μη μαδας τη μαργαριτα

από την Athens Voice H παρουσία της χρυσής αυγής στη Βουλή των Ελλήνων δηλώνει ότι έχεις πρόβλημα. Μετά κοιτάς τα ποσοστά και λες πάλι καλά, θα μπορούσαν να ήταν μεγαλύτερα. Διότι όταν επί χρόνια ελεεινολογείς την αστική δημοκρατία και την Ευρωπαϊκή Ένωση, συκοφαντείς συνολικά την ιδιωτική πρωτοβουλία και διασπείρεις στο πόπολο θεωρίες συνομωσίας, ζεσταίνεις το αυγό του φιδιού και αυτό κάποια στιγμή σπάει.  Όταν γίνονται ντεμέκ τσαμπουκάδες και ανταλλάσσονται φιλοφρονήσεις του επιπέδου χιτλερόψυχοι, «προδότες της Μακεδονίας» και άλλα τέτοια δίκαια ή άδικα,  καταλαβαίνεις ότι αυτά κάνουν το γύρο του κόσμου και εμπεδώνουν την πεποίθηση ότι το πρόβλημα είναι δομικό. Αρρώστια προχωρημένη. Μετά βγαίνεις στα πέριξ και ζητάς βοήθεια απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας και δεν ξέρω αν σε παίρνουν στα σοβαρά. Θα περίμενε κανείς ότι στη Βουλή των Ελλήνων άλλα θα ήταν τα σημαντικά. Οι πατέρες και οι μητέρες του έθνους να αναζητούν τις ειδικές παραμέτρους της αναπτυξιακής πολιτικ

Από το Βήμα της Κυριακής: Οι εκλογές της περασμένης Κυριακής προκάλεσαν τεκτονικά ρήγματα στο πολιτικό σύστημα της Ιταλίας. Πρώτη δύναμη με διαφορά (και 32,7% των ψήφων) αναδείχθηκε το Κίνημα Πέντε Αστέρων: ένα κόμμα κατά των κομμάτων, «πέρα από την Αριστερά και τη Δεξιά», χωρίς πολλές ιδέες που να βγάζουν νόημα, που κατηγορεί συλλήβδην όλο το υπόλοιπο κομματικό σύστημα ως διεφθαρμένο, ενώ μέχρι πρόσφατα υποσχόταν δημοψήφισμα εξόδου από το ευρώ. Από την άλλη, ο κεντροδεξιός συνασπισμός, με 37% των ψήφων, πλησίασε το όριο του 40% που θα του επέτρεπε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Εάν τα κατάφερνε, ως επικεφαλής της ισχυρότερης συνιστώσας στο εσωτερικό του, της Λέγκας (17,4%), που επικράτησε της Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι (14%), πρωθυπουργός θα γινόταν ο Ματέο Σαλβίνι, σύμμαχος της Μαρίν Λεπέν και του Βίκτορ Ορμπαν. Τέλος, το Δημοκρατικό Κόμμα του πρώην πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι ηττήθηκε κατά κράτος (18,7%), το ίδιο και ο κεντροαριστερός συνασπισμός του οπο