Η πολιτική που χρειαζόμαστε σήμερα
του Περικλή Βαλλιάνου Οι μεταρρυθμίσεις, λέει ο Ματέο Ρέντσι, δεν ανακοινώνονται, πραγματοποιούνται. Και δεν υπόκεινται, συνεχίζει, στο βέτο κανενός πολιτικού. Κι ούτε βέβαια -ας προσθέσουμε- στο βέτο καμμιάς κλειστής ομάδας συμφερόντων οποιαδήποτε ρητορική κι αν χρησιμοποιεί, οποιαδήποτε ιδεολογική παντιέρα κι αν ξεδιπλώνει. Το ιδιοτελές, αντικοινωνικό συμφέρον (ατομικό ή κάποιας φατρίας) πάντα για να ρίξει στάχτη στα μάτια ισχυρίζεται ότι αγωνίζεται "για τον λαό και το έθνος". Ο ψευτοπατριωτισμός κι η ψευτολαϊκότητα είναι το εύκολο καταφύγιο του κάθε πολιτικού, κι όχι μόνο, αγύρτη: ένα τέχνασμα παρʼ ημίν με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας. Μπορεί να σε κάνει ακόμα και υπουργό. Τα ζήσαμε αυτά στο πετσί μας μιά ολόκληρη γενιά με την γνωστή κατάληξη. Αλλά πότε θα τα μάθουμε; Όμως για να πολεμήσεις το βέτο της κάθε λυκοσυντροφιάς που υποδύεται τον υπερασπιστή του κοινωνικού συμφέροντος πρέπει, όπως σωστά υπογραμμίζει ο Ρέντσι, να έχεις πίσω σου την πλειοψηφία της λαϊκή...