μη μαδας τη μαργαριτα

Ο Καμίνης δεν είναι ο τύπος του βλαχοδήμαρχου που κυριαρχεί ασφυκτικά στη λεγόμενη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αλλά δεν είναι και γλύφτης πράγμα πολύ "κακό" για ανένταχτο πολιτικό. Και θα συμφωνήσω με το φίλο Α.Π ότι το χρονικό διάστημα μέχρι τις εκλογές είναι κρίσιμο. Γιατί τα κόζια αλλάζουν πολύ γρήγορα και η πολιτική όπως απεχθάνεται το κενό, απεχθάνεται και τους ακέραιους ανθρώπους. Όταν δε αναλογίζομαι και όλους μα όλους αυτούς που πολεμούν τον Καμίνη, κάτι κρύο τρέχει μες τις φλέβες μου. Και μου ψιθυρίζει, κάτσε παγωμένος δικέ μου και απόλαυσε, τα "καλύτερα" έρχονται. (leo)  του Αντρέα Παπαδόπουλου από το protagon Kάθε τόσο, ομάδες τραμπούκων, είτε του Μπαλασόπουλου, είτε από τη Βίλα Αμαλία, είτε της Χρυσής Αυγής, είτε άλλες που πλήττονται από τις πρωτοβουλίες του δήμου Αθηναίων, στοχοποιούν τον Γιώργο Καμίνη. Κατά μία έννοια, θα έλεγε κανείς ότι είναι φυσιολογικό, καθώς ο Δήμαρχος είναι από τους ελάχιστους ασκούντες διοίκηση, που τολμάει να τα βάλει με συ...

  Σώτη Τριανταφύλλου από το protagon Τον περασμένο Ιανουάριο συνελήφθησαν στη Νέα Υόρκη τριάντα δύο άτομα, μεταξύ των οποίων ο περιβόητος μαφιόζος «Papa Smurf» κι ένας συνταξιούχος αστυνομικός των ειδικών δυνάμεων: επρόκειτο για δακτύλιο μελών τριών οικογενειών της μαφίας -των Γκαμπίνο, Τζενοβέζε και Λουκέζε- που, παραμερίζοντας τις διαφορές τους, συνεργάζονται στις ιδιωτικές εταιρείες αποκομιδής, διαχείρισης και επεξεργασίας των σκουπιδιών. Εδώ και κάμποσες δεκαετίες οι επιχειρήσεις αυτές της ευρύτερης περιοχής της Νέας Υόρκης και του Νιού Τζέρζι έχουν τεθεί, μέσω εκβιασμών και εχθρικών εξαγορών, υπό τον έλεγχο της μαφίας.

Τις προηγούμενες μέρες ο Γ. Καμίνης, ο νέος Δήμαρχος της Αθήνας, βρέθηκε μόνος και στο στόχαστρο. Αιτία, τι άλλο, το ψήφισμα συμπαράστασης προς τους 300 που δεν ήταν πολιτικά ορθό σύμφωνα με την Αριστερά κάθε απόχρωσης. Γράψαμε γι’ αυτό εδώ , και νιώσαμε μια «ψυχρανσία» που έλεγε και ο Χατζηχρήστος. Ακούστηκαν διάφορα και μεταξύ άλλων, ότι ο Καμίνης είναι ο χειρότερος  Δήμαρχος όλων των εποχών, ότι είναι ένας τυπολάτρης, ένας νέος Σαρτζετάκης με τον οποίο η Αθήνα έμπλεξε άσχημα. Και βέβαια μάγκες μου η Αθήνα έμπλεξε άσκημα και μαζί της και όλα τα τρωκτικά, και οι παντός είδους πολιτικάντηδες, αλλά πάντα πολιτικά ορθοί, αν πρόκειται περί ψηφισμάτων. Αν πρόκειται περί της διασπάθισης δημόσιου χρήματος υπάρχει ένα στυλάκι cool και μια αβαβά διάθεση, που μου αρέσει. Παρακολούθησα όλη την προεκλογική διαμάχη γύρω από την Αθήνα. Διάβασα και άκουσα σεντόνια κατά του Νικήτα, αλλά το παρτάκι που είχε στηθεί στον 9,84 παραδόξως δεν το είδα να κυκλοφορεί πουθενά τουλάχιστον ...

Οι ερμηνείες των εκλογικών αποτελεσμάτων είναι πολλές και ενδιαφέρουσες. Αξίζουν γιατί, αν είναι σωστές, θα βοηθήσουν τις δυνάμεις της αλλαγής την επόμενη μέρα. Το πρόβλημα πια μεταφέρεται στο κατά πόσο κάποιες εκλογικές νίκες, πραγματικά εντυπωσιακές, μπορούν να μετουσιωθούν σε νίκες μιας αριστερής εκσυγχρονιστικής και προοδευτικής λογικής που φαίνεται να αναδύεται στην τοπική αυτοδιοίκηση. Από προηγούμενες αναρτήσεις μου σχετικές με την ΤΑ, (Οι δημοτικοί άρχοντες......) φαίνεται η βαθιά μου απέχθεια για τα παραδοσιακά μοντέλα διαχείρισης των τοπικών ζητημάτων. Τα μοντέλα αυτά χρησιμοποιήθηκαν από όλες τις πολιτικές δυνάμεις και από την Αριστερά, με τα ολέθρια για τη ζωή μας αποτελέσματα. Ο Κακλαμάνης ήταν κακός δήμαρχος, αλλά και η Αριστερά ποτέ δεν ανέπτυξε ένα κίνημα ανατροπής της πολιτικής του, ούτε καν ανάδειξης αιχμών για τη σωτηρία της Αθήνας. Απλώς σήκωνε τους ώμους καταγγέλλοντας και μάλιστα μόνο σε ζητήματα που αναδείκνυε η Τ V , όπως το θέμα του Βοτανικού. Ταυτόχ...

Ένα θαυμάσιο κείμενο από ένα πολύ καλό και φιλικό blog της Ηγουμενίτσας από το blog Ελπήνωρ Παρακολουθώντας κανείς αυτή την εβδομάδα τις τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των δύο τελικών μονομάχων για το Δήμο της Αθήνας, του Ν. Κακλαμάνη και του Γ. Καμίνη,  συνειδητοποιεί εύκολα πόσο σημαντικό όχημα είναι από τη μια η τηλεοπτική προβολή και πόσο ασήμαντο από την άλλη το περιεχόμενο του πολιτικού διαλόγου το οποίο πραγματοποιείται σε αυτές τις τηλεοπτικές εκπομπές.  Επίσης, εύκολα διακρίνει κανείς τη συνάφεια του γυάλινου κόσμου της τηλεόρασης με τον ψεύτικο κόσμο της πολιτικής. Στον γυάλινο κόσμο της  τηλεόρασης υπερισχύει ο κανόνας του εντυπωσιασμού. Δεν υπάρχει χώρος για επιχειρήματα, προγράμματα, προτάσεις για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου. Αυτά επειδή είναι σύνθετα, απαιτούν σύνθετες απαντήσεις. Ό,τι χειρότερο, δηλαδή, για μια τηλεόραση που αγαπάει και ζει από τα νούμερα. Στην τηλεόραση μετράει το ψέμα, το χτύπημα κάτω από τη μέση, η πονηρή δια...

του Παναγή Παναγιωτόπουλου από τα ΝΕΑ  Η αθηναϊκή κρίση είναι το οµοίωµατης ελληνικής κρίσης: ενσωµατώνει τη µακροσκοπική παθολογία της µεταπολεµικής αστικοποίησης και τον τεµπέλικο κυνισµό µιας δηµοτικής αρχής που αφίσταται κάθε έννοιας κοινού καλού. Ο,τι ακριβώς συνέβη διαχρονικάαφενός µε τονδικοµµατισµό, αφετέρου µετον νεοκαραµανλισµό καιτην ανίερη ανοχήσε αυτόν.Χρόνιες παθολογίες που επεκτάθηκαν απόένα πλέγµα εξουσίας το οποίο φροντίζει αποκλειστικά τον στενό εαυτό του.   Σε αυτήν την υπέρβαση του στενού εαυτού καλούν πλέον η έκτακτη κατάσταση της πόλης αλλά και η παρακµή των µεταπολιτευτικών βεβαιοτήτων. Μέσα από αυτά προέκυψε και η δυνατότητα Καµίνη. Μια σπάνια δηµοκρατική ευκαιρία υπέρβασης παλαιών τρόπων αναπαραγωγής της ταυτότητάς µας. Ενα αυθεντικό περιθώριο ώστε ο καθένας να προβεί σε µια µικρή αλλά τόσο καίρια µετακίνηση από πάγιες γραµµές ισχύος – από ρηχά, όπως αποδείχθηκε, χαρακώµατα ασφαλείας, από καθιερωµένα συστήµατα συναισθηµατικής προστασίας. Μια δ...