tag:blogger.com,1999:blog-2947403144618158502.post6613277051690254966..comments2024-02-10T17:24:39.478+02:00Comments on μη μαδας τη μαργαριτα: Τα υστερικά παιδιάLeo Kastanashttp://www.blogger.com/profile/04012263911320790874noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-2947403144618158502.post-6649799114401331202013-04-15T10:19:13.534+03:002013-04-15T10:19:13.534+03:00Κυρία Δαμιανίδη θα ήθελα να εκφράσω έναν προβληματ...Κυρία Δαμιανίδη θα ήθελα να εκφράσω έναν προβληματισμό: Σε πόσες ελληνικές οικογένειες επικρατεί η δημοκρατία; Σε πολλές υπάρχει η δικτατορία των γονιών και σε εξίσου ή και περισσότερες επικρατεί η δικτατορία των παιδιών - εφήβων. Πολλά παιδιά είναι φοβισμένα και πολλοί γονείς φοβούνται τα παιδιά τους (το ομολογούν όταν έρχονται στο σχολείο). Η Δημοκρατία δεν στηρίζεται στο φόβο, αλλά στο σεβασμό και στην πειθώ με επιχειρήματα. Ελάχιστες οικογένειες έχουν καλλιεργήσει το δημοκρατικό διάλογο, γι αυτό κι ελάχιστοι Έλληνες μπορούν να ακούσουν τη διαφορετική άποψη και να την αντικρούσουν με επιχειρήματα, χωρίς να "τσακωθούν". Το μεγάλο έλλειμμα παιδείας που αναφέρετε ξεκινά από την οικογένεια και ολοκληρώνεται στο αντιδημοκρατικό σχολείο της παπαγαλίας και του αυταρχισμού. Ένας αυταρχισμός που άλλοτε παρατηρείται από τους εκπαιδευτικούς κι άλλοτε από τους μαθητές (βλέπε καταλήψεις). Ευχαριστώ.ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΘΩΜΑΣhttps://www.blogger.com/profile/15026834858841047360noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2947403144618158502.post-7737280593690331552013-04-14T18:12:58.504+03:002013-04-14T18:12:58.504+03:00Η μετα το 1974 κοινωνια και , ακομη περισσοτερο, μ...Η μετα το 1974 κοινωνια και , ακομη περισσοτερο, μετα το 1985 η ελληνικη κοινωνια εμαθε να ζει με τον “συλλογικο κοινωνικο εφιαλτη, δηλ. το διπολο του τυπου “υπερβολικα υψηλες απαιτησεις – επιταχυνομενα πρωιμα ματαιωμενες προσδοκιες (μετα το 2000)”,οταν ολα τα αλλα κατερρεαν στον παραγωγικο ιστο της, με δανεια και τουρισμο, επισκευαζαμε το σαθρο ΑΕΠ μας.<br /><br />Ολα ξεκινησαν με τα παλαβα της εκπαιδευτικης αντιμεταρρυθμισης, δηλ. της κατεδαφισης της πολυ καλης παιδειας που τυχαμε εμεις οι μεγαλυτεροι, οπως :<br />καταργηση εξετασεων απο δημοτικο στο γυμνασιο<br />κληρωση στα Πειραματικα σχολεια<br />υποβαθμιση/εξευτελισμος της υλης του Γυμνασιου<br />χαλαροτητα και υπερυψηλη βαθμολογια σε Γυμνασια/Λυκεια<br />…….<br />αυξηση εισαγομενων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ περαν καθε πιθανης αναγκηςστο πιο αισιοδοξο σεναριο οικονομικης αναπτυξης<br /><br />ενω παραλληλα ειχαμε<br />επιβραβευση ανομιας/ κουτσαβακισμου/οικονομικου εγκληματος/κλεπτοκρατιας υπο την μορφη του αυριανισμου/κοσκωτισμου/κουτσογιωργισμου/καραμανλειας νωθροτητας/….<br />της αναξιοκρατιας/μετρικρατιας/νεποτιμου/πολιτικου αμοραλισμου<br />……………………<br /><br />Αφώτιστος ΦιλέλληνAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2947403144618158502.post-49356362286347426872013-04-14T18:08:37.904+03:002013-04-14T18:08:37.904+03:00“…..φοιτήτριες που βρίζουν τον καθηγητή τους, πρόε...“…..φοιτήτριες που βρίζουν τον καθηγητή τους, πρόεδρος της Σχολής τους είναι μάλιστα, κάθεται αμίλητος σε μια θέση αμφιθεάτρου ανάμεσά τους… Περιμένεις κάτι να πει, δεν λέει τίποτε. Δεν θα έπρεπε, μου είπε μια γνωστή μου καθηγήτρια, θα ήταν επικίνδυνο να μιλήσει, μπορεί να τον χτυπούσαν… Έχει συμβεί να χτυπήσουν καθηγητές αν τολμήσουν να τους πάνε κόντρα.<br /><br />Δεν μιλάει, λοιπόν, ο καθηγητής και οι μικρές από πάνω του τον βρίζουν, αφρίζουν, φωνάζουν, ψάχνουν να βρουν τις λέξεις. “Σκατά”, λέει η νεαρή ...και την ικανοποιεί αρκετά, το ξαναλέει. “Σκατά, σκατά, σκατά, τα κάνατε όλα”, διευκρινίζει. Η φωνή της ακούγεται υστερική, απωθητική, στρίγγλικη. Μια μικρή στρίγγλα που εκτίθεται με σιγουριά. Θα βρει υπερασπιστές, το ξέρει. …..”<br /><br />Ας υποθεσουμε οτι τελειωσαν το ΤΕΙ (ευκολο) και επιασαν δουλεια (δυσκολο πλεον). Πολυ φοβαμαι οτι αυτες οι -ηδη- υστερικες, αγενεστατες, υβριστικες νεες, χωρις ψυχοθεραπεια με ενδεχομενη φαρκακευτικη υποστηριξη * δεν μπορει να εχουν αρμονικες σχεσεις με τους αλλους συναδελφους τους στη δουλεια, με το αλλο φυλλο. Πως θα δημιουργησουν οικογενεια, παιδια;<br /><br />*η υστερια εκδηλωνεται σε σαφως προϋπαρχον ψυχοπαθολογικο υποστρωμα, με συλλογικο κοινωνικο εφιαλτη το διπολο του τυπου “υπερβολικα υψηλες απαιτησεις – επιταχυνομενα πρωιμες ματαιωμενες προσδοκιες ” που εαν καποιος ψυχολογος/ψυχιατρος μας διαβαζει τον/την παρακαλουμε να γνωματευσει επ’ αυτου.<br /><br /><br />Αφώτιστος ΦιλέλληνAnonymousnoreply@blogger.com