Ήρθε η ώρα της ευθύνης για τα πανεπιστήμια



Ο Νόμος της Διαμαντοπούλου για την μεταρρύθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κατατίθεται. Τώρα ήρθε η ώρα να αναμετρηθούν όλες οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις με την πραγματικότητα. Η εξαγγελλόμενη μεταρρύθμιση έχει από καιρό δαιμονοποιηθεί. Η πλειοψηφία των εμπλεκομένων στα πανεπιστήμια τάσσονται κατά, υπερασπιζόμενοι στην ουσία τις διατάξεις της μεταρρύθμισης Γιαννάκου,  στις οποίες επίσης αντιστάθηκαν. Είναι φανερό ότι πολλοί από τους  εντός των τειχών δεν θέλουν να αλλάξουν τα πανεπιστήμια. Κατά τη γνώμη μας, δεν θέλουν όχι μόνο με τον τρόπο που τώρα προτείνεται,  αλλά και με κανένα άλλο τρόπο. 
Η περίφημη σημερινή δημοκρατία στα πανεπιστήμια για την οποία πολλοί κόπτονται δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τη δημοκρατία των σοβιέτ την εποχή του Μπρέζνιεφ. Γραφειοκρατία, φατριασμός, ομαδοποίηση, διάχυση της ευθύνης με τέτοιο τρόπο ώστε κανείς να μην είναι εν τέλει υπόλογος. Φασιστική βία και τρομοκρατία με αριστερό προσωπείο. Νεποτισμός, κομματοκρατία, αντιγραφή. Το "Ελληνικό Παράδειγμα" είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή.
Ο νέος νόμος είναι μια καλή βάση μεταρρύθμισης. Η κοινωνία, στην οποία το πανεπιστήμιο ανήκει, το ξέρει και τον αποδέχεται. Απομένει στις πολιτικές δυνάμεις της ευθύνης να συμβάλλουν δημιουργικά στην εξάλειψη των αδυναμιών και των αστοχιών του. Ζητούμενο είναι η υλοποίησή του η οποία και θα συναντήσει τη λυσσαλέα αντίσταση της ποικιλόχρωμης αντίδρασης.

Σχόλια

  1. Δεν ανήκα ποτέ στις "τάξεις του μπρέζνιεφ", και ήμουν πάντα κατά των τραμπούκων, αριστερών και μή, συμφοιτητών μου που "αλώνιζαν" στα όργανα διοίκησης και στους φοιτητικούς συλλόγους για να δώσουν μια σπρωξιά στο πανεπιστήμιο να πάει ακόμια πιο κάτω. Παρόλα αυτά υπάρχουν θρυαλλίδες σκεπτόμενων ανθρώπων - μπορώ με τιμή να μιλήσω για το τμήμα μου (τημμυ απθ), όπου οι καθηγητές και οι φοιτητές έχουν συνεργαστεί κατα καιρούς για να φτιάξουν "μικρά θαύματα" μέσα και έξω από τη σχολή - που σιχαίνονται τα τεχνητα - και μη - αδιέξοδα. Δε βλέπω καμιά μεταρρύθμιση σε πρυτάνεις που θα χρυσοπληρώσουμε για να έρθουν από την "Εσπερία" να μας διοικήσουν (δε νομίζω να φαντάζεται κανείς ότι θα έρθουν τσάμπα), δε βλέπω καμιά μεταρρύθμιση σε μάς τους ίδιους αν δεν πιστέψουμε στις ίδιες τις δυνάμεις μας, τις όποιες υγιεις δυνάμεις υπα΄ρχουν στα πανεπιστήμια, δε βλέπω κανένα μέλλον με την εγκατάσταση μιας τεχνητής "τρόικας" στο τελευταίο προπύργιο της καθαρόαιμης δημόσιας παιδείας - με όλα τα αρνητικά του. Δε βλέπω καμιά "αυτονόμηση" των πανειστημίων με υπουργικούς "διορισμούς", χωρίς εκλογές και δημοκρατικές διαδικασίες. Όλοι θέλουμε να αλλάξουν τα πανεπιστήμια. Θέλουμε όμως να μπορεί να σπουδάσει και ο διπλανός μας που δεν έχει λεφτά για δίδακτρα. Θέλουμε να μη μαθαίνουμε τη μισή αλήθεια στη γνώση που παίρνουμε αλλά όλη. Θέλουμε να σκεπτόμαστε ακόμα ελεύθερα μέσα εκεί.

    Το λάθος των πρυτάνεων, είναι ότι ξεκίνησαν να κάνουν προτάσεις, και πάλι έμειναν στη μέση. Αυτές οι ατέρμονες συζητήσεις της "Σχολής των Αθηνών" αποβαίνουν εις βάρος της ίδιας της ακαδημαϊκής κοινότητας εν τέλει. Και την καθιστούν πλήρως αναποτελεσματική την όποια "διαβούλευση" για να καταλήξει σε συγκεκριμένο προκείμενο.

    Προσωπικά αρνούμαι τη ρετσινιά του ανθρώπου που δε θέλει να αλλάξει τίποτα στην παιδεία, επειδή δε μου αρέσει η "κυρία IB και Berkeley".

    YΓ. Αυτοί που ονειρεύονται Berkeley (s) ας φτιάξουν πρώτα το εγχώριο δευτερογενές προϊόν που θα το χρηματοδοτήσει (το ποίο? εδώ γελάμε :))

    Με τιμή

    Ηλιάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου Ηλιάνα. Σε θυμάμαι. Υγιείς δυνάμεις στα ΑΕΙ και δη στο ΑΠΘ υπάρχουν πολλές και στο τμήμα σου έχω και φίλες και φίλους που σκίζονται για το καλύτερο, για το άριστο. Το post δεν αναφέρεται σε αυτούς ( σε σένα) αλλά στην συνδικαλιστική και πολιτική νομενκλατούρα που ήδη βγήκε στα κάγγελα για να ακυρώσει οποιαδήποτε αλλαγή τείνει να κλονίσει το σάπιο. Αντίθετα σε σας στηρίζεται η όποια πάλη για βελτίωση της πρότασης για διόρθωση ή ανατροπές. Οι δυνάμεις της αντίδρασης θα έβρισκαν πάντα λόγους να αρνηθούν την όποια αλλαγή.
    Οι πρυτάνεις είναι μέρος του προβλήματος και όχι η λύση τους. Για Berkeley δεν ξέρω αλλά ένα σοβαρό περιφερειακό πανεπιστήμιο με πραγματική ελεγχόμενη διοίκηση, αξιολόγηση, δημόσιο και δωρεάν μπορούμε να φτιάξουμε. Πρόσεξε δεν θέτω το δημοκρατικό γιατί το νυν υποτίθεται ότι είναι και είναι φασιστικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν ακυρώνω συνολικά όλο το νομοσχέδιο με την κριτική μου, και λυπάμαι αν έδωσα τέτοια εντύπωση. Υπάρχουν σημεία που οι φοιτητές τα κυνηγάνε χρόνια (πχ αξιολόγηση καθηγητών που δεν κάνουν καλό μάθημα, δε βοηθούν, δεν επικοινωνούν με τα παιδιά, έχουν τραγικά μεγάλα ποσοστά αποτυχίας στις εξετάσεις - ένα από τα πολλά που θέλουμε να αλλάξουν). Δεν παίρνω προσωπικά ούτε την όποια κριτική του πόστ, ξέρω ανθρώπους που αντιπροσώπευσαν νομενκλατούρες και που λειτούργησαν κατά καιρούς σαν τους... συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ (παρόλα αυτά είμαι σε ένα τμήμα που υπάρχουν ελάχιστοι έως και καθόλου από τέτοιους - όσοι ασχολούνται με τα πολιτικά - συνδικαλιστικά - διοικητικά, είναι και πολύ εντάξει ως καθηγητές και ως ερευνητές... οι υπόλοιποι είναι χαμένοι στα ερευνητικά τους, αλλά και πάλι δε σημαίνει ότι κάνουν απαραίτητα αρπαχτές).Παρόλα αυτά σε ένα πολιτικό τοπίο που καταρρέει (όποιος έχει δέι βίντεο από την πλατεία συντάγματος, ακόμη κι αν δεν έχει διαβάσει κριτικές των έξω ανταποκριτών για τη συμπεριφορά της αστυνομίας και τη σχέση κράτους - πολίτη, μπορεί μόνο από τα βίντεο να συγκλονιστεί), πόσο υγιής μπορεί να είναι μια προτεινόμενη μεταρρύθμιση από μια πολιτική ηγεσία που δε βλέπει πιο μακριά από τη μύτη της; (μόλις τώρα απομάκρυνε τον αντιπαθέστατο Πανάρετο που φρόντισε να μετατρέψει σε εχθρούς τους μισούς πανεπιστημιακούς με κυνήγι μαγισσών, πολλές φορές χωρίς στοιχεία, για πράγματα που λίγο - πολύ έκανε ... ο ίδιος!). Αν είναι λιγάκι έξυπνη ακόμα η κυβέρνηση πασοκ (που θέλω να πιστεύω ότι εκτός από δίπλωμα λαμογιάς συνήθως διαθέτουν και λίγη πολιτική διορατικότητα) οφείλει να δεί ότι για να εφαρμοστεί ένας νόμος που θα (αν) ψηφιστεί (άλλη ελληνική πληγή η "εφαρμογή" των "ψηφισμένων") θα πρέπει να συνεργαστεί με αυτούς τους ανθρώπους και όχι να τους βάζει απέναντι.

    Ευχαριστώ πάντως για την απάντηση

    Η.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακριβώς σε ένα πολιτικό τοπίο που καταρρέει χρειαζόμαστε μια μεταρρύθμιση. Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί μία. Γιατί; Γιατί αν θέλει να υπάρχει Ελλάδα εντός ΕΕ θα πρέπει να το κάνει. Δηλαδή να αξιολογήσει, να συγχωνεύσει, να το κάνει πιο οικονομικό και πιο παραγωγικό. Να φέρει το ΑΕΙ κοντά στις ανάγκες της κοινωνίας και της αγοράς.
    Με τις δικές του εμμονές, λαμογιές, υστεροβουλίες κλπ. Οι δυνάμεις της αλλαγής δεν είναι κυβέρνηση. Μπαίνουν όμως στο όχημα των αλλαγών και πασχίζουν να το φέρουν στα μέτρα τους. Και μόνο η υλοποίηση του νόμου, οι εσωτερικοί κανονισμοί κλπ είναι πεδίο πολιτικής στο οποίο μπορούμε και πρέπει να δράσουμε. Αντ΄αυτού οι δυνάμεις της αντίδρασης βρίσκουν δικαιολογίες ( Πανάρετους, διοίκηση, σχολές κλπ) στις προφανείς πατάτες του νόμου για να συνεχίσουν να απομυζούν την κοινωνία.
    Προφανώς και δεν σε παρεξηγώ σε θεωρώ στο δικό μου χώρο τον χώρο των σκεπτικιστών. Στο γκρι που είναι και της μόδας.
    Να τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @leo
    Δεν γνωριζω αν το εχεις αναρτησει. Μου το εστειλε ενας συμφοιτητης ,μου, καθηγητης πανεπιστημιου. Ειναι πολυ τεκμηριωμενο.

    To τέλος της επιστημονικής έρευνας στην Ελλάδα

    Ή πώς η χώρα καταδικάζεται να γίνει φτωχή, ακόμη κι αν ελέγξει το χρέος της

    Του Σωτήρη Βανδώρου

    http://www.bookpress.gr/stiles/debate/telos-ereunas-ellada

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία