Δημήτρης Σκάλκος: Η αλήθεια για το νεοφιλελευθερισμό


από το amagi
Πριν από λίγες ημέρες, ο βουλευτής Ευριπίδης Στυλιανίδης επιχείρησε να διατυπώσει το ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι ψηφοφόροι στον δεύτερο γύρο της εσωκομματικής αναμέτρησης για την προεδρία της ΝΔ: «Θέλουν μια νεοφιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία η οποία θα πάει στο καθαρό, δημοκρατικό και ορθολογικό ιδεολόγημα του νεοφιλελευθερισμού, το οποίο ουσιαστικά, κοινωνικά και εκλογικά πατάει σε μία οικονομική αριστοκρατία, σε μία οικονομική ελίτ; Ή θέλουν μία Νέα Δημοκρατία η οποία θα βασίζεται στο θεμέλιο του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος που είναι η κοινωνική οικονομία της αγοράς;»
Είναι προφανές ότι, στο περιορισμένο και με ιδιαιτερότητες διάστημα μίας προεκλογικής περιόδου δεν περιμένει κάποιος αναλυτική εμβάθυνση και επιστημονική ακρίβεια. Περιμένει ωστόσο μία στοιχειώδη διανοητική εντιμότητα. Κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται να απουσιάζει. Τούτο διότι ο «νεοφιλελευθερισμός», τόσο ως θεωρητική διατύπωση όσο και ως εφαρμοσμένη πολιτική, επιδιώκει ακριβώς τον περιορισμό της εξουσίας των οικονομικών ελίτ και ταυτίζεται με την κοινωνική οικονομία της αγοράς.
 Στην πραγματικότητα, ο νεοφιλελευθερισμός ιστορικά αποτέλεσε μία προσπάθεια επαναδιατύπωσης των αρχών του κλασικού φιλελευθερισμού του 19ου αιώνα στην πραγματικότητα του Μεσοπολέμου. Ο όρος εισήχθη στη γερμανική συζήτηση το 1938 από τον Γερμανό οικονομολόγο και κοινωνιολόγο Alexander Rüstow, προκειμένου να περιγράψει την αναζήτηση ενός Τρίτου Δρόμου ανάμεσα στον μαρξιστικό σοσιαλισμό και τον «ακατέργαστο φιλελευθερισμό». Επισημαίνοντας τον θετικό ρόλο του κράτους στην αποτελεσματική λειτουργία των αγορών προκειμένου να ωφελούνται οι πολίτες και οι καταναλωτές, ο νεοφιλελευθερισμός επιδίωξε τη θεσμική παρέμβαση που καθιστά αποτελεσματικό τον ανταγωνισμό και επιτυγχάνει τους επιδιωκόμενους κοινωνικούς σκοπούς. Ο Rüstow συνόψισε τη θεώρησή του ως «ελεύθερη οικονομία, ισχυρό κράτος». Συχνά, μάλιστα, χρησιμοποιήθηκαν οι εναλλακτικοί όροι «κοινωνικός φιλελευθερισμός» ή «φιλελευθερισμός από τα αριστερά» για να περιγράψουν αυτόν τον νέο φιλελευθερισμό.
Συνέχεια στο amagi

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία