του Αχιλλέα Γραβάνη

Άκουσα την ομιλία του Σπύρου Λυκούδη την προηγούμενη Τετάρτη. Συγκλονιστικός πολιτικός λόγος. Η επιβεβαίωση της εξαιρετικότητας του. Όμως, ξένος σε ένα πολιτικό κόμμα που διακατέχεται από ανατριχιαστικό παλαιοκομματισμό, αυτοαναιρετικό πολιτικαντισμό, και διαφαινόμενες πολιτικές αποφάσεις επιβίωσης των κομματαρχών του σε κάθετη αντίθεση με τον πυρήνα της πολιτικής του ταυτότητας (ανανεωτική και μεταρρυθμιστική Αριστερά). Η ανεπανάληπτη κατάθεση ψυχής θα μείνει κενή περιεχομένου αν δεν συνοδευτεί από θαρραλέες πολιτικές πράξεις. Φίλτατος ο φίλος αλλά φιλτάτη η πατρίς. Και στον φίλο δόθηκαν πολλαπλές ευκαιρίες, της πατρίδας όμως λιγοστεύουν επικίνδυνα. Το παράδειγμα πολιτικής ασφυξίας του ευπατρίδη Λυκούδη συναντάται και σε άλλους όμορους πολιτικούς χώρους. Η πολιτικές του αποφάσεις έχουν προφανώς ευρύτερη βαρύτητα.

Εγκλωβισμένες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις του καταρρέοντος παλαιού πολιτικου συστήματος απελευθερώνονται διαρκώς. Το ξήλωμα είναι όμως αργόσυρτο. Κομματικοί μηχανισμοί, συντεχνίες, συμφέροντα, βολέματα, διλήμματα το περιόρισαν, προς το παρόν. Η διαδικασία "συνκοίτωσης" των μεταρρυθμιστών, των ορθολογιστών του μεσαίου χώρου θα είναι επίσης αργόσυρτη. Οι προηγούμενες αγωνιώδεις, εντερικές προσπάθειες συνάθροισης δεν απέδωσαν και έκαναν όλους πιο προσεκτικούς. Οι κομματικοί μηχανισμοί, ο ναρκισσισμός των ηγετών βοήθησαν πολύ σʼ αυτό. Οι ευρωεκλογές έδειξαν ότι στις επόμενες εθνικές εκλογές το πολιτικό σύστημα θα "κυλά" πολύ διαφορετικά. Οι νέες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις έχουν καθήκον να στρέψουν την ροή του προς μια δημοκρατική, παραγωγική, αξιοκρατική, κοινωνικά δίκαιη, ευρωπαϊκή κατεύθυνση. Η ατομική ευθύνη των αποφάσεων του καθενός θα καθορίσει την ποιότητα της νέας συλλογικότητας του μεσαίου χώρου που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος.

Η απελευθέρωση αυτών των δυνάμεων θα επιταχυνθεί αν προσωπικότητες όπως ο Σ. Λυκούδης εμπληρώσουν τον ιστορικό τους ρόλο. Και υπάρχει ικανός αριθμός εκεί έξω να κάνει την διαφορά. Αυτό που λείπει είναι η απόφαση για πράξεις, δεν αρκούν μόνο οι καλές προθέσεις. Αυτό τα μάθαμε ‘the hard way” …
Ο Αχιλλέας Γραβάνης είναι Καθηγητής Παν/μιου Κρήτης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία