tag:blogger.com,1999:blog-2947403144618158502.post8614350882966161508..comments2024-02-10T17:24:39.478+02:00Comments on μη μαδας τη μαργαριτα: Ποιες είναι οι προθέσεις πίσω από τις προτάσεις;Leo Kastanashttp://www.blogger.com/profile/04012263911320790874noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2947403144618158502.post-14560847463300104722010-10-26T11:13:38.547+03:002010-10-26T11:13:38.547+03:00Σωστός ο φίλος μου ο Πολυβώτης. Να προτάσεις ουσία...Σωστός ο φίλος μου ο Πολυβώτης. Να προτάσεις ουσίας, αλλά απ'ότι φαίνεται θα μείνουμε μόνο στις κόντρες και στα δεν συζητάω.<br />Φαντάζει αστείο το γεγονός ότι οι πανεπιστημιακοί του υπουργείου που εισηγούνται το νέο νόμο, εμφανίζονται ώς οι αδέκαστοι κριτές της νοσηρής κατάστασης των ΑΕΙ, όταν και οι ίδιοι είναι μέρος του προβλήματος.Leo Kastanashttps://www.blogger.com/profile/04012263911320790874noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2947403144618158502.post-86881474071979761832010-10-26T00:46:28.283+03:002010-10-26T00:46:28.283+03:00Leo,
Η κατάσταση είναι για κλάματα. Όπως και στην...Leo,<br /><br />Η κατάσταση είναι για κλάματα. Όπως και στην οικονομία, έτσι και στην παιδεία έχουμε μια κυβέρνηση που θέλει να κάνει αλλαγές αλλά με λάθος τρόπο και όσους αντιτίθενται να μην έχουν καν καταλάβει την αναγκαιότητα των αλλαγών. Έτσι, το παιχνίδι παίζεται σε λάθος γήπεδο, η κυβέρνηση στο τέλος θα κάνει του κεφαλιού της και τις συνέπειες θα τις λουστούμε στη συνέχεια.<br /><br />Η παρούσα κυβέρνηση αποτυγχάνει παταγωδώς σε ζητήματα θεσμικής ρύθμισης. Θεσμική ρύθμιση θα πει να δημιουργηθεί το θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέπει στα πράγματα να λειτουργούν σωστά από μόνα τους. Στην οικονομία, αυτό σημαίνει καλοί ελεγκτικοί μηχανισμοί, αποτελεσματική και γρήγορη απόδοση δικαιοσύνης, πάταξη της γραφειοκρατίας. Στα πανεπιστήμια θα σήμαινε κίνητρα, αξιολόγηση και ανταγωνισμό μεταξύ ερευνητών και ιδρυμάτων. Αντ' αυτού, έχουμε fast track στην οικονομία (δηλαδή υπέρβαση των δομικών προβλημάτων αλλά και των ελέγχων με κυβερνητική απόφαση) και αντίστοιχα μέτρα στα πανεπιστήμια: διορισμένα συμβούλια, έως και πρύτανης. Και στις δύο περιπτώσεις, το σφάλμα είναι ότι θεωρούνται τα υπουργεία πιο αξιόπιστα από τους άλλους θεσμούς· ποιοι είναι όμως οι φορείς της κομματοκρατίας, αν όχι τα υπουργεία; Και τις καλύτερες προθέσεις να είχε η παρούσα κυβέρνηση, τι προοπτικές υπάρχουν μακροπρόθεσμα από ένα τέτοιο θεσμικό πλαίσιο;<br /><br />Ας υπάρξουν θεσμοί που θα αντισταθμίζουν ο ένας τα μειονεκτήματα του άλλου. Π.χ., συμβούλια με μέλη επιλεγμένα από εξωπανεπιστημιακούς φορείς, αλλά ταυτόχρονα μία ισχυρή σύγκλητος και ένας πρύτανης εκλεγμένος μόνο από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Χρηματοδότηση όχι εξαρτώμενη από τη συνολική απόδοση ενός ιδρύματος (χαντακώνοντας, έτσι, όλους τους καλούς ερευνητές που αυτό μπορεί να έχει), αλλά ατομικά κίνητρα στους πανεπιστημιακούς και ερευνητική χρηματοδότησή τους από ανεξάρτητο φορέα ανάλογα με την ερευνητική τους παραγωγή. Και πολλά άλλα...<br /><br />Αλλά άντε τώρα να ανοίξεις τέτοια κουβέντα που οι μισοί δε συμμετέχουν στο διάλογο και οι άλλοι μισοί νομίζουν ότι το πανεπιστήμιο είναι υπουργείο...Πολυβώτηςhttp://polyvotis.blogspot.com/noreply@blogger.com