από όσους κόπτονται για τη δημοκρατία. Και κανείς δεν σκέπτεται ότι μπορεί, αργότερα, κάποιος άλλος υπουργός να παρέμβει με τον ίδιο τρόπο σε κάποιο ανάλογο ζήτημα, παρακάμπτοντας θεσμούς, νόμους, αρμοδιότητες και διαδικασίες. Το τραύμα που προκαλείται στη λειτουργία των θεσμών είναι πολύ βαθύτερο απ’ όσο φαίνεται…
(Υποθέτω ότι η υπόμνηση πως το Ελληνικό είναι το καλύτερο φιλέτο της Μεσογείου και η αξιοποίησή του είναι ήδη σε εξέλιξη, ότι έχει ήδη κατακυρωθεί ο σχετικός διαγωνισμός, ότι το κράτος οφείλει να έχει συνέχεια, ότι θα ήταν καλό ως μήνυμα να έχει προηγηθεί κάποια διαβούλευση και με τον υποψήφιο επενδυτή, καλόν ή κακόν, και να αναφέρεται και αυτή στην υπουργική απόφαση, θα εκληφθεί ως «νεοφιλελεύθερη πολιτική» – οπότε καταπίνω το πληκτρολόγιό μου…)
Και γιατί είναι τόσο απαραίτητο να προηγηθούν μελέτες και περιβαλλοντική αδειοδότηση; θα ρωτήσει κανείς. Μα είναι απλό: γιατί παραχωρούνται 12 στρ. και όχι 20 ή 10; Πού είναι η μελέτη που υπαγορεύει ότι επαρκούν; Ότι απαιτούνται ακριβώς τόσα και όχι λίγα παραπάνω; Πού είναι η μελέτη που λέει ότι εκείνη ακριβώς είναι η βέλτιστη θέση, κυρίως από την σκοπιά της βελτιστοποίησης του κόστους; Πού είναι η μελέτη που αποδεικνύει ότι είναι η άριστη θέση από την άποψη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων;
Με δυο λόγια; Γιατί εκεί και όχι παραδίπλα; Γιατί τόσα και όχι λίγο περισσότερα; Και σε ποιον ευρύτερο σχεδιασμό διαχείρισης αποβλήτων εντάσσεται αυτό το συγκεκριμένο έργο;
Πέραν όλων αυτών, πάγια άποψή μου είναι ότι ένας ΣΜΑ είναι φιλοπεριβαλλοντικό έργο – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και αυτός, όπως κάθε έργο, ακόμη και μια ιδιωτική κατοικία, δεν επιβαρύνει το περιβάλλον. Όλο το ζήτημα είναι η μέτρηση του κόστους και του οφέλους, σε όλα τα επίπεδα, που συνεπάγεται ένα έργο. Και η (καλά μελετημένη) κατασκευή ενός ΣΜΑ αφήνει θετικό αποτέλεσμα.
Ένα τελευταίο ερώτημα, βέβαια, είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει διαφορετική άποψη για το ίδιο πράγμα ανά νομό ή και ανά δήμο… Δύσκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς τις οργιώδεις (συνεχίζονται ακόμη, αλήθεια;) διαμαρτυρίες «αγανακτισμένων κατοίκων», με καταλήψεις και απειλές επεισοδίων τύπου Σκουριών ή Κερατέας, προκειμένου να μην υλοποιηθεί η κατασκευή ενός ΣΜΑ στην Ευκαρπία της Θεσσαλονίκης.
Ενός ΣΜΑ που μελετήθηκε και αδειοδοτήθηκε πλήρως εδώ και πολλά χρόνια, είναι οργανικό μέρος του ΠΕΣΔΑ και αποτελεί εδραία, σχεδόν ομόφωνη απόφαση του τοπικού περιφερειακού ΦοΔΣΑ, του μόνου κατά νόμον αρμόδιου για την χωροθέτηση και υλοποίηση παρόμοιων έργων.
Η αλήθεια είναι ότι ο Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) της Περιφέρειας Αττικής προέβλεπε τη δημιουργία τεσσάρων επί πλέον (πέραν εκείνου στο Σχιστό) ΣΜΑ για την εξυπηρέτηση των δήμων. Ένας εξ αυτών ίσως και στην ευρύτερη επίμαχη περιοχή. Ναι! Ο ίδιος ΠΕΣΔΑ του 2005, τον οποίον (μαζί με όλους τους άλλους ΠΕΣΔΑ) συλλήβδην «καταγγέλλουν» χρόνια τώρα τόσο οι διάφορες αποχρώσεις των Πράσινων, όσο και οι ανά την επικράτειαν οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ως «αναχρονιστικούς» και ως μη-προάγοντες τις σύγχρονες, ευρωπαϊκές πολιτικές για την συνολική διαχείριση των αποβλήτων. Και η αλήθεια είναι ότι έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι από τότε, έχει βελτιωθεί τόσο η ευρωπαϊκή, όσο και η ελληνική σχετική νομοθεσία – και δικαίως όλοι μας λέγαμε ότι οι ΠΕΣΔΑ χρειάζονται, επί τέλους, αναθεώρηση.
Φυσικά, ακόμη και εκείνος ο παλιός ΠΕΣΔΑ έλεγε σαφώς ότι «βέβαια η οριστικοποίηση των θέσεων [των ΣΜΑ] γίνεται μέσω της διαδικασίας Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης που ακολουθεί» (σελ. 525 του κειμένου).
Στην περίπτωσή μας προηγείται η απόφαση χωροθέτησης – και θα ακολουθήσουν, ελπίζουμε, οι νόμιμες διαδικασίες… Ούτε λόγος να γίνεται για χάρτες, τοπογραφικά κλπ. Στην περίπτωση της «πρώτη φορά αριστεράς» η χωροταξική πολιτική θα γίνεται «πάνω από το έδαφος» – όπως και η οικονομική πολιτική θα είναι «πάνω απ’ τους αριθμούς»…
Να μην επισημάνουμε ότι, όπως τουλάχιστον δημοσιεύτηκε η είδηση στις εφημερίδες, ούτε καν συνυπογραφή του αρμοδίου υπουργού (Περιβάλλοντος κλπ.) δεν φαίνεται να υπάρχει. Το υπ. Οικονομικών (!) αποφάσισε να χωροθετήσει ΣΜΑ!!! Με τις υγείες μας: ελπίζουμε να μην αρχίσει και ο ΥΠΑΠΕΝ να κόβει συντάξεις ή να αγοράζει χοντρική φάρμακα.
Να μην θυμήσουμε ούτε τον ντόρο που ξέσπασε όταν, σε σχέδιο νόμου που έθεσε σε διαβούλευση ο προηγούμενος υπ. Περιβάλλοντος ακριβώς για τη διαχείριση της ανακύκλωσης και των αποβλήτων, προβλεπόταν η δυνατότητα του υπουργού να αποφασίζει (σε καταστάσεις επείγουσας ανάγκης) για θέματα διαχείρισης αποβλήτων, παρακάμπτοντας τους ΟΤΑ και τις Περιφέρειες. Με νεοεκλεγμένη, τότε, την περιφερειάρχι Αττικής κα Δούρου, όλοι, με προεξάρχοντα, όπως πάντα, το ΣΥΡΙΖΑ διέβλεψαν «πρόθεση του υπουργού να παρεμβαίνει στις αρμοδιότητες της περιφέρειας Αττικής» – καθ’ ότι αριστερά. Αλλά τώρα δεν ακούσαμε την περιφερειάρχη ούτε να διαμαρτύρεται – ούτε η κα υπουργός είχε το τακτ να αναφέρει, στην απόφασή της, ότι ενεργεί κατόπιν αιτήματος της περιφέρειας, της μόνης καθ’ ύλην και κατά νόμον αρμόδιας να αποφασίζει επί παρομοίων, υπερτοπικών θεμάτων. Η «συντροφική αλληλεγγύη» φαίνεται ότι θα καταπιεί πολλές γλώσσες. Το πρόβλημα, όμως, της σύννομης και δημοκρατικής, εν τέλει, λειτουργίας του κράτους φαίνεται ότι δεν απασχολεί κανέναν από όσους κόπτονται για τη δημοκρατία. Και κανείς δεν σκέπτεται ότι μπορεί, αργότερα, κάποιος άλλος υπουργός να παρέμβει με τον ίδιο τρόπο σε κάποιο ανάλογο ζήτημα, παρακάμπτοντας θεσμούς, νόμους, αρμοδιότητες και διαδικασίες. Το τραύμα που προκαλείται στη λειτουργία των θεσμών είναι πολύ βαθύτερο απ’ όσο φαίνεται…
(Υποθέτω ότι η υπόμνηση πως το Ελληνικό είναι το καλύτερο φιλέτο της Μεσογείου και η αξιοποίησή του είναι ήδη σε εξέλιξη, ότι έχει ήδη κατακυρωθεί ο σχετικός διαγωνισμός, ότι το κράτος οφείλει να έχει συνέχεια, ότι θα ήταν καλό ως μήνυμα να έχει προηγηθεί κάποια διαβούλευση και με τον υποψήφιο επενδυτή, καλόν ή κακόν, και να αναφέρεται και αυτή στην υπουργική απόφαση, θα εκληφθεί ως «νεοφιλελεύθερη πολιτική» – οπότε καταπίνω το πληκτρολόγιό μου…)
Και γιατί είναι τόσο απαραίτητο να προηγηθούν μελέτες και περιβαλλοντική αδειοδότηση; θα ρωτήσει κανείς. Μα είναι απλό: γιατί παραχωρούνται 12 στρ. και όχι 20 ή 10; Πού είναι η μελέτη που υπαγορεύει ότι επαρκούν; Ότι απαιτούνται ακριβώς τόσα και όχι λίγα παραπάνω; Πού είναι η μελέτη που λέει ότι εκείνη ακριβώς είναι η βέλτιστη θέση, κυρίως από την σκοπιά της βελτιστοποίησης του κόστους; Πού είναι η μελέτη που αποδεικνύει ότι είναι η άριστη θέση από την άποψη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων;
Με δυο λόγια; Γιατί εκεί και όχι παραδίπλα; Γιατί τόσα και όχι λίγο περισσότερα; Και σε ποιον ευρύτερο σχεδιασμό διαχείρισης αποβλήτων εντάσσεται αυτό το συγκεκριμένο έργο;
Πέραν όλων αυτών, πάγια άποψή μου είναι ότι ένας ΣΜΑ είναι φιλοπεριβαλλοντικό έργο – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και αυτός, όπως κάθε έργο, ακόμη και μια ιδιωτική κατοικία, δεν επιβαρύνει το περιβάλλον. Όλο το ζήτημα είναι η μέτρηση του κόστους και του οφέλους, σε όλα τα επίπεδα, που συνεπάγεται ένα έργο. Και η (καλά μελετημένη) κατασκευή ενός ΣΜΑ αφήνει θετικό αποτέλεσμα.
Ένα τελευταίο ερώτημα, βέβαια, είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει διαφορετική άποψη για το ίδιο πράγμα ανά νομό ή και ανά δήμο… Δύσκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς τις οργιώδεις (συνεχίζονται ακόμη, αλήθεια;) διαμαρτυρίες «αγανακτισμένων κατοίκων», με καταλήψεις και απειλές επεισοδίων τύπου Σκουριών ή Κερατέας, προκειμένου να μην υλοποιηθεί η κατασκευή ενός ΣΜΑ στην Ευκαρπία της Θεσσαλονίκης.
Ενός ΣΜΑ που μελετήθηκε και αδειοδοτήθηκε πλήρως εδώ και πολλά χρόνια, είναι οργανικό μέρος του ΠΕΣΔΑ και αποτελεί εδραία, σχεδόν ομόφωνη απόφαση του τοπικού περιφερειακού ΦοΔΣΑ, του μόνου κατά νόμον αρμόδιου για την χωροθέτηση και υλοποίηση παρόμοιων έργων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου