70%; Και λίγο είναι


 του Λεωνίδα Καστανά

Η έρευνα λέει ότι το 70% των Ελλήνων πολιτών στηρίζει την κυβερνητική επιλογή ρήξης με την ΕΕ. Και λίγο είναι, περίμενα ένα 80-90%. Γιατί το αίτημα της κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα ελκυστικό για το «λαό». Συνεχίστε να μας στηρίζεται οικονομικά χωρίς να ζητάτε αξιολόγηση. Αφήστε μας να επιλέξουμε μόνοι μας το είδος και το βάθος των μεταρρυθμίσεων που θα κάνουμε και μόνοι μας να αξιολογήσουμε την επιτυχία τους. Θα σας ξοφλάμε τα χρέη με ρήτρα ανάπτυξης, δηλαδή όποτε έχουμε ή καλύτερα όποτε εμείς θεωρούμε ότι έχουμε. Η κυβέρνηση λέει αυτό που θάθελαν οι περισσότεροι να πουν στο δανειστή τους. Ειδικά όταν αυτός είναι ξένος.

Το ζήτημα είναι αν μια τέτοια πρόταση μπορεί να βρει συνομιλητές στο χώρο των εταίρων-δανειστών. Όχι στο χώρο των διαφόρων ευρωπαϊκών διευθυντηρίων αλλά στους λαούς της Ευρώπης που βιώνουν και αυτοί μια δύσκολη κατάσταση. Γιατί αυτοί είναι οι δανειστές σου. Γιατί καλά είναι τα διάφορα ηρωικά και πένθιμα αλλά είναι πολύ κακό να αυτοπαγιδεύεσαι, να απομονώνεσαι και τελικά να καταστρέφεσαι. Γιατί στην Ευρώπη ανήκεις και οι λαοί της είναι οι σύμμαχοί σου. Και μόνος να βρεθείς αύριο, εκτός ευρώ, αυτούς θα περιμένεις να σε στηρίξουν, να αγοράσουν τα προϊόντα σου, να σου δώσουν πίστωση, να σου δώσουν πρώτες ύλες και τεχνογνωσία. Με αυτούς θα συνεργαστείς προκειμένου να ανακάμψεις. Και οι λεονταρισμοί εγγράφονται στο ευρωπαϊκό ασυνείδητο και κάποια στιγμή πληρώνονται. Γιατί δεν έρχεσαι σε ρήξη με τη Μέρκελ. Με τους λαούς της Ευρώπης τα σπας.

Η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα σε ανθρωπιστική κρίση. Μάτια έχουμε και βλέπουμε. Εχει υψηλή ανεργία, έχει μεγάλα τμήματα του λαού της που ζουν πραγματικά δύσκολα, αλλά το πρόγραμμα δούλευε και η οικονομία έμπαινε πάλι σε κίνηση.  Λιτότητα με πολλές αδικίες αλλά στο χέρι της κυβέρνησης ήταν να την κάνει δίκαιη, να διευρύνει τη φορολογητέα ύλη, να μειώσει τα έξοδα, να περιορίσει τα προνόμια, να ενισχύσει τους αδύναμους, να βοηθήσει ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Το έκαναν και άλλες χώρες και τα κατάφεραν. Η ανάκαμψη είναι δυνατή αρκεί να διατηρηθεί η ρευστότητα και αυτό το εγγυούνται οι δανειστές και να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές που θα την κάνουν βιώσιμη. Και αυτές πρέπει να τις κάνει η κυβέρνηση.

Αλλά όπως η προηγούμενη έτσι και η σημερινή αυτές τις μεταρρυθμίσεις είναι που δεν θέλει να κάνει. Γιατί νομίζει και ίσως έχει δίκιο, ότι πολύ γρήγορα θα πέσει γιατί οποιαδήποτε αλλαγή στο σημερινό καθεστώς θα προκαλέσει την οργή  των ψηφοφόρων της. Γιατί ο λαός και την ανάπτυξη θέλει και τις θέσεις εργασίας. Αλλά χωρίς ν’ αλλάξει το καθεστώς. Αν η Αριστερά θέλει να είναι Αριστερά πρέπει να κάνει επανάσταση. Και επανάσταση σημαίνει  πάει κόντρα στη μάζα, γιατί η μάζα είναι πάντοτε αντιδραστική. Αν έχει τα κότσια η Αριστερά ας φέρει δικαιοσύνη, πραγματική δικαιοσύνη. Ας δώσει ευκαιρία στην παραγωγή να περπατήσει. Ποιος «λαός» πρόκοψε χωρίς παραγωγή; Ας βάλει στη θέση τους μικρούς και μεγάλους ποντικούς. Ας διδάξει στα παιδιά ότι πρέπει να προσπαθήσουν για να μάθουν γράμματα υψηλής ποιότητας. Ας μαζέψει τα οικονομικά ώστε όλοι να δίνουν αυτό που πρέπει και να παίρνουν μόνο αυτό που τους αναλογεί. Ας κάνει τη χώρα ελκυστική ώστε να έρθουν οι ξένοι να επενδύσουν για να κερδίσει πρώτα ο «λαός»  και μετά αυτοί.

Γιατί ας πούμε ότι η χώρα βγαίνει από το ευρώ. Ας πούμε ότι πτωχεύει. Ποιος από αυτούς που ψήφισε τη νέα κυβέρνηση για να μη γίνουν μεταρρυθμίσεις θα σώσει κάτι από το έχει του; Ποια συντεχνία θα περισώσει τα προνόμιά της; Ποιος θα πληρώνει λιγότερους φόρους και ποιος θα παίρνει σύνταξη; Ποιανού το πτυχίο θα έχει αξία στο διεθνή καταμερισμό εργασίας;  
Ποιος θα τολμήσει κάποια στιγμή να πει την αλήθεια στο «λαό»;
Ποιος θα τον πείσει ότι πρώτα πρέπει να δουλέψει ορθολογικά και μετά να συζητήσει για το χρέος;   


Σχόλια

  1. Έχεις απόλυτο δίκιο. Δυστυχώς οι χειρότεροι φόβοι μας φαίνεται να επαληθεύονται.
    Το πρόβλημα είναι ότι στον Συριζα πιστεύουν ότι η οικονομία αναπτύσσεται ελέγχοντας την ασφυκτικά κι όχι απελευθερώνοντάς την. Ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι θα αποπληρώσουμε τα ομόλογα στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Η σημερινή κυβέρνηση, αρνούμενη τη δόση των 7 δις, είναι η πρώτη κυβέρνηση εδώ και πάνω από δέκα χρόνια που πληρώνει τους τόκους και τα ομόλογα με τους φόρους μας. Τελικά εκείνοι που δήλωναν ότι δε θα πληρώσουμε το χρέος (θυμόμαστε το σύνθημα: "δε χρωστάω, δεν πληρώνω, δεν πουλάω", μόνο εισπράττω - συμπληρώνω εγώ) , το πληρώνουν από τους φόρους μας! Μέχρι πότε? (Το Μάρτιο δεν έχει ΕΝΦΙΑ). Γιατί δε μας το λέγανε και δε μας το λένε? Τόσο "περήφανοι" είμαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι φόροι που θα επιβληθούν θα είναι βαρύτεροι αλλά θα πλασαριστούν ως επανάσταση ενάντια στους ξένους τους κακούς

      Διαγραφή
  2. Το άρθρο στα βασικά λέει αλήθειες, Λεωνίδα. Και θα πρόσθετα ότι αυτόν τον «λαό» τον καθήλωσαν στην κατάσταση του ανεύθυνου ανήλικου οι ελίτ. "Δεξιές", "αριστερές", "κεντροαριστερές", "κεντροδεξιές", ή κανελλί με βούλες. Πολιτικές, οικονομικές ή ακαδημαικές ελίτ.
    Πάντως η περίοδος "επανεκπαίδευσης με πρακτική εξάσκηση" συνεχίζεται και οι πολιτικοί όροι (όπως έχουν ήδη καταγραφεί στη μία και ενιαία διαδρομή "από τον ΚΑΚ στον ΓΑΠ και στον ΣΑΜ") δεν άλλαξαν.
    ...αντίθετα με τις εξωτερικές, πιο επίφοβες παραμένουν οι εσωτερικές εξελίξεις. Οι κυβερνήσεις, τόσο η προηγούμενη στην τελευταία της φάση, όσο και η νέα, δεν ελέγχουν σχεδόν τίποτε στο μηχανισμό συλλογής εσόδων. Η νέα κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει ακόμη τι αντίδραση θα έλθει από τους ποικίλους «προστατευμένους και επωφελημένους», σε περίπτωση που τολμήσουν (ευκταίο και απολύτως αναγκαίο είναι) να αγγίξουν προνόμια και τα ακραία δυσανάλογα «κεκτημένα». Το μεγάλο, δύσκολο στοίχημα είναι η στοιχειώδης αποκατάσταση κοινωνικής δικαιοσύνης, το να δοθούν σήματα αναζήτησης μιας κάποιας κοινωνικής συνοχής: για να το κάνουν, πρέπει να θίξουν καλά προστατευμένες κοινωνικές ομάδες...
    ...Ως διαπραγματευτική θέση, η αποδοχή «να παραμείνει η Ελλάδα μοναδική περίπτωση εξαίρεσης στη ζώνη του ευρώ» είναι εξαιρετικά αδύνατη θέση. Είναι αδύνατο να γίνει αποδεκτή από άλλες χώρες-μέλη, ειδικά από «παθούσες» χώρες του Νότου. Δεν θα το δεχτεί ούτε καν ένα αυριανό κυβερνητικό Podemos και αυτό είναι εντελώς εύλογο.
    «Έξω πάμε καλά». Μέσα;
    http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2015/02/blog-post_26.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η κυβέρνηση στηρίζεται στην παλιά δοκιμασμένη συνταγή του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Δώστε μας ρευστότητα και δημοσιονομική χαλάρωση να αυξήσουμε την κατανάλωση, δηλαδή τις εισαγωγές που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας στις υπηρεσίες. Για παραγωγή δεν μιλά κανείς είναι πράγμα μισητό στην Ελλάδα κανείς δεν θέλει να μπλέξει γιατί έχει κόπο πολύ κόπο και όχι γρήγορα και μεγάλα καθαρά κέρδη. ΟΙ δανειστές δεν είναι κορόιδα και ως εκ τούτου η Ελλάδα θα μείνει να βασανίζεται.

      Διαγραφή
  3. Εγω παντως περιμενω να δω με ενδιαφερον την συμμαχια αυτης της Αριστερας με τις συντεχνιες και τις ΓΕΝΟΠ στην μαχη εναντια στους κακους ολιγαρχες. Θα ειναι η μητερα ολων των μαχων και ολων των μεταρρυθμισεων. Οι πορτες των προτυπων πειραματικων θα γεινουν οδοφραγματα και τα πομολα τους μολοτωφ (Λεω, ναι, ακουσες καλα!). O Ψυχαρης θα γραφει για «ιστορικες εξελιξεις».,,,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. H συμμαχία μπορεί να περπατήσει μόνο στο μέτρο που υπάρχουν χρήματα και γιαυτούς. Προχτές ζήτησαν τροφεία έτσι το λένε τώρα το επίδομα. Υποθέτω ότι σύντομα θα φωνάζουν όλοι ότι τους πρόδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία