Μια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά στο σώμα μας και στη φύση




Διαβάζω στην Καθημερινή της Κυριακής ότι η κρίση άλλαξε πολλές από τις συνήθειες της ελληνικής κοινωνίας. Αν ήταν συνήθειες κακές δεν το βλέπω και άσχημο, κάθε άλλο.
Η οικονομική ύφεση είναι βάρβαρο πράγμα για τις βιομηχανικές κοινωνίες, πόσο μάλλον για τις σύγχρονες δυτικές και ακραία καταναλωτικές. Η ύφεση φέρνει μείωση στην κατανάλωση προϊόντων, στις μετακινήσεις και στην ψυχαγωγία, άρα δυσκολίες σε ένα μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων, λουκέτα, ανεργία, ψυχολογικά προβλήματα, άγρια πράγματα. Η φιλολογία που αναπτύσσεται γύρω από την ύφεση και την κρίση, δημιουργεί  αντικαταναλωτική ψυχολογία που δεν ανταποκρίνεται πάντα και ακριβώς στην οικονομική κατάσταση του ατόμου.  Και τότε το κακό γίνεται ακόμα χειρότερο για την οικονομία. Όμως δεν υπάρχει και η καλή πλευρά της ύφεσης;
Νομίζω ναι. Έστω και αν ο τρόπος αλλαγής των συνηθειών μας είναι βίαιος και φαινομενικά μας τον επιβάλλουν άλλοι, η αλλαγή η ίδια είναι μια ευκαιρία για ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, για νέα ήθη. Ας δούμε μερικές επιπτώσεις που έχουν και σημαντική θετική πλευρά. Σταχυολογώ από την Καθημερινή και σχολιάζω.

….. πτώση 25% παρουσιάζουν οι πωλήσεις της βενζίνης και 50% του πετρελαίου κίνησης μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2010, σύμφωνα με τον κ. Μιχάλη Κιούση, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Βενζινοπωλών Ελλάδος. 
….σε είδος πολυτελείας μετατρέπονται οι μετακινήσεις με ταξί, που παρουσιάζουν μείωση πελατείας έως και 40%, ενώ νέα αρνητική επίπτωση θα έχει η επιπλέον αύξηση του ΦΠΑ (ήδη από 1ης Ιουλίου). 

Οδυνηρό για τους βενζινοπώλες και τους ταξιτζίδες, θετικό όμως για την ποιότητα ζωής στις μεγάλες πόλεις. Λιγότερες μετακινήσεις σημαίνει λιγότερο καυσαέριο, λιγότερη θερμική μόλυνση, λιγότερη κίνηση στους δρόμους, περισσότερη άνεση, λιγότερο στρες. Μπορείτε να πιείτε τον καφέ στη γειτονιά σας δεν χρειάζεται να πάτε στην Γλυφάδα, ή αν θέλετε να μετακινηθείτε μπορείτε να κάνετε χρήση των μαζικών μέσων μεταφοράς. Περπατάτε, ασκείστε, παρατηρείτε και όλο και κάτι ευχάριστο μπορεί να σας προκύψει μέσα σε τόσο κόσμο. Αυτό που σας ζητά να κάνετε ο γιατρός σας, δηλαδή να αφήσετε το αυτοκίνητο και να περπατήσετε, σας το επιβάλλει το ΔΝΤ, καθόλου άσχημο.
Κόπηκε λέει και το πλύσιμο των αυτοκινήτων, αυτή η άσκοπη σπάταλη νερού, κακή συνήθεια των νεοελλήνων. Βέβαια ο Έλληνας  θα κατεβάσει λάστιχο από τον τρίτο, θα βάλει μουσική και θα το πλύνει στο δρόμο το φετίχ του, αλλά αν ακριβύνει και άλλο το νερό θα το σκεφτεί περισσότερο, θα το αραιώσει. Αυτό είναι καλό νέο.

Μεγάλη μείωση, της τάξης του 10%, καταγράφεται τους δύο τελευταίους μήνες στις διελεύσεις από τα διόδια της Αττικής Οδού, σε σχέση με την περυσινή χρονιά….
Σημαντική μείωση της τάξης του 8% καταγράφεται στις διελεύσεις Ι. Χ. αυτοκινήτων και από τα διόδια της Γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου το τελευταίο δίμηνο. 
…..στο τμήμα από Μεταμόρφωση Αττικής έως Σκάρφεια, η πτώση έφτασε τον Μάιο το 8%

Η μείωση της κυκλοφορίας και συνεπώς και των εσόδων των διοδίων μπορεί να σημάνει ακόμα χειρότερη συντήρηση των εθνικών δικτύων, αλλά σίγουρα σημαίνει και λιγότερα ατυχήματα, που στοιχίζουν σε ανθρώπινες ζωές αλλά και σε χρήμα. Ταυτόχρονα το ότι δεν πάνε οι Αθηναίοι επαρχιώτες, τόσο συχνά, πια στα χωριά τους μάλλον είναι καλό για τα χωριά και του κατοίκους τους. Κάτι βόλτες για να δείξουμε την καινούργια ΒΜW στους συγχωριανούς μας, κάτι  «τσικουδιές στους καφενέδες τα παλικάρια να κερνάς» περιορίζονται. Κερδίζεις από τη βενζίνα και τα διόδια, γλιτώνει και το χωριό  από τη φασαρία και τη ξιπασιά σου.  

Πτώση τζίρου κατά 2% - 5% τους πρώτους μήνες του 2010 παρουσιάζει ο σκληρός πυρήνας της κατανάλωσης, που αφορά είδη διατροφής και καθημερινής χρήσης…
…οι πωλήσεις απορρυπαντικών στα σούπερ μάρκετ έχουν μειωθεί κατά 14,2% σε όγκο και κατά 3,7% σε αξία, οι πωλήσεις γάλακτος έχουν μειωθεί κατά 0,7% σε όγκο και κατά 6,6% σε αξία, οι πωλήσεις γιαουρτιού υποχωρούν κατά 2,8% σε όγκο και κατά 4,4% σε αξία, ενώ οι πωλήσεις ελαιολάδου μειώθηκαν 0,3% σε όγκο και 9,9% σε αξία. 

 Η πτώση του τζίρου του λιανικού εμπορίου έστω και λίγο είναι το χειρότερο πράγμα για μια οικονομία σαν τη δική μας. Μπορεί να μειώνονται τα κέρδη των βιομηχάνων, που θάλεγε μια κλασσική Αριστερά, αλλά γεννάει ανεργία, ανατροφοδοτεί την ύφεση. Όμως για να το δούμε από την διαιτητική πλευρά του. Φυσικά και ο Έλληνας θα μειώσει τα τρόφιμα που συνήθως  καταναλώνει, χωρίς λόγο, σε μεγάλες ποσότητες και προκαλούν παχυσαρκία και ασθένειες. Το γιαούρτι είναι μια θαυμάσια τροφή, αλλά τα επιδόρπια που πωλούν τα super market για γιαούρτι καλό είναι να περιοριστούν. Γεμάτα ζάχαρη, συντηρητικά και χρώματα δεν είναι ότι το καλύτερο. Και το λάδι είναι μια θαυμάσια τροφή αλλά ο τρόπος μαγειρέματος της μεταπολεμικής Ελλάδας επέβαλε το λάδι να επιπλέει τουλάχιστον δυο δάχτυλα μέσα σε κάθε τσουκάλι, κάθε ελληνικού σπιτιού. Λιγότερο λάδι σύντροφοι μόνο καλό θα μας κάνει. Αλλά και τα λιγότερα γλυκά, σνακς, σοκολάτες, αναψυκτικά κλπ, όλα υποπροϊόντα μιας άθλιας βιομηχανίας τροφίμων μόνο καλό μπορεί να σημαίνουν για μας και κυρίως για τα παιδιά μας.
Για τα απορρυπαντικά ούτε λόγος. Όλα αυτά τα εξειδικευμένα χημικά που κυκλοφορούν στην κουζίνα, στο μπάνιο, στα πατώματα και τις αυλές μας καλό είναι να περιοριστούν. Με νερό, σαπούνι, αλλά και ξύδι μπορούμε να κάνουμε τη λάτρα μας φτηνά και υγιεινά.  Στο τέλος όλη αυτή η χημεία καταλήγει στο στομάχι και τους πνεύμονές μας και από εκεί σε όλα μας τα κύτταρα. Χρειάζεται ακόμη προσοχή  στην κατανάλωση, τροφίμων, αμφίβολής ποιότητας, αλλά χαμηλής τιμής, που πωλούν κάποιες «φτηνές» αλυσίδες super market. Τελικά, η λιγότερη κατανάλωση ειδών πρώτης ανάγκης κάνει σίγουρα καλό στην υγεία και στην τσέπη  μας , όχι βέβαια στην οικονομία της χώρας.
Ακόμα πρόβλημα σίγουρα θα έχουν και όλες οι αλυσίδες που πωλούν είδη για το σπίτι, την αυλή και τη θάλασσα, παιχνίδια, διακοσμητικά, κλπ, όλα πλαστικά, όλα φτιαγμένα στην Κίνα, όλα κακής ποιότητας, από ανθυγιεινά  υλικά, που μας φαίνονται φτηνά, αλλά χαλάνε γρήγορά, όλα σκουπίδια μιας καπιταλιστικής οικονομίας, που μας επέβαλε η διαφήμιση και η ΤV. Λιγότερα σκουπίδια λοιπόν, καλό θα μας κάνουν. Ας επιδιορθώσουμε και κάτι, ας ανταλλάξουν τα παιδιά παιχνίδια, ας κάτσουμε και σε μια παλιά καρέκλα, ας στερηθούμε το άχρηστο γκάτζετ, ας ζήσουμε με λιγότερα άχρηστα.  


Καθίζηση στη διασκέδαση στην εποχή του ΔΝΤ. Αν και είναι δύσκολο να υπολογίσει κανείς την πτώση, παράγοντες της αγοράς μιλούν για 30% και πάνω, ενώ τη «νύχτα» ξεπερνάει το 50%! 

Η όποια απόλαυση. Αν αναφερόμαστε σε ένα μαγαζί με καλή μουσική, φτηνά και καθαρά ποτά, καθαρές τουαλέτες, ευγενικά γκαρσόνια, σωστό εξαερισμό, τότε η μείωση του τζίρου με δυσαρεστεί. Ελπίζω να αντέξουν και στην εποχή του ΔΝΤ για να μπορούμε να διασκεδάζουμε. Ακόμα και μαγαζιά που δεν τα είχαν όλα αυτά, αλλά είχαν ένα στυλ, μια ιστορία, όπως του Μπαράκου, του Σαχπασίδη, το «Αν» του Πέτρου, κάποια ρεμπετάδικα, το «Ρόδον», το «Gagarin», το «Παράφωνο», το «half note», το «Κύτταρο», το «Rodeo» κλπ, ήταν και πολλά είναι ακόμα, σημεία αναφοράς της ροκ, της τζαζ ή της ελληνικής μουσικής σκηνής στην Αθήνα. Όσα από αυτά υπάρχουν ακόμα πρέπει να κρατηθούν στη ζωή με κάθε τρόπο. Με ευχαριστεί όμως να κλείσουν μερικές άθλιες πίστες κάτι λαμέ σκυλάδικων της παραλιακής που λειτουργούν παράνομα μες τη θάλασσα, προσφέρουν μπόμπες για ποτά και ένα  θόρυβο τον οποίο λανσάρουν για μουσική, με τη βοήθεια της τηλεόρασης και των main stream περιοδικών. Οι εργαζόμενοι σε αυτά θα απολυθούν, αλλά αν τα μαγαζιά που σέβονται τον πελάτη νικήσουν και πολλαπλασιαστούν, σίγουρα σύντομα θα ξαναβρούν δουλειά.
Συνεπώς, η κρίση μπορεί να βοηθήσει και στην πολιτιστική αναβάθμιση των νεοελλήνων. Αν δεν μπορούν να χορέψουν στις πίστες, « στα τέσσερα με κουδουνάκια..», μπορούν να ξανακάνουν γλέντια στο σπίτι, στην πυλωτή ή στον πεζόδρομο, στην πλατεία με μπύρες από το περίπτερο, να στήσουν αυτοσχέδιες μπάντες, να αναβιώσει το γκαράζ, να διασκεδάσουν πραγματικά.

Περικοπές λοιπόν στην κατανάλωση που μας φέρνουν πιο κοντά στο πνεύμα που περιγράφει ο Λατούς στην προηγούμενη ανάρτησή μου. Μια ελεγχόμενη αποανάπτυξη με υποχώρηση των άχρηστων και επιζήμιων για την υγεία μας προϊόντων. Στη θέση τους μπορούμε να βάλλουμε τη βιολογική καλλιέργεια, τα υλικά που είναι φιλικά στο περιβάλλον, τη μετακίνηση με τα πόδια ή τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τις  ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, τις παραδοσιακές τεχνικές άλλων εποχών, την κοινοκτημοσύνη και την ανταλλαγή, την επιδιόρθωση, το λιγότερο, το πιο απλό, το ανθρώπινο. Αυτό θα προκαλέσει στην αρχή μια αστάθεια, ένα πανικό, μια αρνητική ψυχολογία, αλλά αν το θέλουμε και το πιστέψουμε, σύντομα θα αποκατασταθεί μια νέα ισορροπία, θα στηθούν και πάλι δουλειές άλλου είδους, θα υπάρξει προσφορά και ζήτηση, αλλά σε άλλα μέτρα και θα είναι πραγματικά καλά. Είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε, να διαβάσουμε, να περπατήσουμε, να αισθανθούμε πιο κοντά στο σώμα μας, στον σύντροφο και στη φύση και πιο μακριά από τα αντικείμενα και τα φετίχ της βιομηχανικής κοινωνίας.


Θα ζήσουμε καλύτερα, φτωχικά μεν για τα μέτρα του σημερινού καπιταλισμού,  πλούσια δε,  για τα μέτρα της ανθρώπινης φύσης μας.

Σχόλια

  1. " να αισθανθούμε πιο κοντά στο σώμα μας, στον σύντροφο και στη φύση.."

    Σπίθας

    Που το "πας", φίλε Λεό, το θέμα;
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μακρυά από τα άψυχα και κοντά στα έμψυχα, φίλε μου Σπίθα. Αll that, we want, is only love. Καλό μεσημέρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σπίθα
    Α και να κοιτάξεις το feleki σήμερα ( έχω link δεξιά και πάνω), το περιβόλι του Αντώνη. Το αυγό του φιδιού ζεσταίνεται στη ΝΔ του Αντώνη και όχι πλέον στο ΛΑΟΣ. Ομορφιές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. έτσι είναι... ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τις προτεραιότητές μας...

    και συγκεκριμένα...

    απόφάσισα να μην ξανααγοράσω ρούχα-παπούτσια την προσεχή 10 ετία...

    γεμάτα είναι τα ντουλάπια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπορεί αυτές οι αλλαγές να είναι θετικές, αλλά θα προτιμούσα να είναι λόγω άποψης και όχι λόγω ανάγκης. Οι τύποι που μπαίνουν στο λεωφορείο γκρινιάζοντας για την αμαξάρα τους, αυτοί που έρχονται στο καφενείο ονειρευόμενοι πίστες, αυτοί που κάνουν κάμπινγκ αλλά θέλουν δωματιάρες με ρουμ-σέρβις, αν ξαναβρεθούν με φράγκα θα δημιουργήσουν ένα νέο κατοχικό σύνδρομο που θα προκαλέσει ένα νέο όργιο σπάταλης κακογουστιάς. Αλλά επειδή λιγουλάκι απίθανο να αποκτηθεί πάλι ο πλούτος του παρελθόντος δεν το βλέπω να γίνεται. Παρατηρώ με ενδιαφέρον πάντως αυτές τις αλλαγές στις συνήθειες του κόσμου, που ακόμα δεν είναι ιδιαίτερα φανερές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σωστός, αν και λίγο υπερβολικός φίλε μου. Είπαμε αλλά όχι και 10ετία. Μπορείς όμως να μπαλώσεις ένα τριμένο τζην, ή να χαρίσεις ένα σακάκι που δεν γουστάρεις ή και να το ανταλλάξεις. Στην Ευρώπη είναι ήδη μόδα η ανταλλαγή/ Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμε
    Εντάξει δεν είπαμε και έτσι. Αλλά για όσους έχουν πραγματικά δυσκολίες υπάρχουν τόσες λύσεις, αντικαταναλωτικές για την ενδυμασία. Επιδιόρθωση, ανταλλαγή στην , χάρισμα. Τα φθαρμένα εξάλλου είναι της μόδας. Το πρόβλημα είναι με τα πιτσιρίκια που τα κάναμε χειρότερα από τα μούτρα μας και απαιτούν να ντύνονται με επώνυμα ρούχα, έστω και αν είναι παιδιά μιας μεσαίας ή μικρομεσαίας τάξης. Γιαυτό το θέμα της οικολογικής παιδείας είναι το πιο σημαντικό και τελείως παραγνωρισμένο από την εκπαίδευση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. sfiltro
    Μπορεί να γίνει κι'έτσι. Πράγματι η σπατάλη είναι συνώνυμο της κακογουστιάς. Συμφωνώ ότι οι αλλαγές δεν φαίνονται ακόμα. Χρήμα που έχει συσσωρευθεί από το παρελθόν, δαπανάται με μέτρο και διατηρεί κάπως την αγορά. Τα δύσκολα είναι μάλλον μπροστά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία