Θόδωρος Σούμας: Οι πολιτικές ανακατατάξεις μετά το ψευδεπίγραφο δημοψήφισμα



του Θόδωρου Σούμα

Οι στιγμές είναι τρομερά κρίσιμες για την Ελλάδα... Ο Σόιμπλε και οι πολιτικοί του σύμμαχοι ασκούν αδυσώπητη πίεση για ένα πακέτο σκληρών, υφεσιακών μέτρων… Η Κυβέρνηση είναι εξαναγκασμένη να τα δεχθεί. Διαφορετικά, η πλευρά Σόιμπλε και σύμμαχοί του (Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και κυβερνήσεις) θα μας εξωθήσουν στο Grexit. Τα προαπαιτούμενα μέτρα που έρχονται στην ελληνική Βουλή πρέπει να ψηφισθούν από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, της ΝΔ, του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρξουν σημαντικές απώλειες και μεγάλες αναταράξεις, μα θα φταίει η προγενέστερη δημαγωγία τους, όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν… Η επίλυση του προβλήματος, όμως, τους περιλαμβάνει οπωσδήποτε, ο Τσίπρας ο οποίος κέρδισε τις βουλευτικές πριν από πεντέμισυ μήνες, καλό είναι να παραμείνει, κατά τη γνώμη μου, πρωθυπουργός, γιατί είναι αυτός που μας έφερε σε αυτή τη δυσχερέστατη κατάσταση και δεν επιτρέπεται το κόμμα του να νίψει τας χείρας του και να ξαναπεράσει σε ένα είδος «αθώας» αντιπολίτευσης, που θα μποϊκοτάρει ξανά τα πάντα έξω από την Κυβέρνηση, παριστάνοντας το αντιμνημονιακό κόμμα. Κοροϊδίες τέλος! Μπαίνουμε δυστυχώς πάλι σε νέα μνημονιακή εποχή και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να πάρει τις (πολλές) ευθύνες που του αναλογούν, να συμμετέχει στην επόμενη Κυβέρνηση, μαζί με τα κεντρώα και κεντροαριστερά κόμματα Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ και βεβαίως τη ΝΔ… Σίγουρα αρκετοί από τους ακραίους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ θα φύγουν, μα αυτό, μετά από τόσες φρούδες υποσχέσεις και δημοκοπίες, είναι αναπόφευκτο.

Μετά από τόσα λάθη, στραβοτιμονιές και αδέξιους χειρισμούς στη διαπραγματευτική τακτικής της Κυβέρνησης, το κόστος των μέτρων που απαιτούν οι Εταίροι-δανειστές μας αυξήθηκε δυσθεώρητα... Με τις καθυστερήσεις και τις κωλυσιεργίες του Βαρουφάκη (παραθερίζει ακόμη στην Αίγινα;), το κόστος των μέτρων δυστυχώς αυξήθηκε περίπου 12 δισ σε σχέση με την πρόταση Χαρδούβελη-Σαμαρά-Βενιζέλου. Η Κυβέρνηση είναι στα σχοινιά, η χώρα είναι στα σχοινιά και σφυροκοπείται! Το ίδιο ισχύει για τα δύο κυβερνώντα κόμματα και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ... Είναι πλέον απαραίτητος ένας ευρύτερος ανασχηματισμός, η συγκέντρωση των δυνάμεων ευρύτερων δημοκρατικών, ευρωπαϊκών κομμάτων για την υπογραφή και στήριξη της συμφωνίας με τους Εταίρους, για την ψήφιση των μέτρων στη Βουλή, και βέβαια η απομάκρυνση από τα κυβερνητικά πόστα των διαφωνούντων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (Λαφαζάνη, Στρατούλη, Ζωής, κ.α.). Φτάσαμε σε αυτή τη δυσχερέστατη για όλους θέση μετά από ολιγωρίες, παραπλανητικούς ενθουσιασμούς, φανατισμούς και τυφλές κόντρες, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 7 μηνών.

Η συμβιβαστική στροφή προς το ρεαλισμό που έκανε αναγκαστικά ο Τσίπρας, για να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη και την Ευρώπη, ώστε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να μην την οδηγήσει σε πλήρη οικονομική καταστροφή και άκρατη φτώχεια, αναδεικνύουν ορισμένα αναγκαία συμπεράσματα. Πρώτον, πως η διαπραγματευτική πολιτική της κυβέρνησης, με τις καθυστερήσεις, τις αδεξιότητες, την πλημμελή τεχνοκρατική στήριξη, την επιθετικότητα και την κωλυσιεργία, έφεραν χάσιμο χρόνου 5 μηνών και αύξησαν κατακόρυφα το κόστος των μέτρων από τα 2 δις (μέιλ Χαρδούβελη) στα 12 δισ… Λογικό επακόλουθο της άστοχης και σπασμωδικής τακτικής ήταν, άρα, να γίνουν τα ζητούμενα μέτρα πολύ σκληρότερα και αυστηρότερα, περισσότερο υφεσιακά. Η τακτική της «αξιοπρέπειας» και του «εθνικού τσαμπουκά» έφεραν αναπόφευκτα δυσμενέστερα αποτελέσματα, όπως περιμέναμε όλοι οι λογικοί πολίτες. Οι απλοί πολίτες θα αντιληφθούν το βάρος και τις συνέπειες των μέτρων αφού εφαρμοσθούν και αδυνατίσει το πορτοφόλι τους. Δυστυχώς οι Έλληνες καταλαβαίνουν από πολιτική μόνο ανάλογα με τις άμεσες συνέπειες στο πορτοφόλι τους (πρόκειται για κοντόφθαλμη και στενά ωφελιμιστική οπτική)…
Δεύτερον, η στροφή του πρωθυπουργού στο ρεαλισμό και τον πολιτικό πραγματισμό, στην επιμονή να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη πάση θυσία, δικαίωσε όσους δημοκράτες και προοδευτικούς ευρωπαϊστές είχαν από την αρχή υιοθετήσει αυτή την επιλογή, παρά τις απαράδεκτες λοιδορίες και τις άδικες επιθέσεις. Αποδεικνύεται πως δεν ήσαν παθητικοί κι άκαπνοι, μνημονιακοί μαζοχιστές, διατεθειμένοι να ανεχτούν τα πάντα όσα απαιτούσαν οι Εταίροι, μα προσγειωμένοι, δημοκρατικοί, πολιτικοποιημένοι πολίτες που επέλεξαν να κάνουν τους απαραίτητους ελιγμούς και προσαρμογές για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ… Σήμερα η πλειοψηφία των στελεχών των δύο κυβερνητικών κομμάτων αντιλαμβάνονται προφανώς και αυτοί αυτήν την αναπόφευκτη πολιτικοοικονομική αναγκαιότητα… Ελπίζουμε να συσπειρωθούν όλες οι δημοκρατικές φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, όλο το δημοκρατικό τόξο (ουσιαστικά δεν συμπεριλαμβάνει τους θιασώτες του νεοφασισμού και της αυταρχικής «λαοκρατίας»), πριν να είναι πολύ αργά! Λόγω των αλλεπάλληλων λαθών της Κυβέρνησης, μας απομένει λίγος χρόνος έως την επίτευξη της οικονομικής συμφωνίας με τους Ευρωπαίους, τους Εταίρους και τους πιστωτές μας.

Στη σημερινή κρίσιμη κι επώδυνη συγκυρία, μετά την αδήριτη χρεοκοπία της απλοϊκής, εύκολης, εθνικιστικής αντιμνημονιακής ρητορικής, τις ραγδαίες πολιτικές αναταράξεις και ανακατατάξεις και την ευρύτερη συνειδητοποίηση της αναγκαίας συνεργασίας όλων των ελληνικών, δημοκρατικών ευρωπαϊκών δυνάμεων, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε κάτι: Την εδώ και πολύ καιρό επιτακτική ανάγκη της χώρας για δομικές μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο, την οικονομία, το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό, κ.λπ. Η ελληνική κοινωνία, η πολιτεία και το πολιτικό σύστημα (δεξιό, πασοκικό κι αριστερό) αντιμετώπιζαν πάντοτε με δυσπιστία την ανάγκη για δομικές μεταρρυθμίσεις, απέφευγαν να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις και κατέφευγαν μόνο σε οριζόντιες περικοπές των μισθών και στην αύξηση των φόρων. Στην κρατικίστικη και συντεχνιακή λογική βρίσκεται πάντα και ο ΣΥΡΙΖΑ (Λαφαζάνης, Κατρούγκαλος, κ.α. εκφράζουν αυτή τη λογική με την υπέρτατη προσήλωση και ένταση).

Από την πρόσφατη πολιτική αντιπαράθεση συμπέρανα πως η άρνηση πολλών Ελλήνων έναντι της Ευρώπης δεν είναι μόνο πολιτικο-οικονομικό ζήτημα (θέμα λιτότητας κι υφεσιακής οικονομικής πολιτικής κλπ), αλλά ζήτημα διαφορετικής, αντιευρωπαϊκής, εθνικιστικής νοοτροπίας και κουλτούρας. Αυτό φαίνεται πχ στο αισχρό βρισίδι που έριξαν εναντίον διαφόρων άλλων, κυρίως επώνυμων, που υποστήριξαν με άρθρα τους ή δηλώσεις τους το ΝΑΙ στην Ευρωζώνη. Για παράδειγμα, προπηλάκισαν υβριστικά τη Σ.Τριανταφύλλου με άθλιες σεξουαλικές βρισιές, στις οποίες έκαναν like πολλοί και διάφοροι συμπολίτες μας, ακόμη και καλλιτέχνες... Ορισμένοι, επίσης, χοντροκομμένοι υποστηρικτές του ΝΑΙ επέδειξαν μεγάλη, επιθετική «καφρίλα». Έχουμε, άρα, να κάνουμε εν προκειμένω με μια μη ευρωπαϊκή παιδεία που εμφανίζει έλλειμμα ανθρωπισμού, ανεκτικότητας, σεβασμού προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, έλλειμμα πολιτισμού και καλλιέργειας, περιφρόνηση στο διάλογο, την διαφορετικότητα και τον πλουραλισμό. Είναι καθαρά πολιτισμικό πρόβλημα... Ο φιλόσοφος Στ.Ράμφος εξηγεί πως ο ευρωπαϊκός (ή μη) προσανατολισμός των Ελλήνων είναι περισσότερο πολιτιστικό ζήτημα και λιγότερο οικονομικό, αν και σε πρώτη ματιά δείχνει τέτοιο, δηλ. οι περισσότεροι πολίτες προτάσσουν οικονομικά επιχειρήματα υπέρ της εξόδου (λιτότητα κλπ) ή όχι, της χώρας από την Ευρωζώνη. Αυτό αποτελεί ουσιαστικά μια ακόμη ψευδαισθητική "μαγική εικόνα", το βασικό θέμα είναι όμως ουσιαστικά ζήτημα (πολιτικο)πολιτιστικής επιλογής, σύμφωνης ή όχι με τις ευρωπαϊκές, ανθρωπιστικές, δημοκρατικές, πολιτιστικές αξίες και αρχές της ανεκτικής, πλουραλιστικής φιλελεύθερης δημοκρατίας...

Ας μην υποτιμούμε το γεγονός πως την ορθότητα της επιλογής της παραμονής στην Ευρωζώνη και την Ευρώπη ενισχύουν δύο ακόμη βασικότατα επιχειρήματα: Το πρώτο πως θωρακίζεται και προασπίζεται έτσι η εύρυθμη, έννομη λειτουργία της δημοκρατίας και των δημοκρατικών διαδικασιών, πέρα από εμφυλιοπολεμικές πολώσεις και συγκρούσεις, εύρυθμη λειτουργία που ταλαιπωρήθηκε και καταπατήθηκε το τελευταίο διάστημα λόγω της αντιπαράθεσης. Ο νοών (και πληροφορημένος) νοήτω!

Το δεύτερο είναι πως εκτός Ευρώπης κινδυνεύει η ασφάλεια της χώρας, η καλύτερη ασπίδα της κι η αποτελεσματικότερη θωράκισή της είναι οπωσδήποτε η Ευρώπη· για παράδειγμα η τουρκική επιθετικότητα καιροφυλακτεί λόγω των αδιεξόδων της φιλοϊσλαμικής πολιτικής του Ερντογκάν… 

Μετά τα τελευταία πολιτικά γεγονότα και τη συμβιβαστική στροφή του Τσίπρα προς την αποδοχή αυστηρότατων περιοριστικών μέτρων (που έφερε η 5άμηνη αδέξια διαπραγμάτευση κωλυσιεργιών της Κυβέρνησης και του Βαρουφάκη ειδικότερα) γίνεται φανερό ότι η βάση της συριζαίικης πολιτικής προπαγάνδας ήταν λαθεμένη και ψευδόμενη: Δίχασε τους Έλληνες σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, λες και οι μισοί περίπου Έλληνες είμασταν βλάκες μαζοχιστές που αγαπήσαμε τα υφεσιακά, περιοριστικά μέτρα λιτότητας... Όχι, απλά νοιώσαμε εξαναγκασμένοι να αποδεχτούμε την λιτότητα για να μην κοπεί η χρηματοδότηση της ουσιαστικά χρεοκοπημένης χώρας και να μη βρεθούμε εκτός Ευρωζώνης... Εξαναγκασμένος να κάνει το συμβιβασμό του αισθάνθηκε και ο πρωθυπουργός για να μην βγούμε στη δραχμή, με ολέθριες οικονομικές, πολιτικές και εθνικές συνέπειες για τη δημοκρατία, την εθνική ασφάλεια και την οικονομική υπόσταση της Ελλάδας. Και έπραξε σωστά... Αυτή είναι η βούληση του ελληνικού λαού και όχι τα (αυτοκαταστροφικά) οράματα των Λαφαζάνηδων και Στρατούληδων, της μεγαλομανούς Ζωής, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, των προ πολλού παρωχημένων στελεχών του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, των ακροδεξιών αντιευρωπαϊστών και της Χρυσής Αυγής. Αποτελούν μικρή μειοψηφία... Όσοι καλοπροαίρετοι δημοκράτες και πατριώτες, προοδευτικοί ή συντηρητικοί, παρασύρθηκαν ενθουσιασμένοι προς το χορό του Ζαλόγγου, εκστασιασμένοι από την ηρωϊκή και πένθιμη ρητορική της ρήξης, της επιστροφής στη δραχμή και της επακόλουθης πολιτικοοικονομικής καταστροφής, ας επανεξετάσουν ψύχραιμα και με το χέρι στην καρδιά, το ζήτημα...

ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ !!
Ελπίζουμε πως θα νικήσουμε, για το καλό όλων μας και κυρίως των παιδιών μας!


Σχόλια

  1. [...]Ορισμένοι, επίσης, χοντροκομμένοι υποστηρικτές του ΝΑΙ επέδειξαν μεγάλη, επιθετική «καφρίλα».[...]

    Αν μπορείτε να είστε λίγο πιό σαφής....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοώ πως είχαν φανατιστεί υπέρμετρα και αυτό δεν συνέβαλε καθόλου στην πειθώ, στο να πειστούν οι ενδιάμεσοι αμφιταλαντευόμενοι...

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία