Λεωνίδας Καστανάς: Τι ακριβώς ζητούν ο Σταύρος και ο Βαγγέλης;



Αιχμές κατά του Αλέξη Τσίπρα αφήνει σε συνέντευξή του ο πρόεδρος της ΝΔ Β.Μεϊμαράκης, καλώντας τον «να καταλάβει ότι υποχρεούται να κυβερνήσει».
«Δίνει προς τα έξω την εικόνα ότι τελικά τα εσωκομματικά ζητήματα κυριαρχούν, αντί να προσπαθεί να δώσει λύση στα καυτά προβλήματα του τόπου. Αυτό οδηγεί σε μια αστάθεια, οδηγεί σε αβεβαιότητα, προκαλεί σύγχυση και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό»
αναφέρει σε συνέντευξή του στη Realnews.

Και ο Σταύρος Θεοδωράκης από πρόσφατη επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη : «Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πάει μέχρι να σταθεροποιήσουμε τη χώρα. Μέχρι να νιώσει ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο μικρομεσαίος ότι μπορεί να επενδύσει σ΄ αυτή τη χώρα, ότι μπορεί να προσπαθήσει σε αυτή τη χώρα, ότι δεν πρέπει να την εγκαταλείψει. Εάν σταθεροποιηθεί η χώρα, λοιπόν, μετά είμαστε έτοιμοι και ελπίζω είναι έτοιμος και ο ελληνικός λαός να πάρει τις μεγάλες αποφάσεις για μια άλλη κυβέρνηση.»

Δεν καταλαβαίνω από πού πηγάζει η πεποίθηση της αντιπολίτευσης ότι η κυβέρνηση αυτή μπορεί να κυβερνήσει και να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Αν μπορούσε κάπως θα το είχε δείξει αυτούς τους 6 μήνες. Οι διαπραγματεύσεις δεν την εμπόδιζαν να πάρει αποφάσεις και να τις υλοποιήσει. Όταν μάλιστα πρόκειται για μια κυβέρνηση που φρόντισε να στελεχώσει όλες τις κρατικές δομές με δικούς της ανθρώπους από το βαθύ  μηχανισμό  των κομμάτων που τη σχηματίζουν. Ίσως γι αυτό και δεν μπορεί.

Επί της ουσίας, το νομοθετικό της έργο όταν δεν είναι καταστροφικό  είναι απλά αδιάφορο σε βαθμό ανέκδοτου. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ούτε ξέρουν αλλά ούτε θέλουν να κυβερνήσουν.

Στα θετικά ο νόμος για την Ιθαγένεια που όμως ήταν έτοιμος εδώ και χρόνια. Θετικό και το κλείσιμο της Αμυγδαλέζας, χωρίς όμως αυτό να λύνει το πρόβλημα του Πεδίου του Άρεως για το οποίο υπάρχει μια ψυχραιμία στα όρια της αδιαφορίας. Ίσως γιατί οι πρόσφυγες δεν ψηφίζουν. Στα πλαίσια των συμβολαίων του 12% επανέφερε τους διαθέσιμους της προηγούμενης κυβέρνησης. Σώθηκε το μεροκάματο μερικών χιλιάδων ανθρώπων, αν και το ποιος και πως το πληρώνει δεν έχει ακόμα  διευκρινιστεί.

Στα αρνητικά τώρα. Στην Παιδεία φρόντισε να καταργήσει τα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία αλλά «δυστυχώς» άφησε ημιτελή την καταστροφή της τριτοβάθμιας μιας και ο νόμος Μπαλτά έμεινε από καύσιμα λόγω της συνολικής κατακραυγής. Μοίρασε τα ψίχουλα των 200.000 σε εκατοντάδες χιλιάδες φτωχές οικογένειες και αυτό το βάφτισε «Λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», ενώ κατάργησε το πρόγραμμα του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Στην ΕΡΤ όμως απεδείχθη πιο large αφού την επανέφερε με όλο το στελεχικό δυναμικό της εγκαθιστώντας μια ραδιοτηλεοπτική Πράβδα, για τη δική της προπαγάνδα.   Στη Δικαιοσύνη πέρασε ένα νόμο για να διευκολύνει την αποσυμφόρηση των φυλακών με βασικό στόχο να απελευθερώσει το Σάββα Ξηρό ο οποίος απέφυγε να τον εκμεταλλευτεί. Τον τσίμπησε όμως στον αέρα ο φτερωτός γιατρός και μαζί με αυτόν εκατοντάδες σκληροί ποινικοί που έχουν τον τρόπο να αποδείξουν τον υψηλό βαθμό αναπηρίας τους. Η κατάσταση στις φυλακές πάντως δεν βελτιώθηκε. Στην Οικονομία επειδή ο οικείος υπουργός δεν προλάβαινε να δίνει συνεντεύξεις το μόνο που κατάφερε ήταν να θεσμοθετήσει απλά εισπρακτικά μέτρα όπως τις 100 δόσεις που πρόκειται να καταργηθούν από τους θεσμούς για ευνόητους λόγους. Μετά από 10 χρόνια ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Την ίδια στιγμή από ανάλογες ρυθμίσεις ωφελήθηκαν μεγαλοοφειλέτες με χρέη άνω του 1εκ.   

Δεν το λες ούτε σοβαρό αλλά ούτε ωφέλιμο το έργο της. Συνεπώς δεν ξέρω σε τι ελπίζουν οι Σταύρος και Βαγγέλης. Ίσως νομίζουν ότι έχουν μπροστά τους μια κανονική κυβέρνηση, με ανθρώπους που έχουν εμπειρία έστω και στη διοίκηση επαρχιακού καφενείου, που έχουν μελετήσει επί μακρόν λύσεις, που έχουν επισκεφθεί ξένες χώρες και έχουν γνωρίσει κρατικά μοντέλα, που γνωρίζουν ξένες γλώσσες, που έχουν επιτελεία έμπειρων τεχνοκρατών που είναι ανοικτοί στην καινοτομία, που δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος.

Από την άλλη παρατηρώ τις εκκλήσεις απαγκίστρωσης της κυβέρνησης από τα εσωκομματικά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ πιάνω την αντιπολίτευση αδιάβαστη. Αν κάτι γνωρίζει η Αριστερά είναι να επιλύει τις εσωκομματικές κρίσεις που συνήθως ξεσπούν για μια ερμηνεία κάποιας παραγράφου του Κεφάλαιου του Μάρξ ή τη συμβολή του Αλτουσέρ στις επεξεργασίες των Γάλλων δομιστών. Η ψυχολογική θεωρία του Ιδρυματισμού τα έχει λύσει αυτά εδώ και χρόνια. Μάλιστα σήμερα τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά. Δεν πρόκειται για ερμηνείες γραφών πρόκειται για το μνημόνιο, τη βάση της πρόσφατης Συριζαϊκής αφήγησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε μνημόνιο και αυτό είναι τεκτονικός σεισμός στα σωθικά του. Ας τον αφήσουμε να πείσει τους συντρόφους του ότι δεν το υπέγραψε, ότι το κουαρτέτο δεν μπούκαρε ποτέ στα υπουργεία και ότι  η 13η σύνταξη έχει ήδη πάρει το δρόμο για τους λογαριασμούς των δικαιούχων.


Ας σοβαρευτούμε. Η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί. Αν μπορούσε κάτι καλύτερο θα είχε κάνει στη διαπραγμάτευση, ή τουλάχιστον δεν θα τα είχε κάνει όλα, μα όλα, λάθος. Ας το πάρουμε απόφαση ότι αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με ή χωρίς την Αριστερή Πλατφόρμα. Δεν είναι όλοι σταλινικοί αλλά είναι πολύ παραδοσιακά αριστεροί, κομμουνιστοτραφείς και ιδεόληπτοι. Τους ζητάμε να διασώσουν την αστική δημοκρατία και τον καπιταλισμό μιας ευρωπαϊκής χώρας, ενώ αυτοί αν έχουν διαβάσει κάτι είναι τρόπους καταστροφής τους. Τόσο της δημοκρατίας όσο και του καπιταλισμού.  Τους αρέσει η εξουσία και δεν θα την εγκαταλείψουν άμεσα. Ως τότε, ας δουν τόσο ο Σταύρος όσο και ο Βαγγέλης πως μπορούν να συνεννοηθούν ώστε να διαχειριστούν την επόμενη μέρα. Για τη σημερινή έχει αναλάβει το κουαρτέτο. Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχει και αυτό.       

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία