Εθνική Ενότητα αλλά πως;

του Λεωνίδα Καστανά

Η εθνική ενότητα αν δεν έχει βάθος στην κοινωνία είναι κούφια λέξη. Και στη δική μας δεν έχει. Παλιές νοοτροπίες που ενισχύθηκαν 5 χρόνια τώρα από την ολέθρια αντιμνημονιακή ρητορική στην οποία πρωτοστάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, και σιγόνταραν και άλλοι. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν θέλει μεταρρυθμίσεις και θα αντισταθεί στα όποια σκληρά μέτρα. Αυτό είναι και το μήνυμα του 62% του δημοψηφίσματος. Ακόμα και αν όλα τα κόμματα συμφωνήσουν, οι συνδικαλιστικές τους παρατάξεις θα αντισταθούν. Οι πολυποίκιλες συντεχνίες θα προσπαθήσουν να ακυρώσουν στην πράξη τις όποιες αλλαγές προτείνονται βρίσκοντας πολυπληθές ακροατήριο.

Από την άλλη, η εμπιστοσύνη έχει εξαφανιστεί. Ποιος θα δώσει 52 δις σε αυτήν την κυβέρνηση για να διαχειριστεί την κρίση που η ίδια προκάλεσε; Ακόμα και αν τα δώσουν για να αποφύγουν ένα Grexit , θα επιβάλλουν πολύ αυστηρούς ελέγχους πράγμα που θα προκαλεί συνεχώς τριβές λόγω των πιέσεων της κοινωνίας.

Ωστόσο κάτι πρέπει να κάνουμε. Η μόνη λύση είναι μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας από όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου με τεχνοκράτες στα επίκαιρα υπουργεία που έχουν πιθανότητα αλλά και τη δυνατότητα να κάνουν το σωστό και να αδιαφορήσουν για το πολιτικό κόστος. Κυβέρνηση που να μπορεί να αποκαταστήσει ένα μέρος της εμπιστοσύνης των δανειστών και να υλοποιήσει τα αναγκαία. Δεν είναι μόνο τα οικονομικά μέτρα, είναι και οι διαρθρωτικές αλλαγές οι οποίες ενοχλούν περισσότερο την πλειοψηφία των πολιτών.

Η επόμενη περίοδος θα έχει πολλές και σκληρές εσωτερικές συγκρούσεις και συνεχείς τριβές με τους εταίρους, μέχρι να ανοίξει αυτός ο μονοδρόμος. Δεν απομένει άλλο τι παρά να το παλέψουμε. Με χαμηλούς τόνους από τους εγχώριους πολιτικούς, τους δανειστές και τα ΜΜΕ. Και κυρίως με λιγότερη συζήτηση και γρήγορη, καθαρή δουλειά. Είναι σημαντικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι, τουλάχιστον σε επίπεδο ηγετικής ομάδας, από την αποδώ πλευρά. Αλλά η αριστερίστικη ιδεοληψία είναι πια εγκαταστημένη στην ελληνική κοινωνία. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη δυσκολία.

ΥΓ. Ακούω για εκλογές το Σεπτέμβρη λόγω απώλειας της δεδηλωμένης. Γιατί να γίνουν εκλογές; Για να διχαστούμε χειρότερα; Για να λύσει ο ΣΥΡΙΖΑ το εσωτερικό του πρόβλημα. Για να διαλυθούμε τελείως; Η χώρα δεν έχει ανάγκη ούτε από εκλογές ούτε από δημοψηφίσματα. Έχει ανάγκη από σοβαρούς ανθρώπους που μπορούν να κάνουν το σωστό.